အိမ္ေစာင့္အစိုးရလက္ထက္၊ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပဖို႔ နီးလာခ်ိန္တြင္ သန္႔ရွင္းဖဆပလႏွင့္ တည္ၿမဲဖဆပလတို႔၏ မဲဆြယ္စည္း႐ံုး သံမ်ားကို ေဝေဝစည္စည္ၾကားရ သည္။ သန္႔ရွင္းဖဆပလက အဝါေရာင္၊ တည္ၿမဲဖဆပလက အနီ ေရာင္သံုးသည္။ မဲဆြယ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ေနရာအႏွံ႔မွာ ၾကားရသည္။ “ေရႊဝါေရာင္၊ ေရႊဝါေရာင္၊ သန္႔ရွင္း ကို လူထုက မဲေပးၾကမည္။ ေရႊဝါ ေရာင္၊ ေရႊဝါေရာင္၊ လူထုကို သန္႔ရွင္းက စိတ္ခ်ရသည္” ဆိုေသာ စာသားျဖင့္စသည္။ တည္ၿမဲဘက္က ေကြၽးေမြးေပးကမ္းစည္း႐ံုးေနသည္ ဟု အသံထြက္သည္။ သီခ်င္းတြင္ “ေပးတာယူထား၊ ေကြၽးတာကိုစား၊ ဖက္ဆစ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အားလံုးသိ သည္။ မဲေပးမမွားဖို႔ ႏိႈးေဆာ္သည္။ ၿခိမ္းေျခာက္တာကို တုိ႔မေၾကာက္ၿပီ။ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရင္ဆိုင္မည္။ သန္႔ရွင္းတဲ့ သန္႔ရွင္းလာၿပီ။ တစ္ၿမိဳ႕လံုး၊ တစ္ရြာလံုး၊ တစ္အိမ္လံုးမဲေပးမည္” ဟု သီခ်င္းကို အဆံုးသတ္ထားသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အဝါေရာင္ထဘီမ်ား ဝတ္ဆင္ကာ ထိုသီခ်င္းျဖင့္ လွည့္ လည္ စည္း႐ံုးၾကသည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ သန္႔ရွင္းဖဆ ပလက ျပည္ေထာင္စုပါတီ(ပထစ)ဟု နာမည္ေျပာင္းလိုက္သည္။ တည္ ၿမဲ ဖဆပလက ဖဆပလဟူေသာ အမည္ကိုပင္ ဆက္ခံအသံုးျပဳသည္။ ပမညတအဖြဲ႕ကလည္း အင္အားရွိ တန္သေလာက္ရွိသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ စည္း႐ံုး ေနသည့္ကာလတြင္ အစိုးရ အထက္ တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခုက စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္း သည္။ ထိုေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာႀကီးက ဖဆပလဘက္သို႔ ယိမ္း သည္။ တစ္ေန႔တြင္ ဆရာႀကီး၏လူ မ်ားက ေက်ာင္းသူမ်ားကို ေနာက္ ေန႔မွာ ထဘီအနီေရာင္ ဝတ္လာၾကဖို႔ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ စည္း႐ံုးထားသည္။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ဆရာႀကီး မ်က္ လံုးျပဴးသြားသည္တဲ့။ အေၾကာင္းမူ ေက်ာင္းသူအမ်ားစု ထဘီအဝါမ်ား ဝတ္လာၾကသည့္အတြက္ တစ္ ေက်ာင္းလံုး ဝင္းဝါေနသည္ကို ေတြ႕ ရေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္တဲ့။ ဆရာ ႀကီး စိတ္ဆိုးၿပီး ထဘီအဝါ ဝတ္သူ မ်ားကို ေက်ာင္းခန္းမထဲေခၚၿပီး ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းကာ အဝတ္ျပန္လဲ ခိုင္းသည္တဲ့။
တပ္မေတာ္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဘယ္ဘက္မွမလိုက္ဖို႔ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က အမိန္႔ထုတ္ထားသည္ကို မလိုက္နာဘဲ တည္ၿမဲဘက္က ဝင္ၿပီး အကူအညီေပးေသာ တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးမ်ားကို ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က ရာထူးမွ ထြက္ခိုင္းသည့္ သတင္းကို ေၾကးမံုသတင္းစာမွာ အႀကီးအက်ယ္ ေရးသားသည္။ ဓာတ္ပံုမ်ားႏွင့္ တကြပါလာသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဦးႏု၏ ျပည္ ေထာင္စုပါတီ (ပထစ)က အျပတ္ အသတ္ အႏိုင္ရသည္။ ဖဆပလမွ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ား မဲ႐ံႈးသည္။ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း စသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေရြးမခံ ရေတာ့သျဖင့္ ပါလီမန္ႏွင့္ ေဝးသြား သည္။ ပမညတက အေရြးခံရသူ မရွိသေလာက္ နည္းသြားသည္။ ဦးႏု၏ ပထစကို တစ္ျပည္လံုး ပံု ေအာ၍ မဲေပးၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ေခါင္္းေဆာင္ေသာ ပထစအစိုးရအဖြဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ဦးဝင္းေမာင္၏ေရွ႕တြင္ က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုၾကၿပီး ေနာက္ တစ္ေန႔တြင္ သတင္းစာထဲမွာ ဝန္ႀကီးမ်ား၏ ဓာတ္ပံုမ်ားႏွင့္တကြ အစိုးရအဖြဲ႕စာရင္း ပါလာသည္။ ဗမာ့ေခတ္ သတင္းစာလား၊ ေၾကးမံု သတင္းစာလား မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ထိုသတင္းစာက ေခါင္းစဥ္ကို ” ဦးႏု ၏ မဲျပာပုဆိုးမ်ား” ဟု သေရာ္သံျဖင့္ တပ္ထားသည္။ ထိုေခါင္းစဥ္အတိုင္းပင္ ဝန္ႀကီးမ်ားမွာ ယခင္က လူေဟာင္းမ်ား အမ်ားစုျဖစ္သည္။ ပညာေရးဝန္ႀကီးမွာ ေဒါက္တာ ဦးေအးေမာင္ျဖစ္သည္။
ဖဆပလမွ အေရြးခံရေသာ ဝန္ႀကီးေဟာင္း သခင္သာခင္ကို “အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္” အျဖစ္ သတ္မွတ္၍ ႐ံုးခန္းႏွင့္ အေဆာင္ အေယာင္မ်ားေပးသည္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ ႐ံုးခန္းကို ဂ႐ုတစိုက္သြား ၾကည့္သည့္သတင္းပါလာသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ဦးဝင္း ေမာင္ သမၼတသက္တမ္းေစ့ေတာ့ မည္ျဖစ္၍ သမၼတသစ္ကို လႊတ္ေတာ္ က ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္သည္။ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ ဆမားဒူဝါဆင္ ဝါးေနာင္ျဖစ္သည္။ သမၼတသစ္၏ မိသားစုက ရန္ကုန္ဆင္းလာရေတာ့ မည္။ သမၼတကေတာ္ေလာင္းက မီးရထားျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔လာစဥ္ မိတ္ေဆြမ်ားက ဝမ္းသာေၾကာင္း ႏႈတ္ ဆက္ဂုဏ္ျပဳၾကသည့္သတင္းကို ေတြ႕ရသည္။
အသံလႊင့္ဌာနတြင္ အစိုးရႏွင့္ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား အစည္းအေဝး က်င္းပၿပီး အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးေန ၾကသည္။ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေထာင္ေရး ေဆြးေႏြးသည့္ သတင္းမ်ားၾကားရသည္။ “ဖက္ဒရယ္မူ” ဟူေသာ အသံုးအႏႈန္း တြင္က်ယ္ လာသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္တြင္ ျမန္မာ့အသံက အသံလႊင့္ေၾကညာ ခ်က္တစ္ခု လႊင့္ထုတ္သည္။ ကာ ကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ ေၾကညာ ခ်က္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မည့္အေျခအေန ရွိလာ သည့္အတြက္ တပ္မေတာ္က ထိန္း သိမ္းေစာင့္ေရွာက္လိုက္သည့္ အေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေန႔နံနက္ေစာေစာမွာပင္ သမၼတႀကီးဦးဝင္းေမာင္၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုႏွင့္ ဝန္ႀကီးမ်ား ထိန္းသိမ္းခံလိုက္ ၾကရသည္။ ဖဆပလ၊ ပမညတ စသည့္ပါတီမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း ထိန္းသိမ္းခံရသည့္အထဲတြင္ ပါဝင္သည္။ သမၼတျဖစ္ေတာ့မည့္ ဆမားဒူဝါဆင္ဝါးေနာင္မွာ သမၼတ ျဖစ္ဖုိ႔ ကံဇာတာ မပါဟု ဆိုရပါလိမ့္ မည္။ တစ္ႏုိင္ငံလံုး ပံုေအာၿပီး တင္ေျမႇာက္ထားသည့္ ပထစအစိုးရ မွာ သက္တမ္းတစ္ဝက္ပင္ မရွိေသး မီ ယခုကဲ့သို႔ အာဏာသိမ္းခံလိုက္ရ သည့္အတြက္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲၾကရသည္။ “ဘာေတြဆက္ၿပီး ျဖစ္မွာပါလိမ့္” ဟု မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္ဘဲ ရွိၾကသည္။ ထိတ္လန္႔မႈ၊ စိုးရိမ္မႈမ်ား လည္း လႊမ္းမိုးလာသည္။
