ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြက အစားထိုး ျပန္မရသလို ျဖတ္သန္းခဲ့ ရာ ဘဝမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ ဖူးတဲ့ အမွာ ေတြကလည္း ျပန္လည္ျပဳျပင္ဖို႔ ဆို တာက တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ျပန္လည္ေပးဆပ္ ျပဳျပင္ ရပါတယ္။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆုံးေစတဲ့ ျပဳျပင္မႈ ေနာင္တ အမွားေတြကို ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္ဖု႔ိက စာအုပ္စာေပ ဖတ္ျခင္းကေန ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ အတြက္ လမ္းျပၾကယ္ေလး တစ္ပြင့္ ျဖစ္ပါ တယ္။ စာေပရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူး နဲ႔ စာဖတ္ျခင္း အေၾကာင္းကိုေတာ့ စာေရးဆရာႀကီး မ်ားရဲ႕ အျမင္ေတြ ကို ခံစား သိရွိေစဖို႔ အတြက္ စု စည္း ေဖာ္ျပေပး လိုက္ပါတယ္။
မင္းခုိက္စိုးစန္
ႏုိင္ငံဖြံ႕ၿဖဳိး တိုးတက္မႈမွာ စာေပ ဟာ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိ အဓိကက်သလဲ ဆိုရင္ေတာ့ ရာခိုင္ႏႈန္း အားျဖင့္ တြက္ျပ ဖို႔ေတာ့ ခက္တယ္။ သို႔ေသာ္ ဆားလိုပဲေပါ့။ ဆားဆိုတာက ဝယ္ထားမိရင္ ဘယ္သူမွေတာ့ ဆားေတြကို တစ္ ထိုင္တည္း ထိုင္မစား ၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဟင္းခ်က္တဲ့ အခါတိုင္း ဆားကေတာ့ ပါေနရမွာပဲ။ အဲဒီေတာ့ စာေပ ဆုိတာ က အားလံုးရဲ႕ အေျခခံပဲ။ ဘယ္ေနရာ မွာပဲလုပ္လုပ္၊ စီးပြားေရးပဲ လုပ္လုပ္၊ စစ္ေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရး ပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးမွာ ဘယ္ဟင္းမွာမဆို ဆား ကို ခတ္ရ သလိုပဲ။ ေစာေစာက ေျပာ တဲ့ က႑ေတြ အကုန္လံုးမွာ စာေပ ဟာ အေရးႀကီးတဲ့ အခန္းက႑ ကေန ပါေနမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အြန္လုိင္း ဆိုတာကေတာ့ ရွိမွာပဲေလ။ ႏုိင္ငံ တကာမွာလည္း ဒီအြန္လုိင္း မီဒီယာ ကို အားလံုးက ဒီစီးေမ်ာမႈ ေအာက္ မွာ ပါဝင္ေနၾကတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံ ႀကီးသားေတြ အကုန္လံုးကက်ေတာ့ ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖဳိးဖို႔ အတြက္က စာေပ ကို အဓိကထားၿပီး ဖတ္႐ႈၾကပါတယ္။ အြန္လုိင္းမွာ ရသ အတိုေလးေတြ ေပးႏုိင္တယ္။ သတင္းေတြေပးႏုိင္ တယ္။ သို႔ေသာ္ ဘက္စံုေထာင္စံု ေလ့လာဖို႔ ေစ့ေစ့ငုငု အျပန္အလွန္ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ျမင္ကြင္း တစ္ခုကို ရဖုိ႔ အတြက္က က်ေတာ့ စာအုပ္ေတြက အဓိကအသက္ေသြးေၾကာျဖစ္ပါ တယ္။
ေမတၱာရွင္ (ေရႊျပည္သာ)
စာဖတ္တာက အက်ဳိး ႏွစ္မ်ဳိး ရပါတယ္။ နံပါတ္တစ္ အက်ဳိးက ေတာ့ အဲဒီ စာအုပ္ေတြထဲမွာ သူ တစ္ပါး အမွားေတြလည္း ေရးထား တာ ရွိတယ္။ အဲဒီအတြက္ ႀကဳိတင္ ေရွာင္လုိ႔ ရသြားပါတယ္။ ဒါက ေတာ္ေတာ္ တန္ဖိုးႀကီးသြားတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က သူမ်ား ရဲ႕ ေအာင္ျမင္ တဲ့ အေၾကာင္းေတြလည္း ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ ကုိယ္ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ လမ္းစလည္း ပိုနီးသြား တယ္။ အဲဒီေတာ့ စာဖတ္ျခင္း အား ျဖင့္ ကိုယ့္အတြက္ ေရွာင္ဖို႔လည္း ရတယ္။ ေဆာင္ဖုိ႔လည္းရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာ့ အယူအဆအရ ဆိုရင္ ဘာသာေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး စသျဖင့္ေပါ့။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ စာဖတ္ သူသည္ စာမဖတ္သူထက္ အၿမဲတမ္း ေခါင္းတစ္လံုး သာတယ္။
ေျမမႈန္လြင္
စာဖတ္ထားတာ လူတစ္ ေယာက္ရဲ႕ အေျခခံပဲ။ ဘယ္ နယ္ပယ္ပဲ ေရာက္ေရာက္ အေျခခံ ရွိမွပဲ တင့္တယ္မွာေပါ့။ အေျခခံရွိတဲ့ စာဖတ္ ထားရင္ ႏွာတစ္ဖ်ား သာမွာ ေပါ့။ အခုေခတ္က တိုင္းျပည္ တစ္ ျပည္နဲ႔ တစ္ျပည္ကို လက္နက္နဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕တာ မဟုတ္ပါဘူး။ စာေပနဲ႔ အႏုပညာနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕တာပါ။ စာဖတ္ အား ေကာင္းတယ္၊ စာအုပ္ေတြ ေရာင္းေနရတယ္၊ စာေရးဆရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္၊ စာေပ ပြဲေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံကို သြားၾကည့္ပါ။ အဲဒီႏိုင္ငံက ဖြံ႕ၿဖဳိး တိုးတက္ၿပီးသားပဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ႏိုင္ငံေတြ ဆင္းရဲတယ္ ဆိုတာ အရင္တုန္းက စာေပပြဲေတာ္ေတြ မရွိ ဘူး။ အဲဒီလို စာေပပြဲေတာ္ေတြ မရွိ တဲ့ ႏုိင္ငံ ဆိုရင္ေတာ့ ဖြံ႕ၿဖဳိး တုိးတက္မႈ အားနည္းတာေပါ့။ အခုလို စာေပပြဲ ေတာ္ေတြ မ်ားမ်ားရွိေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ဖြံ႕ၿဖဳိးလာတာေပါ့။
မ်ဳိးေက်ာ္ (ကေနာင္ေသြး)
