ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ ခ်စ္ စရာ ႐ုိးရာဓေလ့ ေက်း လက္မဂၤလာပြဲကို မပ်က္ မယြင္းထိန္းသိမ္းထားႏိုင္တဲ့ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ရြာကို ၫႊန္ျပေပးခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာကို ပန္းခိုင္ရြာလို႔ ေခၚၿပီး အိမ္ေျခ(၆ဝဝ) ေက်ာ္ရွိတဲ့ ရြာႀကီးတစ္ရြာပါ။ ဒိုက္ဦးၿမိဳ႔နယ္မွာ ပါဝင္ၿပီး ၿမိဳ႕ရဲ႕အေရွ႕ေတာင္ဘက္ (၇) မိုင္ခန္႔ အကြာမွာ တည္ရွိပါတယ္။ စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္းေျမနိမ့္လြင္ျပင္ မွာ တည္ရွိၿပီး မိုးအခါမွာ တစ္ကြင္း လံုး ေရလႊမ္းတဲ့အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ မွာ ေက်းရြာမ်ားနီးနီးနားနားမရွိျခင္းကပင္ ေဒသစြဲ (Localism) ႀကီးၿပီး ႐ုိးရာဓေလ့ ထံုးစံမ်ားကို ေရွးအစဥ္ အလာမပ်က္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ျခင္း ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။
တစ္မိုးေႏွာင္းၿပီး တစ္ေဆာင္း သစ္တဲ့ တပို႔တြဲလမို႔လည္း ျမဴေမွာင္ ေဝကင္းၿပီး တစ္ဆံုးတစ္ဆန္႔ အလင္း ျဖန္႔ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ျပင္က်ယ္ႀကီး ေၾကာင့္ ပြင့္လင္းေျခာက္ေသြ႔ၿပီး ေအးျမသာယာလွတဲ့အခါ သမယပါ။ စပါးေပၚခ်ိန္၊ ေငြေပၚ ခ်ိန္၊ ေငြစရႊင္ တဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္လို႔လည္း အလွဴမဂၤလာ ေဆာင္ေတြ မ်ားျပားတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါ တယ္။ ဇာတိေျမက အမ်ိဳးရင္းခ်ာေတြ ဖိတ္တဲ့မဂၤလာေဆာင္မို႔လို႔လည္း တစ္ခုတ္တရသြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
လမ္းေဘးဝဲယာတစ္ေလွ်ာက္ ေငးေမာရေလာက္တဲ့ အလွမပ်က္ ေသးတဲ့ ေက်းလက္သဘာဝ႐ႈခင္း မ်ားကလည္း လွပတဲ့ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို ၾကည့္ေနရသလိုပါပဲ။ တစ္ခ်ိန္က ျမအဆင္းျဖင့္ စိမ္းလန္း ျခင္း ကမၺလာခင္းႀကီး ခင္းထား သလို ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ယခုအခါ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ ျဖစ္လို႔ ေရႊအဆင္း စပါးခင္းႀကီးမ်ားနဲ႔ ပဲခင္းမ်ားရဲ႕ အလယ္မွာ စိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ အရိပ္ရပင္မ်ား ဝန္းရံထားတဲ့ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ ရြာႀကီးက ဆီးႀကိဳလို႔ေနပါ ေတာ့တယ္။ ရြာထိပ္ကို ဝင္မိၿပီ ဆိုရင္ ပဲ ပ်ားပန္းခတ္မွ် လူးလာဆန္ခတ္ သြားလာေနၾကတဲ့ ကာလသား၊ ကာ လသမီးမ်ားကလည္း ေက်းလက္စ႐ုိက္ ႐ုိး႐ုိးနဲ႔ယဥ္ယဥ္ဝတ္စားထား ၾကတာမို႔ ေက်းလက္ရဲ႕ အေငြ႔အသက္မ်ားကို စတင္ထိေတြ႔ ခံစားမိပါေတာ့တယ္။
