ဇာတက ပင္လယ္ႏွင့္ ရာမာယ ဏကို ေျခရာခံျခင္း ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ေဆာင္း ပါးတစ္ခုကို ကံ့ေကာ္ဝတ္ရည္စာေပက ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ထုိေဆာင္းပါး ေရး ျဖစ္သည့္အေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျပာစရာကေလးမ်ား ရွိပါသည္။
၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ အေျခခံ ပညာသင္႐ုိးကို သူငယ္တန္းမွ ဒသ မတန္းအထိ အသစ္ေျပာင္းလဲခဲ့ရာ အတန္းအသီးသီးအတြက္ ျပ႒ာန္း စာအုပ္မ်ား ျပဳစုရာတြင္ ကြၽန္ေတာ္ လည္း အဖဲြ႕ဝင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ပါဝင္ျပဳစုခဲ့ရပါသည္။ သတၱမတန္း အတြက္ စကားေျပျပ႒ာန္းစာအျဖစ္ အမ်ဳိးသားပညာဝန္ဦးဖိုးက်ား၏ ‘ငါး ရာ့ငါးဆယ္ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား’မွ ေကာင္းႏုိးရာရာ ဇာတကဝတၱဳမ်ား ကို ေရြးခ်ယ္ျပ႒ာန္းခဲ့ၾကသည္။ ‘ငါး ရာ့ငါးဆယ္’မွာ ေဂါတမဘုရားရွင္၏ အတိတ္ဘဝျဖစ္ေတာ္စဥ္ ၅၄၇ ဇာတ္ကို ဆုိလုိေၾကာင္း အမ်ားသိပါ သည္။ ငါးရာ့ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္မ်ား ကို ဇာတကဝတၱဳမ်ားဟုလည္း ေခၚ ၾကသည္။ မူရင္းမွာ ပါဠိဘာသာျဖင့္ ရွိေသာ ဇာတကအ႒ကထာျဖစ္သည္။ ဇာတကအ႒ကထာကို ကုန္းေဘာင္ ေခတ္တြင္ ေညာင္ကန္ဆရာေတာ္က ျမန္မာဘာသာျဖင့္ အတိအက်ျပန္ ဆုိထားေသာ ငါးရာ့ငါးဆယ္ဇာတ္ ဝတၱဳမ်ားရွိၿပီး ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ဖတ္႐ႈရန္ ခက္ခဲဖြယ္ရွိသည့္အတြက္ ဆရာႀကီး ဦးဖိုးက်ားက လြယ္ကူေသာစကား ေျပျဖင့္ ဇာတ္ေတာ္အခ်ဳိ႕ကို ျပန္ေရး ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔အထဲမွ ဝတၱဳအခ်ဳိ႕ကို သတၱမတန္းအတြက္ ေရြးခ်ယ္ျပ႒ာန္းျခင္းျဖစ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ ထိုဇာတက ဝတၱဳမ်ားကို ေက်ာင္းသားမ်ားအား သင္ၾကားရာတြင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ အာေဘာ္ခ်င္းတူရာ ဝတၱဳမ်ားကို စုစည္းၿပီး ‘ဇာတက ဝတၱဳမ်ားမွ ဆရာႏွင့္တပည့္’၊ ‘ဇာတ ကဝတၱဳမ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္သေဘာ’၊ ‘ဇာတကဝတၱဳမ်ားမွ ေယာက်္ား ေကာင္းသေဘာ’ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ မ်ားျဖင့္ ပညာတန္ေဆာင္ မဂၢဇင္း တြင္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးခဲ့ပါသည္။
သစၥာမဂၢဇင္းအတြက္ စာမူ ေတာင္းေသာအခါ ဇာတ္ေတာ္ႀကီး ဆယ္ဘြဲ႕ထဲက စိတ္ဝင္စားမိေသာ အလွကြက္ကေလးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ ၿပီး ေတမိယဇာတ္ေတာ္၊ မဟာဇနက ဇာတ္ေတာ္၊ မေဟာ္သဓာဇာတ္ေတာ္၊ ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္ဟူေသာ ဇာတ္ေတာ္တစ္ခုခ်င္းစီမွ ‘အလွတစ္ ကြက္’ကို ေဖာ္ၫႊန္းသည့္ေဆာင္းပါး မ်ားလည္း ေရးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ေတ မိယဇာတ္ေတာ္တြင္ ငရဲေၾကာက္ မင္းျပဳရမည္စိုးသျဖင့္ စကားတစ္ခြန္း မွမေျပာဘဲ ဆြံ႕အခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနေသာ ေတမိမင္းသားကို မဂၤလာ မရွိသူျဖစ္၍ ေျမျမႇဳပ္သတ္ရန္ အမိန္႔ အရ သုနႏၵာရထားရထားမွဴးက တြင္း တူးေနစဥ္ ဘုရားေလာင္းက မိမိ အစြမ္းသတိၱကိုျပရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီ ျဖစ္၍ သိၾကားမင္းစီမံေပးေသာ နတ္ဝတ္တန္ဆာကို ဆင္ယင္ၿပီး သုနႏၵာကို စကားသံေပးေသာအခါ မွ တြင္းတူးေနေသာ သုနႏၵာေမာ့ ၾကည့္ၿပီး မိမိအရွင္မင္းသား၏ လွ်ဳိ႕ ဝွက္ခ်က္ကို သိသြားသည့္အကြက္ ကေလးျဖစ္သည္။ ဦးၾသဘာသက ထိုအကြက္ကေလးကို မည္သို႔လွလွ ပပပံုေဖာ္ထားေၾကာင္း ေဆြးေႏြးထား ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထို႔အတူ မေဟာ္သဓာဇာတ္ ေတာ္မွအမိႏွင့္သားငယ္တုိ႔၏ သ႐ုပ္ ေဖာ္အဖြဲ႕တြင္ မိခင္ေမတၱာကို ပံုေဖာ္ ေသာအလွကြက္၊ မဟာဇနကဇာတ္ ေတာ္မွ ဇနကမင္းသားႏွင့္ သီဝလိ ေဒဝီတို႔ ‘ပညာၿပိဳင္’ၾကသည့္ အလွ ကြက္၊ ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္မွ ဘိုး ေတာ္သိၪၨည္းမင္းႀကီးထံ ေရာက္သြား ေသာ ဇာလီမင္းသားကေလးက ခမည္းေတာ္ေဝႆႏၲရာမင္းကို လူ အမ်ားျပစ္တင္ေျပာဆုိေနၾကသည္ကို မခံႏုိင္ဘဲ ခမည္းေတာ္ဘက္က ကာ ကြယ္ေခ်ပေျပာဆုိပံုအလွကြက္မ်ား ကို ေဆြးေႏြးျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စာ ဖတ္သူ၏ စိတ္အာ႐ုံကို ဆဲြေဆာင္ ႏုိင္ေသာ ရသေျမာက္အဖဲြ႕ေကာင္း မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေစရန္ ေဖာ္ ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ က်န္ဇာတ္လမ္း ၏ အလွကြက္မ်ားကို ဆက္ေရးရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆက္မေရးျဖစ္ခဲ့ပါ။
၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္အ ထိ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ အိုဆာကာႏုိင္ငံျခား ဘာသာသင္တကၠသိုလ္တြင္ ျမန္မာ စာဧည့္ပါေမာကၡအျဖစ္ တာဝန္ထမ္း ေဆာင္ရန္ ကြၽန္ေတာ္သြားရသည္။ ၂ ႏွစ္အတြင္း ထိုတကၠသိုလ္စာၾကည့္ တုိက္မွ စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ရွာေဖြေမႊေႏွာက္ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔ တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ ပါေမာကၡ S.N Deasai ေရးေသာ Hinduism in Thai Life စာအုပ္ကို ဖတ္မိရာ Ramakien ေခၚ ထုိင္းရာမာယဏ ဇာတ္ႏွင့္တကြ အျခားႏုိင္ငံမ်ားမွ ရာမာယဏဇာတ္မူကြဲမ်ားအေၾကာင္း ထိုစာအုပ္မွာ တေစ့တေစာင္း ေလ့ လာရသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ငယ္စဥ္ ကပင္ ရာမာယဏကို စိတ္ဝင္စား သည့္အေလ်ာက္ ရာမာယဏမူကြဲ မ်ားကို ေလ့လာခ်င္စိတ္ ထက္သန္ လာသည့္အတြက္ စာၾကည့္တုိက္မွာ ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ရွာရက်ဳိးနပ္ပါသည္။ ရာမာယဏ ဇာတ္၏ အရင္းခံရာ ျဖစ္ေသာ ရာ မာယဏသကၠတမဟာကဗ်ာႀကီးကို အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ဆုိထားသည့္မူ မ်ားႏွင့္တကြ ရာမာယဏဆုိင္ရာ သုေတသနစာတမ္းဖတ္ပြဲမ်ားတြင္ တင္သြင္းေသာ စာတမ္းမ်ားကို ေလ့ လာရပါသည္။ ႏုိင္ငံအသီးသီးမွာ အသြင္ကြဲျပားသြားေသာ ရာမာယဏ မူအမ်ဳိးမ်ဳိးကိုလည္း အဂၤလိပ္ဘာသာ ျဖင့္ ေလ့လာခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ ရာမာ ယဏကို ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ Ramakien၊ ကေမၻာဒီးယားတြင္ Reamker ၊ လာအို တြင္ Phralak Phra Lam၊ အင္ဒိုနီး ရွားတြင္ Ramayana Kakawin ၊ မေလးရွားတြင္ Hikayat SirRama၊ ဖိလစ္ပိုင္တြင္ Mahadao Lawana စသည္ျဖင့္ မူအမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲပါသည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္း၌ပင္ ရာမာယဏ မူေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီ၍ ကြဲျပားေန ေၾကာင္း သိရပါသည္။ အာရွႏုိင္ငံ မ်ားတြင္ သာမက ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ား တြင္လည္း ရာမာယဏမူကြဲမ်ားရွိ ေၾကာင္း သိရပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ ရာမာယဏ စာေပမ်ားကို လက္လွမ္းမီသမွ် ဖတ္ ႐ႈေလ့လာသည္။ အခ်က္အလက္မ်ား ကို ကတ္ျပားမ်ားတြင္ ေရးမွတ္သည္။ ရာမာယဏမူမ်ား သုေတသနစာ တမ္းမ်ားကိုလည္း မိတၱဴကူးပါသည္။ ေအးေအးေဆးေဆးအခ်ိန္ယူေလ့ လာၿပီး ရာမာယဏအေၾကာင္း စာ ေရးဖို႔ စိတ္ကူးထားပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါသည္။ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ‘ရာမာယဏကို ေျခရာ ခံျခင္း’ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ကလ်ာမဂၢဇင္း မွာ ေဆာင္းပါး ၆ ပုဒ္ ဆက္ေရးျဖစ္သည္။ ရာမာယဏ မဟာကဗ်ာႀကီးကို ေရးဖဲြ႕ေသာ ဇလဝကီအေၾကာင္း ကစ၍ မူရင္း ရာမာယဏဇာတ္လမ္း၊ တမီလ္၊ ဘဂၤါလီ၊ ဟိႏၵီရာမာယဏမူ မ်ား၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွသို႔ ရာမာ ယဏ ပ်ံ႕ႏွံ႔ပံု၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလး၊ ဖိလစ္ ပိုင္၊ ဗီယက္နမ္၊ ဂ်ပန္၊ တ႐ုတ္၊ ယူနန္၊ မီဇုိတို႔၏ ရာမာယဏမူမ်ား ကြဲျပားပံုတို႔ကို ေရးသားျခင္းျဖစ္ သည္။ ေရာက္ရွိသည့္ လူမ်ဳိး၏ အႀကိဳက္ႏွင့္ စ႐ုိက္ကိုလုိက္၍ ျပင္ ဆင္ျဖည့္စြက္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ရာမာယဏကို ပံုေဖာ္ၾကပံုမ်ားမွာ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါသည္။
ကံ့ေကာ္ဝတ္ရည္စာေပအတြက္ စာအုပ္တစ္အုပ္စီစဥ္ေပးဖို႔ ထုတ္ေဝ သူ ေဒၚဝိုင္းဝိုင္းက ေျပာလာေသာ အခါ ပညာတန္ေဆာင္မွာ ေရးခဲ့ ေသာ ဇာတကေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္ ကဗ်ာမွာ ေရးခဲ့ေသာ ရာမာယဏ ေဆာင္းပါးမ်ားကို စုစည္းေပးဖို႔ စိတ္ ကူးေပၚလာပါသည္။ ရွင္မဟာရ႒ သာရ သံုးႏႈန္းဖူးေသာ ‘ငါးရာ့ငါး ဆယ္ဇာတ္ပင္လယ္’ဟူေသာ အသံုး ကို ႏွစ္သက္သည့္အတြက္ ‘ဇာတက