မိုးႀကိဳးမ်ားထစ္ခ်ဳန္း လွ်ပ္စီးမ်ား ဆက္တိုက္ျပက္ကာ သဲသဲမဲမဲ ရြာခဲ့သည့္ မိုးအရွိန္ေသသြားၿပီး မိုးဖြဲေလးမ်ားသာ ျပတ္ေတာင္း ျပတ္ေတာင္းရြာေန ေတာ့ခ်ိန္တြင္ ျပတင္းတံခါးအျပင္ဘက္မွ ခပ္သဲ့သဲ့ ညည္းသံတစ္သံကို ဆက္တိုက္ၾကား လာရသျဖင့္ ဖတ္ လက္စစာအုပ္ကို ခ်လိုက္ၿပီး ပိတ္ထားေသာ မွန္တံ ခါးကို အသာဖြင့္၍ အသံလာရာဆီသို႔ ၾကည့္လိုက္ ေလေသာ္ ျပတင္းေပါက္ ေအာက္ တိုက္နံရံအုတ္စြန္းတြင္ နားေနသည့္ မိုးေရရႊဲရႊဲစိုေနေသာ ခိုေလးတစ္ေကာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရ ေလေတာ့သည္။
ခုနက မိုးသည္းထဲမွာ ဘယ္ကိုမွ မပ်ံႏုိင္ေတာ့ဘဲ သည္ေနရာတြင္သာ နားေနရင္းက မိုးမိသြားသည္ထင္၏။
ခိုကို လူတိုင္းသိၾကပါသည္။ အမွန္ အားျဖင့္မူ ခိုသည္ ခ်ဳိးႏွင့္အတူ ကို လမ္ဗီဒီ မ်ဳိးစိတ္တြင္ပါဝင္ၿပီး ကမၻာ တစ္ဝန္းဝယ္ ခိုမ်ဳိးေပါင္း ေျခာက္ရာ ေက်ာ္ ခုႏွစ္ရာနီးပါးခန္႔ရွိေၾကာင္း ဖတ္ဖူးသည္။ သို႔ရာတြင္ ခိုသည္ အရြယ္အစားအားျဖင့္ ခ်ဳိးထက္ႀကီး ၏။ ခိုတို႔ကို ကမၻာ့ဝင္႐ိုးစြန္းေဒသမ်ား မွာလြဲ၍ ကမၻာအရပ္ရပ္တြင္ေတြ႕ ႏိုင္ကာ အပူပိုင္းေဒသမ်ားတြင္ ပိုေပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ၿမိဳ႕တိုင္း ရြာတိုင္း ေနရာတိုင္းမွာ ခို ေတြ ရွိၾကသည္ခ်ည္းပင္။
အခု ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ေနရေသာ ခိုေလးမွာ ခိုျပာေရာင္ေလးျဖစ္၏။ ေရေတြစိုေနသည့္တိုင္ အၿမီးေလး ေကာ့ေနကာ ေျခေထာက္နီနီေလး ျဖစ္၏။ ရင္အုပ္တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ႏွင့္ ဝဝကစ္ကစ္ေလးျဖစ္သည္။ ေခါင္းမွ အၿမီးအထိ အလ်ားတစ္ေပခန္႔ရွိမည္ ထင္သည္။
ခိုတို႔၏ ပင္ကိုသဘာဝမွာ ေတာေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္မ်ားျဖစ္ၾက ေသာ္လည္း အင္မတန္ယဥ္ပါးလြယ္ သည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရသန္႔ဗူး ဖင္ပိုင္းကို ျဖတ္၍ ေရ ေလးထည့္ကာ သူ႔ေရွ႕တြင္ အသာ ခ်ေပးလိုက္၏။ မိုးထဲေရထဲေပမင့္ ေရငတ္ခ်င္ငတ္ေနရွာလိမ့္မည္။ အလို…။ ကြၽန္ေတာ့္ အထင္မ မွားပါ။ ေရခြက္ေလးကို ႏႈတ္သီးျဖင့္ ႏွစ္ခ်က္ သုံးခ်က္ အသာတို႔ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းမေမာ့တမ္း ေသာက္ေလေတာ့ ၏။ ဤသည္မွာ ခိုႏွင့္ ခ်ဳိးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္ေပတည္း။ အျခားေသာ ငွက္ေတြသည္ ထိုသို႔ေရေသာက္ေလ့ မရွိၾက။ ၾကက္ေတြေရေသာက္ သလိုပင္ တို႔ကနန္း ဆိတ္ကနန္းသာ ေသာက္ေလ့ရွိသည္။ ခုိေလး ေရ ေသာက္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာဖြယ္ပင္။ ေရအက်ဳိး ဆယ္ပါး မေတာင္းဘဲႏွင့္ ျပည့္ၿပီ ဟုပင္ စိတ္ထဲက ခံစားလာရ၏။