ေရာင္စံုပန္း႐ုိင္းကေလးမ်ားကို သဘာဝအတိုင္း ျမင္ေတြ႔ေနရသလို ပါပဲ။
႐ုိးရာမဂၤလာပြဲ
ေလာကစည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း မ်ား၊ ဥပေဒမ်ားနဲ႔ ညီၫႊတ္ၿပီး လြတ္လပ္ေသာ သေဘာဆႏၵ တူညီ ၾကတဲ့အတြက္ မိန္းကေလးရွင္ရဲ႕ မိဘအုပ္ထိန္းသူမ်ားကို ႀကိဳတင္ အသိေပးၿပီး ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားနဲ႔အညီ မိသား ဖသားပီပီ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံ ရပါတယ္။ သတို႔သမီး ေလာင္း မိဘမ်ားက သေဘာတူတဲ့အတြက္ မဂၤလာ ေန႔ေကာင္းရက္သာ ေရြးၿပီး ‘နားေဖာက္မဂၤလာ’ ေဆာင္ရြက္ ရပါ တယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ စ႐ုိက္ လကၡဏာ၊ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ ဓေလ့ ထံုးထမ္းအစဥၤအလာျဖစ္တဲ့ ‘ ေစ့စပ္ ျခင္း’ ‘ ေျကာင္းလမ္းျခင္း’ ‘ ျမန္းျခင္း’ မဂၤလာကို ရြာဓေလ့အရ ‘ နားေဖာက္ ျခင္းမဂၤလာ’လို႔ ဆန္းျပားတဲ့တိုက္ ႐ုိက္အဓိပၸာယ္အသံုးအႏႈန္းကို ထူးျခားစြာ သံုးထားပါတယ္။
နားေဖာက္တဲ့ေန႔မွာ သတို႔ သားေလာင္းက မိစံုဖစံု သတို႔သား အရံႏွစ္ေယာက္ၿခံရံၿပီး မဂၤလာ အႀကီးအကဲမ်ား၊ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ သတို႔သမီးေလာင္း အိမ္ကို သြားရ ပါတယ္။ သတို႔သမီးေလာင္းကလည္း မိစံုဖစံု သတို႔သမီးအရံ ႏွစ္ေယာက္ ၿခံရံၿပီး မိမိဘက္က မဂၤလာအႀကီး အကဲမ်ား၊ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ အိမ္မွာေစာင့္ႀကိဳေနရပါတယ္။ သတို႔ သမီးေလာင္း အိမ္ေရာက္ပါက သတို႔ သားေလာင္းဘက္က မိဘမ်ိဳး ႐ုိး၊ ယဥ္ေက်းဖြယ္ရာ အမူအက်င့္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးနဲ႔ သာယာခ်မ္း ေျမ႕ေသာ မိသားစုကို ဦးေဆာင္ႏိုင္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပအပ္ႏွံရပါတယ္။ ဖြဲ႔သစ္စ အိမ္ေထာင္စုအတြက္ လိုအပ္ေသာ လယ္၊ ယာ၊ ကြၽဲ၊ ႏြား၊ အိမ္၊ ေျမ၊ ပရိေဘာဂ၊ ခန္းဝင္ပစၥည္း အစံုအလင္ကို တစ္ခုခ်င္း အေသး စိတ္ ေဖာ္ျပၿပီး တင္ေတာင္းရပါတယ္။ ေရႊ၊ ေငြ၊ လက္ဝတ္လက္ စားတို႔ကို လည္း မဂၤလာအုပ္မွာ လွပစြာ ထည့္ ၿပီး၊ မဂၤလာဧည့္ ပရိသတ္ေရွ႕မွာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေပးအပ္ရပါ တယ္။ သတို႔သမီး ေလာင္းဘက္က လည္း လူမႈက်င့္ဝတ္ပိုင္း၊ လိမၼာယဥ္ ေက်းမႈ၊ အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ စြမ္းနဲ႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတို႔ရဲ႕ ျမတ္ ႏိုးဖြယ္ရာမ်ားကို အျပန္အလွန္ေဖာ္ ျပအပ္ႏွံၿပီး မဂၤလာဧည့္ခံပြဲေန႔ ေကာင္းရက္ျမတ္ကို ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္စြာ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ေစ့စပ္ နားေဖာက္ၿပီးပါက မဂၤလာအႀကီး အကဲတစ္ဦးက တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ လမ္း ၫႊန္ဆံုးမစကားေျပာၾကားၿပီး ရာသက္ပန္ ႐ုိးေျမက်ေပါင္းဖက္ႏိုင္ ၾကေစဖို႔ မဂၤလာဆုမြန္စကားေတာင္း ေပးျခင္းျဖင့္ အတိုင္းမသိမဂၤလာရွိ လွတဲ့ ကာလေလး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဤအခိုက္အတန္႔ေလးမွာ မိသားစု ႏွစ္စုထပ္တူျပဳၾကၿပီး ခ်စ္ၾကည္ ရင္း ႏွီးၾက၊ ဆံုးမခြင့္ရၾက၊ နာယူ မွတ္သား ခြင့္ရၾကတဲ့ ေမတၱာနယ္ေျမေလး ျဖစ္ ေနပါတယ္။
နားေဖာက္မဂၤလာ က်င္းပၿပီး ေနာက္ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာေသာ ျမန္မာ တို႔ရဲ႕ ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္မႈအရ ေဆြမ်ိဳး မိတ္သဂၤဟမ်ားနဲ႔ မဂၤလာဧည့္ ပရိသတ္တို႔ရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ခံယူရင္း မဂၤလာစားေသာက္ဖြယ္ရာ မ်ားျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံၿပီး နား ေဖာက္မဂၤလာ အခမ္းအနားကို ရင္း ႏွီးခ်စ္ခင္စြာ ျပည့္စံုၿပီးေျမာက္ၾကပါ ေစတယ္။
နားေဖာက္တဲ႔ ေန႔မွေနာက္၅ ရက္အတြင္း ‘မဂၤလာဧည့္ခံပြဲေန႔’ သတ္မွတ္ပါတယ္။ နားေဖာက္သည့္ ေနာက္ေန႔ကစၿပီး ဧည့္ခံမ႑ပ္ထိုး ျခင္း၊ ထမင္းစား႐ုံထိုးျခင္းကို ရြာကာ လသားမ်ားက ေဆာက္လုပ္၍ ကာလ သမီးမ်ားက ထမင္းဟင္းမ်ား ခ်က္ ျပဳတ္ျပင္ဆင္ၿပီး ကာလသားမ်ားကို ဧည့္ခံေကြၽးေမြးရပါတယ္။
မဂၤလာဧည့္ခံပြဲ အဝင္ေန႔ကို ဧည့္ခံပြဲေန႔ထက္ တစ္ရက္ေစာၿပီး ‘ပန္းကမ္းေန႔’ (ဖိတ္စာဖိတ္ေန႔)သတ္မွတ္ကာ ကာလသမီးမ်ားက ဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ား ဝတ္ၿပီး ေငြဖလားမ်ားတြင္ ဖိတ္စာမ်ား၊ ပန္း ခက္မ်ားထည္႔ၿပီး အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ဖိတ္စာလိုက္ ကမ္းပါတယ္။ အိုးစည္ ဒိုးပတ္ေတြနဲ႔ တီးမႈတ္ကခုန္ကာ စီတန္းကာဖိတ္ရပါတယ္။ မိန္း ကေလးမ်ားက ဖိတ္စာတစ္ေစာင္ ကမ္းတိုင္း ပန္းတစ္ခက္ ကမ္းပါတယ္။ ေယာက်္ားေလးမ်ားက စီးကရက္ ကမ္းၾကပါတယ္။ လူပ်ိဳအပ်ိဳ ျပပြဲ လည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဖိတ္စာကမ္း ၿပီးေနာက္ သတို႔ သားအိမ္မွ ကုတင္၊ ဘီဒို၊ မွန္တင္ခုံ၊ အိုး၊ ခြက္၊ ပန္းကန္ မ်ားကို ကာလသားမ်ားက ထမ္းၾကၿပီး ကာလသမီးမ်ားက အိပ္ရာခန္းဝင္ ပစၥည္းမ်ား၊ သနပ္ခါး၊ ေက်ာက္ပ်ဥ္ မ်ားကို ရြက္ၿပီး သတို႔သမီးအိမ္ကို စီတန္းၿပီး တစ္ေပ်ာ္တပါး ပို႔ၾကပါ တယ္။ သတို႔သမီးအိမ္ အေရာက္မွာ ပစၥည္း မ်ားကို မခ်ႏိုင္ရန္ ခင္မင္ရင္း ႏွီးသူမ်ားက မဂၤလာေရႊႀကိဳးမ်ားျဖင့္ ႀကိဳတားၾကပါတယ္။ သတို႔သား မိဘ မ်ားက ေတာင္ဆိုသည့္ ေငြေၾကး လက္ေဆာင္မ်ားကို ညႇိႏႈင္းၿပီး ေရႊႀကိဳးအတားကို ဖယ္ရွားၾကပါ တယ္။ ထို႔အတူ မဂၤလာပရိေဘာဂ၊ ခန္းဝင္ပစၥည္းမ်ား ထမ္းရြက္ၾက သူမ်ားကလည္း ပစၥည္းမ်ားမခ်ဘဲ ေနၾကသျဖင့္ သတို႔သားဘက္က ေက်နပ္ေအာင္ ညႇိႏႈိင္းၿပီးပစၥည္းမ်ား ကို ေနရာခ်ၾကပါတယ္။
ေလႏုေအးေလးမ်ားနဲ႔အတူ တရိပ္ရိပ္ ငုပ္လွ်ဳိးေတာ့မယ့္္္ ေနမင္း ႀကီးရဲ႕ ရဲရဲေတာက္ အၿပံဳးကလည္း အခုအခ်ိန္မွာ သာယာေအးျမျခင္းရဲ႕ ေရွ႕ေျပး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အာကာ တစ္ခြင္လံုးလည္း ျမဴတိမ္ကင္းၿပီး လင္းေနတဲ့ ေနျခည္ေႏြးေႏြး ညေန ခင္းေလးျဖစ္ေနပါတယ္။ ေဝယံဟင္း လင္းျပင္က ထြက္ျပဴလာတဲ့ လျပည့္ ဝန္းႀကီးကလည္း တျဖည္းျဖည္း ဝင္းပလာေနပါၿပီ။ မဂၤလာခန္းဝင္ ပစၥည္းမ်ားကို ျပင္ဆင္ေနၾကတဲ့ မိစံုဖစံု အပ်ိဳစင္တစ္သိုက္ကလည္း လွပတဲ့အျပင္ အဆင္မ်ားေၾကာင့္ လျပည့္ဝန္းႀကီးနဲ႔အၿပိဳင္ အၿပံဳးပန္း ေတြ ၿမိဳင္ေနပါတယ္။ ဒီေန႔အဖို႔ အပ်ိဳ လူပ်ိဳအားလံုး အေပ်ာ္ဆံုး ျဖစ္ေနၾက ပါတယ္။
မဂၤလာဧည့္ခံပြဲေန႔
ဧည့္ခံပြဲေန႔ နံနက္အ႐ုဏ္ တက္ခ်ိန္တြင္ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကြၽးကို သတို႔သမီးအိမ္မွာ လွဴဒါန္းၾကပါ တယ္။ ေျခာက္ေသြ႔ရာသီျဖစ္လင့္ ကစားလမ္းေဘးဝဲယာအရိပ္ ရပင္ တန္းမ်ား၊ အပင္ခ်င္းဆက္ အရိပ္ခ်င္း ဆက္ ေနၾကတဲ့အတြက္ သာသာယာ ယာ မဂၤလာအခ်ိန္အခါပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ႐ုိးရွင္းလွတဲ့ ေက်းလက္ ႐ုိးရာ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ မ်ား၊ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔လွပတဲ့ ဟန္ပန္အမူအရာမ်ား နဲ႔အတူ အလွခ်င္းၿပိဳင္ ဝတ္စားလာ ၾကတဲ့ အပ်ိဳတစ္သိုက္ကလည္း ဧည့္ခံ မ႑ပ္ရဲ႕အဝင္ဝမွာ လွပစြာ စုဖြဲ႔ေနရာ ယူရင္း မဂၤလာလက္ဖြဲ႔ပစၥည္းမ်ားကို ပ်ဴငွာစြာ လက္ခံေနၾကပါတယ္။ လူပ်ိဳ ကာလသား တစ္သိုက္ကလည္း အၿပိဳင္အဆုိင္ကူညီဖို႔ ပိုးပန္းဖို႔ ဝန္းရံ ေနၾကပါတယ္။ ဧည့္ခံမ႑ပ္အတြင္း ကာလသား၊ ကာလသမီးဟူ၍ ေနရာ ခြဲျခားထားၿပီး မိမိတို႔ အုပ္စုအလိုက္ ကြမ္းအစ္၊ ေဆးလိပ္၊ လက္ဖက္စံု၊ ေရေႏြးၾကမ္းစသည့္ျဖင့္ ဧည့္ခံၾကပါ တယ္။ ထမင္းစား လက္မွတ္မ်ား ကိုလည္း အေရာင္ေတြနဲ႔ ခြဲျခားေဝ ငွၿပီး ျပန္ၾကားေရးမွ ေၾကညာေသာ အေရာင္အသုတ္အလိုက္ ထမင္း စား႐ုံကို သြားစားရပါတယ္။ မိန္း ကေလး၊ေယာက်္ားေလး၊ ကေလး ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ခြဲျခားထားပါတယ္။ စားပြဲခံုေပၚတြင္ အလယ္တိုင္ ဟင္းခ်ိဳ ပန္းကန္ႀကီး တည္ထားၿပီး ပတ္လည္ မွာ အသားဟင္း၊ဟင္းရံမ်ား၊ အသုပ္ စံုနဲ႔ အတို႔အၿမဳံ႕မ်ားကို မျပတ္တမ္း လိုက္ထည့္ေနတဲ့အတြက္ လူတိုင္း စိတ္ႀကိဳက္ အဝစားၾကရပါတယ္။ ထိုေန႔အဖို႔ ရြာလံုးကြၽတ္မီးခိုးတိတ္ ေန႔လို႔ ေျပာစမွတ္ျပဳၾကပါတယ္။ ထမင္းေရေခ်ာင္းစီး ေမာင္း တီးေကြၽး ေမြးတယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ပစၥည္း ဥစၥာဓန ပိုင္ဆိုင္မႈအလိုက္ မဂၤလာ တင္ေတာင္းတဲ႔ ပစၥည္းတန္ဖိုးနဲ႔ အေကြၽးအေမြးတို႔အနည္းအမ်ား ေျပာင္းလဲႏိုင္ေပမယ့္ မဂၤလာအစီ အစဥ္မ်ားမွာ တူညီေနၾကပါတယ္။ နံနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ ဝင္လာမစဲ တသဲ သဲဧည့္ပရိသတ္မွာ ေနထန္းတစ္ဖ်ား ခန္႔ျဖစ္ေနတဲ႔ နံနက္၉ နာရီေက်ာ္ ေက်ာ္ခန္႔မွာ တျဖည္း ျဖည္းက်ဲပါးသြား ပါေတာ့တယ္။ အနေႏၲာ အနႏၲငါးငါး ရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူး ၾကြ ေရာက္ခ်ီးျမႇင့္ေပး ၾကတဲ႔ မဂၤလာအႀကီးအကဲမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ ရပ္နီးရပ္ေဝးမဂၤလာ ဧည့္ပရိသတ္မ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မဂၤလာအခမ္းအနားႀကီးလည္း ေနမြန္းမတည့္မီ ျပည့္စံုေအာင္ျမင္ ခဲ့ပါတယ္။
သံုးသပ္ခ်က္
ေက်းလက္သဘာဝ အလွအပ မ်ား၊ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ခ်စ္စရာဓေလ့ ထံုးတမ္းမ်ားေၾကာင့္ ေနခ်င္စဖြယ္ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ ေသာ ပဋိ႐ူပအရပ္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ‘ထိမ္းျမားလက္ထပ္”ေစ့စပ္ျခင္း’ ‘ေၾကာင္းလမ္းျခင္း’ ‘နား