ပင္လယ္’ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဇာ တကဝတၱဳမ်ား က်ယ္ျပန္႔နက္နဲပံုကို ႏုိင္ငံ့ဂုဏ္ရည္မဂၢဇင္းမွာ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးရာ ထုိေဆာင္းပါးကို ပါ ထည့္သြင္းၿပီး စာအုပ္ကို ‘ဇာတက ပင္လယ္ႏွင့္ ရာမာယဏကို ေျခရာ ခံျခင္း’ဟု နာမည္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ရာမာယ ဏအေၾကာင္း ေဆာင္းပါးမ်ား ဆက္ ေရးျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကတ္ျပား တင္ထားေသာ မွတ္သားခ်က္မ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ ရာမာယဏစာေပမ်ား ကို မိတၱဴကူးခဲ့ေသာ အေထာက္အထား မ်ားကို အေျခခံ၍ ရာမာယဏ ေဆာင္းပါးမ်ား ဆက္ေရးျခင္းျဖစ္ သည္။ အထူးသျဖင့္ ဦးေမာင္ေမာင္ ေအး၏ အလကၤာဝတ္ရည္မဂၢဇင္း တြင္ တစ္လတစ္ပုဒ္ပံုမွန္ေရးခဲ့ရာ တမီလ္၊ ဘဂၤါလီ၊ ဟိႏၵီ၊ ေတလုဂူ၊ မဏိပူရ၊ တိဗက္၊ ယူနန္၊ တိုင္ခမ္းတီ၊ ထုိင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအို၊ မေလး ရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ ဂ်ပန္ စသည့္ ႏုိင္ငံမ်ားမွ ရာမာယဏမူမ်ား အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာရာမာယဏစာေပမ်ား ကိုလည္း ေလ့လာခဲ့ပါသည္။ အေစာ ဆံုးရာမစာေပဟုဆုိရမည့္ ဦးေအာင္ ၿဖိဳး၏ ရာမသာခ်င္းက စ၍ ရာမ ျပ ဇာတ္၊ ရာမဝတၱဳ၊ ရာမရကန္စသည့္ စာေပမ်ားမွသည္ ေနာက္ဆံုး ခ်စ္ဦး ညိဳ၏ လကၤာဒီပခ်စ္သူအထိ ရာမ စာေပမ်ားကို စုစည္းေလ့လာခဲ့ပါ သည္။ ရာမာယဏမူ အခ်င္းခ်င္းကြဲ ျပားပံုမ်ားကိုလည္း သုေတသနျပဳခဲ့ ပါသည္။
ရာမာယဏစာေပမ်ားမွာ ေလ့ လာ၍ကုန္ႏုိင္ဖြယ္ရာ မရွိသည့္အ တြက္ အတုိင္းအတာတစ္ခုကန္႔ၿပီး စာအုပ္အျဖစ္ ပံုေဖာ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ ၿပီးေနာက္ ျမန္မာရာမယဏစာေပ စာအုပ္ျဖင့္ စာအုပ္တစ္အုပ္ေရးခဲ့ပါ သည္။ ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ ‘ရာမ ယဏမဟာကဗ်ာႏွင့္ အာရွရာမာယ ဏမူမ်ားကို ေနာက္ခံျပဳ၍ ျမန္မာ ရာမာယဏမူမ်ားကို ေလ့လာသံုး သပ္ျခင္း’ဟု ေခါင္းစဥ္ငယ္တစ္ခု ထည့္ကာ စာအုပ္၏ နယ္ပယ္ကို ဖြင့္ဆုိခဲ့ပါသည္။ အကိုးအေထာက္မ်ား ကိုလည္း အတတ္ႏုိင္ဆံုး ျပည့္ျပည့္ စံုစံု ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ခဲ့ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ကစ၍ ရာမာယဏစာေပမ်ားကို အစဥ္တစိုက္ေလ့လာခဲ့ရာ စာအုပ္ ေရးၿပီးသည့္ ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္တြင္ အႏွစ္ ၂ဝ မွ် ရွိသြားပါၿပီ။ စာအုပ္ၿပီးသြား သည္ႏွင့္ အႏွစ္ ၂ဝ လံုးလံုး စိတ္ အာ႐ုံထဲမွာ ထည့္ထားခဲ့ရေသာ ဝန္ ထုပ္ႀကီးလႊတ္ခ်လိုက္ရသလို ေပါ့ပါး သြားပါသည္။ ၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္မွာ ထြန္း ေဖာင္ေဒးရွင္းစာေပေကာ္မတီက စာအုပ္အျဖစ္ ပံုေဖာ္ခဲ့ပါသည္။
ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ)