ေရဒီယိုမွ အသံလႊင့္ ေၾကညာခ်က္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ထြက္လာ သည္။ ေၾကညာခ်က္ေတြ နားေထာင္ ဖို႔ ေရဒီယိုရွိေသာ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္တို႔၊ ဆံပင္ၫႇပ္ဆိုင္တုိ႔မွာ လူစည္ ကားေနသည္။ “ႏိုင္ငံေတာ္ ေတာ္လွန္ ေရးေကာင္စီ ဖြဲ႕စည္းျခင္း၊ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရ အဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းျခင္း၊ ပါလီ မန္ဖ်က္သိမ္းျခင္း၊ ျပည္နယ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ အဖြဲ႕ေဟာင္းမ်ား ဖ်က္သိမ္းၿပီး အဖြဲ႕သစ္မ်ား ဖြဲ႕စည္း ျခင္း စသည္စသည္ျဖင့္ ေၾကညာခ်က္ေတြ ဆက္တိုက္ထြက္ေနသည္။ =အရင္ထက္ အေျခအေန ပိုေကာင္း လာေလမလား” ဟု ေမွ်ာ္လင့္သူေတြ လည္းရွိသည္။ ျပည္နယ္တစ္ခု၏ အႀကီးအကဲအျဖစ္ တာဝန္ေပးခံရ သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီဥကၠ႒ႀကီးက “ခင္ဗ်ား ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္၊ မလုပ္ႏိုင္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသလိုက္” ဟု ေျပာသည့္အေၾကာင္း သတင္းစာထဲ မွာပါသည္။
စဖြဲ႕စဥ္က “ႏိုင္ငံေတာ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ” ဟု ေခၚေသာ္လည္း “ေတာ္” ဟူေသာ “ပေဒသရာဇ္ အသံုးအႏႈန္း” ကို မႀကိဳက္သည့္ အတြက္ “ေတာ္” ေတြ ျဖဳတ္ပစ္သည္ဟု ၾကားရသည္။ သည္ေတာ့ “ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ” ဟု သံုးသည္။ “ဘ႑ာေရး ႏွင့္ အခြန္ေတာ္ဌာန”ကို “ဘ႑ာေရးႏွင့္ အခြန္ဌာန”ဟု သံုးသည္။ “ပညာေတာ္သင္”က “ပညာသင္” ျဖစ္သြားသည္။
အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို “ဝန္ႀကီး” ဟု မေခၚလိုသည့္အတြက္ “တာဝန္ခံ” ဟုေခၚသည္။ “ပညာေပးဌာန တာဝန္ခံ” မွာ ဒုတိယကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္(ေရ) ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ သန္းေဖ ျဖစ္သည္။ လအနည္းငယ္အၾကာမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္သန္းေဖ ခရီးမွအျပန္ ႐ုတ္တရက္ ကြယ္လြန္သြားသည့္အတြက္ “ဗိုလ္မွဴးႀကီးလွဟန္” ကို ပညာေရးဌာနတာဝန္ခံအျဖစ္ တာဝန္ေပးသည္။ “ပညာေရးဝန္ႀကီး” ပဲေပါ့။ သံုးရင္းစြဲရင္း “တာဝန္ခံ” ဆို ေသာ ေဝါဟာရအသံုးမွာ ေရာေရာေထြးေထြးျဖစ္လာသည္။ “ဆိုင္တာဝန္ခံ” တို႔၊ “ဂိုေထာင္တာဝန္ခံ” တုိ႔သံုးလာသည္။ ထိုအခါတြင္ “အစိုးရ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို ဝန္ႀကီးမ်ားဟု ေခၚခြင့္ျပဳလိုက္သည္” ဟု ေတာ္လွန္ ေရးေကာင္စီဥကၠ႒က အမိန္႔ထုတ္ရ သည္။ ပံုမွန္အတိုင္း အားလံုး “ဝန္ႀကီး” ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ေတာ္ လွန္ေရးအစိုးရ အဖြဲ႕စာရင္းမွာ “ဗိုလ္”မပါေသာ အရပ္သား နာမည္ တစ္ခု ထူးထူးျခားျခားပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားေရးတာဝန္ခံ “ဦးသီဟန္” ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္ေရးရစ ရန္ကုန္၏ ပံုရိပ္မ်ားကို သိသေလာက္၊ ျမင္သ ေလာက္ ပံုေဖာ္ၾကည့္ရင္း လြတ္လပ္ ေရးရၿပီး ဆယ္ႏွစ္မွ ေနာက္ထပ္ ၄ ႏွစ္ပင္စြန္းသည့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္သို႔ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ေခတ္တစ္ေခတ္ ကူးေျပာင္းေနပါၿပီ။
ေမာင္ခင္မင္(ဓႏုျဖဴ)
