“အကယ္ဒမီ စိုးသူ နဲ႔ ၁၂ႏွစ္ခန္႔ အၾကာမွာ ျပန္လည္ ဆံုစည္းတဲ့ ေပၚျပဴလာ အင္တာဗ်ဴး”

ပရိသတ္ေတြ လြမ္းဆြတ္သတိ ရေနၾကတဲ့ အကယ္ဒမီ စိုးသူကို အကယ္ ဒမီေပးပြဲေန႔က ေမးျမန္း ထားၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ မိခင္ျဖစ္သူ ေဆးကုသမႈ ခံယူေနတဲ့ ဆာကူရာ ေဆး႐ုံႀကီးမွာ အနီးကပ္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ေနတဲ့ အကယ္ဒမီ စိုးသူနဲ႔ ေတြ႕ဆုံကာ ႐ုပ္ရွင္ေလာက အေၾကာင္း၊ မိသားစု အေၾကာင္း၊ ႐ုပ္ရွင္၊ ဗီဒီယိုေတြျပန္ လည္ ႐ိုက္ကူးမယ့္ အေၾကာင္းေတြ၊ ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြဲ ျပဳလုပ္မယ့္ အေၾကာင္း ေတြကိုေတြ႕ဆုံေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။

ေမး- အကယ္ဒမီ ပဲြျပန္တက္ရတဲ့ ခံစား ခ်က္နဲ႔အရင္တုန္းက အကယ္ဒမီ ပဲြဘာေတြကြာျခားသြားလဲ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ-အကယ္ဒမီပြဲ ကၾကည့္ရတာ ေတာ္ ေတာ္ေလး အဆင္ေျပပါတယ္။ ကြၽန္ ေတာ္ကေတာ့ အခ်ိန္အၾကာ ႀကီးခြဲၿပီး အေဝးႀကီးမွာ ေနေနရေတာ့ အားလုံး က အသစ္အ ဆန္း ျဖစ္ ေနတာေပါ့။ ၾကည့္ ရတာ အင္မတန္ ကို ၾကည္ႏူးစရာ၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္း ပါတယ္။အႀကိဳက္ ဆုံး ကေတာ့ဆုရတဲ့ တစ္ေယာက္ ခ်င္း ခ်က္ ခ်င္းေက်းဇူးတင္ စကားေျပာ ရတာေတာ္ ေတာ္ အဆင္ေျပတယ္ ထင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေခတ္တုန္းက အမ်ဳိးသား ကဇာတ္႐ုံမွာလည္း တက္ခဲ့ရတဲ့ အကယ္ဒမီ ပြဲေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အမ်ဳိးသားက ဇာတ္႐ုံနဲ႔သုဝဏၰအား ကစားကြင္းမွာတက္ရတာမ်ားပါတယ္။

ေမး-အစ္ကို တို႔ႏွစ္ေတြတုန္းက အကယ္ ဒမီစာရင္းဝင္တဲ့ ဇာတ္ကားေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီႏွစ္အကယ္ ဒမီဇာတ္ ကားေတြကေတာ့ ၁၅ ကားပဲရွိတယ္။ အဲဒီလိုဇာတ္ ကား ေတြနည္းလာတဲ့ အေပၚမွာေကာ ဘယ္လိုျမင္လဲ။
ေျဖ-ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဇာတ္ကားေတြ စ႐ုိက္ခါစ ၈၃၊ ၈၄ ပတ္ဝန္းက်င္ ေလာက္ တုန္းက ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ေတြအမ်ားႀကီး ႐ုံတင္ႏိုင္ တယ္ေလ။ ေနာက္ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဖလင္ေတြ ရွားလာတယ္။ ရွားလာေပမယ့္လို႔ သူ႔အတိုင္းအတာနဲ႔ သူေလာက္ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ႀကီးေတြ ေတာ္ ေတာ္ မ်ားမ်ား ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေသး တယ္။ ဟိုးBlack & White ေခတ္ ကေနစၿပီး ကာလာေခတ္၊ အဲဒီကေန တျဖည္းျဖည္းေတာ့ ဖလင္ေတြရွား လာတယ္။ ဇာတ္ကားႀကီးေတြ ႐ိုက္ ဖို႔ အခက္အခဲ ရွိလာေတာ့ နည္းလာ ၾကတယ္။ဒီေလာက္ႀကီး နည္းနည္း ေလးျဖစ္သြားတာ ၾကားေန၊ သိေနရ တယ္။ အခုလည္း ကိုယ္တုိင္ ေသေသ ခ်ာခ်ာၾကားရ ၊ျမင္ေနရတာေပါ့။ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားႀကီးေတြ ႐ိုက္ႏို င္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္လုိပဲ အား လံုး ဆႏၵ အတူတူရွိၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခက္အခဲေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိ တယ္ဆိုေတာ့ အဆင္ေျပရင္႐ိုက္ျဖစ္ၾက ပါေစ လုိ႔ဆုေတာင္းေပးတယ္။ အဲဒီလို ျဖစ္ ရင္ တအားေကာင္းမွာပဲလု႔ိေတြးမိတယ္။

