လူ႔ဘဝကို ေရာက္ၾကၿပီး ခဲြခြာ လို႔ ႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့အခ်ိန္ေတြဟာ အပင္ပန္းဆံုးေတြထဲမွာ ပါတယ္။ ကိုယ္မွ်ေဝခ်င္တဲ့ ကုသုိလ္လႈိင္းေတြ ကို ဘဝတစ္ပါးေျပာင္းသြားတဲ့သူဆီ ေရာက္ေအာင္ အာ႐ုံစိုက္အလုပ္လုပ္ ရခ်ိန္မွာ သြားႏွင့္သူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အတိတ္အာ႐ုံေတြက ဒရာမာလာ ခင္းေလ့ရွိေတာ့ ကုသိုလ္မွ်တဲ့ စိတ္ က ၾကည္လင္အားေကာင္းမႈ နည္း တတ္တယ္။ အဲဒီလို လြန္ဆြဲရတဲ့စိတ္ ေတြနဲ႔ သံေဝဂေတြ ပြားရတာ အလြန္ ပင္ပန္းလွပါတယ္။
မင္းေသြးဆံုးၿပီး ေနာက္ေန႔ မနက္ သူတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ အရီး က သူ႔သားငယ္ေလးအတြက္ မယံု ၾကည္ႏုိင္ေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အိပ္ ခန္းထဲက ပက္လက္ကုလားထုိင္မွာ ငိုလိုက္၊ ေမွးခနဲျဖစ္လုိက္နဲ႔ ညီေလး ငယ္ေလးရယ္လို႔ ေရရြတ္လိုက္နဲ႔ ႏံုး ခ်ည့္စြာလွဲလို႔။ ”ညီေလးငယ္က စင္ ကာပူက ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အဓိ႒ာန္ (၃)လဝင္မယ္ေျပာေနတာ။ သူမသြား ခင္ကလည္း ဘုရားခန္းမွာ လုပ္ေန က် ဝတ္ေတြ မပ်က္ေအာင္ ႀကိဳးစား ရွာတာ”လို႔ ငုိရင္း သူ႔ကိုယ္သူ ေျဖ ေျပာေျပာေနရတဲ့ အရီးမ်က္ႏွာဟာ နီရဲေရာင္ကိုင္းေနပါတယ္။ သတင္း ေမးတစ္ေယာက္ဝင္လာရင္ တစ္ခါငို ျဖစ္ေနတာနဲ႔ပဲ အရီးနားကို ဧည့္သည္ မလႊတ္ရဲၾကေတာ့။ မြန္မြန္ (သက္မြန္ ျမင့္)က အရီးအတြက္ ေဖ်ာ္ရည္၊ ေသာက္ေရေတြ ျပင္ဆင္တုိက္ေကြၽး၊ သုသု (ပိုင္ၿဖိဳးသု) ကလည္း ေသြး ေပါင္တုိင္းေပး၊ အားသြင္းေဆးေတြ သြင္းေပးနဲ႔ အရီးကို ဝုိင္းၿပီး ျပဳစုေပး ၾကတယ္။ ေသြးေပါင္တုိင္းတဲ့ စက္ကုိ လည္း သ႐ုပ္ေဆာင္ ကိုေနမ်ဳိးေအာင္ ရဲ႕ ဇနီးက သူတို႔ကားထဲမွာ ေဆာင္ ထားတဲ့ စက္ကို အေျပးအလႊားယူ ေပးရွာတယ္။ အရီးကို ၾကည့္ၿပီး အား လံုးက ပိုခံစားၾကရတယ္။ စကားလံုး ေတြ ထြက္မလာၾကေပမယ့္ အားလံုး ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ႏွစ္သိမ့္စကားေတြ တိတ္တဆိတ္ေျပာေနၾကပါတယ္။
ေနတုိးကေတာ့ အႏုပညာ အသိုင္းအဝုိင္းက လာေမးၾကတဲ့ ဒါ႐ုိက္တာေတြ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြကို အိမ္ဝင္ဝင္ခ်င္း ဧည့္ခန္းမွာ ဧည့္ခံ ရင္း လုပ္ရမယ့္ကိစၥေတြကို တုိင္ပင္ ကာ စီမံေပးေနတယ္။ ေနတိုးကေတာ့ နဂိုကတည္းက တည္ၿငိမ္သူမို႔ အရာ ရာကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ျဖတ္သန္း သြားႏုိင္ေအာင္ သတိထား ႀကိဳးစား ေနပံုပါပဲ။ မင္းေသြးေဘာလံုးကန္တဲ့ စီစီတီဗီကို ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ညီေလး ငယ္က အားနည္းေနတာလည္းပါ တယ္။ သူ ခရီးေတြစိပ္တာေၾကာင့္ အရမ္းပင္ပန္းေနတယ္လို႔ ကြၽန္မကို ေျပာျပေနတယ္။
