၀ါလလြတ္ကင္း၊ ကြၽတ္သီတင္း အခါသမယ၊ သီလစံုစြာ ကန္ေတာ့ၾကသည္။ ႐ုပ္ရွင္ သက္ႀကီးစံုညီပါသည္။ လလြတ္ကင္း၊ ကြၽတ္သီတင္း အခါသမယ၊ သီလစံုစြာ ကန္ေတာ့ၾကသည္။ ႐ုပ္ရွင္ သက္ႀကီးစံုညီပါသည္။ ၁၃၊ ေအာက္တိုဘာ႐ုပ္ရွင္ ေန႔မွာ ဆရာ၊ အမိအဖ၊ ဂြမ္းဆီထိ ေမတၱာ၊ ေပးေဝတာကို လက္ဆယ္ျဖာ မိုး၍ ခံယူၾကေလာ့ ဦးခ်ကန္ေတာ့ ရင္းေပါ့။ ဆရာ့အရိပ္ တိတ္တိတ္က ေလးခိုခဲ့ပါသည္။ ဆရာ့စကား နား ဝယ္ထား၍ ဆရာ့အားမီ၊ ရွာမီပညာ၊ ေသခါမေမ့၊ သင္ဆရာ၊ အစ္ကို အစ္မ၊ ျမင္ဆရာဦးဦးေဒၚေဒၚ၊ သက္ႀကီးေခၚ ဆရာမိဘ၊ ထိခ်ဆယ္ ျဖာကန္ေတာ့ပါသည္။
ဝဲကာမ်က္ ရည္၊ ငါသည္တစ္ေန႔၊ မေမ့ပါႏွင့္ ကန္ေတာ့ခံသင့္ခံရမည္ေလာ။ ရွစ္ခြင္ဝဠာ၊ ဆရာမိဘ၊ ဆံုးမ စကား၊ ပညာသင္ၾကား၊ ႏွလံုးသားက မွတ္ပါသည္။ ဆရာ့အေမြ၊ ေပးေျခြ ခဲ့သည္၊ ေနနဲ႔လလို ႀကီးျမတ္လွေပ သည္။ ငယ္ကြၽမ္းေဆြဘဘ၊ သက္ရွည္ က်န္းမာ၊ ၉၆တိုင္၊ မယိုင္မလဲ၊ ႀကဲခ် ေနေသး၊ ပန္းထံုေမႊး၍၊ ေရွ႕ေရး အျမင္၊ သခင္႐ုပ္ရွင္၊ ဘုရင္ တစ္ပါး၊ သင္ၾကားေပးေဝ၊ ေမွးမေနပါ၊ ေရွ႕က မားမားရပ္၍ေနသည္၊ ျပယုဂ္ဆရာ ဖခင္တစ္ဦးပါေနာ္။ အျဖဴအမည္းဖလင္၊ ေရာင္ စံုႀကဲ၍ အတူတြဲယွဥ္၊ ႏႊဲခဲ့ပါသည္၊ ဒီခါဒီေန႔ ႐ုပ္ရွင္ေန႔၊ အေရြ႕ေလး မွာပင္၊ ထင္ရွားရွိစဥ္၊ ကန္ေတာ့ခ်င္ ပါသည္။ အို ဆရာမိဘ၊ အစ္ကိုအစ္မ၊ တိုလွသည့္သက္တမ္း၊ ဇရာမွန္းမရ၊ ေၾကြမက်ခင္၊ အရင္ကန္ေတာ့ခြင့္ ျပဳပါေလ။ ၾကည္လင္တဲ့မ်က္လံုး၊ ၿပံဳးေဝ ေနၾကသည္၊ ႏွလံုးသားၿပိဳ၊ ငိုေနၾက သည္။ ႀကီးျမတ္ပါသည္၊ သက္ႀကီး ႐ုပ္ရွင္အမိအဖမ်ား။ ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္မ အမွားမက်န္၊ ခြင့္လႊတ္ရန္ ဦးခ်ပါသည္။
ေနအေမွာင္မက်ခင္၊ ေရႊေရာင္ လႊမ္းခိုက္မွာ၊ တစ္႐ိႈက္မက္မက္၊ ႐ိုက္ ႏွက္ဆံုးမလည္း၊ အသက္မ႐ွဴခံဝံ့ပါ သည္၊ ဆရာမိဘအေပါင္းတို႔။ နင္းခဲ့ သည့္ေျမ၊ ကြၽံခဲ့သည့္ၾကမ္း၊ အပန္းမ ႀကီးပါပဲ၊ ေျမမွာဝပ္တြား၊ ကန္ေတာ့ပါ သည္၊ ႐ုပ္ရွင္သက္ႀကီးမ်ား။ ကေလးအရြယ္၊ လူမမယ္ကပင္၊ ဝင္ႏႊဲ႐ုပ္ရွင္၊ အပင္ႀကီးငယ္၊ ထီးကယ္ မိုးခဲ့၊ ပဲ့မေၾကြ၊ မေဝခင္၊ တည့္ေနမြန္း လြဲ၊ ကြၽဲစီးေရလူး၊ အ႐ူးတစ္ပိုင္း၊ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းပ၊ ႏိႈင္းယွဥ္မရ၊ သခင္ အမိအဖတုိ႔ကို၊ ဦးခ်ကန္ေတာ့ပါ သည္။ ေပးေဝပညာ အခက္အလက္၊ မ်ိဳးဆက္မျပတ္၊ လက္ခေမာင္းခတ္ ၍ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္၊ အလွရွင္ဂုဏ္မ ငယ္၊ တင့္တယ္ေစကုန္၊ အျမင္ပန္းစံု၊ ခံုမင္စြာျဖင့္၊ ႀကိဳးစားပါမည္၊ ႏိုးၾကား ပါသည္ေလ။ ၏
