အမိႈက္ (၁)
သႀကၤန္ ႐ံုးပိတ္ရက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဟာ ဇာတိေျမ ပခုကၠဴၿမိဳ႕သို႔ မိသားစု ႏွင့္အတူ အလည္ျပန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ ကို ေရာက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ထူးထူးျခား ျခား ပခုကၠဴ ၿမိဳ႕ေစာင့္ နတ္မင္းႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ျဖစ္ပါ တယ္။ ၿမိဳ႕ေစာင့္နတ္ မင္းႀကီးက ပခုကၠဴ တံတားနားမွာ စိတ္ ညစ္ညစ္နဲ႔ ထိုင္ငိုင္ေနတာေတြ႕ ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို လွမ္းျမင္ လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ကြဲကြာေနတဲ့ တူသား တစ္ေယာက္ကို ႀကိဳဆိုသလို နတ္မင္း ႀကီးက ႀကိဳဆိုပါတယ္။
နတ္။ ေမာင္ညိဳ .. မင္းျပန္လာတာ ဝမ္းသာတယ္ကြာ။ င့ါမွာေတာ့ စကားေျပာ ေဖာ္မရွိလို႔ စိတ္ညစ္ ေနတာ။ ေျပာရင္လည္း နားမေထာင္ ၾကေတာ့ ငါလည္း မေျပာဘဲ တစ္ေယာက္ တည္း ဒီမွာလာထိုင္ေန တာကြ။
ညိဳ။ နတ္မင္းႀကီးက ၿမိဳ႕ေစာင့္ နတ္မင္းႀကီးပဲ။ စကားေျပာခ်င္ရင္ တစ္အိမ္တစ္ေယာက္ မလာမေနရ ေခၚလိုက္ရင္ ၿပီးေနတာပဲ။
နတ္။ ေမာင္ညိဳ ..ငအ.. မင္း ဘယ္ေခတ္မွာ ေနေနတာတုံး။ အခု က ဒီမိုကေရစီေခတ္ကြ။ အရင္လို ေခၚလို႔မရေတာ့ဘူး။ ျပည္သူ႔အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေခတ္ကြ ..ငတံုးရ။
ညိဳ။ ဟီး .. ေမ့သြားလို႔ပါ နတ္မင္း ႀကီးရယ္။ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ ဒါနဲ႔ နတ္ မင္းႀကီးက စကားေျပာခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးဆို .. ကဲ ေျပာလို႔ရပါ ၿပီ။
နတ္။ ဒီလိုေမာင္ညိဳရ ..မင္း ပခုကၠဴၿမိဳ႕ကေန ထြက္သြားၿပီး ရန္ကုန္ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ အေျခခ် ေနကတည္းက ပခုကၠဴၿမိဳ႕ႀကီးက တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာ တယ္ကြာ။ မင္းသိတာေတြ ေျပာရရင္ အရင္က ျမင္းလွည္းေတြေနရာမွာ အခု တ႐ုတ္ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ သံုးဘီး ဆိုင္ကယ္ေတြ ျဖစ္သြားၿပီကြာ။ ပခုကၠဴ ေဆး႐ံုႀကီးလည္း အဆင့္ျမင့္ သြားၿပီကြာ။ ပခုကၠဴၿမိဳ႕မေစ်းႀကီး လည္း အဆင့္ျမင့္ သြားၿပီကြာ။ အဲ ပခုကၠဴပန္းၿခံႀကီးကေတာ့ ဒီအတိုင္း က ဒီအတိုင္းပဲ။
