၁၈၈၆ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္ႏွင့္ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ား တြင္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ား ထုတ္လုပ္ ႐ိုက္ကူး ျပသျခင္းမ်ားျဖစ္ထြန္း ေအာင္ျမင္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထိုအခ်ိန္က ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ား မေရာက္ေသး ေပ။ ေသြးေသာက္မဂၢဇင္းတြင္ပါရွိ ေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တြင္ ၁၉ဝ၁ ခုႏွစ္က ႐ုပ္ရွင္ျပသဖူးေၾကာင္း ေရး သားထားသည္။ ၁၉၆၉ခုႏွစ္ထုတ္ ျဖဴနီညိဳျပာ မဂၢဇင္းတြင္ ပါဝင္ေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္က ၁၉ဝ၆ ခုႏွစ္ တြင္ကမၻာလွည့္႐ုပ္ရွင္ျပသသူမ်ား ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း ေရးသားထား သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉ဝ၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉ဝ၆ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာျပည္သို႔ ႐ုပ္ရွင္မ်ားေရာက္ရွိႏိုင္ေၾကာင္း ခန္႔ မွန္းႏိုင္သည္။
၁၉၁ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ႐ုပ္ရွင္႐ံုမ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း အေနာက္ဘက္တြင္ အယ္လီဖန္စတံုး ႐ုပ္ရွင္႐ံု၊ အေရွ႕ဘက္တြင္ စီနီမာ၊ ဒီပဲရစ္႐ုပ္ရွင္႐ံု၊ ထို ၂ ႐ံုၾကားတြင္ အင္ပါရာ႐ံုတုိ႔ရွိၾကသည္။ ႐ုပ္ရွင္ကို ေန႔စဥ္ ၆ း ၃ဝ နာရီတြင္ တစ္ပြဲသာ ျပ၍ စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ ၃ း ၃ဝ နာရီတြင္ တစ္ပြဲပိုျပသေပးၾက သည္။ စီနီမာဒီပဲရစ္ ႐ုပ္ရွင္႐ံု၏ အေရွ႕ဘက္တြင္ စားေသာက္ဆိုင္ မ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္သူ မ်ား၊ စားသံုးသူမ်ား စည္ကားလ်က္ ရွိသည္။ တစ္ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ ဖခင္ႀကီးျဖစ္လာမည့္ ဦးအံုးေမာင္ သည္ ႐ုပ္ရွင္ကို အထူးစိတ္ဝင္စား လ်က္ရွိသည္။ ဦးအံုးေမာင္သည္ ေက်ာင္းသားဘဝကပင္ ပန္းခ်ီႏွင့္ ဓာတ္ပံုပညာတို႔ကို ေလ့လာလိုက္စား သူျဖစ္သည္။ ၁ဝ တန္းေအာင္၍ ေက်ာင္းထြက္ေသာအခါ ဝက္စေတာ့ ဓာတ္ပံုဆိုင္တြင္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ သည္။
ဓာတ္ပံု Negative မ်ားမွ Positive ကူးယူသည့္အခါ ေဆး သားေခ်ာေမာလွပေျပျပစ္ေစရန္ ခဲ တံျဖင့္ ျခယ္မႈန္းေပးရသည္။ ရီတပ္ ခ်င္း (Retouching) ေခၚ ဓာတ္ပံု ထိုး အလုပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္း တြင္ ဒီေအအဟူဂ်ာဓာတ္ပံုဆိုင္တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕လုပ္ကိုင္သည္။ ဦးအံုး ေမာင္သည္ ႐ုပ္ရွင္ကို ဝါသနာႀကီးသူ ပီပီ ညေနအလုပ္ဆင္းလွ်င္ စီနီမာဒီ ပဲရစ္႐ံုေရွ႕ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ထိုင္ေလ့ရွိသည္။ ပရိသတ္အားေပးမႈ မ်ားေသာ ႐ုပ္ရွင္ကို ဦးအံုးေမာင္ ပို၍စိတ္ဝင္စားလာသည္။ ႐ုပ္ရွင္ မည္သို႔ ႐ိုက္ကူးသည္၊ မည္သို႔ျပသ သည္မ်ားကိုေလ့လာသည္။ တစ္ခါ တစ္ရံ ႐ုပ္ရွင္႐ံုအတြင္း ဝင္ၾကည့္၍ ဓာတ္ပံုအယူအဆမ်ား ေလ့လာ သည္။ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာအုပ္မ်ား ရွာေဖြေလ့လာ ဖတ္႐ႈ သည္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ဦးအံုး ေမာင္အလုပ္ကထြက္ၿပီး ဦးေလး ေတာ္စပ္သူ ဦးေမာင္ေမာင္ႏွင့္အတူ ဘားလမ္းတြင္ လန္ဒန္အက္ ဓာတ္ပံု ဆိုင္ကို ဖြင့္လွစ္သည္။ အားလပ္ခ်ိန္ တြင္ ႐ုပ္ရွင္ဓာတ္ပံုကင္မရာႏွင့္ပတ္ သက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားရွာေဖြသည္။
၁၉၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အီးအမ္ဒီဇူ ဆာေဆးတိုက္ႀကီးေရွ႕ မ်က္ႏွာစာ တြင္ ႐ုပ္ရွင္ ကင္မရာတစ္လံုး ေတြ႕ရွိ သျဖင့္ ေငြတစ္ရာျဖင့္ ဝမ္းသာအားရ ဝယ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ မွန္ဘီ လူးကပါမလာေပ။ မ်က္ႏွာျဖဴ ႏိုင္ငံ ျခားသားခရီးသည္မ်ားထံတြင္ မွန္ဘီ လူး အပိုပါ၊ မပါ စံုစမ္းရျပန္သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မသ ျဖင့္ မွန္ဘီလူးတစ္ခု အပိုပါ လာရာ တစ္ရာက်ပ္ျဖင့္ဝယ္လိုက္ ျပန္သည္။ ကင္မရာႏွင့္ မွန္ဘီလူး စပ္ဟပ္၍ျပင္ဆင္ၾကရာ ႐ိုက္ကူးႏိုင္ ေသာအဆင့္သို႔ေရာက္ရွိသြားသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽဲေကာ္ျပားဖလင္ရရွိႏိုင္ဖုိ႔ အခက္အခဲ ႏွင့္ ႀကံဳရျပန္သည္။ ဦးအံုးေမာင္သည္ ႐ုပ္ရွင္စာအုပ္မ်ား ကို ဖတ္႐ႈေလ့လာရင္း လန္ဒန္ၿမိဳ႕ရွိ ကိုဒတ္ကုမၸဏီလိပ္စာေတြ႔ရွိ၍ ဆက္ သြယ္မွာယူမိသည္။ သို႔ေသာ္အေၾကာင္း ျပန္ၾကားျခင္းမရွိေပ။ အေမရိကန္ ႐ုပ္ရွင္ယူနီဗာဆယ္ကုမၸဏီမွ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားျပသည့္လုပ္ငန္းႏွင့္ပတ္ သက္၍ ဘံုေဘၿမိဳ႕မွမစၥတာေရာင္းက လာေရာက္စစ္ေဆးသည္။ ဦးအံုး ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕သျဖင့္ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူး ရမည့္ အခက္အခဲကို ေျပာျပသည္။ မစၥတာေရာင္း ဘံုေဘသို႔ျပန္ေရာက္ ၿပီး ဦးအံုးေမာင္မွာလိုက္ေသာ ဖလင္ ေပ ၂ဝဝ ကို ပို႔ေပးလိုက္သည္။ သို႔ ေသာ္ ဦးအံုးေမာင္ျပဳလုပ္ထားေသာ ကင္မရာမွာ ဖလင္ေပ ၅ဝ သာဆံ့ သည္။ ဖလင္ေပ ၂ဝဝ ကို ေပ ၅ဝ စီ ျဖတ္၍ အသံုးျပဳၾကရသည္။
