႐ိုး႐ိုးသားသားေလးပါ ဆိုေပမယ့္
ဘီလူးဆိုင္းနဲ႔ ဆိုမွေတာ့
ဘီလူးအကပဲေပါ့။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ကြယ္ဝွက္ ကြယ္ဝွက္
ဝက္ဝက္ကြဲသြားတဲ့
အရွက္တရားအတြက္
နားလည္ေပးေစခ်င္မႈမ်ားဟာ
ကမၻာျခားသြားတဲ့
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးေတြပဲ
စိတ္မည္းစိတ္ညစ္ေတြကို
ဘယ္သူ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တာလဲ။
ေလဆိုးေလယုတ္ေတြကို
ဘယ္သူ လမ္းျပေပးလိုက္တာလဲ။
ငါတေကာ ေကာမႈမ်ားကို
ဘယ္သူ အေရာင္ပံ့ပိုးေပးလိုက္တာလဲ။
မွားပစ္လိုက္တာနဲ႔ပဲ
အမွန္တရားဟာ
ေသေသခ်ာခ်ာ ေရာက္လာမွာလား။
ဘာမွ် မျမင္ေတာ့ဘူး
ဘာမွ် မျမင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
ဘာမွ် လည္း ျမင္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီယံုၾကည္ေပးလိုက္မႈေလးဟာ
ျမင္ၾကည့္လိုက္ရမွာေတြကို အေဝးပို႔ၿပီး
မ်က္စိကို စံုမွိတ္ပစ္လိုက္ျခင္း
သက္သက္တစ္ခုသာပဲ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
ပိုခ်စ္ေနတဲ့အရိပ္ေတြနဲ႔
ၿပီးေတာ့
ကိုယ့္လိပ္ျပာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္
နင္းေျခမႈေတြနဲ႔ ျမင္ေနေပမယ့္လည္း
အကန္းလို အရိပ္ေတြနဲ႔ . . .။
မင္းခဟိဏ္း
