ဥပေဒဘာသာတဲြကို ဒုတိယႏွစ္နဲ႔ ေက်ာင္းပညာသင္ယူမႈကေနရပ္နားၿပီး အႏုပညာေလာကထဲကို ဝင္ေရာက္လာခဲ့တဲ့ ေဇရဲထက္က အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ပညာေရးကို ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ မသင္ယူခဲ့ရတာကို ေနာင္တရမိေၾကာင္း ေျပာလာပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ပညာေရးက အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္းကိုလည္း ေဇရဲထက္က …
”ကြၽန္ေတာ္ဆို အမွတ္ေကာင္းၿပီးေတာ့ ေရဆင္းလည္း ကြၽန္ေတာ္ မတက္ခဲ့ဘူး။ အေဝးသင္လိုင္းကိုယူၿပီး ေတာ့ ဥပေဒေမဂ်ာကို တက္ခဲ့တယ္။ ဒုတိယႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းနားၿပီးေတာ့ ဒီသ႐ုပ္ေဆာင္ေလာကကို ကြၽန္ေတာ္ဝင္ေရာက္လာ ခဲ့ တယ္။ အုပ္ထိန္းသူေတြက ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္းသိတယ္။ ပညာရွိရင္ ပညာတတ္ရင္ ကိုယ္ခႏၶာက်ဳိးပဲ့ၿပီး ကိုယ္လက္အဂၤါ မေကာင္းေနပါေစဦး ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္စားေနရတာကို ေမ့ေနၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ အခုခ်ိန္မွာ ပိုၿပီး သိလိုက္ရတာက ကြၽန္ေတာ္သာလွ်င္ ပညာတတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ အဂၤလိပ္စကားေျပာကို တကယ္နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္နဲ႔ ေျပာဆိုႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းၿပီး ႐ုိက္ကူးရမွာ။ ႐ုိက္လည္း ႐ုိက္ကူး ခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က အဲဒါအားနည္းေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အားမရဘူး။ အရင္တုန္းက အခ်ိန္ေတြ၊ ပညာမသင္ယူခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ႏွေျမာမိတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ခုေခတ္ပညာေရး အဆင့္အတန္းကလည္း နိမ့္က်လာတာ ျမင္မိေၾကာင္းကို ….
”ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၁ဝ တန္းေလာက္ထိ စာအုပ္ဆုိင္ ဆိုတာရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဆို စီးပြားေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ‘ျမန္မာ့ဓန’မဂၢဇင္းေတြ ဖတ္ျဖစ္တယ္၊ ခုေနာက္ပိုင္းမွာက စာအုပ္ဆုိင္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ စာအုပ္ဆိုင္ေတြ ဘာေၾကာင့္မရွိတာလဲဆိုရင္ စာအုပ္မငွားၾကလို႔ မရွိၾကေတာ့တာ၊ စာအုပ္မငွားၾကတာကလည္း စာဖတ္သူမရွိေတာ့တာေနလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔က ပညာေရးနည္းနည္းနိမ့္က် ေနတယ္လို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္နဲ႔ခိုင္းႏိႈင္းၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ပညာေရးနိမ့္က်သြားလို႔သာလွ်င္ စာဖတ္သူ မရွိလို႔ စာအုပ္ဆိုင္ မရွိေတာ့တာပါ”လို႔ ေဇရဲထက္က သူ႔အျမင္ကုိ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
တြယ္တာ