အေမ၊ အေဖ၊ အဘိုးတို႔အေၾကာင္း ကစ၍ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ သိကြၽမ္းခဲ့ရေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအ ေၾကာင္းအခါအားေလ်ာ္စြာေရးေသာ ကြၽန္ေတာ့္ေဆာင္းပါးမ်ားကို စုစည္း ၍ နဝမေနဝန္းေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ကံ့ေကာ္ဝတ္ရည္စာေပက ထုတ္ေဝခဲ့ပါသည္။ နဝမေနဝန္းမွာ ထိုေဆာင္းပါးစုထဲက တစ္ပုဒ္၏ ေခါင္းစဥ္ျဖစ္သည္။ အေရွ႕က ေန ဝန္းထြက္သည့္ပမာကို အေၾကာင္းျပဳ ၍ ေရးေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္။
‘အေရွ႕ကေနဝန္းထြက္သည့္ ပမာ’ကို ျမဝတီမဂၢဇင္းတြင္ လစဥ္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပစဥ္ကတည္းက ေစာင့္ဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ဆရာဦးသိန္း ေဖျမင့္၏ တက္ဘုန္းႀကီး၊ တက္ ေခတ္နတ္ဆိုး၊ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္း သားဟူေသာ ဝတၱဳရွည္မ်ားႏွင့္တကြ ငါ့လင္ႏွင့္ငါ့ေငြ၊ ေငြစိန္ေလွေလွာ္ ရင္း တက္က်ဳိးျခင္း စသည့္ဝတၱဳတို မ်ားကို စဲြစဲြမက္မက္ဖတ္ခဲ့သည့္ အ ေလ်ာက္ ‘အေရွ႕က ေနဝန္းထြက္ သည့္ပမာ’ကိုလည္း စဲြစဲြမက္မက္ဖတ္ ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လစဥ္မဖတ္ခဲ့ရ၍ အားမလို အားမရျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေက်ာ္လင္းစာေပက ၃ တြဲခဲြၿပီး ထုတ္ ေသာအခါက်မွ အစအဆံုး အားရပါး ရဖတ္ရသည္။ စာလံုးေသးေသး ကေလးေတြျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ ႀကိမ္ နံ႔သာတုိက္က ၂ တြဲခဲြထုတ္ ေသာအခါက်ေတာ့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ဖတ္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္မွာ ေတာ့ ဟိုတစ္ကြက္ သည္တစ္ကြက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ျဖစ္သည္။ ဝတၱဳ ထဲ က ဇာတ္ေဆာင္ေတြကို ျမင္ေယာင္ လာသည္။ တင္ထြန္းလို မျမမွီလို မျမင့္ဦးလို မခင္သစ္လို ဖန္တီးဇာတ္ ေဆာင္ေတြအျပင္ ထိုစဥ္က သက္ရွိ ထင္ရွားရွိခဲ့ေသာ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုဗဟိန္း၊ ကိုလွေရႊ၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္စိုးစသည့္ ဇာတ္ေဆာင္ေတြ ကိုပါ မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္လာရသလို ခံစားရသည္။ ေျပာစကားေတြ နား ထဲမွာ ၾကားလာရသလုိ ခံစားရသည္။ ဇာတ္အိမ္က်ယ္က်ယ္ ဇာတ္ေဆာင္ မ်ားမ်ားပါေသာ သမုိင္းေနာက္ခံဝတၱဳ ႀကီးျဖစ္႐ုံမက အေရးအဖဲြ႕ေျပာင္ ေျမာက္သ႐ုပ္ေဖာ္ေသာ ဝတၱဳႀကီး ျဖစ္သည့္အတြက္ စြဲစဲြမက္မက္ရွိလွပါ သည္။ ကိုယ္တုိင္ ဖတ္သလိုသူမ်ား ကိုလည္း ဖတ္ဖို႔ တုိက္တြန္းရသည္။
၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္က ‘အေရွ႕ကေန ဝန္း’ …ကို နဝမအႀကိမ္ ျပန္ထုတ္ သည္။ နဝမအႀကိမ္ ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ိ သည့္ပြဲမွာ ကြၽန္ေတာ္စကားေျပာရ သည္။ အခမ္းအနားစီစဥ္သူ ကိုေဇာ္ ခုိင္ဦးက ဖိတ္ေခၚသည့္အတြက္ေျပာ ရျခင္းျဖစ္သည္။ ‘အေရွ႕ကေနဝန္း’ အေၾကာင္း ေနာက္ပိုင္းမွာ လူငယ္ ေတြ ေျပာသံဆိုသံ သိပ္မၾကားရ။ မဖတ္ဖူးသူလည္း မ်ားသည္။ ပံုႏွိပ္ သည့္ႏွစ္ကိုၾကည့္ေတာ့ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ က အ႒မအႀကိမ္ထုတ္ၿပီး ၾကားမွာ ထပ္မထုတ္ဘဲ ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္ျခားသြား ၿပီး ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္က်မွ နဝမအႀကိမ္ ထုတ္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုကာလအတြင္း ႀကီးျပင္းလာေသာ လူငယ္မ်ားႏွင့္ အလွမ္းကြာႏုိင္ပါ သည္။ ယခုနဝမအႀကိမ္ ထပ္ထုတ္ ခြင့္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ‘နဝမအ ႀကိမ္ ေပၚထြက္လာေသာ ေနဝန္း ႀကီး’ဟု တင္စားၿပီး ‘နဝမေနဝန္း’ ေဆာင္းပါးကို ေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
နဝမေနဝန္းတြင္ ‘အမ’သို႔ တမ္းခ်င္း ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ က ‘အမ’ဟု ခ်စ္ခင္အားကိုးစြာေခၚ ခဲ့ေသာ ေမြးမိခင္ႀကီးအေၾကာင္း ရင္ ထဲက အေမ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဖခင္ႀကီး အေၾကာင္း၊ ‘ေရႊညာသားႀကီး ကြၽန္ ေတာ့္ဘဘ’ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ အဘိုး (အေမ၏အေဖ)အေၾကာင္း အမွတ္တရေရးေသာ ေဆာင္းပါးမ်ား ကစ၍ ေလးစားရေသာ ပုဂိၢိဳလ္ႀကီး မ်ားအေၾကာင္းေရးေသာ ေဆာင္းပါး မ်ားကို ထည့္သြင္းထားပါသည္။ နယ္ ခ်ဲ႕မင္း ဝိုင္းပယ္ခံ၍ ျမန္မာ့အက်ဳိး သယ္ပိုးခဲ့ေသာ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာ ဖာနီဗယ္၊ ပုဂံျပည္ႀကီး ဗံုးဒဏ္မသင့္ ေအာင္ ‘မ႑ိဳင္ေမ႐ုခံၿမိဳ႕ျပသို႔’ဟု ဆရာမင္းသုဝဏ္ ဥပမာေဆာင္သည့္ အတုိင္း ျမင္းမုိရ္ေတာင္ႀကီးကို ခံတပ္ ၿမိဳ႕ျပဳသကဲ့သို႔ ကာကြယ္ခဲ့ေသာ ဆ ရာႀကီးေဒါက္တာလု႔စ္ (ဆရာေဝဠဳ)တို႔ႏွင့္တကြ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာမင္း သုဝဏ္၊ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ ဆရာေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ ဆရာ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏုိင္၊ သံအမတ္ႀကီး ဦးသက္ထြန္း၊ ဆရာေဒါက္တာေက်ာ္ စိန္၊ တင္မိုး၊ တကၠသိုလ္မင္းေမာ္ စသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေၾကာင္း အ မွတ္တရေရးခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ဆံုး စာေရးဆရာ ၿငိမ္းေက်ာ္ ကြယ္လြန္ ခါနီး ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔ႏွင့္ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားေသာ အနက္အဓိပၸာယ္ ပညာ (အတၱေဗဒ)စာအုပ္တစ္အုပ္ ဘာသာျပန္ခိုင္းရန္ ကေယာင္က တမ္း မွာၾကားသြားသည့္ျဖစ္ရပ္က ေလးကိုလည္း အမွတ္တရေဖာ္ျပခဲ့ပါ သည္။
