ေရၾကည္ရာ ဗြက္ထသြားတဲ႔ညေနဟာ
ေလးနဲ႔ ပစ္ခြင္းခံလိုက္ရတဲ႔
သားသမင္မ်ားလို
ေျပးေျပးလႊားလႊားနဲ႔
ေတာေျခာက္သံအမွားေတြၾကား
အနာဂတ္တို႔ က်ိဳး, မြ,ေၾက
အဲဒီေနရာကို………
ဘယ္အမ်ိဳးမွ က႐ုဏာေတးမဖြဲ႕
အဲဒီကမၻာကို……
ရက္စက္ျခင္းမိုးေရတို႔ ပိုးစိုးပက္စက္
မစာနာျခင္းမိုးသားတို႔
အတိုးအားနဲ႔မၫွာမတာ႐ြာခ်
သူခိုး ဓားျပ ေခါင္းစဥ္တပ္လို႔
႐ြာ႔အျပင္ဘက္မွာ
ျဖဳတ္, ထုတ္,သတ္,ကြပ္မ်က္လိုက္ ၾကတယ္။
အဲဒီေန႔က ေအာ္သံ……
အဲဒီေန႔က ေတာ္လွန္ျခင္း……
အဲဒီေန႔က မေလွ်ာ္ကန္ျခင္း……
ေကာင္းကင္နံရံေတြပါ ပဲ့တင္ထပ္
ၾကယ္အစင္းစင္း တာရာအလင္းတို႔
မ်က္ရည္နဲ႔ဒူးေထာက္
သိမ္ေမြ႔ျခင္း စကားသံတို႔
ကာရန္မဲ့စည္းေဖာက္
ဒဏ္ရာေတြေစာက္နက္သြားတဲ႔ ညေနဟာ
ေခါင္းေမာ႔ ရင္ေကာ႔လို႔
ထပ္စိန္ေခၚလိုက္ျပန္တယ္……
ဘယ္ဘဝက
ဝဋ္နာ ကံနာေတြလဲ
ေလာကဓံေရ………
ထားရာေန ေစရာသြား
ငါတို႔က ဇာတ္တူသားေတြ
ဓား ဓားခ်င္းမခုတ္လို
တရား တရားခ်င္ထုတ္ဆို
ငါတို႔က မင္းလက္ခုပ္ထဲကေရ
အခုလည္းေသလို႔……။
အရိပ္မဲ့ဖို႔ အခက္ေျြခ
အနာဂတ္ဆက္ဖို႔ ေသာကအေထြေထြ
ကဲ မ်က္ရည္ေတြကို ရပ္ၾကည့္ေနတဲ႔
ေကာင္းကင္ေရ……
ဒီထက္ျမင့္ခ်င္ေသးရင္
ငါတို႔ ဇက္ကုပ္ေပၚတက္ထိုင္
ေရေရရာရာတရားေတြ ကိုင္ထား
ငါ မွန္ေသာစကား ဆိုပါရေစ………
အို………သမၼာအာဇီဝေန႔ရက္ျမတ္တို႔
ငါတို႔ကို သနားေသာအားျဖင့္
နာမည္လွလွေလးထပ္ေပးပါ
“ေတာ္ေတာ္တရား
ဓားစားသြားတဲ႔ ညေနမ်ား”လို႔……။ ။
သူ႔ထက္ကဲ(မန္း)
