အကၡရာ ေတြ၊ ေဝါဟာရ ေတြကို ႐ိုေသေလး စား တန္ဖိုးထားရ ေကာင္းမွန္းသိတဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္ ေတာ့ က်ဳပ္က အသက္ႀကီးပါၿပီ။ က်ဳပ္ လူငယ္ဘဝတုန္းကေတာ့ ဒီလိုပဲ ဘာ သိဘာသာ ျဖတ္သန္းသြားခဲ့တာပဲ ေလ။ က်ဳပ္စာေတြဖတ္တယ္။ က်ဳပ္ ႀကိဳက္တဲ့စာသားေတြေတြ႕ရရင္ ေအာက္ကေနမ်ဥ္းသားတယ္။ ႏွစ္ ေခါက္၊ သံုးေခါက္ဖတ္တယ္။ အလြတ္ ရသြားေတာ့တာပဲ။ စာသားတစ္ခုကို ဘာေၾကာင့္ႀကိဳက္မိသလဲဆိုတာ အဲဒီ တုန္းကေတာ့ ဘယ္စဥ္းစားမိမလဲ ေလ။ က်ဳပ္ဆင္ျခင္ပါတယ္။ ဘာသာ စကား၊ ေဝါဟာရ၊ အကၡရာေတြဟာ က်ဳပ္မေမြးခင္ ႏွစ္အမ်ားႀကီးကတည္း က ရွိခဲ့တာ။ ခုေတာ့ အဲဒါေတြကို က်ဳပ္႐ိုေသတတ္ခဲ့ၿပီ။ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရေတြမွာ စင္ၾကယ္တဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ ေခတ္ကို က်ဳပ္ႀကံဳခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒါက ေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕လူငယ္ဘဝ ႏွစ္ကာ လမ်ားပါပဲ။
အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရေတြမွာ သူ႔ရဲ႕မူလတန္ဖိုး ရင္းျမစ္အဓိပၸာယ္ ရွိေနခ်ိန္ဟာ စင္ၾကယ္တဲ့ အဓိပၸာယ္ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။ ခုေရာဘယ္လိုလဲလို႔ က်ဳပ္ဆင္ျခင္ ၾကည့္မိတယ္။ က်ဳပ္ေရွ႕ဆက္မ ေတြးႏိုင္တဲ့ ေနရာေရာက္ရင္ ရပ္လိုက္ၿပီး က်ဳပ္ဘာသာၿငိမ္ေန ရတယ္။ က်ဳပ္ေန႔စဥ္ဖတ္ေနရတဲ့ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရေတြဟာ ကုန္ပစၥည္းတစ္ခု ထုတ္လုပ္သလို ထြက္ရွိလာတာမ်ိဳးလား။ ဒီလိုစဥ္း စားရတာ က်ဳပ္အဖို႔သိပ္ေတာ့ဟန္ မက်ေပဘူး။ ဟုတ္ခ်င္ရင္ဟုတ္ေပ လိမ့္မယ္။ ဟုတ္ခ်င္မွလဲ ဟုတ္ေပ လိမ့္မယ္။ က်ဳပ္လူငယ္ဘဝက အေတာ္ထူ ထဲတဲ့ စာအုပ္အခ်ိဳ႕ကို တစ္ရြက္ခ်င္း လွန္ၿပီး ေအးေအးလူလူ ဖတ္ႏိုင္ခဲ့ တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕စာအုပ္ ေတြကိုေတာ့ ၿမိန္ေရယွက္ေရ ဖတ္ခဲ့ တာေပါ့။ ေနဦး ေစာေစာက ေျပာခဲ့ တဲ့စကားကို ျပန္ဆက္ရရင္ က်ဳပ္တုိ႔ ေန႔စဥ္ ဖတ္႐ႈေနၾကတဲ့ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရေတြ၊ ဝါက်ေတြ၊ စာ ေၾကာင္းေတြ၊ စာပိုဒ္ေတြဟာ ကုန္ ပစၥည္းတစ္ခု ထုတ္လုပ္သလိုမ်ိဳး ထြက္ေပၚလာတာဆိုခဲ့ရင္ ကုန္ ၾကမ္းဟာ ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစား မ်ား ပါလိမ့္။ က်ဳပ္ကေတာ့ စင္ၾကယ္ ေသာ အဓိပၸာယ္ေတြ ကိန္းေအာင္း တဲ့ေခတ္ကို ႀကံဳခဲ့ဖူးသူပါ။ က်ဳပ္ ရွင္ သန္ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ ေခတ္အမွတ္ရ ဖြယ္ေတြထဲမွာ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရနဲ႔ ဝါက်ေတြလည္း ပါသ ေပါ့။