ေမး-အစ္ကိုနဲ႔ ဦးေက်ာ္သူ ႐ိုက္ခဲ့တဲ့ ‘ဒိုး’ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား အေၾကာင္း လည္း ျပန္ေမးခ်င္ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ကား ႐ိုက္တုန္းက အမွတ္တရေတြနဲ႔ အခု အခ်ိန္အထိ သတိ ရျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ေတြကုိ သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ- အဲဒီဒိုး ဇာတ္ကား႐ိုက္ေတာ့ မွတ္ မွတ္ရရ ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိတာ ေသခ်ာ မယ္ ထင္တယ္။ ၁၉၈၆၊ ၈၇ ပတ္ဝန္း က်င္ေလာက္ကေပါ့။ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ စ႐ိုက္တာက ၁၉၈၃၊ ၈၄မွာ ႏွစ္ ေယာက္အတူ႐ုိက္ၾကတယ္။ကိုေက်ာ္သူကကြၽန္ေတာ့္ထက္လပိုင္းေလာက္ ေစာပါတယ္။ ကိုေက်ာ္သူတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိး သား ႐ုပ္ရွင္ ထုတ္လုပ္ေရးက အန္ကယ္ ဦးစိန္တင္ ကိုယ္တိုင္လာၿပီးေတာ့ ဆရာ ေမာင္ညြန္႔လြင္ရဲ႕ အမ်ဳိးသားစာ ေပဆုရ “တဒဂၤေလးမ်ားစြာ” ဆိုတဲ့ ဆရာ့ ရဲ႕ ဝတၱဳကို ႐ိုက္ခ်င္တယ္။ ဇာတ္ကို ဖတ္ၾကည့္ပါဆို လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဖတ္ၾကည့္တယ္။ သေဘာက်တယ္။ တိုင္ ပင္တယ္။ ႐ိုက္မယ့္ ဒါ႐ိုက္တာက လည္း ဆရာ ဦးၾကည္စိုးထြန္း။

အားလုံးသေဘာ တူညိႇႏႈိင္းၿပီးေတာ့ဒိုးဇာတ္ ကား ႐ိုက္ ျဖစ္တာေပါ့။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြကလည္း အကယ္ဒမီ ေဒၚေမဝင္းေမာင္ တို႔ အကယ္ဒမီ ဇင္မာဦးတို႔ တျခားဇာတ္ပို႔ ဇာတ္ရံ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြလည္း အမ်ား ႀကီးပါပါတယ္။ အဓိကက အားကစား န႔ဲ လူငယ္ပညာေပးဇာတ္ လမ္းေလးပါ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကိုေက်ာ္သူ နဲ႔လည္း တကၠ သိုလ္ေဘာလုံးကြင္းထဲမွာ ေဘာလုံး သြားေလ့က် င့္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔လခ်ီၿပီးေတာ့ကိုေလ့က်င့္ၾကတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကံေကာင္း တာတစ္ခုက ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ေက်ာင္းကေန ခြင့္တစ္ႏွစ္ယူထား တယ္။ ေက်ာင္း က ဒုတိယႏွစ္ေအာင္ ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္း အတြက္က လည္းအခ်ိန္ တအား ေပးရတယ္။ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္တာလည္း တအား အခ်ိန္ေပး ရေတာ့ အခ်ိန္မရလို႔ဆိုၿပီး ခြင့္တစ္ႏွစ္ယူလိုက္တယ္။ အဲဒီတုန္း က ဖလင္ေတြ နည္းနည္း စရွားေနၿပီ။ ဖလင္ေတြ ေလ်ာ့သြားတဲ့ အခ်ိန္ဆို ေတာ့ ဇာတ္ကား ႐ိုက္က အမ်ားႀကီး ႐ိုက္စရာ မလိုဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒိုး အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ ေပး ႏုိင္တယ္။

