သတင္းစာ ၊ ဂ်ာနယ္ ၊ မဂၢဇင္းေတြ ဘာေၾကာင္႔ရပ္နားသြားရတာလဲ (၂)

ထုတ္​​ေဝသူက သူ​ေမွ်ာ္​မွန္​း သေလာက္​သာ ထုတ္​တာကို ​ေတြ႔​ေန ရပါတယ္​။ ခုက ​ေရာင္​းအားတိုးဖို႔ ႀကိဳးစားတာထက္​ လက္ရွိ​ေရာင္​းအား ကို လိုက္​ထိန္​း​ေနရတဲ့အ​ေနထား ျဖစ္ေနတယ္​လို႔ ျမင္​မိတယ္။ တခ်ဳိ႕ အခ်က္​အလက္​​ေတြလည္​း ရွိပါ​ေသးတယ္​…။

၂။ စာဖတ္​သူ​ေတြဘက္ကၾကည့္ ရင္​ ပထမက ​ေစ်းႏႈန္​းပါ။ ၿမိဳ႕​ေပၚ လူတန္​းစားက ၅ဝဝ က်ပ္​၊ ၂ဝဝ က်ပ္​ဆိုတာ ဝယ္​ယူဖတ္​႐ႈႏိုင္​​ေပမယ့္ နယ္​​ေဒသ​ေတြက မဖတ္​ႏိုင္​ဘူး။ ​ေန႔စဥ္​ သတင္​းစာ​ေစာင္​​ေတြက မ်ား​ေတာ့ ၅ ​ေစာင္​ ဝယ္​ဖို႔ဆိုရင္​ ၁ဝဝဝ က်ပ္​ဖိုး​ေလာက္​ကုန္​မယ္​။ တျခားအခ်က္ေတြ လည္​း ရွိပါ​ေသးတယ္​။ သုေတသန စစ္တမ္​း တစ္ခု​ေလာက္​ ​ေကာက္​ယူ ၾကည္​့ရင္​​ေတာ့ နီးစပ္​ႏိုင္​ပါတယ္​။

လဝန္းခ်ဳိခ်ဳိ (YU)

Online Media ေၾကာင့္ဆို တာေတာ့ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း သက္ ေရာက္မႈရွိတာေပါ့ဆရာ။ ဒါေပမဲ့ အညႇိတက္ေနတဲ့ အလြတ္က်က္ပညာ ေရး၊ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္ဆိုတာ ဖုန္သုတ္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္႐ံုသာ ထားတဲ့ ပညာေရး၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့စာေပ ကို အေသသတ္ၿပီး မ်က္စိပိတ္နားပိတ္ ေစတဲ့ ပညာေရးစနစ္မွာ လူျဖစ္ခဲ့ရ တာက အဓိကလို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိ တယ္။ ႏိုင္ငံ့မ်က္စိ ႏိုင္ငံ့နားေတြ ပိတ္ကုန္တာဟာ ဘာနဲ႔မွ အစားထိုး မရတဲ့ ဆံုး႐ံႈးမႈပါ။ Social Media ထြန္းကားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ စာအုပ္ ေတြက ေရာင္းအားေကာင္းၿပီးရင္း ေကာင္းရင္းပါပဲ။ အေျခခံပညာေရး ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္မွ ျမန္မာ စာေပဆက္လက္ရွင္ႏိုင္မယ္လို႔ ကြၽန္မ ယူဆမိပါတယ္ဆရာ။

ရဲမင္းထြဋ္

ဒီလို သတင္​းစာ​ေတြ၊ ဂ်ာနယ္​​ေတြ၊ မဂၢဇင္​​းေတြ ရပ္​နားသြား​ျခင္​း ဟာဆိုရင္​ ႏိုင္​ငံအတြက္​ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုး႐ံႈးမႈတစ္​ခုလည္း ျဖစ္​ပါတယ္ဆို တာ လူတိုင္​းအားလံုး သိသင္​့ပါတယ္။ ဒါ​ေၾကာင္​့စာ​ေပခ်စ္​စိတ္​မ်ားနဲ႔ ကိုယ္​တတ္​ႏိုင္​သ​ေလာက္ ​(ဝယ္​ယူဖတ္​႐ႈ တာမ်ဳိးပဲျဖစ္​ျဖစ္​/စာၾကည္​တိုက္​​ေတြ လွဴတာမ်ဳိးပဲျဖစ္​ျဖစ္​)ထမ္းေဆာင္​ၾကမယ္​ဆိုရင္​ ဒီလိုမ်ဳိး ရပ္​နားမႈမ်ဳိး ေတြ မရွိနိုင္​ပါဘူး။

စာ​ေရး​ေနသူ အခ်ိဳ႕ကလည္​း ဂ်ာနယ္​ဆိုင္​ကိုဝင္​တာနဲ႔ ဟိုလွန္​ၾကည္​့ ဒီလွန္​ၾကည္​့လုပ္​ၿပီး ကိုယ္​ေရး သားတာပါဝင္​တဲ့ သတင္​းစာ၊ ဂ်ာနယ္ ကိုသာ ဝယ္​ယူေလ့ရွိၿပီး အျခား သတင္းစာမ်ားကို ဝယ္​ယူဖတ္​ရႈ​ေလ့ မရွိတာကို​ ေတြ႕ရပါတယ္​။ စိတ္​မေကာင္​းစရာပါ​။(မေကာင္​းျမင္​ျခင္​း မဟုတ္​ပါ)

အစိုးရဘက္​က​ေနလည္​း တတ္​ႏိုင္​တဲ့ဘက္​က စာ​ေပအ​ေပၚ အ​ေလး ထား​ေဆာင္​ရြက္​ဖို႔လိုလိမ္​့မယ္​ ထင္​ပါတယ္​ဆရာ။ တိုင္​းျပည္​ႀကီး ဆင္​းရဲ တာလည္​း ပါပါတယ္​ဆရာ။ စာဖတ္​အား ျမႇင္​့တင္​​ေရးဘယ္​လို​ေဆာင္ရြက္​ သင္​့လဲ။ ​ေရရွည္​တည္တံ့ဖို႔ ဘယ္လို ေဆာင္​ရြက္​သင္​့လဲဆိုတာ ဆရာတို႔က ပိုသိပါတယ္​ဆရာ။ ဒီလို ရပ္​နား​ေတာ့ မယ္​့ သတင္းၾကားရင္​ စိတ္​မ​ေကာင္​း ျဖစ္​မိတာ​ေတာ့ အမွန္ပါပဲဆရာ။

Po Po

ဖုန္​း​ေပၚလာ​ေတာ့ စာရြက္​ကိုင္​ စာမဖတ္​ခ်င္​ၾက​ေတာ့ဘူး။ သတင္​း​ေတြက ္ေခနဘသသုမွာ ျမန္​ျမန္​တက္​ၿပီး သတင္​းစာ​ေတြက ​ေနာက္​က်မွပါ တာမ်ိဳး။ ကြၽန္ေတာ္ျမင္​တာ​ ေျပာျပ တာပါ။ ဖုန္​း​ေပၚလာသမွ် စာအုပ္​၊ သတင္​းစာဝယ္​ဖတ္​တာ နည္းသြား မွာပဲ။ ေခတ္​တံုးတယ္​​ေျပာရင္​ လက္ခံ ရမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က​ေတာ့ စာအုပ္​ကိုင္​စာဖတ္​ရတဲ့ အႏွစ္​သာရကို ပိုႀကိဳက္​တဲ့လူတစ္​​ေယာက္​ပါ။

Zaw W Than

Online ေၾကာင့္ဆိုရင္ အနည္း ငယ္မွ်ေသာအနည္းငယ္ပါ။ လူငယ္ ေတြ အားလံုး Online သံုးစြဲၾကပါတယ္။ Online ေပၚကေန စာမဖတ္ပါ။ သူ တို႔အခ်င္းခ်င္း တိုးၾကေဝွ႕ၾက တိုက္ၾက ခိုက္ၾက၊ ရွာၾကေဖြၾက အဆင့္ပါ။ မယံု ရင္ research လုပ္ၾကည့္ပါ။ စာဖတ္ ရေကာင္းမွန္း မသိေတာ့တာ ျမန္မာ့ ပညာေရးစနစ္နဲ႕ ေခတ္ဆိုးေခတ္ၾကပ္ ရဲ႕ သားေကာင္မ်ားအျဖစ္ ေရာက္ရွိ သြားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းပါ။

မိဘေတြ သူတို႕သားသမီးေတြကို ဘာလို႕စာဖတ္မသင္ၾကသလဲ။ အဲ့ဒီ မိဘေတြ စားဝတ္ေနေရး ႏြံအတြင္း က ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့ သားသမီး ေတြကို နီတိက်င့္ဝတ္ေတြ၊ စာဖတ္ ခိုင္းဖို႕ေတြဟာ အလိုလို ေပ်ာက္သြား ရတယ္။ တိုင္းျပည္မ်က္လံုးနဲ႕ ဦးေႏွာက္ေတြ ေသကုန္တာေပါ့။ အဲဒီ လိုျဖစ္ေအာင္ အေသအခ်ာအကြက္ က်က်မ်ား လုပ္ခဲ့ေလေရာ့သလား။ အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ ပိပိ ျပားျပားေနခဲ့ရတဲ့ျပည္သူေတြဟာ ဒီလိုျဖစ္တတ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။

