ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဘယ့္ႏွယ္ရွိစဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔
ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္က မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပတယ္
ထမ္းပိုးေကာင္းတဲ့ ေကာင္ေတြ႐ုန္းၾကစမ္း
အစိမ္းေရာင္ ဆိုင္းဘုတ္ဟာ ႀကိဳးကိုင္ရင္း ဟားတိုက္လို႔
ဆန္းသလားမေမးနဲ႔
မိုးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး။
အသိဥာဏ္စနစ္ကို ခ်ထည့္လိုက္တာ
နာမည္ေနာက္က အကၡရာ
ခပ္က်ဲက်ဲေဆးစက္နဲ႔ တို႔ေပးလိုက္ၾက
အပ်ိဳရည္စမ္းသပ္မႈ သီအိုရီျဖစ္သြား
ၾကာလွၿပီပဲ ဒီေနရာလမ္းျဖစ္ေနတာ။
သယံဇာတဟာ ယမ္းေငြ႕ၾကား အသက္႐ွဴက်ပ္
ေျမစာဆိုေတာ့လည္း ေနရာေရႊ႕လို႔မွ မရတာ။
ထမင္းရည္တစ္စက္က အဲ့ဒီေလာက္ထိ ပူရလား
အျမန္မ်ိဳခ်လိုက္ပါကြာ။
ေျခသံေတြ ၾကားေနရၿပီ
တက္သုတ္႐ိုက္ စီးေမ်ာလိုက္ၾက
မတတ္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး
ထမင္းစားရဖို႔ထက္ ဘာမွအေရးမႀကီး။
ငေတ မာေနမွ
ဂုဏ္ထူးပါရင္ ပိုက္ဆံထပ္ရဦးမွာ
အသိဥာဏ္ထဲ အာ႐ံုခံစနစ္ထည့္ေပးလိုက္ၿပီ
ဘယ္ေျပးေျပး မလြတ္ေတာ့ဘူး
ဘရိန္းဝပ္ခ်္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳး။
ဥာဏ္လင္းဦး
