ကမၻာေပၚရွိ ယဥ္ေက်းေသာလူမ်ိဳးတိုင္းသည္ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္၍ ႏွစ္သစ္ဆန္းလာသည္ကို အေလးအ ျမတ္ထားၾကသည္။ ယဥ္ေက်းေသာ လူမ်ိဳးတိုင္း ထိန္းသိမ္းအပ္ေသာ မြန္ ျမတ္သည့္အစဥ္အလာတစ္ရပ္အျဖစ္ မိမိတို ႔ယဥ္ေက်းမႈ႐ိုးရာဓေလ့ထံုးစံ အတိုင္း ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္မ်ား က်င္းပကာ ႏွစ္သစ္ႏွစ္ဆန္းကို ႀကိဳ ဆိုေလ့ရွိၾကသည္။
ျမန္မာတု႔ိသည္လည္း ‘မဟာ သႀကၤန္ပြဲေတာ္’ကို ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပ ကာ ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုၾကၿမဲျဖစ္ သည္။ သႀကၤန္ဟူေသာ ျမန္မာေဝါ ဟာရသည္ မူလသကၤႏၲပုဒ္၏ အဓိ ပၸါယ္အတိုင္း ‘ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း၊ ကူး ေျပာင္းျခင္း’ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရေပ သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္း ျမင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ဦး၊ တေကာင္း ေခတ္ကပင္ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ သႀကၤန္ကို က်င္းပခဲ့သည္ဟု ယူဆရ ေသာ္လည္း ပုဂံေခတ္၌မူ ႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္ သႀကၤန္ကို က်င္းပေနၿပီျဖစ္ ေၾကာင္း သကၠရာဇ္ ၆၅၃ ခုႏွစ္၊ ပုဂံ ၿမိဳ႕ ေစာလွဝန္းဘုရားေက်ာက္စာ အရ သိရွိရေပသည္။
ျမန္မာတို႔ႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္တြင္ ေရပက္ဖ်န္းကစားျခင္းဓေလ့ျဖစ္လာ ပံုကို ေရွးေခတ္ပညာရွင္တို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူဆေျပာဆိုၾကေသာ္လည္း ေႏွာင္း ေခတ္ပညာရွင္မ်ားသည္ ေရပက္ဖ်န္း ကစားျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုု သံုးသပ္ၾကသည္။ ေရ ပက္ကစားျခင္းသည္ ေအးျမၾကည္ လင္ေစျခင္း၊ အညစ္အေၾကးကို ေဆး ေၾကာျခင္းႏွင့္ ေရကိုသား၍ အၾကား မထင္ဘဲ ဆက္စပ္ေနျခင္းဟူေသာ ေရ၏နိမိတ္သံုးပါးကို စြဲမွတ္ထား ၾကသည္။ ဤနိမိတ္သံုးပါးသည္ မြန္ ျမတ္သည့္ရည္ရြက္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္ ကို ေတြ႕ရွိရေပမည္။
ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္ တြင္ သႀကၤန္က်ေရာက္သည့္အခါ ၿဗဲ တိုက္ေတာ္သည္ လႊတ္ေတာ္ေရွ႕တြင္ အေျမႇာက္သံေပးေစသည္။ ထိုအခါ ႏိုင္ငံေတာ္တစ္ဝန္းရွိ ၿမိဳ႕ႀကီးၿမိဳ႕ငယ္ မ်ားႏွင့္ ေတာလက္ေက်းရြာမ်ား၌ လည္း ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကဲ့သို႔ သႀကၤန္ က်ခ်ိန္ အခ်က္ေပးၾကသည္။ ထို အေျမႇာက္သံႏွင့္ အခ်က္ေပးသံကို ၾကားသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ျမန္မာ လူမ်ိဳးတို႔အိမ္တိုင္း၌ သေျပပန္းမ်ား ထိုးထားေသာ အတာေရအိုးမ်ားမွ ေရကို ေျမေပၚသို႔ သြန္းေလာင္းၾက ကာ ‘သတၱဝါေတြ က်န္းမာၾကပါေစ။ ခ်မ္းသာၾကပါေစ”ဟု ေမတၱာပို႔ သြန္း ေလာင္းၾကသည္။
