ရန္ကုန္တိုင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ အေရး ပါတဲ့ မိုင္းရွင္းေခြးတစ္ ေကာင္ ေသသြားၿပီ ဆိုတာ စာေစာင္ေတြနဲ႔ fb မွာဖတ္ ရေတာ့ အေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ စာေတြထဲမွာ ဖတ္ ရတာက ဒီေခြးဟာ အင္မတန္ေတာ္ တဲ့၊ ျပည္သူ႔ အသက္ အႏၲရာယ္ကာ ကြယ္ေပးႏိုင္တဲ့ ေခြး တစ္ေကာင္ျဖစ္ ေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသား ေခြးမ်ိဳး ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ကိုေကြၽး ေမြးေစာင့္ ေရွာက္ခဲ့တဲ့ အမိ ျမန္ မာႏိုင္ငံေတာ္ အတြက္ကို သစၥာရွိရွိ အမႈထမ္းခဲ့ပါ တယ္။ ရာထူးကလည္း တပ္ၾကပ္ႀကီး အဆင့္ထိေတာင္ ေရာက္ေနခဲ့ၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔လို အမ်ိဳးအစား ေတြက သခင့္မ်က္ႏွာ တစ္ခုပဲ ၾကည့္တာပါ။ သခင္ကမ်ား မာန္လိုက္ရင္ အလိုလို ၫိႈးငယ္သြားတာပါပဲ စာဖတ္သူ။ သူတို႔လခက တစ္ေန႔ တစ္ေထာင္ႏႈန္း ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း တင္ျပေတာ့ တိုးေပးတယ္ ဆိုလားပါပဲ။
အားရွိတဲ့ အသားနဲ႔ဥနဲ႔ အား ေဆးအာဟာရေတြ နဲ႔ဆိုရင္ မ်ိဳး ေကာင္းေခြးတစ္ေကာင္ အဖို႔ တစ္လ ေျခာက္ေသာင္း နဲ႔အထက္ ေလာက္ အထိေတာ့ ေပးသင့္တယ္ ထင္တာ ပါပဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ လူေတြရဲ႕ အသက္ကို သူတို႔အသက္နဲ႔ ရင္းၿပီး မိုင္းအႏၲရာယ္က ကာကြယ္ေပးေနရ တာေလ။ သူလည္းစစ္သည္ ေတာ္ တစ္ေယာက္ေပပဲကိုး။
သူတို႔အေၾကာင္း ဖတ္ရေတာ့ လည္း အေတာ္စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ သူတိ႔ုခမ်ာ မိုင္း ရွင္းႏုိင္ဖို႔အတြက္ သင္တန္းစက တည္းက ယမ္းမႈန္႔ေတြကို က်င့္သား ရေအာင္ အထူးတလည္ ထပ္တလဲလဲ ႐ွဴရတာပါတဲ့။ ဒီယမ္းနံ႕ေတြ႐ွဴပါ မ်ားေတာ့ သက္တမ္း တိုၿပီေပါ့ရွင္။ သာမာန္ေခြးတစ္ေကာင္ အသက္ ကိုးႏွစ္ကေန ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ အထိ ရွည္ႏိုင္ေပမယ့္ အေရးႀကီး မိုင္းရွင္း ေခြး တစ္ေကာင္ရဲ႕ သက္ တမ္းက ၇ႏွစ္ေတာင္ လြန္ေရာ ကြၽန္ေရာ အသက္ရွည္တာပါတဲ့။ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္နဲ႔ ရင္းၿပီး စစ္မႈထမ္းရာမွာ ဒီမိုင္းရွင္း ေခြး ေတြရဲ႕ အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး အတိ အက် တာဝန္ထမ္းေဆာင္မႈကိုလည္း ေမ့လို႔မျဖစ္ဘူးေပါ့ရွင္။
