ဒုကၡဘံုႀကီးထဲမွာ
(ငါတို႔ဟာ)
ဒုကၡကိုဖိနပ္ပါးလိုစီးၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ၾကတယ္
ဒုကၡကိုေျခအိတ္လိုစြပ္ထားၿပီးေႏြးၾကတယ္
ဒုကၡကိုေဘာင္းဘီ႐ွည္လိုဝတ္ၿပီးလံုေနၾကတယ္
ဒုကၡကိုသြားတိုက္ေဆးလိုတိုက္ၾကတယ္
ဒုကၡကိုလက္သည္းနီလိုဆိုးၾကတယ္
ဒုကၡကိုပဋိဇီဝေဆးလို ေရာစပ္ေသာက္ၾကတယ္။
ဒုကၡဘံုႀကီးထဲမွာ
(ငါတို႔ဟာ)
ဒုကၡကိုေစ်းႀကီးႀကီးေပးၿပီး ဝယ္ယူစားသံုးေနၾကတယ္
သုခပါးပါးကိုေအာက္ဆီဂ်င္လို တစ္ဝႀကီး
႐ွဴသြင္းေနၾကရၿပီး
ေပ်ာ္ရႊင္မႈလက္တစ္ဆစ္စာဟာ နိဗၺာန္ဘံုပဲ
အညစ္အေၾကးေတြတင္းၾကမ္းျပည့္ေနတဲ့
ခႏၶာကိုယ္ကိုသယ္ပိုးရင္း
ဒုကၡေတာထဲကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးဆန္႔ထြက္ေနတဲ့
ဒုကၡဘံုသားစစ္စစ္ေတြလိုေနထိုင္ၾကတယ္
ေမတၱာတရားကိုအေရာင္ပါးပါးဆိုးၿပီး ခင္းခ်လိုက္ရင္
ဒုကၡတစ္ေထြးႀကီးနဲ႔ပိုက္ထဲမွာလူေတြ မိေနတယ္။
ဒုကၡဘံုႀကီးထဲမွာ
(ငါတို႔ဟာ)
တစ္ေယာက္ပခံုးသားတစ္ေယာက္ ကိုက္ဖဲ့စားၾက
တစ္ေယာက္မ်က္ခံုးေမႊးတစ္ေယာက္ႏႈတ္ၾက
တစ္ေယာက္လြတ္လပ္မႈတစ္ေယာက္ ခ်ဴယူၾက
တစ္ေယာက္ေျပးလမ္းတစ္ေယာက္
ေရျဖန္းၾက/ခဲ(ဂဲ)ခ်ၾက
ႏႈတ္ခမ္းမွာပ်ားရည္သုတ္ၿပီးအပ္နဲ႔ထိုးၾက
ကိုယ္က်င့္တရားကိုသူမ်ားက်င့္ဖို႔ပဲ
လမ္းၫႊန္ေနၾက
မလြန္ဆန္ဝံ့ေတာ့တဲ့
အေၾကာင္းတရားေတြရဲ႕ေအာက္
အထိတ္တလန္႔က်ကြဲၾက
ေသၾက
ေၾကၾက
ပ်က္စီးၾက
ဒုကၡဘံုႀကီးထဲမွာ
အ႐ွင္လတ္လတ္ငရဲသားေတြလို
ငါတို႔ေတြ။
လမင္းခ