ကမၻာႀကီးေရလႊမ္းမိုးစဥ္ ေနာဧ သေဘၤာေပၚက ေျမႀကီးအရွာ လႊတ္လိုက္တဲ့ငွက္ငယ္ ရက္အတန္ၾကာ မွာ သစ္ရြက္သစ္ တစ္ရြက္ကိုက္ခ်ီ ၿပီး ေနာဧသေဘၤာဆီျပန္ ပ်ံသန္းလာ ပံုကို သတိရမိတယ္။ ကမၻာေပၚ၌ ေျမႀကီးအသစ္ေပၚလာၿပီျဖစ္ ေၾကာင္း ငွက္က သတင္းေကာင္း ယူလာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေျမႀကီးရွိ ေၾကာင္း သက္ေသက သစ္ရြက္။
မဟာေအာင္ေျမ ၿမိဳ႕နယ္က ထုတ္ေဝတဲ့ ‘ေပးလက္သို႔ …အ လြမ္းစာစုမ်ား ..’ကဗ်ာစာအုပ္က ေလးထြက္တဲ့ေန႔က ကြၽန္ေတာ္သတိ ရတာ ေရလႊမ္းမိုးျခင္း၊ ေနာဧသေဘၤာ နဲ႔ ငွက္၊ သစ္ရြက္။
စာအုပ္ကေလးမွာ စာေရးသူ ကဗ်ာေရးသူ ၃၈ ဦးရဲ႕ အလြမ္းစာစု ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္က ေနာဧ သေဘၤာလာလို႔ ငွက္က သစ္ရြက္ လုိက္ရွာတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘဲ သစ္ ပင္က ငွက္လိုက္ရွာတာမ်ဳိးလို႔ပဲ ဆုိ ခ်င္လွပါတယ္။ ကဗ်ာစာအုပ္ကေလး မွာ ကြယ္လြန္သူဆရာႀကီးဦးရာစိုး …သို႔ ပူေဇာ္ဧက်ဴးေသာ စာစုလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
စာအုပ္ကေလး စဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဆရာႀကီးရဲ႕ သမီးႀကီးျဖစ္သူက သူ႔ အေဖကိုင္ခဲ့တဲ့ တုတ္ေကာက္ကေလး နဲ႔
” …အခုေတာ့
အလြမ္းေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔
အေဖ့အရိပ္ကင္းတဲ့
ေကာင္းကင္ပူေအာက္
အေဖ့တုတ္ေကာက္ကေလးနဲ႔ သမီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
လမ္းေလွ်ာက္ေနပါတယ္…လို႔ ေရးဖဲြ႕ခဲ့သလို ဆရာႀကီးရဲ႕ ေျမးျဖစ္သူ သက္ထားမြန္ (အလယ္တန္းေက်ာင္း သူ)ကလည္း
”က်န္းမာေရးလွ်င္၊ ခ်ဳိ႕တဲ့သည္ပင္
ငါတုိ႔ေပ်ာ္ရန္၊ နစ္နာခံသည္
လည္ပတ္ကားစီး၊ ကစားေဖာ္ႀကီး တာဝန္မေက်၊ေပေတေသာ္ျငား
မိဘတိုက္မည္၊ သူစိုးရိမ္သည္
ေရွ႕က ကာဆီး၊ ဒိုင္းကာႀကီး…”လို႔ သူ႔အဘိုးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကို လွလွ ပပေဖာ္ျပႏုိင္တာေတြ႕ရတယ္။
လူမႈသစ္ပင္
သူ႔အပြင့္ကို ..ပန္လိုက ပန္ၾက
သူ႔ကုိယ္ေပၚ ..နားလိုက နားၾက
သူ႔ပခုံးေပၚ ..ကစားလိုက
ကစားၾက
သူ႔အသီးလို ..စားလိုက စားၾက
သူ႔ျမင့္ျမတ္မႈ မေၾကညာလိုက ေနၾက
သူ႔အားနည္းခ်က္ ..ထိုးႏွက္လိုက ထိုးႏွက္ၾက
သူ …ခြင့္လႊတ္ပကတိ နကမၸတိ ေအးေဆး။
သူ ငွက္ေတြရဲ႕ ဒုကၡကို နားလည္တဲ့
႐ုကၡေဗဒဆုိင္ရာ
အထူးျပဳ လူမႈသစ္ပင္
ဒီလူမႈသစ္ပင္ဟာ ..
အရိပ္တစ္ေသာင္းကို ေထြးခါေပြ႕ခါနဲ႔
ခုႏွယ္ခါ …
သံသရာကို …
ငွက္အရွာထြက္သြားပါၿပီ …။ ။
ဟုတ္။ ကမၻာႀကီးေရလႊမ္းမိုးစဥ္၊ ေနာဧသေဘၤာေပၚက ေျမႀကီးအရွာ ထြက္သြားတဲ့ ငွက္ငယ္ သစ္ရြက္ကိုက္ ခ်ီျပန္လာသလိုမ်ဳိး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕ လူမႈသစ္ပင္ႀကီးဟာ (ေျမ ႀကီးက ရွိၿပီးသားမို႔) ငွက္ေတြကို ပခုံးေပၚတင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ …ျပန္လာရင္ …ျပန္လာခဲ့ရင္ …
ကိုၿငိမ္း(မႏၲေလး)