ညိဳ။ ကြၽန္ေတာ္တု႔ိ ငယ္ငယ္တုန္းက အတိုင္းပဲလား။
နတ္။ ေအးဟုတ္တယ္။ မင္းတုိ႔တုန္း ကမွ လာေဆာ့လို႔ ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ပန္းၿခံက စည္ကား၊ ေပ်ာ္စရာႀကီးကြာ။ ခုေတာ့ ပန္းၿခံ ေဘးနဲ႔ ေစ်းနားမွာ လမ္းေဘးေစ်း သည္ေတြ ေစ်းေရာင္းေနလို႔ ပန္းၿခံ ထဲ ဝင္ဖို႔ ေနေနသာသာ လူေတာင္မ တိုက္မိေအာင္ မနည္းသြားေနရတာ။
ညိဳ။ ဟာ ..အဲဒါစည္ပင္က မဖမ္း ဘူးလားဗ်ာ။ ရန္ကုန္မွာ ဆိုလမ္း ေဘးေစ်းသည္ေတြကို စည္းကမ္း တက် ေရာင္းခ်ဖို႔ ေနရာ ေပးထား တယ္။ လမ္းေဘးမွာ ေစ်း ေရာင္းလို႔ ကေတာ့ အကုန္ ဖမ္းတာဗ် နတ္မင္း ႀကီးရ။
နတ္။ စည္ပင္က လူႀကီးေတြကို ငါ လည္း ေျပာပါတယ္ကြာ။ ကိုယ့္ၿမိဳ႕မွာ ကိုယ္ပဲ အဟုတ္မွတ္ မေနနဲ႔။ တျခား ၿမိဳ႕ေတြကို လည္း ေလ့လာဦး။ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ဖတ္၊ သတင္း ေလးဘာေလး ၾကည့္ဦးလို႔ ေျပာပါ တယ္။ ေျပာလည္း နားမေထာင္ေတာ့ ငါလည္း မေျပာခ်င္ေတာ့ ဘူးကြာ။ ဒါနဲ႔ စကား ျပန္ဆက္ရရင္ ျမန္မာ့ အရွည္ဆံုး ပခုကၠဴ တံတားႀကီး ေပၚလာၿပီးေနာက္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ဟာ ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲ သြားတယ္ကြ။ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ကို ျပည္တြင္းက ဘုရားဖူး ခရီးသြားေတြ အမ်ားႀကီး ေရာက္ လာတယ္။ ကမၻာလွည့္ ခရီးသြား ေတြလည္း ေရာက္လာတယ္။
ညိဳ။ မူးယစ္ေဆးဝါးေတြလည္း ေရာက္လာတယ္ မဟုတ္လား နတ္ မင္းႀကီးရဲ႕။
နတ္။ ေကာင္ေလး တိတ္တိတ္ေန။ ဒါ ကၿမိဳ႕က တာဝန္ရွိသူ လူႀကီးေတြနဲ႔ ရဲေတြရဲ႕အလုပ္ကြ။ သူတုိ႔အလုပ္ သူတုိ႔ လုပ္လိမ့္မယ္။ ထား လိုက္ေတာ့။ ငါအဓိက ေျပာခ်င္တာ ဘုရားဖူး ခရီးသြားေတြ၊ ကမၻာလွည့္ ခရီးသြား ေတြအမ်ားႀကီး ေရာက္လာေတာ့ ၿမိဳ႕အဂၤါရပ္ နဲ႔အညီ လမ္းေတြ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္ေစခ်င္တာ၊ လမ္း ေတြေကာင္း ေစခ်င္တာ၊ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈေတြ၊ ခိုးဆိုး လုယက္တာ ေတြ၊ မႈခင္းေတြ ေလ်ာ့ က်သြားေစ ခ်င္တာကြာ။ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ကို ဂုဏ္ တက္ေစခ်င္တယ္ကြာ။