လန္ဒန္အတ္ဓာတ္ပံုတိုက္တြင္ ႐ုပ္ေသဓာတ္ပံု႐ိုက္ကူးၿပီး ၅ ေပ ေလာက္သာ ဖလင္ေဆးစိမ္ရသည္။ ဦးအံုးေမာင္ႏွင့္ ဦးေမာင္ေမာင္တို႔ သည္ ႐ႈခင္းမ်ားကို လုိက္လံ႐ိုက္ၿပီး ဖလင္ေပ ၅ဝ ခန္႔ ေဆးစိမ္ဖို၊႔ အေျခာက္လွန္းဖို႔ စဥ္းစားၾကရျပန္ သည္။ ဦးအံုးေမာင္သည္ ျမန္မာ႐ုပ္ ရွင္ေပၚထြန္းေစေသာ ဆႏၵရွိသူပီပီ သစ္သားျဖင့္ ေဆးစိမ္ျခင္း၊လွမ္းျခင္း တို႔အတြက္ ျပဳလုပ္သည္။ ဆက္လက္ ၍ ဖလင္႐ိုင္းဘဝမွ Positive သို႔ ကူးေျပာင္းရမည္ျဖစ္သည္။ Positive ဖလင္ရွာေဖြေရး၊ ကူးနည္း၊ ေဆးစိမ္နည္းမ်ားကို သင္ၾကားျပသ ေပးသူမရွိေပ။ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ပတ္သက္ ေသာ စာအုပ္မ်ားစြာကို ေလ့လာဖတ္ ႐ႈၾကရသည္။ စာေတြ႕မွ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ၾကရာတြင္ မျမင္ရႏိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားစြာႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရသည္။ မိတ္ ေဆြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခန္႔မွန္း မရႏိုင္ေသာအလုပ္ကို ဆက္၍မလုပ္ ေစခ်င္ၾကေပ။ လက္ေတြ႕အက်ိဳးေပး ေနေသာ လန္ဒန္အတ္ဓာတ္ပံုဆိုင္ ကိုသာ ဖိဖိစီးစီးလုပ္ေဆာင္ခ်င္ၾက သည္။ သို႔ေသာ္ ပထမအႀကိမ္ စမ္း သပ္႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးမႈမွာ ေအာင္ျမင္ မႈရရွိသည္။
ဦးအံုးေမာင္ႏွင့္ ဦးေမာင္ေမာင္ တို႔သည္ ရည္ရြယ္ခ်က္အတိုင္း ဇာတ္ လမ္း႐ုပ္ရွင္ ႐ိုက္ကူးရန္ႀကိဳးစား သည္။ ထိုစဥ္က ဦးအံုးေမာင္၏ ဓာတ္ပံုဆိုင္သို႔ ဓာတ္ပံုလာေရာက္ ကူးယူေနေသာ ျမန္မာအေဆြ ဦးဘ ၫႊန္႔၏သား ဦးညီပုႏွင့္ ေတြ႕သည္။ ဦးညီပု ဆက္သြယ္ေပးမႈေၾကာင့္ ဆရာႀကီးပီမိုးနင္းအား ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ ကူးမည့္ ဇာတ္လမ္းဖန္တီးေရးေပး ရန္ အေၾကာင္းၾကားျဖစ္သည္။ တ ကယ္ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္တစ္ကား စတင္ ႐ိုက္ကူးရန္ကိစၥမွာ လြယ္ကူေသာ အလုပ္မဟုတ္ေပ။ ေရႊတိဂံုဘုရား အေရွ႕ဘက္မုခ္၊ ေျမာက္ဘက္မုခ္ ခ်ံဳႀကိဳခ်ံဳၾကားမ်ားတြင္ လွည့္ပတ္႐ိုက္ ကူးၾကရသည္။ ထိုစဥ္က ¤င္းေနရာ မ်ားမွာ ေတာအုပ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေနေပ လိမ့္မည္။ ေမတၱာႏွင့္သူရာစၿပီး ႐ိုက္ ခါစတြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား မိတ္ကပ္ လူးရမွန္းကို မသိေသးေပ။ မင္းသမီး ေဒၚေအးၾကည္တစ္ဦးသာလွ်င္ အိမ္ မွ မႈန္မႈန္ေလးလိမ္းလာသည္ဟု မွတ္ သားဖူးသည္။
ျမန္မာ့ပထမဦးဆံုး႐ုပ္ရွင္ ‘ေမတၱာႏွင့္သူရာ’ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ေပၚထြန္းေရးကိုသာ အားလံုးက ေစတနာအျပည့္ႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ၾက ျခင္းျဖစ္သည္။ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေဒၚ ေအးၾကည္မွလြဲ၍ ‘ေမတၱာႏွင့္သူရာ’ တြင္ပါဝင္ေသာ ဦးညီပု၊ ဦးေမာင္ ေမာင္ခ်စ္၊ ဦးေမာင္ေမာင္ကေလး၊ ဦးပု၊ ဦးညိမ္းႏွင့္ ဦးပါႀကီးတို႔မွာ ေငြ ေၾကးတစ္ျပားမွ မယူၾကေပ။ ဦးညီပု ႏွင့္ ဦးေမာင္ေမာင္စိုးတို႔မွာ ေက်ာင္း သားမ်ားျဖစ္ေန၍ စေန၊ တနဂၤေႏြ ေက်ာင္းပိတ္ရက္သာ ႐ိုက္ကူးၾက သည္။ ယူနီဗာစီတီအတ္က္ဥပေဒ ေၾကာင့္ တိုင္းေရးျပည္ေရး ႐ႈပ္ေထြး လာခ်ိန္တြင္ ဦးညီပုတို႔ေက်ာင္းမွ ထြက္လိုက္သည္။ တစ္ပတ္ကို ဇာတ္ ကား႐ိုက္ကူးရက္ ၂ ရက္၊ ၃ ရက္ရ လာသည္။ ဇာတ္ကား႐ိုက္ကူးမည့္ ရက္ဆိုလွ်င္ မနက္ေစာေစာ လွည္း မ်ားေပၚသို႔ ထမင္းေတာင္းမ်ား တင္ကာ မနက္ ၄ နာရီကတည္းက ႐ိုက္ကူးမည့္ေနရာသို႔ ထြက္ၾကရ သည္။ အားလံုးက ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေပၚ ထြက္ ေရးအတြက္ ဝိုင္းဝန္းသင္ၾကား ျပသၿပီး စမ္းတဝါးဝါးျဖင့္ ႐ိုက္ကူး ၾကရျခင္းျဖစ္သည္။ ဖလင္မ်ားမွာ အ႐ုပ္ထင္ျခင္း အားနည္းသျဖင့္ မွန္ခ်ပ္မ်ား ျပင္းျပင္းထိုး၍ ႐ိုက္ကူး ၾကရသည္။
လန္ဒန္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပမည့္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာျပပြဲႀကီးအတြက္ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ရွိေသာ ဆန္၊ စပါး၊ ကြၽန္းသစ္၊ ေရနံ၊ သတၱဳ၊ ဝါဂြမ္း၊ ပဲ၊ ေျပာင္း၊ ေဆးမ်ားႏွင့္ အိမ္ တြင္းမႈလုပ္ငန္း၊ ယြန္းထည္၊ ပိုးထည္၊ ပုသိမ္ထီး၊ မႏၲေလးပိုးထည္တုိ႔ကို မွတ္တမ္းတင္ သတင္းကားအျဖစ္ ၾကားျဖတ္႐ိုက္ကူးေပးရန္ ကမ္းလွမ္း ျခင္းခံရသည္။ ဦးအံုးေမာင္မေနသာ ေတာ့ဘဲ လွည့္လည္႐ိုက္ကူးေပးၾက သည္။ ဦးအံုးေမာင္ႏွင့္ ဦးေမာင္ ေမာင္တုိ႔က သက္ဆိုင္ရာလူႀကီးမ်ား ကို ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာ ႐ိုက္ကူးႏိုင္ရန္ ဖလင္ေပ ၄ဝဝ ထည့္ၿပီး ႐ိုက္ကူးႏိုင္ သည့္ ကင္မရာတစ္လံုးႏွင့္ ကားကူး ေဆးပါ တစ္ပါတည္း ဝယ္ယူခြင့္ ျပဳရန္မွာၾကားခဲ့သည္။
၁၉၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုး ရက ကရက္ေဒါက္စီမံကိန္း ထုတ္ ျပန္ေၾကညာလိုက္သျဖင့္ တစ္ႏိုင္ငံ လံုး ကန္႔ကြက္၍ အစည္းအေဝးလုပ္ ၾကသည္။ အဆိုပါစီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္ သက္၍ (၁) ဦးပု၊ (၂) ဦးဘေဖ၊ (၃) ဦးထြန္းရွိန္တို႔ ၃ ဦးအား ၁၉၁၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၁၈ ရက္တြင္ ေစလႊတ္ လိုက္ၾကသည္။ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ ျပန္ လည္ေရာက္ရွိၿပီး ဦးထြန္းရွိန္ မမာ မက်န္းျဖစ္၍ ကြယ္လြန္သြားသည္။ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ဝိုင္အမ္ဘီေအ အသင္းတိုက္မွ ႀကံေတာသုသာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ရာ ဦးအံုးေမာင္တုိ႔ ႐ုပ္ရွင္ အဖြဲ႕သားမ်ား လိုက္လံ႐ိုက္ကူးၾက သည္။ ဦးအံုးေမာင္က ျမန္မာအေဆြ ဦးဘၫႊန္႔၏ သားႀကီး ဦးတင္ႏြယ္၏ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေဘးတြဲမွ လည္း ေကာင္း၊ ဦးေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ဦးညီပု တို႔က ေမာ္ေတာ္ကားေခါင္မိုးေပၚမွ လည္းေကာင္း လိုက္လံ႐ိုက္ကူးၾက သည္။ ဖလင္မ်ား ေဆးစပ္ၾကည့္ရာ အလြန္ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းေတြ႕ရ သည္။ ေပါ့စ္တစ္ကူးၿပီး အစမ္းျပသ ၾကည့္ရာ စီးပြားေရးလာဘ္ျမင္ေသာ ႐ံုပိုင္ရွင္က ေငြ ၂ဝဝဝ က်ပ္ေပး၍ ဝယ္ယူမည္ေျပာသျဖင့္သေဘာတူ လိုက္သည္။ ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ စက္တင္ ဘာလတြင္ အေမရိကန္႐ုပ္ရွင္ကား ႏွင့္ တြဲဖက္ျပသရာ ပရိသတ္မ်ား တစ္ခဲနက္အားေပးၾကသည္။ မႈန္ ျခင္း၊ တုန္ျခင္းသည္းခံပါဟူေသာ စာ တန္းကိုပင္ သတိမထားဘဲပြဲတိုင္း႐ံု ျပည့္႐ုံလွ်ံအားေပးၾကသည္။ ျမန္မာ ျပည္တြင္ ျပသေသာပထမဦးဆံုး ျမန္ မာ႐ုပ္ရွင္သတင္းကားပင္ျဖစ္ေပသည္။
အသစ္ေရာက္ရွိလာေသာ ဝီလွ်ံ ဆန္ Williamsom ကင္မရာျဖင့္ ပထမဆံုးျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ ေမတၱာႏွင့္ သူရာကို ဆက္လက္႐ိုက္ကူးၾကသည္။ ေငြေၾကးအခက္အခဲရွိသျဖင့္ (၁) ဝတ္လံုေတာ္ရဦးကြန္း၊ (၂) ဦးထြန္း၊ (၃) ႐ိုးကုမၸဏီမွ စာေရးႀကီး ဦးသာ ၿငိမ္း၊ (၄) စဥ့္အိုးတန္းမွ ဦးဘထြားတို႔ က ကူညီသည္။ အားလံုးစုေပါင္း၍ ဘားမားဖလင္ကုမၸဏီဟူေသာ အ မည္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္လိုက္ သည္။ လူအားျဖင့္လုပ္အားကူညီသူ မ်ားမွာ အင္ပီးရီရာဘဏ္စာရင္းကိုင္ ဦးပါႀကီး၊ ဦးၿငိမ္း(ဗိုလ္နဂါး)၊ ဦးဘ သန္း၊ ဦးေအာင္ဘန္းတို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ဒါ႐ိုက္တာ ဦးတုတ္ႀကီးက ပီမိုး နင္းဝတၳဳဇာတ္ၫႊန္း၊ ေမတၱာႏွင့္ သူ ရာကို စတင္႐ိုက္ကူးစဥ္က ဦးအံုး ေမာင္ ျပင္ဆင္ေပးထားေသာ ႐ုပ္ရွင္ ကင္မရာျဖင့္ ႐ိုက္ကူးၾကရသည္။ လက္လွည့္ကင္မရာေလးသာ ျဖစ္သ ျဖင့္ တစ္စကၠန္႔ ၁၆ ကြက္ရေအာင္ ပံုမွန္ေလ့က်င့္လွည့္ၿပီး ႐ိုက္ကူးၾကရ ျခင္းျဖစ္သည္။ ကင္မရာမင္း ဦးေမာင္ ေမာင္၊ မင္းသားဦးညီပု၊ မင္းသမီး ေဒၚေအးၾကည္၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေမာင္ေမာင္ခ်စ္တို႔ျဖင့္ အခက္အခဲ မ်ားစြာၾကားမွ ႀကိဳးစားအေကာင္အ ထည္ေဖာ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ပထမဦး ဆံုး ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ ေမတၱာႏွင့္သူရာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို ၁၉၂ဝ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၁၃ ရက္တြင္ ႐ိြဳင္ ရယ္စီနီမာ႐ံု၌ ႐ံုတင္ျပသႏိုင္ခဲ့သည္။ ႐ုပ္ရွင္ဖခင္ႀကီးမ်ား ေဖာက္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ခရီးလမ္းသည္ ၂ဝ၂ဝ ျပည့္ ႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ႏွစ္ ၁ဝဝ ျပည့္ေပ ေတာ့မည္။ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ေျဖရွင္းရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ ေသာ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ႏွစ္ ၁ဝဝ ျပည့္ပြဲ ႀကီးကို စုေပါင္းညီညာစြာဆင္ႏႊဲၾက ရမည္ျဖစ္ေပသည္။
ေအးၾကဴေလး