Kyi Zaw Lin

ကြၽန္ေတာ္ျမင္တာကေတာ့ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြကို စတင္ ထုတ္ေဝဖို႔ ႀကိဳးစားကတည္းက Planning အပိုင္း အားနည္းခဲ့လို႔ ထင္ပါတယ္။ စာေပခ်စ္စိတ္တစ္ခု တည္းနဲ႔ လံုးပန္းလိုက္ၾကတယ္၊ တကယ္လို႔ မေအာင္ျမင္ေသးရင္ (ေအာင္ျမင္မႈကို ဆက္လက္ထိန္း သိမ္းဖို႔) ဘယ္နည္းနဲ႔ ဆက္သြားမယ္ ဆိုတဲ့ Alternative ways ေတြကို ထည့္သြင္းမစဥ္းစားခဲ့ဘူး ထင္ပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ (အခ်င္းခ်င္း)အၿပိဳင္ သေဘာပဲျဖစ္ၿပီး ပူးတြဲေဆာင္ရြက္မႈ၊ အျပဳသေဘာ ေဝဖန္ေထာက္ျပမႈ၊ ေဖးမကူညီမႈ အားနည္းမယ္လို႔ ယူဆ ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ စာၾကည့္တိုက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ အဲဒီခံစားခ်က္ေလး ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အျမင္ေလးပါ။

Mal Saw

Online မသုံးစြဲတတ္ခင္က စာအုပ္အငွားဆိုင္ကို ေန႔တိုင္းေရာက္ တယ္။ အနည္းဆုံးမဂၢဇင္းတစ္အုပ္ အမ်ားဆုံး သုံးအုပ္ငွားျဖစ္တယ္။ငွားခလည္းေစ်းမမ်ားေသးတဲ႔အခ်ိန္ ဆိုေတာ့ မဖတ္ျဖစ္တဲ့ေန႔မရွိဘူး။ ဂ်ာနယ္ေတြေပၚလာေတာ့ ေပၚျပဴ လာဂ်ာနယ္၊ အလင္းတန္းဂ်ာနယ္၊ နန္းျမင့္ဂ်ာနယ္၊ ေရႊမႏၲေလးဂ်ာနယ္ ေလးေစာင္ အပတ္စဥ္ ေလးႏွစ္ ေလာက္ယူဖူးတယ္။ မဂၢဇင္းငွားဖတ္ ႏႈန္းလည္းမက်ေသးဘူး။ စာအုပ္ေတြ ေစ်းႀကီးလာတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြ ထြက္လာတာမ်ားတယ္။ သူရိယ ေနဝန္း အပတ္စဥ္ယူဖတ္ျပန္တယ္။

တျဖည္းျဖည္း ေစ်းေတြတက္ တက္လာေတာ့ မယူႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မဂၢဇင္းေစ်း ေခါင္ခိုက္လာေတာ့ ငွားခကဝယ္ေစ်း အရင္းျပန္မရတဲ႔ အခါ စာအုပ္အငွားဆိုင္က ဖတ္သူ နည္းတဲ့ မဂၢဇင္းေတြမတင္ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ စာအုပ္ဆိုင္ေတြဟာေတာင့္မခံ ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေဘာလုံးဂ်ာနယ္ ဦးစား ေပးေရာင္းတဲ့ ဂ်ာနယ္အေရာင္း ဆိုင္ဘဝ ေျပာင္းသြားကုန္ၾကတယ္။

online ေပၚအခ်ိန္ကုန္တာ ရယ္၊ ငွားဖတ္စရာမဂၢဇင္းတင္တဲ႔ဆိုင္ ရွားပါးေပ်ာက္ကြယ္တာရယ္၊ ေနာက္ မ်ိဳးဆက္ေတြ စာဖတ္ဆက္ျပတ္ကုန္ တာရယ္။ စာၾကည့္တိုက္ရွိၿပီးလည္း ဖတ္မႈမရွိတာရယ္၊ တိုင္းျပည္ခ်ဳိ႕တဲ႔ ဆင္းရဲတာရယ္၊ ကိုယ္ပိုင္ဝယ္ဖတ္ခ်င္ ေတာင္ ေခါင္ခိုက္ေနတဲ့စာအုပ္ေစ်းႏႈန္း ေတြရယ္၊ ကဗ်ာစာအုပ္ဆိုရင္ ဝယ္ မဖတ္ခ်င္ၾကတဲ႔ ကဗ်ာခ်စ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သူမ်ားရယ္ေၾကာင့္ (အျခား အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္းရွိႏိုင္ပါ ေသးတယ္)လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္ဆရာ။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

ညိဳသစ္ငယ္