တပ္ၾကပ္ႀကီး မိုက္ကယ္ဆိုရင္ သခင္ လင္မယားၾကားမွာ ကေလးလို ဝင္အိပ္ခ်င္တာ ဆိုေတာ့ သနားစရာ၊ ခ်စ္စရာေလးပါရွင္။ သူတုိ႔ဘဝက ၾကမ္းတမ္းေပမယ့္ အသည္းႏုႏုေလး ေတြေပါ့ စာဖတ္သူ။ ၿပီးေတာ့လည္း သူတို႔ရဲ႕ က်င့္သားရ ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ တုတ္ခိုင္ခိုင္ေတြနဲ႔ အသား ၁၅က်ပ္ သားကလည္း ဝလင္ပါ့မလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ တစ္လုပ္စာ ေလာက္ ပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္။ ထမင္းပါ၊ မပါ ေတာ့ မသိဘူးေပါ့ရွင္။ အ႐ိုးျပဳတ္ေရ တိုက္တာကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ ရွင္။ ဒီလိုေတြးမိေတာ့ အိမ္မွာ ေမြးခဲ့ တဲ့ ေခြးႀကီးေတြကို သတိရမိတယ္။
ကြၽန္မသားေမာင္ေမာင္က လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ က အိမ္ကိုေခြးတစ္ေကာင္ သယ္လာ ပါတယ္။ နားရြက္ႏွစ္ ဖက္ ျဖတ္ၿပီးစ ေမ့ေဆးေငြ႕ မျပယ္တျပယ္၊ ေျခမခိုင့္ တခိုင္ ေခြးေလးဟာ အစာေကြၽး ေတာ့စားတာပါပဲ။ ကြၽန္မက ေခြးနဲ႔ ကေလး အတူမထားခ်င္သူမို႔ တစ္ခါမွ ေခြးမေမြးခဲ့ပါဘူး။ ေခြး ကိုက္ခံရမွာလည္း ေၾကာက္တာပါ တယ္ေလ။ ကြၽန္မအေဖ ေခြးကိုက္ တစ္ခါ ခံရဖူးၿပီးေနာက္ပိုင္း ကြၽန္မတုိ႔ သားသမီးေလးေတြ လက္ထက္မွာ ေခြးနဲ႔ အေနေဝးခဲ့ပါတယ္ စာဖတ္သူ ရွင္။
ေခြးက မ်ိဳးေကာင္းတယ္ရွင့္။ ဒိုဘာမင္ေခြးမ်ိဳးပါ။ ေျခေထာက္ေတြ မ်ား အႀကီးႀကီးေတြပါပဲ။ သူ႔ကို အၿမီး မပါဘဲ ထားရျခင္း အေၾကာင္း ကေတာ့ အၿမဲ လႈပ္ရွားေနတဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕ အျမီး ရွည္ရွည္ႀကီးေတြနဲ႔ ေျမႀကီးနဲ႔ ဆက္တိုက္ထိေတြ႔ပါမ်ားရင္ အျမီး ေတြပုတ္ လာၿပီး ေသတတ္ ပါတယ္တဲ့ ရွင္။ ဒီေခြးေလးရဲ႕ ေျခလက္ေတြက ႀကီးလြန္းလို႔ အေတာ္ ထြားမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလို႔ ရပါတယ္။ အုန္းခြံေရာင္ အေမႊးေတြက လည္း သိပ္လွတာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ကိုေလးစားတာက သူ႔မ်က္လံုးေတြပါပဲ။ နီရဲစူးရွတဲ့ မ်က္လံုးစိမ္းႀကီးေတြက သူစိမ္းဆို ရင္ လည္မ်ိဳမွ လွမ္းဟတ္သတဲ့ရွင့္။ အရပ္ႀကီးေတြကလည္း ရွည္လ်ား တာကိုးေလ။