ညိဳ။ နတ္မင္းႀကီးကသာ ..ပခုကၠဴ ၿမိဳ႕ကို ဂုဏ္တက္ ေစခ်င္တာ။ ကြၽန္ ေတာ္ၿမိဳ႕ပတ္ဆိုင္ကယ္ စီးၾကည့္ေတာ့ ဆိုးလိုက္တဲ့ လမ္းေတြဗ်ာ။ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ ဂုဏ္ေဆာင္ အ.ထ.က(၁)ေက်ာင္း ေတာ္ႀကီးေရွ႕က လမ္းမ ႀကီးဆိုရင္ ေက်ာက္ခဲစားထားရင္ ေတာင္ အစာေၾကေလာက္ တယ္။ ေရေျမာင္း ေတြထဲမွာလည္း အမိႈက္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာပဲဗ်ာ။ သႀကၤန္ အတက္ ေန႔က မိုးရြာေတာ့ ေရေျမာင္းေတြမွာ အမိႈက္ေတြနဲ႔ ပိတ္ ဆို႔လို႔ ေရေတြက လမ္းမေပၚ လွ်ံက်ေနတာ ျမင္လုိ႔ ေတာင္ မေကာင္းဘူး။ ၿမိဳ႕ကလူေတြ စည္းကမ္းမရွိ အမိႈက္ပစ္ၾကလို႔ ေန မွာဗ်ာ။
နတ္။ စည္းကမ္းမရွိ အမိႈက္ပစ္တာ လည္းပါတယ္။ လူေတြက ေျမာင္း ေတြကိုပိတ္ၿပီး လမ္းပခံုးသားေတြ ျမႇင့္တာလည္း ပါတာေပါ့။ စည္ပင္က ေျပာလည္း မရပါဘူးကြာ။ လုပ္ၿမဲ လုပ္ေနတာပဲ။ ေနာက္ ၿပီးတို႔ၿမိဳ႕က ေရေျမာင္းကလည္း မင္း သိတဲ့ အတိုင္းအက်ယ္ ကလက္တစ္ ေတာင္၊ အနက္ က လက္ သံုးေထာင္ ေလာက္နဲ႔ ေရစီးၿပီပဲထား ပါဦး။ အဲဒီ ေရက ဘယ္မွာ စီးရမလဲ။ ဘယ္မလဲ ထြက္ေပါက္။ မရွိဘူး။ အကုန္ပိတ္ ေနတာ။
ညိဳ။ စည္ပင္မွာ အင္ဂ်င္နီယာ မရွိ ဘူးလား နတ္မင္းႀကီးရ။ ဒါေလး ေလာက္ ကေတာ့ သူလုပ္တတ္မွာပါ ဗ်ာ။
နတ္။ ရွိေတာ့ရွိတာေပါ့ကြ။ သူ႔လည္း ဘတ္ဂ်က္ခ်မေပး ရင္ ဘယ္လုပ္လို႔ ရမလဲကြာ။
ညိဳ။ ဟာ..ဒါေတာ့မျဖစ္ ႏိုင္ဘူး။ စည္ပင္က လမ္းေဘး ေစ်းသည္ဆီက လည္း ပိုက္ဆံေကာက္တယ္။ တျခား အခြန္အခေတြ လည္း ေကာက္ မွာပဲ။ ေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္က အခြန္အခ ေတြ ရေနေတာ့ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ အတြက္ လည္းဘတ္ဂ်က္ေတာ့ ရမယ္ထင္ပါ တယ္ နတ္မင္းႀကီးရာ။
နတ္။ ဒါေတာ့မသိဘူးကြာ။ ၿမိဳ႕မွာ ေရစီးေရလာ ေကာင္းဖို႔က အဓိကကြ။ ေရစီးေရလာေကာင္းရင္ လမ္းေပၚ ေရမလွ်ံေတာ့ဘူး။ လမ္းေပၚ ေရမလွ်ံ ရင္ လမ္းမပ်က္စီး ေတာ့ဘူးေပါ့ကြာ။ ေနာက္ျပည္သူ ေတြကလည္း စည္း ကမ္းမဲ့ အမိႈက္မပစ္နဲ႔။ ေျမာင္း ေတြထဲ အမိႈက္မပစ္နဲ႔။ စည္ပင္က လည္း လမ္းတိုင္းမွာ အမိႈက္ပံုးေတြ ထားေပးသင့္တယ္ကြာ။ အမိႈက္ပံုး မရွိေတာ့ ျပည္သူေတြ အမိႈက္ ပစ္မွာ ေပါ့ကြာ။ မဟုတ္ဘူးလား။
ညိဳ။ ဟုတ္တယ္ နတ္မင္းႀကီး။ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕နဲ႔ အနီးဆံုးပုဂံ – ေညာင္ ဦးမွာဆို အမိႈက္မရွိဘူး။ ျပည္သူေတြ ကလည္း စည္းကမ္းရွိရွိ အမိႈက္ပစ္ ေတာ့ ၿမိဳ႕ကသန္႔ရွင္း သာယာလွပသြား တာေပါ့ဗ်ာ။