တစ္ႏွစ္မွတစ္ခါ၊ ခ်စ္ကာႏွစ္ ကာ၊ တိမ္ပုဝါၿခံဳမေမ့ပါပဲ၊ အသည္း ထဲမွာ၊ ေန႔ကာစြဲမွတ္၊ မေမ့ၾကနဲ႔၊ ေန႔ ႐ုပ္ရွင္ခါ၊ အရာအားလံုး၊ ထံုေမႊးလဲ ေမ့၊ ေႏြးေထြးဂ႐ု၊ အထူးျပဳ၍၊ စုေဝး စံုညီ၊ ႏုေထြးကုန္သည္ထိ၊ ႀကံဳခဲလွဘိ၊ အသိရွိေစခ်င္၊ အသင္ေလာကသား တုိ႔၊ အမ်ားစုေဝး၊ ခုေရးလိုက္ၾကပါ၊ ႐ုပ္ရွင္အမိအဖကို ကန္ေတာ့မည္ဟု။
ေန႔ထူး ေန႔ျမတ္ခ်ိန္ခါ၊ မဂၤလာ အေပါင္း၊ ခေညာင္းပါေစ၊ ၿမဲေစတည္ ေစ၊ ရြက္ေၾကြေႏြေႏွာင္း ၊ အေဟာင္း မရွိေတာ့ၿပီ၊ ဝမ္းနည္းမိပါသည္။ ဗလာၾကြင္း ရွာၿပီ၊ အခါခါတင္းမာ သည္၊ ရာသီမေရြး၊ ထိုေန႔ကို တုိ႔မ ေမ့၊ ေစ့သည့္တံခါးခ်ပ္၊ မပိတ္ခင္မွာ၊ အရိပ္အသြင္ရွိပါေစ၊ နာသံုးနာ၊ ဆရာမိဘ၊ အမိအရ ကန္ေတာ့ပန္း ဆင္မွေလ၊ တို႔တစ္ေတြ လွမ္းသင့္ပါ သည္၊ ကြၽမ္းဝင္ရင္းႏွီးစြာ လမ္းျမင္ မသိပါေစ၊ နီးေနာ္၊ ခုေလ မာေစသာ ေစ၊ ရွည္ေစအဓြန္႔၊ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား၊ သြားႏွင့္ေရွ႕က၊ မိဘဆရာ၊ ႐ိုက်ိဳးစြာ ျဖင့္ ကန္ေတာ့ပါသည္၊ မိုးျမင့္လက္စံု၊ ဘံုဖ်ားေရာက္ပါေစသား။
စံုညီတက္ေရာက္၊ သက္ႀကီး အေယာက္ ၁၅၈ေနာ္၊ ၿပံဳးေပ်ာ္ပါ တစ္ေန႔တို႔မေမ့ၿပီ၊ သက္ရွည္က်န္းမာ၊ လန္းျဖာေနၾကသည္၊ ဤခရီးနီးသ လား၊ ႀကီးမားခ်ိန္ခါ၊ ဆယ္ျဖာလက္ မိုး၊ က်ိဳးႏြံပါသည္၊ အမွားပါရင္ ခြင့္ လႊတ္ပါ၊ သားသမီးတို႔ ဝန္ခ်၊ ၫႊန္ ျပဆရာမိဘ၊ ဆံုးမလမ္းၫႊန္၊ ကမ္း လြန္ေနလည္း၊ ေၾကကြဲသက္တစ္ခါ၊ မက္စရာဗ်ာဒိ။ သာကီႏြယ္ဖြား၊ လူအမ်ားတို႔၊ ႐ိုက်ိဳးပူေဇာ္၊ လြန္တာမိ၊ ဝန္ခံထိပါ မည္၊ ဘယ္အခါ မေမ့ပါႏွင့္၊ စံုညီစြာ လွစ္ခါၾကည့္၊ ခ်စ္စရာအတိ၊ ရင္ထဲ ထိ ၾကည့္ခံစားမိပါေစ၊ သာယာေသာ ေန႔၊ ထိုတစ္ေန႔ကို တို႔မေမ့ပါေစႏွင့္၊ တုိ႔ေရြ႕ကာလာေလ အလွစ္၊ စိတ္ အသစ္ျဖင့္၊ တူညီၾကေစသတည္း။ စုေဝးေပါင္းစံု၊ ေတြ႕စံုခိုက္မွာ၊ အိုေလာကသားအေပါင္းတုိ႔၊ ခ်စ္ၾက ခင္ၾက၊ ၿပံဳးရႊင္ၾကပါ၊ စုစည္းညီညာ၊ ကမၻာသစ္ကို ေရြ႕လ်ားၾကစို႔၊ ဓေလ့ အလွတို႔၊ ေရးၾကစို႔ ကမၺည္းမွာ၊ ႏွစ္ တစ္ရာ႐ုပ္ရွင္သို႔ေလး။
ဒါ႐ိုက္တာ ေမာင္ေဗဒါ