ခိုတို႔သည္ သူတို႔ က်က္စားရာ ေဒသကို ခင္တြယ္ၾကသည္ဟု ၾကား ဖူးသည္။ ထိုအခ်က္သာ မွန္ကန္ပါက သည္ခိုေလးသည္ ကြၽန္ေတာ့္အခန္း အနီးအနားမွာပင္ က်က္စားေနသည့္ ခုိေလးသာျဖစ္ရေခ်မည္။ ခိုတို႔သည္ အုပ္စုလိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း အဖို အမ စုံတြဲေတြစု၍ေသာ္လည္း ေကာင္းေနတတ္သျဖင့္ အနီးအနား တြင္ ခိုအုပ္တစ္အုပ္ရွိေခ်လိမ့္မည္။ ခိုတို႔သည္ အဖိုအမ သစၥာရွိၾက သည္ ဆို၏။ ရာသက္ပန္ပင္အတူ ေပါင္း သင္းေနထိုင္ၾကသည္ဆို၏။ ယခု ခိုေလးသည္ အထီးေလာ အမေလာ ကြၽန္ေတာ္မသိ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ခိုတို႔သည္ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး သား ေပါက္တတ္ၿပီး သားေပါက္ေလးမ်ား ကို အဖိုေရာ အမေရာကပါ တာဝန္ ယူေစာင့္ေရွာက္ေလ့ရွိၾကပါသည္။ ခိုသိုက္ေတြကေတာ့ အားလုံးသိၾက သည့္အတိုင္း အိမ္မ်က္ႏွာၾကက္ေပၚ တို႔၊ တံစက္ၿမိတ္အမိုးၾကားတို႔တြင္ သာမ်ားသည္။ သစ္ပင္ေပါသည့္ ေဒသတြင္မေတာ့ သစ္ပင္သစ္ကိုင္း ေတြေပၚမွာ ရွိမည္ေပါ့။ ခုကေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာကုိး။ သည္ခိုေလးသည္ ဘယ္နားက ေရာက္လာပါလိမ့္။
တစ္ခုေတာ့ရွိသည္။ လမ္းထိပ္ တြင္ ခိုစာေရာင္းသည့္ အေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္ရွိ၏။ ရာသီသုံးပါးစလုံး သူခိုစာေရာင္းသည္။ မနက္ ၆ နာရီ ခြဲေလာက္ဆို သူ႔ေနရာတြင္ ေရာက္ ေနၿပီ။ သူေရာက္လာၿပီဆိုလွ်င္ ခိုစာ ေရာင္းသည့္ေနရာတစ္ဝိုက္ေျမျပင္ ကို အရင္ဆုံး ေရတျဗန္းျဗန္းျဖန္း ၿပီး လွ်င္ ခုိစာ ႏို႔ဆီဘူးတစ္ဘူးစာေလာက္ ကို ေျမေပၚႀကဲလိုက္၏။ ဤတြင္ အနီးတစ္ဝုိက္ က်က္စားေနက် ခို ေတြ ေရာက္လာကာတ ေတာက္ ေတာက္ႏွင့္ ေကာက္စားၾကေလေတာ့ သည္။ သည္ခိုေလးလည္း အဲသည္ ခိုအုပ္စုကပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ခိုတို႔ သည္ အစာစားေနရင္းလည္း ဖင္က အီးပါတတ္ၾကေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခိုစာေရာင္းသည့္ ေနရာတစ္ဝိုက္ ေျမျပင္သည္ ခိုေခ်းတို႔ျဖင့္ ေပက်ံေန ေလ့ရွိ၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ခိုစာေရာင္း သူတို႔က သူတို႔ဆိုင္သိမ္းလွ်င္ ေပက်ံ ေနသည္တို႔ကို တိုက္ခြၽတ္ေဆးေၾကာေပးသြားေလ့ရွိသည္ကိုေတြ႔ဖူးသည္။ သို႔ရာတြင္ အမ်ားစုကေတာ့ သည္ အတိုင္းပင္ ထားခဲ့ၾကပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီတြင္မေတာ့ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္တြင္ ခိုစာေကြၽးျခင္း ကို အတားအျမစ္မရွိေသး။ စင္ကာပူ တြင္ေတာ့ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္ ခိုစာ ေကြၽးပါက ဒဏ္ေငြ ၅ဝဝ တပ္မည္ဟု တေလာက ေၾကညာသြားသည္ကို ဖတ္လိုက္ရ၏။ ဘန္ေကာက္တြင္ လည္း ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္ ခိုစာေကြၽး ျခင္းကို တားျမစ္ထားသည္။ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံတြင္လည္း တားျမစ္ထားသည္။ သို႔ရာတြင္ တစ္ဖက္က တားျမစ္သလို တစ္ဖက္ကလည္း ေဂဟစနစ္မပ်က္ စီးေစရန္ ႀကံေဆာင္ေပးထား၏။ ၿမိဳ႕ ျပလူေနမႈထူ ထပ္လာသျဖင့္ ၿမိဳ႕ထဲ တြင္ ငွက္မ်ားမေနႏိုင္ၾကေသာအခါ ယင္းတို႔အတြက္ ေနစရာ ေဘးမဲ့ ဥယ်ာဥ္မ်ား ဖန္တီးေပးထားၾက၏။ အဆိုပါ ေဘးမဲ့ ဥယ်ာဥ္မ်ားသည္ ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ ခပ္ေဝးေဝးေနရာတြင္ရွိၿပီး ငွက္မ်ားအတြက္ အထူးစီစဥ္ေပးထား ျခင္းပင္။ ငွက္ ေလ့လာသူမ်ား ငွက္ ၾကည့္သူမ်ား လာေရာက္ေလ့လာႏိုင္ သည္။ ညအိပ္ စခန္းခ်၍ ေလ့လာ လွ်င္လည္း သတ္မွတ္ထားသည့္ အခ ႏႈန္းထားေပးကာ ေလ့လာ၍ရသည္။ သို႔ရာတြင္ ဥယ်ာဥ္တြင္းရွိ ငွက္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ပစ္ခတ္ဖို႔ေဝးစြ ထိတ္လန္႔ ေအာင္ပင္မျပဳရ။ စီစီတီဗီေတြ အမ်ားႀကီးတပ္ထားၿပီး ပင္မထိန္း ခ်ဳပ္ခန္းမွ ၂၄ နာရီေစာင့္ၾကည့္ ေန သည္။ သတ္မွတ္ထားသည့္ စည္း ကမ္းမ်ားကို ေဖာက္ဖ်က္သူသည္ အျပစ္ေပးခံရမည္ျဖစ္၏။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီတြင္မေတာ့ ထိုသို႔မလုပ္ေပးႏုိင္ေသးသလို ခိုစာ ကိုလည္း ေနရာအႏွံ႔ေကြၽးကာ ကုသုိလ္ယူႏိုင္ေနၾကေသးသည္။ သို႔ ရာတြင္ ခိုေခ်းထဲမွ ပါလာေသာ ေညာင္ေစ့ သစ္ေစ့ အစရွိသည္တို႔က တိုက္ႀကိဳအုပ္ၾကားတြင္ အပင္ေပါက္ လာေသာအခါ အႏၱရာယ္ရွိတတ္ သည္ကိုေတာ့ သတိျပဳရမည္။ ေညာင္ျမစ္ သစ္ျမစ္တို႔က အုပ္ေတြကို ထိုးခြဲသျဖင့္ တိုက္နံရံေတြ အက္ ေၾကာင္းျဖစ္လာျခင္းပင္။
ခိုေလးက ေရေသာက္၍ ဝသြား ၿပီထင္၏။ ေခါင္းခါခါ လည္ခါခါႏွင့္ ေရမ်ားကိုလည္း ခါထုတ္ေနသည္။ မိုးလည္း လုံးဝတိတ္သြားၿပီ။ သူ႔ အေဖာ္ေတြဆီျပန္ခ်င္ရွာၿပီလားမသိ။ အေဖာ္ခင္ေသာ ခိုတို႔သည္ အမွတ္ သညာလည္းေကာင္းၾက၏။ ခိုတို႔၏ အမွတ္သညာေကာင္းမႈကို လူေတြက အသုံးခ်၍ ခိုေတြကို စာပို႔ခို သတင္း ပို႔ခိုေတြအျဖစ္ သုံးလာခဲ့ၾကျခင္းမွာ ေရွးဂရိ ေရွးေရာမေခတ္မွသည္ ဒုတိ ယကမၻာ စစ္တိုင္ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။ ယခု ခုိေလးလည္ပင္းတြင္ စာ တစ္ ေစာင္ခ်ည္ေႏွာင္ေပးလိုက္ပါက ဘယ္ဆီသို႔ေရာက္မည္မသိ။ ခ်စ္သူ ဆီ ေသခ်ာေပါက္ေရာက္မည္ ဆိုပါ က တစ္ေစာင္ေလာက္ေတာ့ ခ်ည္ ေပးလိုက္ခ်င္မိသည္။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ခိုက ေလး ပ်ံမသြားမီတြင္ ဆန္ေစ့ေလး နည္းနည္းခ်၍ အစာေကြၽးလိုက္ ပါဦးမည္။
ရန္မ်ဳိးေအာင္