ငန္း႐ိုင္းမ်ားနဲ႔ တစ္ညေန(Mary Oliver ၏ Wild Geese ကို ခံစားမိျခင္း)

0
170

သူတစ္ပါး ႏွစ္သက္ေအာင္ အမ်ားအားျဖင့္ ကြၽန္မတို႔ ေနျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အေၾကာင္းတရား အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေပါ့ရွင္။ တစ္ခု ကေတာ့ သူ႔ စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ေန ျဖစ္လိုက္တာမွာ အခ်ိန္ကာလ အကန္႔ ရွိတတ္တာပါ။ ဟန္ေဆာင္ေန ရသလို ျဖစ္တာမို႔ စိတ္ ပင္ပန္း ရပါတယ္။ ပိုဆိုးတာက ကိုယ္ဘယ္လို ႀကိဳးစား ၿပီးေနေန တျခား တဖက္က ေမွ်ာ္လင့္ ေသာ တုံ႕ျပန္မႈဟာ ထင္သလို ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္တာပါ။ ဒီလို အေနအထားေတြ ေၾကာင့္ လူေလာကအျပင္ သဘာဝ ေလာကနဲ႔သာ မိတ္ ဖြဲ႕ေန ထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ အႏုပညာရွင္ထဲမွာ Mary Oliver ဆိုတဲ့ စာေပပညာရွင္ဟာ ထင္ရွားစြာ ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝရာစု အေနာက္တိုင္း စာေပမွာဆိုရင္ သူမ လက္ရာေတြဟာ သိပ္ကို ေက်ာ္ၾကားခဲ့တာပါ။ အဲဒီလို သူမ စာေပကို ႏွစ္သက္သူမ်ား သေလာက္ သူမကိုယ္တိုင္လည္း အေရး အသားသြက္တဲ့ စာေရးဆရာမႀကီး တစ္ေယာက္လို႔ ဆို ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သဘာဝေလာကနဲ႔ ရင္းႏွီး ယုံၾကည္ စြာေနထိုင္လို႔ ကိုယ္/ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕ ရေၾကာင္းေတြ ေရးေလ့ရွိ သူျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရးလိုက္တဲ့ အခါမွာလည္း စိတ္ ကူးဥာဏ္ သိပ္သြက္လက္လြန္းပါတယ္လို႔ မွတ္တမ္းတင္ ထားၾကပါတယ္။   သူမရဲ့ နာမည္ေက်ာ္ လက္ရာ Wild Geese (ငန္း ႐ိုင္းမ်ား) ကဗ်ာေလးမွာ ဒီအာေဘာ္ေလးကို ျမင္ႏိုင္ပါမယ္။ မိမိနဲ႔ သဘာဝေလာက မိတ္ဖြဲ႔လို႔ စိတ္ထဲျပည့္စုံစြာ ေန ထိုင္လို႔ရပုံကို သိမ္ေမြစြာ ဖြဲ႔ဆိုျပ ထားတာျဖစ္ပါတယ္ရွင္။ ဒီကဗ်ာေလးဟာ သူမရဲ႕ Dream Work (၁၉၈၆) စာ အုပ္မွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ စာပိုဒ္အားျဖင့္ သုံးပိုဒ္ ပါဝင္ပါတယ္။ ပထမစာပိုဒ္မွာ ဒီလိုဆိုထားပါတယ္။

You do not have to be good.

You do not have to be good.

You do not have to walk 

on your knees

For a hundred miles 

through the desert, repenting.

You only have to let the soft 

animal of your body

love what it loves.

မင္းအေကာင္းခ်ည္း 

လုပ္ျပေနစရာ မလိုဘူး 

ကႏၲာရထဲ ဒူးနဲ႔တိုက္ေလွ်ာက္ျပလို႔

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ 

ဒဏ္ခပ္ေနဖို႔လည္း မလိုဘူး 

ခႏၶာထဲက ထင္ရာစိုင္းညာဥ္ငယ္ကေတာ့ 

သူခံစားမိတာ သူလုပ္ျဖစ္ေနမွာပဲ

ဒီစာပိုဒ္ေလးက ေကာင္းစိတ္၊ မေကာင္းစိတ္တို႕ရွိၿပီး သား လူသားအျဖစ္ကို လက္ခံထားၿပီး ကိုယ္ျပဳခဲ့ေသာ မေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ အမွားေတြကို အခ်ိန္အၾကာႀကီး စိတ္ ထဲ ေတြးလို႔ မိမိကိုယ္မိမိ မၫႇာတာတဲ့ အျဖစ္ကိုမလုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းထားတာလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒုတိယစာပိုဒ္ မွာေတာ့

Tell me about your despair, 

Tell me about your despair, 

yours, and I will tell you mine.

Mean while the world goes on.

Mean while the sun and 

the clear pebbles of the rain

are moving across the landscapes, 

over the prairies and the deep trees,

the mountains and the rivers.