ေရွးအခါက သႀကၤန္ပြဲေတာ္ ကာလေရပက္ဖ်န္းကစားၾကသည္မွာ အလြန္ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕၏။ သင္းပ်ံ႕ ေမႊးႀကိဳင္သည့္ နံ႔သာရည္ အေမႊး ရည္တို႔ျဖင့္ ယဥ္ေက်းစြာ ပက္ဖ်န္း ေလ့ရွိၾကသည္။ လူပ်ိဳကာလသားမ်ား သည္ အမ်ိဳးသမီး အပ်ိဳအရြယ္မ်ား ကို ေရပက္လိုေသာ္ မိဘမ်ားထံ ခြင့္ပန္ေတာင္းယူ၍ အေမႊးနံ႔သာရည္ တို႔ျဖင့္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာ ပက္ ဖ်န္းၾကသည္။ ယခုကာလကဲ့သို႔ ေနာက္ေျပာင္ျခင္း၊ ႐ိုင္းစိုင္းသည့္ အျပဳအမူမ်ား လံုးဝမရွိေပ။
ျမန္မာတို႔၏ အစဥ္အလာ႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈသႀကၤန္ပြဲေတာ္သည္ နယ္ခ်ဲ႕အရင္းရွင္၏ ကိုလိုနီေခတ္မွစ ၍ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ အသြင္ ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေမတၱာေရွ႕ထား၍ စိတ္ၾကည္ ႏူးဖြယ္ရာ ႏွစ္ၾကည္စြာ ေရပက္ဖ်န္း ကစားၾကရာမွ နာက်င္ထိေစေအာင္ ေရပိုက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ထိုးပက္ျခင္း၊ ခြက္ေစာင္းခုတ္႐ိုက္ပက္ျခင္း သႀကၤန္ မ်ိဳးျဖစ္လာသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား အရင္းရွင္စီးပြားေရးသမားမ်ားသည္ ¤င္းတုိ႔၏ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို ေမာ္ ေတာ္ယာဥ္မ်ားတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲကာ ျမန္မာသႀကၤန္ပြဲကို ေၾကာ္ျငာပိတ္ ကားအျဖစ္ အသံုးခ်ကာ စီးပြားေရး အျမတ္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသည့္ေနာက္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕မ်ားသည္ ေစာင္းခ်ိတ္ ထိုးႏွက္ၾကသည့္ သံခ်ပ္မ်ားျဖင့္ အတာမဂၤလာသႀကၤန္ပြဲကို ဖံုးလႊမ္း ေစခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ သ႐ုပ္ပ်က္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ လာမႈမ်ားေၾကာင့္ မြန္ျမတ္ျဖဴစင္ လွသည့္ ျမန္မာတုိ႔၏ ႐ိုးရာယဥ္ ေက်းမႈ သႀကၤန္ပြဲေတာ္၏ အႏွစ္ သာရမ်ား စြန္းထင္းညစ္ေထးခဲ့ရ သည္။
ယင္းသို႔ေသာ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း၍ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈသႀကၤန္ကို လမ္းမွန္ေနရာမွန္ေရာက္ရွိေအာင္ ျပန္လည္ျမႇင့္တင္ရင္း စည္ကားသိုက္ ၿမိဳက္စြာ က်င္းပႏိုင္ေရးအတြက္ လက္ရွိျပည္နယ္/တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားသည္ စီမံခ်က္မ်ား စနစ္တက် ေရးဆြဲက်င္းပရန္ စီစဥ္ လ်က္ရွိေပသည္။
ေနျပည္ေတာ္၊ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး စသည့္ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ အျခားၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ လမ္းေလွ်ာက္သႀကၤန္ကို ဆင္ႏႊဲၾက မည့္အျပင္ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ ေရက စား မ႑ပ္မ်ား၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးမ႑ပ္ မ်ား၊ ေဆာက္လုပ္ပါဝင္ဆင္ႏႊဲ ၾကရန္ လည္း စီစဥ္လ်က္ရွိသည္။
ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး ႏွင့္ ဆုေပးမ႑ပ္မ်ားတြင္ ေရကစား ထြက္သည့္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ အလွ အက၊ သဘာဝေတးသီခ်င္းသံခ်ပ္သံမ်ား လွ်ံေပေတာ့မည္။ ျပည္သူအေပါင္း တို႔သည္ သံခ်ပ္ၿပိဳင္ပြဲကို အထူးစိတ္ ဝင္စားၾကသည္။ သံခ်ပ္အမ်ားစု သည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး စသည္တုိ႔၌ လိုအပ္ခ်က္၊ အားနည္းခြၽတ္ယြင္းခ်က္မ်ားကို တိုတိုႏွင့္ လိုရင္းမိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ ေဝဖန္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ သို႔ေၾကာင့္ လည္း အခ်ိဳ႕က သံခ်ပ္မ်ားသည္ ေခတ္ျပေၾကးမံုမ်ားဟု တင္စားေခၚ ဆိုၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္သံခ်ပ္အဖြဲ႕ တို႔သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အက်ိဳးျပဳႏိုင္ ၿပီး လိုရင္းရည္မွန္းခ်က္ကို ထိမိႏိုင္ ကာ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ ဒီမို ကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္ ေရးအေတြးအျမင္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီ သည့္ သံခ်ပ္မ်ား ထြန္းကားေစ မည္ဟု ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ထားေပ သည္။
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ႐ိုးရာမဟာ သႀကၤန္ပြဲေတာ္သည္ ေလာကီေရးရာ ပြဲေတာ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း ႏွစ္ ေဟာင္းမွႏွစ္သစ္သို႔ အကူးအေျပာင္း မဂၤလာအခါျဖစ္သည္။ သတ္မွတ္ၾက သည္။ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္အရ သႀကၤန္အခါတြင္ အလွဴဒါနပြဲမ်ား ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ ဆင္ႏႊဲၾကသည္။ စတုဒိ သာေကြၽးေမြးျခင္း၊ ရဟန္းသံဃာ ေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းေဘာဇဥ္မ်ား ဆက္ကပ္ျခင္း၊ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား အား ေရသပၸါယ္ျခင္း၊ ဥပုသ္သီတင္း ေဆာက္တည္ျခင္း၊ ပရိတ္တရား ေတာ္မ်ား နာယူျခင္း၊ သက္ႀကီးရြယ္ အို ဘိုးဘြားမ်ားကို ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ ျခင္း၊ ကြၽဲ၊ ႏြား၊ ငါးစသည္တိရစၧာန္ မ်ား ေဘးမဲ့လႊတ္ျခင္းစသည့္ မြန္ ျမတ္သန္႔စင္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မ်ားကို ျမတ္ႏိုးေလးစားႏွစ္လိုစြာ က်င္းပၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရေပ မည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ႏွစ္လိုျမတ္ႏိုးဖြယ္ ေကာင္းလွသည့္ မဟာသႀကၤန္ပြဲ ေတာ္ကို အေပ်ာ္အပါးႏွင့္အတူ ယွဥ္ တြဲသည့္ ဘာသာေရးေကာင္းမႈ လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ျမန္မာတို႔ လူမႈ ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရးတုိ႔၌ လြန္စြာအေလးထားၾကသည့္ျပယုဂ္ မ်ားျဖစ္သည္။
သို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာတို႔၏႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈမဟာသႀကၤန္သည္ လူ႔ ေလာကရွိ အက်ိဳးျပဳႏိုင္ေသာ ယဥ္ ေက်းမႈပြဲေတာ္ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ႏွစ္ပရိေစၧဒ ၾကာရွည္တည္တဲ့ေနေစ ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမည္ျဖစ္ ေပသည္။
ျမတ္မင္းလိႈင္