ဒါေပမဲ့ ဒီေခြးေလး မႀကီးခင္ မွာ သားေမာင္ေမာင္ ႏိုင္ငံျခားမွာ စာသြားသင္ရေတာ့ ေခြးေလးကို သင္ၾကားေပးမယ့္သူ ေဝးေရာေပါ့ ရွင္။ ဒိုဘာမင္ေလးလည္း ေနခ်င္ သလိုေန၊ စည္းလြတ္ ဝါးလြတ္ေပါ့ စာဖတ္သူ။ ကြၽန္မတို႔ကလည္း ေကြၽး ခ်င္သလို ေကြၽးပါတယ္ စာဖတ္သူ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ကဆို ေတာ့ ကြၽန္မ ကိုယ္တိုင္ အမဲဒိုင္ကို သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အမဲသား ျဖတ္စေတြကို မွာပါတယ္။ ျဖတ္စလို႔ သာေျပာတာ အဆီေတြ မပါ အ႐ိုးမပါ တဲ့ အသားစေတြပါပဲ။ ဒိုင္က ေကာင္ ေလးက ကြၽန္မတို႔အိမ္ကို ပံုမွန္လာ ပို႔ပါတယ္။ တစ္ခါပို႔ရင္ သံုးေလး ပိႆာေလာက္ ပို႔ပါတယ္။ ကြၽန္မက ေခြးေလးကို ေကြၽးဖို႔ အမဲသားေတြကို လိုသေလာက္ ထက္ပိုၿပီး အရသာ ရွိရွိ ျပဳတ္ပါတယ္။ ငန္ျပာရည္၊ အခ်ိဳမႈန္႔ ေလးေတာင္ နည္းနည္းစီ ထည့္ပါ တယ္။ က်က္ၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ေမႊးေန ေရာပဲ။ အဲဒါဆိုရင္ အိမ္ကေမြးစား သားေတြက ေခြးက မကုန္ႏိုင္ပါဘူး ဆိုၿပီး ခပ္စားၾကတာပဲ။ ကြၽန္မက လည္း လူစားလို႔ရေအာင္ ခ်က္တာဆို ေတာ့ အေပါ့၊ အငန္လည္း ကိုယ္တိုင္ ျမည္းပါတယ္။ ေခြးေလးကလည္း ဟပ္ထိုးဟပ္ထိုး စားလိုက္သမွ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ထြားတက္လာတာပါ ပဲ။ အဲဒီဒိုဘာမင္ေလးဟာ အိမ္မွာ ကိုးႏွစ္သားအထိ ေနသြားပါတယ္။ သခင္ေတြကို သိတယ္။ အိမ္လံုတယ္။ အေနတည္တယ္။ သူကေလး မရွိရွာ ေတာ့ ကြၽန္မမ်က္ရည္ထြက္မိ ျပန္ပါ တယ္။ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ မေကာင္း မွန္းသိလို႔ လက္ပြန္းတတီး မေနျဖစ္ ေပမယ့္ သံေယာဇဥ္က တြယ္ေသး တာပါပဲ။
အဲဒီ ဒိုဘာမင္ေလးနဲ႔ သားလာ စပ္ဖို႔ တဖက္ မိန္းကေလး ေခြးမေလး ရွင္က ကြၽန္မကိုေၾကာင္းလမ္းပါ တယ္။ ေခြးေလး တစ္ေကာင္ ေပးမယ္ ဆိုေတာ့ အိုေကဆိုၿပီး လက္ခံလိုက္ ေတာ့ ေခြးမေခ်ာေခ်ာေလး တစ္ေကာင္ၿခံ ထဲ ေရာက္လာ ပါတယ္။ ေခြးမေလး ကလည္း ခပ္ေခ်ေခ်ပါ ရွင္။ ထမင္းမစားဘူး။ အမဲသား မစားဘူး။ ဂြတ္ေမာနင္းေပါင္မုန္႔ ေတြပဲ အထုပ္လိုက္ စားပါတယ္ရွင္။ ဒီလိုနဲ႔ “ဂြတ္ေမာနင္းမမ” ျပန္သြား ေတာ့ ေခြးေလး တစ္ေကာင္ ရလိုက္ ပါတယ္။ အဲဒီေခြးေလး က မေ႒း အခ်စ္ေတာ္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး သူ႔ေခြး ေလးေသေတာ့ လြမ္းရတဲ့ ျဖစ္အင္ ေလးေတြ စာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေရးခဲ့ပါ ေသးတယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ မ်ားလြန္းလုိ႔ ေခြးဆက္ မေမြးေတာ့ဘဲ ေဆြးဆက္ျပတ္ သြားလိုက္တာ အခု ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ အ တြင္း ေခြးေလး ႏွစ္ေကာင္ ေရာက္လာျပန္ပါေရာ။ ကြၽန္မတို႔ မိသားစုမွာ လူေလး ႏွစ္ေယာက္တိုးလာသလို သူတုိ႔ အတြက္ ေခြးေလးႏွစ္ေကာင္ လည္း တိုးလာပါတယ္။ ေခြးမခ်စ္ေတာ့ဘူး လို႔ ေၾကြးေၾကာ္တဲ့ မေ႒းပဲ ေခြးေလး ေတြရဲ႕ အႏြံအတာ ခံရ ျပန္ပါတယ္။ ေခြးေလးေတြ ကလည္း ေခ်ာေခ်ာ ေလးေတြဆိုေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္း လွပါတယ္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေကာင္က မ်ိဳးေကာင္း ေခြးေတြ ဆိုေတာ့ လမ္း ေပၚက ေခြးေတြ ညဘက္ အူသံၾကား ရင္ သူတုိ႔က မအူတတ္ေတာ့ ၿငိမ္နားေထာင္ေနတတ္တယ္။ ၿပီးရင္ ေအာ္ၿပီ။ ဥ ..ဥနဲ႔ ဘာဥမွန္း လည္း မသိ။ တကယ္ ရယ္ရပါတယ္။ ဒါေတာင္ သမီးငယ္က ဧရာမဆူမို ေပါက္စ ေခြးတစ္ေကာင္ ဝယ္လာ ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒဏ္မခံႏိုင္ဖူး။ ဘယ့္ႏွယ္ ေခြးထဲမွာ လက္ပတ္ေစာ္ နံတဲ့ေခြး အဲဒီတစ္ေကာင္ ေတြ႕ဘူး ပါတယ္။ သူပါတဲ့ အီအီးကကို မုန္႔လက္ေကာက္အႀကီးစား တစ္ကြင္းေလာက္ ရွိတယ္။ ၾကာေတာ့ ေခြးလည္း ဒုကၡ၊ လူလည္း ဒုကၡဆို ေတာ့ တိရိစၧာန္ ဆရာဝန္ တစ္ေယာက္ ဆီ ေရာက္သြားတယ္ေလ။ ေပးပစ္ လိုက္တာပါ။ ေစ်းႀကီးေပးဝယ္လည္း မႏွေျမာေတာ့ပါဘူး။ သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာပါရွင္။ အိမ္က ေခြးမေလး ကေတာ့ သေႏၶတားေဆး ထိုးထားလို႔ သားမေပါက္ေတာ့ ဝလံုးေနတာပါ ပဲရွင္။
အိမ္မွာက ေခြးနဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔ အေရာတဝင္ မေနခိုင္းပါဘူး။ ေခြး ေမႊးပါးစပ္ထဲ ဝင္မလားက အစ ပူပန္ေနရတာနဲ႔ေလ။ fb ေပၚမွာ လူနဲ႔ေခြးေတြ ဖက္လွဲတကင္း ဖက္အိပ္ (တစ္အိပ္ရာထဲမွာေနာ္) ဖက္အိပ္ဖက္ နမ္းေနတာေတြ႕ေတာ့ လည္း အင္းခ်စ္တတ္ လိုက္ၾကတာလုိ႔ ေတြးမိတယ္။ တိရိစၧာန္ဘံုနဲ႔ လူ႔ဘံု ဆိုတာ နီးနီးေလးတင္ မကေတာ့ဘူး။ အိပ္ရာေပၚ ေရာက္ကုန္ၾကၿပီ စာဖတ္သူရွင္။ အကႌ်ခ်ဳပ္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္သြားတာ သူ႔တိုက္ခန္းက်ဥ္း ေလးထဲမွာ ေခြးေျခာက္ေကာင္ ေလာက္ေမြးထားတယ္။ ကြၽန္မ ထိုင္ေနရင္း အသက္႐ွဴၾကပ္လာ တယ္။ အသက္႐ွဴမယ္ ႀကံရင္း ေခြးနံ႔ ႀကီးေတြ ဝင္လာရင္းနဲ႔ အခန္းျပင္ ေရာက္မွ အသက္ဝေအာင္ ႐ွဴရ တယ္။ အိမ္ရွင္ေတြ ဘယ္လို အသက္ ႐ွဴလဲမသိဘူး။ တကယ္ပါ။ ေခြးရွိ တဲ့အိမ္မွာ ေခြးေသးကို ေရမေဆးဘဲ အဝတ္နဲ႔ သုတ္ၾကည့္ပါ။ နံတဲ့အနံ႔ မေပ်ာက္ပါဘူး။ ေခြးေသး ကို ေရေဆးၿပီး ဒက္ေတာျဖန္း အဝတ္နဲ႔ သုတ္မွ အနံ႔မက်န္တာပါ။ ေခြးေသး ေပၚေလာင္း တဲ့ ေဆး ပုလင္း ေလး ေတြ ရွိေပမယ့္ ဒက္ေတာကိုပဲ ႀကိဳက္ ပါတယ္။
ေခြးေတြကို ထူးထူးျခားျခား အလြန္အကြၽံ မခ်စ္တတ္ေပမယ့္ အခု တပ္ၾကပ္ႀကီး မိုက္ကယ္လို ေခြး မ်ိဳး အေၾကာင္း ၾကားရေတာ့ ပီတိျဖစ္ မိျပန္ပါေရာ။ ဒီလိုေခြးမ်ိဳးက သာမာန္ လူထက္ေတာင္ လူသား အက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္တတ္ ေနတာကိုးေလ။ ခုေတာ့ မိုက္ကယ္ ေသသြားရွာၿပီ ဆိုေတာ့ စိတ္မေကာင္း ဘဲ မ်က္ရည္ဝဲမိတယ္။ ဒီေခြးေတြက က်ေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ေသတဲ့ အထိ သစၥာရွိရွိ လုပ္ သြားၾကတာပါရွင္။
ကြၽန္မစာမေရးခင္ေလးမွာပဲ BBC Earth ကလာတဲ့ အစီအစဥ္ မွာ အေနာက္ ႏိုင္ငံသားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေခြး သင္ၾကားေန တာကို ျမင္ရပါ တယ္ရွင္။ သခင္နဲ႔ေခြး အတူ Sky Ryder ေလဟုန္စီး ေလ့က်င့္ခန္း ဆင္းေနၾကတာေလ။ တပ္ၾကပ္ႀကီး မိုက္ကယ္ လို ေခြးမ်ိဳး ပဲ။ ေဝဟင္မွာ စီးေနတာကို ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခို မွန္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ေခြးေလးမ်က္ႏွာ မွာ ေၾကာက္စိတ္ တစ္စြန္းတစ္စမွ မေတြ႕ရပါဘူး။ အာဂေခြးကေလးပါ။
ေနာက္တစ္ေကာင္ က်ေတာ့ လည္း အင္မတန္ျမင့္တဲ့ ကမ္းပါး ေပၚကေန ပင္လယ္ထဲကို သခင္နဲ႔ အတူ ဒိုင္ဗင္ ထိုးဆင္းေန တာပါ။ ေခြးေလးမ်က္ႏွာမွာ ေၾကာက္႐ြ႕ံမႈ မရွိပါ။ သခင္ေတြက စြမ္းစြမ္းတမံ သင္ၾကားသလို ေခြးအတြက္ ကုန္က် စရိတ္ ကိုလည္း သူတုိ႔လူမ်ိဳးေတြက ငဲ့ ကြက္ၾကမယ္ မထင္ဘူး။ ေခြးေတြက လံုးက်စ္ သန္မာေနတာပဲ။ သခင္မ်က္ ႏွာကို အရိပ္ တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ပါ။ သူတုိ႔လို မလုပ္ႏိုင္သည့္ တိုင္ေအာင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆီးဂိမ္းမွာ တပ္ၾကပ္ႀကီး မိုက္ကယ္ဟာ က်ည္ဆန္ ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ ေတာင့္ ဝွက္ထားတာကို ရေအာင္ ရွာေဖြေပးႏိုင္တာ နည္းတဲ့စြမ္းအား မဟုတ္ပါဘူး စာဖတ္သူ။ ဒီလိုေခြးမ်ိဳး