နတ္။ မွန္တာေပါ့ကြာ။ ေညာင္ဦးက အမိႈက္သိမ္းစနစ္၊ ေရေျမာင္း စနစ္ ေတြကို ငါတို႔ၿမိဳ႕လည္း အတုယူရ မယ္။ ေနာက္ ရန္ကုန္ဆို ႏွစ္စဥ္ ေရႀကီး၊ ေရလွ်ံေနတာ။ အခု ေရေျမာင္း အႀကီးႀကီးေတြ ေဖာက္ ထားေတာ့ လမ္းေပၚေရ သိပ္မလွ်ံ ေတာ့ဘူးကြ။ မႏၲေလးၿမိဳ႕က တာဝန္ ရွိသူေတြလည္း စင္ကာပူ သြားၿပီး ေလ့လာေနၿပီလို႔ ေဖ့စ္ဘုတ္ မွာ ငါဖတ္ လိုက္ရတယ္။ ငါတုိ႔ၿမိဳ႕က တာဝန္ရွိ လူႀကီးေတြရယ္၊ စည္ပင္က လူႀကီးေတြရယ္၊ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ေတြ လည္း ငါတို႔ၿမိဳ႕အတြက္ အလုပ္ လုပ္ေပးရင္ ငါေသေပ်ာ္ ပါၿပီကြာ။ အဲဒီလူႀကီးေတြ အိမ္ထဲမွာ ေအာင္း မေနဘဲ ၿမိဳ႕တစ္ပတ္ပတ္ ၾကည့္ၿပီး လိုအပ္တာေတြကို ကူညီလုပ္ေပးရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ကြာ။
ညိဳ။ ဒါကေတာ့ စိတ္ခ်နတ္မင္းႀကီး။ သူတုိ႔ေတြသိေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ဂ်ာ နယ္ထဲမွာ ထည့္ေရးလိုက္ပါ့မယ္။
နတ္။ ေအး ..ေအး ဒါဆိုလည္း ေရးလုိက္ပါကြာ။ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ အေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာရင္ ေျပာစ ရာေတြ အမ်ားႀကီးပဲကြ။ ေနာက္မ်ား ႀကံဳေတာ့မွထပ္ေျပာမယ္ ..ေမာင္ ညိဳေရ။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔နတ္မင္းႀကီးတုိ႔ရဲ႕ ေျပာစကားေတြကို အခုလို စာေရး သားလိုက္တဲ့အခါ ပခုကၠဴၿမိဳ႕က တာဝန္ရွိလူႀကီးေတြ ဖတ္မိရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘယ္လိုမ်ား ျမင္မိမလဲ မသိဘူးဗ်ာ။
အမိႈက္ (၂)
ဒီစာကို ဖတ္မိသြားရင္ သူတုိ႔ ရင္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ဟာ “အမိႈက္” တစ္စျဖစ္သြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္.. ၿမိဳ႕ေစာင့္နတ္မင္းႀကီးေရ …။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၿမိဳ႕ေစာင့္နတ္မင္းႀကီး ေျပာျပမယ့္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ အေၾကာင္းေတြ ကို အခါအခြင့္သင့္ရင္ ထပ္နား ေထာင္ခ်င္ ပါေသးတယ္ ဗ်ာ…။
ပခုကၠဴၿမိဳ႕ႀကီးဟာ ၿမိဳ႕အဂၤါရပ္နဲ႔အညီ သန္႔ရွင္းသာယာလွပပါေစ။
ေမတၱာျဖင့္
ညိဳသစ္ငယ္