ကြၽန္ေတာ္အမွတ္တရဂုဏ္ျပဳ ေဟာေျပာခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းမ်ား လည္း ျပန္သတိရပါသည္။ စင္ျမင့္ ထက္က ပ်ဥ္းမငုတ္တိုမွာ ဆရာမင္း သုဝဏ္ ၁ဝ၄ ႏွစ္ ျပည့္ အထိမ္းအ မွတ္အျဖစ္ ဆရာ့ဇာတိ ကြမ္းၿခံကုန္း တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ေဟာေျပာပြဲတြင္ ဆရာမဂ်ဴး၊ ဆရာမ ႏုႏုရည္တို႔ႏွင့္ အတူ ကြၽန္ေတာ္ပါဝင္ ေဟာေျပာခဲ့ရ သည့္ အေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားေသာ ေဆာင္ပါးျဖစ္သည္။ ဆရာတကၠ သိုလ္ဘုန္းႏုိင္ အမွတ္တရညမွာ ေဆာင္းပါးမွာမူ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္က ရန္ ကုန္ၿမိဳ႕၊ ျပည္လမ္း ျပင္သစ္သံ အ မတ္ႀကီးအိမ္ဝင္းမွာ က်င္းပေသာ ‘ဂီတဆည္းဆာ’၌ ဆရာတကၠသိုလ္ ဘုန္းႏုိင္၏ သီခ်င္း ၁၂ ပုဒ္ တင္ ဆက္သည့္ပဲြတြင္ ပဏာမအေနျဖင့္ ဆရာ့၏ဂုဏ္ကို ကြၽန္ေတာ္ေဖာ္က်ဴး ေဟာေျပာခဲ့ရၿပီး သီခ်င္းမ်ားကို ႏွစ္ ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ နားေထာင္ခဲ့ရေသာ အေတြ႕အႀကံဳ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။
ဖန္မီးအိမ္ကို ထြန္းညိႇခဲ့ေသာ ဧည့္သည္ ေဆာင္းပါးမွာ ကြၽန္ေတာ္ ႏွင့္ ျမန္မာစာဂုဏ္ထူးတန္း အတူ တက္ၿပီး ခင္မင္ခဲ့ရေသာ ကိုဘဂ်မ္း ေခၚ ဆရာတင္မိုးအေၾကာင္း အ ေတြးမွ်င္တန္းမိသည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ သည္။
ေက်းဇူးရွင္ဌာနအႀကီးအကဲ မ်ားျဖစ္ေသာ ျမန္မာစာပါေမာကၡ ဆရာမႀကီး ေဒၚစီစီဝင္းႏွင့္ ဆရာ ႀကီးဦးဘိုသင္းတို႔ ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ဆရာႀကီးဆရာမႀကီးမ်ား၏ ဂုဏ္ ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ႏွလံုးသြင္း ရင္း ပူေဇာ္ကန္ေတာ့သည့္ေဆာင္း ပါးမ်ားလည္း အမွတ္တရေရးခဲ့ပါ သည္။
ျမန္မာ-ဂ်ာမန္ေပါင္းကူးေသာ့ တစ္ေခ်ာင္းေဆာင္းပါးမွာမူ တည္ ပုဒ္ေပါင္း ခုနစ္ေသာင္းပါဝင္ေသာ ဂ်ာမန္-ျမန္မာအဘိဓာန္ႀကီးကို ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္မွ် တစုိက္မတ္မတ္ျပဳစု ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ဂ်ာမန္လူမ်ဳိး ျမန္ မာစာပညာရွင္ ေဒါက္တာအန္နယ္ မာရီအက္ရွ (Dr.Annemarie Esche) ၏ ႀကိဳးပမ္းမႈကို ေဖာ္ျပ ေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္။ အဘိ ဓာန္ႀကီး ျပဳစုသည့္ ကာလတစ္ ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ဆရာမႀကီးကို အစ မွ အဆံုး ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာ ေအာ့တိုအက္ရွ (Dr.Otto Esche) က ကူညီခဲ့သည္။ အ ဘိဓာန္မူၾကမ္းျပဳစုရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ သည့္အျပင္ ျမန္မာစာလံုးျဖင့္ စာစီ စာ႐ိုက္သင္ၿပီး ကြန္ျပဴတာ ႐ုိက္ေပး ခဲ့သည္။ အဘိဓာန္အတြက္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ လာေရာက္ၿပီး သုေတသနျပဳခဲ့သည္။ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ေအာင္ျမင္စြာပံုႏွိပ္ထုတ္ ေဝႏုိင္ခဲ့သည္။ ယခုပညာရွင္ႀကီး ၂ ေယာက္စလံုး ကြယ္လြန္သြားရွာပါၿပီ။
နဝမေနဝန္းမွ အမွတ္တရမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ)