စိတ္ညစ္ရသမွ် ငါ့ကို မင္းေျပာေနာ္

ငါလည္း မင္းကို ျပန္ေျပာျပမယ္ 

အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာကို 

ကမၻာကလည္း လည္ပတ္ေနမွာပဲ

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေနမင္းႀကီးက “သာ”နဲ႔ 

မိုးမင္းႀကီးကလည္း စင္ၾကည္ 

မိုးတၿပိဳက္ၿပိဳက္နဲ႔  

႐ႈေမွ်ာ္ခင္းေတြျဖတ္ 

သီလရွင္ေက်ာင္းေတြ 

“သက္ရင့္အပင္ ႀကီးေတြ”

ေတာင္ေတြနဲ႔ ျမစ္စင္းေတြေပၚ  ရြာ က်ၿမဲ ရြာေနျဖစ္မွာေလ။

ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ လူနဲ႔ဒုကၡ ရွိတတ္ၾကတာပဲ။ ကိုယ္ ေတြကေတာ့ ေကာင္းတရားကို လိုလားတမ္းတ သေလာက္၊ ခံစား မျပည့္စုံျဖစ္မႈကိုေတာ့ မယဥ္ပါးတတ္ၾကဘူး။ ကိုယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကိုယ့္ေဇာ အဟုန္အလိုက္ဗ်ာမ်ား ေနၾက ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္နဲ မခြဲရွိတဲ့ သဘာဝ ေလာကကေတာ့ သူ႔ရာသီ သူ႔ျဖစ္စဥ္အလိုက္ အသင့္ေရြ႕သြားေနတယ္။ ျငင္းဆန္ တြန္းကန္မႈ မရွိ။ ဆုပ္ကိုင္ တင္းထားမႈမရွိ။ သိမ္ေမြ႕စြာ ေျပာင္းလဲ တည္ေနႏိုင္တာေလးကို မိုးတို႔ ကမၻာေျမအႏွံ႔ ရြာခ်ပုံရိပ္ေတြနဲ႔ ေျပာထားပါတယ္။ ဆက္လာမယ့္ ေနာက္ ဆုံးစာပိုဒ္ေလး ကေတာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုံးမွာ အလွဆုံးနဲ႔ အားအပါဆုံးလို႔ ကြၽန္မ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူမေျပာလိုက္ တာက …….

Mean while the wild geese,

Mean while the wild geese, 

high in the clean blue air,

are heading home again.

Whoever you are, 

no matter how lonely,

the world offers itself  to your imagination,

calls to you like the wild geese, 

harsh and exciting —

over and over announcing your place in the family of things.

အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာပဲ

ၾကည္ျပာ ေကာင္းကင္ျမင့္ထက္မွာ 

ငန္း႐ိုင္းေတြ လည္း အိမ္ျပန္သြား ျပန္ ၿပီ 

မင္း ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ …

မင္းအနား ဘယ္သူမွ ရွိမေနလဲပဲ 

မင္းေတြးရင္ ေတြးမိသေလာက္ေတာ့  

ေလာကက မင္းအနား ရွိၿပီးသားရယ္ 

သဘာဝ ေလာကႀကီးနဲ႔သာ 

မင္းထိ-သိေပ်ာ္ဝင္လိုက္ကြယ္

ငန္း႐ိုင္းေတြကို ၾကည့္ 

အသံစူး ႀကီးျပဳလိုက္ တဝဲဝဲ ပ်ံပ်ံျမဴးလို႔  

မင္းကို ေျပာေျပာျပ ေနရွာတာမ်ား…

ဒီေလာကရွိသမွ်အရာေတြဟာ 

မင္း အေဖာ္ပဲေဟ့တဲ့ေလ။ 

တစ္ပုဒ္လုံးကို ျပန္ခ်ံဳ႕လိုက္ရင္ေတာ့ စစခ်င္းမိမိကိုယ္ ကို မၫွာမတာ စိတ္ဒုကၡ မေပးဖို႔ေျပာတယ္။ ေနာက္ ဒုတိယ စာပိုဒ္နဲ့ ကိုယ္ေမ့ေမ့ေနတတ္ေတာ့ ဝန္းက်င္ေလာကကို သတိေပးပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ ညစ္ေနပါေစ။ ဝမ္းနည္းေနပါေစ၊ အထီးတည္း ခံစား ခ်က္ရွိေနပါေစ၊ ႐ွုပ္ေပြလွေသာ လူ႔ေလာကအျပင္ သူ႔ ျဖစ္စဥ္နဲ႔ သူ အလိုက္အထိုက္ သဘာဝေလာကႀကီး တစ္ခု လုံး မင္းေဘးမွာရွိေနပါရဲ႕။ စီးေမ်ာလို႔ ခံစားအေဖာ္ ျပဳလိုက္စမ္း ပါလို႔ ခ်စ္စဖြယ္ တိုက္တြန္းထားပါေလရဲ႕ရွင္။

ယဥ္ဝါျဖဴ


LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here