မင္းေသြးတုိ႔ အေဖဦးေအာင္ သန္းကလည္း ရခုိင္က မိတ္ေဆြေတြ ကို အိမ္အဝင္ဘယ္ဘက္ခန္းက ဧည့္ခန္းမွာ ရွင္းျပေျပာျပနဲ႔ ဧည့္ခံၿပီး ေတာ့ သဃၤန္းကြၽန္း စံျပေဆး႐ုံရင္ခဲြ ႐ုံမွာ စာရြက္စာတမ္းကိစၥေတြကို ကိုေဝဠဳေက်ာ္၊ ကိုသားညီတုိ႔နဲ႔အတူ သြားလုပ္ၾကတယ္။ ပတၱျမားေကခုိင္ တုိ႔ စည္ၿဖိဳးတို႔ မသစ္တုိ႔ကလည္း မင္းေသြး ခရီးအတြက္ ဝိုင္းျပင္ဆင္ ေပးၾကတယ္။ အိမ္မွာလည္း ဧည့္ သည္ေတြမ်ားတာေၾကာင့္ ဦးေအာင္ သန္းက စံျပေဆး႐ုံက ျပန္လာေန ၿပီလို႔ ကြၽန္မဆီ ဖုန္းဆက္ေတာ့ အဲဒါ ဆုိ ကြၽန္မ ရင္ခဲြ႐ုံသြားေစာင့္ၿပီး ေရေဝးကို လိုက္ပို႔လုိက္မယ္ဆုိၿပီး ညီေလးငယ္ (မင္းေသြး)ရွိတဲ့ဆီ သြား တယ္။
ညီေလးငယ္နဲ႔ ဘယ္လိုစခင္ခဲ့ တာလဲဆိုတာကို လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ မွာ စဥ္းစားတာ မေပၚေတာ့ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ ႏွစ္ေလာက္ စသိကတည္း က ဘာသာေရးကိစၥေတြ ပရဟိတ ေတြနဲ႔ပဲ ပိုပတ္သက္ျဖစ္တာမ်ား တယ္။ သူနဲ႔အတူ ကိုယ္တို႔တစ္ေတြ တရားအတူ ထုိင္ၾကတာ၊ ဆရာေတာ္ ေတြရဲ႕ အဆံုးအမကို နာယူၾကတာ၊ လွဴဒါန္းစရာေတြ တုိင္ပင္ၾကတာေတြ ပဲ တန္းစီေပၚလာလို႔ သူ႔အတြက္ စိတ္ေတာ့သိပ္မပူမိဘူး။ သူက ငယ္ ေပမယ့္ သံသရာျပတ္ေၾကာင္းကို အလြန္စိတ္ဝင္စားတဲ့သူ။ ဆရာေတာ္ ေတြရဲ႕ ျမတ္ႏုိးျခင္း၊ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း ေတြကို ခံရေလာက္ေအာင္ တကယ္ လည္း အားထုတ္ႀကိဳးစားသူေလး။
ရင္ခဲြ႐ုံေရာက္ေတာ့ ပရိသတ္ ေတြက စႀကႍလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အေတာ္မ်ားေနၿပီ။ သူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္ ခ်င္ရွာမွာေပါ့။ ကိုေဝနဲ႔ ကိုသားညီ တုို႔ကို ေစာင့္ရင္း ကြၽန္မတို႔ ရတနာ (၃) ပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ပူေဇာ္ ျဖစ္ၾကတယ္။ ရင္ခဲြ႐ုံ တံခါးဝေရွ႕မွာ လည္း ဗုဒၶÓဏ္ေတာ္ (၆) ပါးကို ဓမၼ ေစတီ တည္ေပးျဖစ္တယ္။ မင္းေသြး နဲ႔တကြ အဲဒီ အနီးအနားရွိၾကသူေတြ ကို ကုသုိလ္ေသခ်ာမွ်တယ္။ မင္း ေသြးတို႔နဲ႔ အဓိ႒ာန္ေတြ အတူလုပ္ ဖက္ျဖစ္တဲ့ အဆုိေတာ္မမ (ေမစစ္ ေအး) တို႔ ညီအစ္မေတြကလည္း တရားေတြ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ရင္း သူတို႔ ေတြ ကိုယ္စီကိုင္ၿပီး တီးတဲ့ေခါင္း ေလာင္းေလးေတြကို တီးရင္း ကုသိုလ္မွ်ၾကတယ္။ မင္းေသြးလည္း ကုသိုလ္အဓိ႒ာန္ၿပီး တုိင္းတီးတဲ့ အဲဒီလိုေခါင္းေလာင္းေလး ရွိတယ္။ သူတို႔ေတြ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ သေကၤတကို မင္းေသြးဆိုတဲ့ ဝိညာဥ္က ခံစားႏုိင္ပါ ေသးရဲ႕လား။ ခံစားႏုိင္ပါေစလို႔ ဆု ေတာင္းပါတယ္။ ညီေလးငယ္ သက္ရွိ ထင္ရွားရွိစဥ္က လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကုသိုလ္ လႈိင္းေတြရဲ႕ သတိၱက သူ႔ကို ျပန္ေစာင့္ ေရွာက္ေနၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