က်ဳပ္စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းကို ေရးၾကည့္ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီစာ ေၾကာင္းကို ခုေနခါ ျပန္ေရးၾကည့္ လိုက္ရင္ အဓိပၸာယ္ဟာ တစ္ထပ္ တည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလား။ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရေတြမွာ သူ႔ရဲ႕မူလတန္ဖိုး ရင္းျမစ္အဓိပၸာယ္ ရွိေနခ်ိန္ဟာ စင္ၾကယ္တဲ့ အဓိပၸာယ္ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။ ခုေရာဘယ္လိုလဲလို႔ က်ဳပ္ဆင္ျခင္ ၾကည့္မိတယ္။ က်ဳပ္ေရွ႕ဆက္မ ေတြးႏိုင္တဲ့ ေနရာေရာက္ရင္ ရပ္လိုက္ၿပီး က်ဳပ္ဘာသာၿငိမ္ေန ရတယ္။ က်ဳပ္ေန႔စဥ္ဖတ္ေနရတဲ့ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရေတြဟာ ကုန္ပစၥည္းတစ္ခု ထုတ္လုပ္သလို ထြက္ရွိလာတာမ်ိဳးလား။ ဒီလိုစဥ္း စားရတာ က်ဳပ္အဖို႔သိပ္ေတာ့ဟန္ မက်ေပဘူး။ ဟုတ္ခ်င္ရင္ဟုတ္ေပ လိမ့္မယ္။ ဟုတ္ခ်င္မွလဲ ဟုတ္ေပ လိမ့္မယ္။ က်ဳပ္လူငယ္ဘဝက အေတာ္ထူ ထဲတဲ့ စာအုပ္အခ်ိဳ႕ကို တစ္ရြက္ခ်င္း လွန္ၿပီး ေအးေအးလူလူ ဖတ္ႏိုင္ခဲ့ တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕စာအုပ္ ေတြကိုေတာ့ ၿမိန္ေရယွက္ေရ ဖတ္ခဲ့ တာေပါ့။ ေနဦး ေစာေစာက ေျပာခဲ့ တဲ့စကားကို ျပန္ဆက္ရရင္ က်ဳပ္တုိ႔ ေန႔စဥ္ ဖတ္႐ႈေနၾကတဲ့ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရေတြ၊ ဝါက်ေတြ၊ စာ ေၾကာင္းေတြ၊ စာပိုဒ္ေတြဟာ ကုန္ ပစၥည္းတစ္ခု ထုတ္လုပ္သလိုမ်ိဳး ထြက္ေပၚလာတာဆိုခဲ့ရင္ ကုန္ ၾကမ္းဟာ ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစား မ်ား ပါလိမ့္။
က်ဳပ္ကေတာ့ စင္ၾကယ္ ေသာ အဓိပၸာယ္ေတြ ကိန္းေအာင္း တဲ့ေခတ္ကို ႀကံဳခဲ့ဖူးသူပါ။ က်ဳပ္ ရွင္ သန္ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ ေခတ္အမွတ္ရ ဖြယ္ေတြထဲမွာ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရနဲ႔ ဝါက်ေတြလည္း ပါသ ေပါ့။ က်ဳပ္စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းကို ေရးၾကည့္ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီစာ ေၾကာင္းကို ခုေနခါ ျပန္ေရးၾကည့္ လိုက္ရင္ အဓိပၸာယ္ဟာ တစ္ထပ္ တည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလား။ က်ဳပ္ ဝမ္းနည္းမိတာအဲဒါ ကိုပါပဲ။ က်ဳပ္ဖတ္ခဲ့တဲ့ အကၡရာေတြ၊ ဝါက်ေတြ၊ က်ဳပ္ေရးခဲ့တဲ့ အကၡရာ ေတြ၊ ဝါက်ေတြဟာ ခုေနခါမ်ားမွာ က်ဳပ္ ကိုသိမႈနဲ႔ သင္ခန္းစာအသစ္ေတြ ေပးေနသလိုပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္ အကၡရာေတြ၊ ေဝါဟာရေတြကို ႐ို ေသတယ္၊ ေလးစားတယ္၊ တန္ဖိုး ထားတယ္။ က်ဳပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက က်ဳပ္နာမည္ကို စာလံုးေပါင္း ေရး ႏိုင္ခဲ့တယ္။ က်ဳပ္ပထမတန္းတုန္းက ပါ။ ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္အေဖနဲ႔ က်ဳပ္အ ေမရဲ႕ အမည္ေတြကိုလည္း စာလံုး ေပါင္းေရးႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အဓိပၸာယ္ေတြကို ခုေနခါမွာ ျပန္ၿပီး ေအာက္ေမ့မိပါရဲ႕။ က်ဳပ္ေရွ႕ကို ဆက္ၿပီး မစဥ္းစားခ်င္ဘူး။ က်ဳပ္ ဒီေနရာမွာပဲ ရပ္တန္႔ၿငိမ္သက္ေန လိုက္မယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္ဟာ စင္ၾကယ္ေသာ အဓိပၸာယ္ေတြ ကိန္း ေအာင္းေနတဲ့ေခတ္ကို ႀကံဳခဲ့ရဖူးသူ ပါ။
ေနမ်ိဳး