ေဖာက္ျခင္း’ေခၚေသာ ‘ျမန္းျခင္း’ မဂၤလာအခမ္းအနားရဲ႕ ျမန္မာ့မိသား စုဖြဲ႔သစ္စတြင္ မိဘဆရာသမားတို႔ရဲ႕ တန္ဖိုးႀကီးလွတဲ့ အဆံုးအမ လမ္းၫႊန္ ခ်က္မ်ား၊ ခ်စ္စရာ႐ုိးရာ ဓေလ့ထံုး တမ္းမ်ားကို ေႏြးေထြးစြာ ထင္ဟပ္ ခံစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကူညီ႐ုိင္း ပင္းတတ္တဲ့ ေစတနာ၊ စည္းလံုးညီ ၫႊတ္တဲ့စိတ္နဲ႔ သာယာဝေျပာမႈ ပံုရိပ္မ်ားကုိ ေဖာ္ေဆာင္ျပသျခင္း လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းအစဥ္ အလာႀကီးမားၿပီး ယဥ္ေက်းတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ား ေပါင္းစည္းေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ျပယုဂ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဂုဏ္ရွိန္ ဝင့္ထည္ၿပီး အမ်ိဳးဂုဏ္ဇာတိဂုဏ္ ျမင့္မားခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သာဓကလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရင္ဆိုင္ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို သမိုင္းေပးတာဝန္အျဖစ္ စည္းလံုးညီ ၫႊတ္စြာ ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားရင္း ေရွာင္လႊဲမရတဲ့အမ်ိဳးသား ေရးတာဝန္ ကို ေက်ပြန္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ၿပီး ယဥ္ ေက်းသိမ္ေမြ႔တဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ စ႐ုိက္လကၡဏာ၊ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ ဓေလ့ထံုးတမ္း အစဥ္အလာမ်ားကို အရွည္တည္တံ့ေရးအတြက္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုး ထားသူတိုင္းမွာ တာဝန္ရွိလာၿပီျဖစ္ ပါတယ္။
အခ်ဳပ္ဆိုရရင္ေတာ႔ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား လြဲမွား မသြားရေအာင္ ျမန္မာ့ပံုရိပ္မ်ား ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္မသြားရေအာင္ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရာ ယဥ္ေက်း မႈနဲ႔ ခ်စ္စရာဓေလ့ထံုးစံမ်ားရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခံတပ္မ်ားျဖစ္တဲ့ အခုလို ေက်းလက္အလွဴမဂၤလာပြဲမ်ားနဲ႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ မ်ားကို အခ်ိန္မီကယ္တင္ထိန္း သိမ္း ၾကဖို႔ အထူးအေရးႀကီးခ်ိန္ျဖစ္ ေၾကာင္း တိုက္တြန္းေရးသားလိုက္ရ ပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္သြင္(ပန္းခိုင္)