အခ်ိန္ေပးႏုိင္ေတာ့ ေဘာလံုးသြားေလ့က်င့္ၾကတယ္။ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ေလ့က်င့္ တဲ့ေနရာကိုေျပၿငိမ္းလည္း လာတယ္။ အေပ်ာ္သူ လည္း ေဘာ လံုး ဝင္ကန္တယ္။ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္ေတာ္ ေတာ္ေပးၿပီး ၊ႀကဳိးစား႐ိုက္ခဲ့ရ တဲ့ ဇာတ္ ကားေပါ့။ အမွတ္တရေတြက အမ်ား ႀကီးပဲ။ၾကည့္ျမင္တုိင္ ေဘာလံုးကြင္း ထဲမွာ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္မက ဘူး။ တစ္ေနကုန္ ေနပူထဲမွာေနၿပီး သြား ႐ိုက္ရတယ္။ပရိသတ္ေတြလည္း အမ်ား ႀကီးလာအားေပးၾက တယ္။ ကိုယ့္ဘာ သာကိုယ္လည္း တကယ္ေဘာလံုး ကန္ ေနရသလုိပဲ။ေဘာလံုးကန္ရတဲ့ အခန္းမ်ားတာကိုး။ က်န္တဲ့ ဇာတ္႐ုပ္ေတြ သ႐ုပ္ေဆာင္တာေတြ ႐ိုက္တာေတာ့ ႐ိုက္ေနရတာပဲ။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေဘာလံုးကန္ေနရတဲ့ လူလုိပဲ။ ေပ်ာ္ စရာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ပင္လည္း ပင္ပန္းတယ္။ တကယ္ကို အမွတ္တရရွိပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာ့ကိုေမာင္နဲ႔က တကယ့္ညီအစ္ကို ရင္း လိုျဖစ္ေနၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ေတြ ၆ ေယာက္ေလာက္စုၿပီး ဆံုၾက တယ္။အကယ္ဒမီကိုေက်ာ္သူရယ္၊ ေျပ ၿငိမ္းရယ္၊ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊ အကယ္ဒမီ မို႔မုိ႔ျမင့္ေအာင္၊အကယ္ဒမီခိုင္ခင္ဦးနဲ႔ တင္နီလာဝင္းရယ္။ သူငယ္ခ်င္း အႏုပညာညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ဆံုျဖစ္ၾကတယ္။ ကိုေက်ာ္သူ အေမရိက ကို အလုပ္ကိစၥေတြနဲ႔ လာတုန္းက လူ ခ်င္းေတာ့ ကိုယ္တိုင္မဆံုုျဖစ္ဘူး။ ဖုန္း ေျပာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို Congratulate လုပ္လုိက္တယ္။ ခ်ီးလည္း ခ်ီးက်ဴးလုိက္တယ္။ ႏႈတ္လည္း ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ သူက လည္းေျပာပါ တယ္။ ၾကားပါတယ္၊ ညီေလး အလုပ္ ေတြတအား လုပ္ေန တယ္ဆို..တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ဟုတ္ကဲ့၊ အစ္ကို လုပ္ေနတာေတြ အင္မတန္မြန္ျမတ္ တယ္၊ အင္မတန္ကုိကုသိုလ္ရတဲ့အလုပ္ ေတြပါလု႔ိ၊ အင္မတန္ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ ဆံုခ်င္ေသးတယ္လို႔။ သူက လည္းဆံုတာေပါ့။

ခိုင္ေဝလြင္