၁။ ခ်န္ပီယံ
က်င္းဘယ္မွာဆိုတာ မေျပာဘဲ ေနႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဂါက္ ႐ိုက္ခြင့္ တစ္ခ်က္သာေပးပါ။
၂။ သည္ေနရာမွာထိုင္ေနပါ။ သင့္ လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ကို ျဖန္႔ထားပါ။ မၾကာမီစားစရာေဝငွသူမ်ား ေရာက္ လာလိမ့္မည္။ သင္ စားစရာတစ္ခုခု ရလိမ့္မည္။ ႏွစ္ခုျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္ လိမ့္မည္။ အေပၚကိုေမာ့မၾကည့္ပါ ႏွင့္။ ေအာက္ကိုငုံ႔မၾကည့္ပါႏွင့္။ ေရွ႕ တူ ႐ူတည့္တည့္ကိုသာၾကည့္ေနပါ။ တစ္ခုခုျမင္ရလွ်င္ေျပာပါ။ သီခ်င္း မဆိုရ။ စကားမေျပာရ။ အကယ္၍ စကားေျပာလိုလွ်င္ ”ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာ”ဟုသာ ေျပာရမည္။ သင့္နံေဘး မွလူသည္ သင္ႏွင့္အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ သင္တုိ႔အားလံုး ခ်န္ပီယံမ်ားျဖစ္သည္။ ေရွး ျဖစ္ေဟာင္းအေၾကာင္းမ်ား မေျပာရ။ အကယ္၍ သင္မ်က္ရည္ အလိုလိုက်လာလွ်င္ မတ္တတ္ထရပ္ပါ။ သင္လက္တစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ျပပါ။
သင့္အေနႏွင့္ မည္သည့္ေမးခြန္းကိုမွ် ေျဖဆိုရန္ မလိုအပ္ေတာ့ ပါ။ သင္သည္ ခ်န္ပီယံတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သင္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ကြၽမ္းက်င္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ သည္။ သင္၏ မ်က္ရည္ကို သုတ္ေပးေနခ်ိန္တြင္ သင္ၿပံဳး ရယ္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ စကၠန္႔ ၃ဝ ထက္ မပိုရ။ ယခု ေျပာျပ ေနေသာ အခ်က္အလက္မ်ား အားလံုးသင္နားလည္သိရွိၿပီး ျဖစ္သည္။ သင္ျပဳလုပ္ရန္မွာ ၿငိမ္သက္ေနရန္သာျဖစ္သည္။ ခ်န္ပီယံမ်ားသည္ ထိုသို႔ပင္ ေနထိုင္ျပဳမူၾကသည္။ သင္တို႔ အားလံုး ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ ေန႔ရက္မ်ားကို ျဖတ္သန္းခဲ့ ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမဲ့ ၿပံဳးရယ္ျခင္းကို က်ပ္တည္းစြာ တားျမစ္သည္။
သင္သည္ က်န္းမာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ အေၾကာင္းမဲ့ ၿပံဳးရယ္ျခင္းကို မျပဳပါႏွင့္။ သင္တို႔ အားလံုး ေဝးလံေသာ ခရီးရွည္ကို ျဖတ္သန္းလာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ သင္တုိ႔စီးလာေသာ ျမင္းမ်ားသည္ ျမင္းအိုႀကီးမ်ားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကၿပီ။ ေျမ႐ိုင္းလြင္ ျပင္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္းကို သင္တို႔ အမွတ္ရႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ ေရွ႕တူ႐ႈတည့္တည့္ကို ၾကည့္ေနႏိုင္သည္။ တစ္ခုခုျမင္ရလွ်င္ေျပာပါ။ ခ်န္ပီယံ တစ္ ေယာက္သည္ မည္သည့္အ ေျခအေနတြင္မဆို ေကာင္းမြန္စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယူဆသည္။ သင့္လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ ကို ျဖန္႔ထားေသာ ပံုစံမွာေကာင္းမြန္ေသာ အေနအထားကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ သည္ေနရာမွာ ထိုင္ေနပါ။ မၾကာမီ စားစရာ ေဝငွသူမ်ား ေရာက္လာလိမ့္မည္။
၃။ ဇြန္လရဲ႕ ပူအိုက္တဲ့မနက္ခင္း တစ္ခုမွာ ဒီစာကို ကြၽန္ေတာ္ေရးခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ ေနက်ကိစၥတစ္ခုပါပဲ။ ေန႔ရက္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ဒီလို ျဖတ္ သန္းတယ္။ အညတရလည္းဆန္၊ အႏွစ္သာရလည္းရွိ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္လည္းေကာင္း ဘယ္လိုမ်ားပါလိမ့္လို႔ စဥ္းစားမိ ေတာ့တယ္။
ေနမ်ိဳး