ပရိသတ္ကလည္း ၿငိမ္သက္စြာ နဲ႔ ကုသိုလ္တို႔ကို အာ႐ုံျပဳေပးရင္း မင္းေသြးကို ကုသိုလ္မွ်ေပးၾကပါ တယ္။ မင္းေသြးရဲ႕ We Love ေတြ ျဖစ္တဲ့ ‘မင္းေသြးနဲ႔ ေဆြမ်ဳိးတစ္သိုက္’ အုပ္စုကလည္း သူတို႔ခ်စ္တဲ့ မင္း ေသြးကို ရင္ခဲြ႐ုံမွာ လာေစာင့္ၿပီး ေရ ေဝးအထိ လုိက္ပို႔ခဲ့ၾကတယ္။ ေရ ေဝးမွာ တာဝန္က်တဲ့ စည္ပင္က ဝန္ ထမ္းေတြကလည္း ဂ႐ုတစိုက္ လုပ္ ကိုင္ေပးၾကပါတယ္။ မင္းေသြးရဲ႕ ႐ုပ္ ခႏၶာကို တင္ေဆာင္လာတဲ့ နိဗၺာန္ ယာဥ္မွာ ကိုေဝဠဳေက်ာ္က ကိုယ္တုိင္ ေမာင္းရင္း ကုသိုလ္ယူတယ္။ ေရ ေဝးရဲ႕ ႐ုံးခန္းေရွ႕မွာ မင္းေသြးကို အပ္ၾကေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကို ခဏလွပ္ ျပရတယ္။ လူက သိပ္မမ်ားတဲ့အတြက္ ‘မင္းေသြးနဲ႔ ေဆြမ်ဳိးတစ္သိုက္’က အဖဲြ႕ဝင္ေတြ ၾကည့္ခြင့္ရၿပီး မ်က္ရည္ ေတြနဲ႔ ဆုိ႔နင့္ေနၾကတာေပါ့။ ညီေလး ငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာက ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေခ်ာလ်က္ပါပဲ။
ညီေလးငယ္က ခရီးက ျပန္ ေရာက္ရင္ အဓိ႒ာန္ (၃) လ ဝင္ခ်င္ တာ အခုမဝင္ႏုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ က်န္ ရစ္တဲ့ ကြၽန္မတို႔က ကုသိုလ္လုပ္ခြင့္ ရွိတဲ့ ႐ုပ္နာမ္အစုရွိသူေတြ၊ ေနရတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ေမတၱာဓာတ္ေတြ ထြက္ေနေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အခြင့္ အေရးေသခ်ာေပါက္ရွိသူေတြ။ ညီ ေလးငယ္ကိစၥေတြနဲ႔ တစ္ေနကုန္ ၿပီး တဲ့ ညဘက္မွာ ပ႒ာန္းရြတ္ေတာ့ ပို ဆင္ျခင္မိတယ္။ ပ႒ာန္းစာအုပ္ကို ၾကည့္တယ္၊ ဖတ္တယ္၊ ရြတ္တယ္၊ ထြက္သြားတဲ့ အသံလႈိင္းမွာေရာ ခုန္ ေနတဲ့ ႏွလံုးက ထြက္တဲ့ လႈိင္းေတြမွာ ေရာ ေမတၱာလႈိင္းေတြ ပါသြားေအာင္ ဘယ္ေလာက္ အားထုတ္ႏုိင္မလဲ။ အေတြးမပါတဲ့ တစ္ခ်က္သိ တစ္ခ်က္ ႐ႈ အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏုိင္ မလဲ။ ဒီအေလ့အက်င့္ေတြ ဘယ္ ေလာက္ထံုထားႏုိင္မလဲဆုိတာဟာ ဘဝအတြက္ စိန္ေခၚမႈေတြပါလား။
မင္းေသြးရယ္ …နင္ဟာ ငါ့ အတြက္ ကမၼ႒ာန္းျပတဲ့သူအျဖစ္ ကူ ညီပါရမီျဖည့္သြားမယ့္ သူလို႔ ငါ မထင္ခဲ့ဘူး။ နင္ေပးတဲ့ သံေဝဂေတြ ကပဲ နင့္ရဲ႕ ပရိသတ္အေပၚ ေက်းဇူး ဆပ္ျခင္းေတြမ်ားလားကြယ္။
မင္းေသြးေရ … ေအးၿငိမ္း ရာျဖစ္ေသာ၊ လြတ္ေျမာက္ရာျဖစ္ ေသာ၊ ေသျခင္းကင္းရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္တဲ့သူျဖစ္ ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
ေငြေသာ္တာ
