ေၿပာပါဦး၊ မင္းနာမည္ဘယ္သူတံုး။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ နာမည္မရွိဘူး။
ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ မင္းနာ မည္ ဘယ္သူတံုး။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ နာမည္မရွိဘူး။
ငါေျပာမယ္၊ မင္းနာမည္က ဂ်ိဳးဇက္၊ ဆိုၾကည့္စမ္း။
ဂ်ိဳးဇက္
ထပ္ဆိုၾကည့္စမ္း။
ဂ်ိဳးဇက္
ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က ဂ်ိဳးဇက္ပါ၊ ေျပာၾကည့္စမ္း။
ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က ဂ်ိဳးဇက္ ပါ။
မင္း ဘယ္ကလာသလဲ။
ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး။
ထပ္ေမးမယ္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ နား ေထာင္၊ မင္း ဘယ္ကလာသလဲ။
ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး။
မင္း ဘရြတ္ကလင္တံတားေပၚကေန လာတာ၊ ေျပာၾကည့္စမ္း။
ကြၽန္ေတာ္ ဘရြတ္ကလင္ တံ တားေပၚကေန လာတာ။
ထပ္ေျပာၾကည့္ပါဦး။
ကြၽန္ေတာ္ ဘရြတ္ကလင္ တံ တားေပၚကေန လာတာ။
မင္း ဘာအလုပ္လုပ္သလဲ ေျဖပါ။
ကြၽန္ေတာ္ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ ဘူး။
ထပ္ေမးမယ္၊ မင္းဘာအလုပ္လုပ္လဲ။
ကြၽန္ေတာ္ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ ဘူး။
မွားေနတယ္။ ျပန္ေျပာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ ပ်ံက်အလုပ္သမားပါ။ ေျပာၾကည့္စမ္း။
ကြၽန္ေတာ္ ပ်ံက်အလုပ္သမား ပါ။
လိုက္ေျပာၾကည့္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ အမိႈက္သိမ္းတယ္။
ကြၽန္ေတာ္အမိႈက္သိမ္းတယ္။
ဟုတ္ၿပီ။ လိုက္ေျပာၾကည့္ပါ၊ ကြၽန္ ေတာ္ေျမာင္းဆယ္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ေျမာင္းဆယ္တယ္။
ထပ္ၿပီး လိုက္ေျပာၾကည့္ပါ။
ကြၽန္ေတာ္ ကုန္ထမ္းတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကုန္ထမ္းတယ္။
ငါေျပာတာေတြ လိုက္ေျပာပါ။ ကြၽန္ ေတာ္ အေလးႀကီးကို ထမ္းႏိုင္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္အေလးႀကီးကို ထမ္း ႏိုင္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ႏို႔နဲ႔ ေပါင္မုန္႔ႀကိဳက္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ႏို႔နဲ႔ ေပါင္မုန္႔ႀကိဳက္ တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေန႔ကို ၈နာရီ အလုပ္လုပ္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေန႔ကို ၈နာရီ အလုပ္ လုပ္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေန႔ကို
အစာ ၃ ႀကိမ္စားတယ္။
ဒါကို ကြၽန္ေတာ္လိုက္မဆိုႏိုင္ ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမစားရေသးတာ ၃ ရက္ရွိၿပီ။
မဟုတ္ဘူး။ လိုက္ဆိုရမယ္။
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေန႔ကို
အစာ ၃ ႀကိမ္စားတယ္။
ခင္ဗ်ားညာေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမစားရေသးဘူး။ လိုက္ဆိုပါ။ မင္းကိုႏို႔န႔ဲ ေပါင္မုန္႔ေကြၽးမယ္။
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေန႔ကို အစာ ၃ ႀကိမ္စားတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္အေဖက ကူလီတစ္ေယာက္ ပါ။
ကြၽန္ေတာ့္အေဖက ကူလီတစ္ ေယာက္ပါ။
ကြၽန္ေတာ့္အေဖက အေလးႀကီးေတြ ကို ထမ္းႏိုင္တယ္။
ကြၽန္ေတာ့္အေဖက အေလးႀကီး ေတြကို ထမ္းႏိုင္တယ္။
ကြၽန္ေတာ့္အေဖက နယူးေယာက္မွာ။
ခင္ဗ်ားညာေနတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ မွာ အေဖမရွိဘူး။
ကိစၥမရွိဘူး။ ေဟ့ေကာင္ငါ့မွာလည္း အေဖမရွိဘူး။ မင္းေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္။ ႏို႔နဲ႔ေပါင္မုန္႔ရေတာ့ မယ္။
ကြၽန္ေတာ့္အေဖက နယူး ေယာက္မွာ။
ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဦးေခါင္းေပၚ ကေန ျဖတ္ပ်ံသြားတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံကို ျမင္ဖူးတယ္။
အဲဒါ တကယ္လား။
အဲဒါတကယ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ က ဦးေခါင္းေပၚကေန ျဖတ္ပ်ံသြား တဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံျမင္ဖူးတယ္။
ဟိုမွာျမင္လား၊ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ႏို႔ခြက္။ ဘယ္သူမွ မျမင္ေအာင္ယူခဲ့။
(၂)
ညဥ့္ကနက္ၿပီ။ နာရီကိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သန္းေခါင္ယံနားနီးေန ၿပီ။ သူဗိုက္ဆာေနသည္။ ေရးလက္ စ စာကိုရပ္ကာ တစ္ခုခုစားဖို႔ စဥ္း စားသည္။ သူ႔မွာပိုက္ဆံနည္းနည္းရွိ ေသးသည္။ မနက္ျဖန္အတြက္ ေကာင္းေကာင္းလံုေလာက္သည္။ သူ သိမ္းဆည္းထားေသာ အသင့္ေဖ်ာ္ ေကာဖီထုပ္ကို သတိရလာသည္။ ေရေႏြးတစ္ခြက္ရွိလွ်င္ ေကာ္ဖီတစ္ ခြက္ေတာ့ ရလိမ့္မည္။ ေပါင္မုန္႔က ေတာ့မရွိပါ။ ေပါင္မုန္႔က ေစ်းႀကီး သည္။ ကရားထဲသို႔ ေရထည့္ကာ ေရ ေႏြးတစ္အိုးတည္သည္။ ခဏမွ် ၾကာလွ်င္ပင္ ကရားအိုးက တရႊီရႊီ ျမည္လာေတာ့သည္။
ေနမ်ိဳး