ေတြ ျမန္မာျပည္တစ္ျပည္လံုး အေကာင္ ေလး ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္ ဆိုေတာ့ ဝမ္းသာမိတယ္။ အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး ယမ္းဆိပ္ေတြ ႐ွဴ ရင္း ဒီေခြးေလးေတြ တိုင္းျပည္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ ပံုကလည္း ေခြးေပမယ့္ ေလးစားဂုဏ္ယူထိုက္ပါ တယ္။
အခုတေလာ ၾကားပါတယ္။ ေစတနာရွင္ တစ္ဦးက ၿမိဳ႕ျပင္ ပတၱျမားၿမိဳ႕ ကြက္သစ္အစြန္မွာ ေခြး ေလ ေခြးလြင့္ေတြကို ေကြၽးေမြးျပဳစု ထားတယ္တဲ့။ ေနစရာက်ယ္က်ယ္ ဝန္းဝန္းနဲ႔ ကာကြယ္ေဆးေတြထိုးၿပီး သေႏၶ တားေဆးေတြထိုးၿပီး စနစ္တက် ေမြးထားတာ သာဓုေခၚ စရာပါရွင္။ ဒီလိုေခြးေတြ အမ်ားႀကီး ထဲမွာမွ တပ္ၾကပ္ႀကီး မိုက္ကယ္လို အခု အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ရမ္ဘိုလို အရည္အခ်င္း ရွိတဲ့ ေခြးမ်ိဳးေတြ မရွိ ဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ ခုက လူထု အက်ိဳးျပဳ၊ ႏိုင္ငံေခါင္း ေဆာင္ေတြ အတြက္ ကာကြယ္ေပး ေနတဲ့ မိုက္ကယ္ တို႔လို ေခြးမ်ိဳးေတြ ကို ေလ့က်င့္ခန္းေတြ ဆင္းခိုင္းရင္း အသက္ ရွည္ရွည္ေနရေအာင္ စနစ္ တက် အပတ္စဥ္ ေဆးစစ္ေပးရင္ ေကာင္းပါမယ္။ လုပ္လည္းလုပ္ၾက မယ္ ထင္ပါတယ္။ သင္တန္းေခြးေတြ ကို အမဲသားေကြၽး၊ မေကြၽးေတာ့ မသိပါဘူး။ အမဲသားက အားရွိသလို အမဲ႐ိုးေတြ ခ်ထားေပးရင္လည္း သြားေတြခိုင္မာေစမွာပါ။ ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံ မေလာက္ရင္ သခင္လုပ္တဲ့ သူကေစ်းထဲမွာ ဒိုင္မွာၾကက္ေျခ ေထာက္၊ လည္ေခ်ာင္း႐ိုးေခါင္းေတြ ပ်စ္ပ်စ္ေလး ျပဳတ္ေကြၽးရင္လည္း အားရွိပါတယ္။ အသားကသပ္သပ္ ေကြၽးေပါ့ေလ။
ေနာက္ဆံုး ေတြးမိတာကေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ိဳးျပဳေနတဲ့ ေခြးေတြက တခ်ိဳ႕ေသာ သံုးစားမရ တဲ့လူေတြ ထက္စာရင္ သူရဲေကာင္း ေတြပါပဲ။ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ မလိုသူ၊ တခ်ိဳ႕က စစ္ေခြးေတြ၊ စစ္ေခြးေတြနဲ႔ ေျပာခ်င္သူကို မႏိုင္တိုင္း ေစာင္းေျမာင္းေျပာခ်င္ ေသးတယ္။ အဲဒီလူေတြပဲ အခုစစ္ ေခြးေတြနဲ႔ ေျမတလင္းမွာ တစ္ေယာက္ခ်င္း ခ်မလား။ ဟင္း ဟင္း၊ ပုဆိုးေတာင္မပါဘဲ ေျပးလိုက္ ၾကမွာကို ျမင္ေယာင္ေသးတယ္။ ဟိုက တိုင္းျပည္အတြက္ ေသတဲ့အထိ တာဝန္ေက်ဖို႔ ရယ္ဒီျဖစ္ၿပီး သားေတြ ပါ။
စိုးၾကည္ျဖဴ
