(၁)
၃ႏွစ္ေကြ႕အတက္မွာဟိုး ေတာင္ေျခက လမ္းေတြကို ျပန္ျမင္ရဝံပုေလြရဲ႕ အင္အားဟာ ဝံပုေလြအုပ္ထဲမွာ။ခ်စ္ျခင္းလို ေခ်ာက္ကမ္းနယ္ခ်ဲ႕လမ္းေပၚထိ ဝါး႐ံုစိမ္းျမေတြယိမ္းႏြဲ႕ေတာင္ေပၚမိုးဖြဲထဲမွာမွ သက္တန္႔ကို မင္းကရွာ။ေတာင္ေတြၿပိဳစဥ္တစ္ခါက၁ဝ ႏွစ္စာ ပိတ္မိခဲ့တာ ငါျပန္သတိရ။
(၂)ႏွစ္ ၄ဝ အရွည္ ေဘလီတံတားတဲ့ဟိုး…ဘက္ကလာေနတဲ့ကားကို မျမင္ႏိုင္ဘူး႐ိုေဘာ့ေတြဟာ ဆူဆိုဒ္လုပ္မရ သလိုလား။အခ်က္ျပမီးက အၿမဲစိမ္းအေျခအေနမွာတစ္လမ္းေမာင္းတည္း တစ္ဘဝလံုး ဝုန္းဒိုင္းပစ္ဝင္သြားႏွစ္ ၂ဝ စာ အျမင္မွာ ကိုယ္စီေခါင္းခ်င္းဆိုင္မိၾက။ ခ်စ္သူေရစကားစျမည္အေနအထားမွာကိုယ္ကေနာက္သိ႔ု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ခဏ ေပးျပန္ရ။
(၃) ၿပိဳမလိုမိုးထဲေရွ႕မွာ အမည္း ေနာက္မွာအျဖဴႏွင္းနဲ႔ျမဴဆိုတာ အတူတူလား ျဖစ္ရျပန္တယ္။ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းမွ အလင္းကတစ္စံုမိုးစဲလမ္းေတြမွာ မိသားစုအတူျပန္ဆံုဖို႔ပန္းခ်ီကားေတြလို အဓိပၸါယ္ကို မျပေတာ့ဘူး။ကိုယ့္အေရွ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြက စစ္ဆီ တယိုယိုငါတုိ႔ႏွစ္ေတြက ပြိဳင့္မရွိတာယာအစံုနဲ႔။အရင္တစ္ခါလိုဘယ္ဘက္ကို ႏွစ္ ၃ဝ ေလာက္ ေကြ႕ဝင္သြားညာလမ္းအတိုင္း ၁၅ ႏွစ္စာေလာက္ ျဖတ္ဝင္အဲဒီေတာင္တန္းေတြထဲမွာတဲ့ တိုက္ပြဲ ေတြက။အကူအကယ္ေတြ အရြယ္ေရာက္ၿပီလားၿပီးမွ ၅ ႏွစ္စာထိ ရပ္နားစားေသာက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္ နီးၿပီဆို။အခ်စ္ေရ စက္ႏိႈးမရေတာ့တဲ့အခါငါ့ဇက္ႀကိဳးကိုသာ မင္း ကိုင္လိုက္ပါ။
(၅)ေရွ႕မွာ တိမ္နီေရာင္ေတာင္တန္းေကာက္ပင္စိမ္းျမေတြက ငါတို႔လမ္း ဝဲ ယာလွလိုက္တာ လွလိုက္တာ။ ဟာ ဟာ …ဟာငါတုိ႔ယာဥ္ေၾကာထဲ ကားတစ္စီးေျပး ဝင္လာမင္းရွာေနတဲ့ သက္တံ့လွလွေလးက အဲဒီကားေနာက္မွာ။
(၆)စိတ္က ဟိုး…ဘက္ကို ကယ္ဆယ္ေရး သြားတဲ့အခါ႐ုပ္က ဒီဘက္ ဒုကၡသည္စခန္းမွာအခ်စ္လား… ေခါင္းတျခား ကိုယ္တျခားနဲ႔ လမ္းေပၚမွာ . . . ။
လူလန္း
