လက္ဖက္ရည္ႀကိဳက္တတ္သူလို ေပါ့။ က်ဆိမ့္ႀကိဳက္လို႔မ်ား ပံုမွန္ မဟုတ္ဘူး မထင္လုိက္ပါနဲ႔။ ဒါ သူ႔ရဲ႕ ပံုမွန္ေပါ့။ ပံုမွန္ျဖစ္ေနတာေတြက ပံု မမွန္ေတာ့တဲ့အခါ ဒုကၡလို႔ ညည္း တြားမိတာ ပံုမွန္မဟုတ္တာပဲ။ တ လွပ္လွပ္နဲ႔ ဟာေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ ပံုမွန္အခ်ိန္ျဖစ္ႏုိင္သလို ပံုမွန္မဟုတ္ တာလဲ ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ။ စမ္းေရစီးသံ တသြင္သြင္ရယ္ ငါးကေလးေတြရယ္ ဒါပံုမွန္ေပါ့။ ပံုမွန္ျဖစ္ေနၾကအရာ ေတြ ပံုမမွန္တဲ့အခါ ဒီလိုတလွပ္လွပ္ ျဖစ္တတ္တာပဲလား။ ေရေတြလည္း ပံုမွန္စီးမယ္။ ငါးေတြလည္း ပံုမွန္ကူး မယ္။ ပံုမွန္ျဖစ္ေနတာေတြ ပံုမွန္ျဖစ္ ေနခဲ့ရင္လည္း ဒီလိုတလွပ္လွပ္ျဖစ္ တတ္တာပဲေလ။ ဒါကကို ပံုမွန္…။
ညနက္ေလပိုလွေလတဲ့ K ေဇာ္ ေရးထားတာ ဖတ္ဖူးတယ္။ ညနက္ ေအာင္ေနရင္း လွေနတဲ့လေရာင္ ေအာက္မွာ ပံုမွန္မျဖစ္တာေတြ အေၾကာင္း ေတြးေနရင္း ပံုမွန္ျဖစ္ခဲ့ ဖူးတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ပံုမွန္မျဖစ္တဲ့ အခါ ညမနက္ဘဲ လဟာ လွေနသလို မ်ဳိး ပံုမွန္မျဖစ္တာေတြလည္း ရွိခဲ့ဖူး တယ္။ ပံုမွန္ျဖစ္ေနၾကမွာ ညနက္ တုိင္း လွပတဲ့လကို ျမင္ရေတာ့မယ့္ အခြင့္အေရးေတြ ေထြးပိုက္ပံုမွန္ျဖစ္ ခဲ့မိတာလည္း ရွိခဲ့တာပါပဲ။
အလကားရတဲ့ ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ ညက တန္ဖိုးကင္းေနသလို ပံုမွန္ မျဖစ္တဲ့အခါေတြလည္း ရွိတာပဲ။ ၾကယ္ေတြ မစံုသည့္တုိင္ ညနက္တုိင္း လွေနမယ့္ လကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔ရတယ္။ ညတုိင္း ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ေကာင္းကင္ ဟာ ၾကာလာေတာ့ လွမ္းၾကည့္ဖို႔ ေမ့ ေလ်ာ့ခံလာရတယ္။ ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ ပံုမမွန္တဲ့ညကို တလွပ္လွပ္ခံစားမယ္ ဆိုလည္း ရေနတာပဲေလ။
ေန႔စဥ္ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ပံုမွန္ ေတြဟာ အေရးပါလာတယ္။ ပံုမွန္ မျဖစ္တဲ့ေန႔ေတြမွာ ေနရတာ တလွပ္ လွပ္ ဟာတာတာ ညေနခင္းေတြျဖစ္ လာ …။ ေနဝင္ရီတေရာမွာ ေမ်ာ သြားတဲ့တိမ္လို အထိမ္းအခ်ဳပ္မရွိ လြင့္ခ်င္တုိင္းလြင့္လာၿပီး ပံုမွန္ျဖစ္ လာတဲ့အခါ လြင့္ေနတဲ့တိမ္ေတြ ေတာင္ ေငြ႕ရည္ဖဲြ႕ လာရေသးတာပဲ ေလ။ ကမၻာေျမအတြက္ ေငြ႕ရည္ဖဲြ႕ ရတဲ့တိမ္ေလးေရ ပံုမွန္အတုိင္းေပါ့ ကြယ္ ပံုမွန္ေလးပဲ ေကာင္းပါတယ္။
ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ လမ္းေတြေပၚ ေရာက္တုိင္းေတာ့ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ရ တာပဲ။ ဟိုးအေဝးထိျမင္ေနရတဲ့ တ ေျဖာင့္တည္းလမ္းႀကီးေရ ပံုမွန္ႀကီး သြားရတာ မေညာင္းဘူးလား။ ဒီ ဘက္ကို ေကြ႕ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ ေရွ႕ဆီမွာ ဘာရွိမလည္း မသိတက္ လိုက္ သက္သက္သာသာဆင္းလိုက္ …။ ပုံမွန္လို႔ထင္ထားတဲ့ မုိင္တိုင္ ဆီ ပံုမွန္ပဲ ေကြ႕ေကာက္ တက္ဆင္း …
လက္ဖက္ရည္ကို အရြယ္လိုက္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလိုေပါ့။ ပုံမွန္ႀကိဳက္ ရာက က်ဆိမ့္အႀကိဳက္ေတြ႕လာရ သလို အရြယ္နဲ႔လိုက္ၿပီးလည္း ပံုမွန္ ျဖစ္ေနက်ေတြ ေျပာင္းလာတယ္။ ည နက္တဲ့ညေတြ မ်ားလာတဲ့အခါ လွပ တဲ့လကိုျမင္ရတာ မ်ားလာခဲ့တယ္။ အေတြးေတြ နက္နဲလာသလို အေတြ႕ အႀကံဳေတြ လွလာတယ္။ ေရြ႕ေနတဲ့ နာရီလက္တံလိုေပါ့ …။ ရပ္သြား တာနဲ႔ ပ်က္တယ္လို႔ေခၚရၿပီး မျပတ္ တရစပ္ တခ်က္ခ်က္ လွည့္ေန လည္ ေနမွ ဒါဟာ ပံုမွန္ …
နားလာရတဲ့ ပန္းေတြမ်ားမွ ဘယ္ဝတ္ရည္ဟာ အခ်ဳိဆံုးဆိုတာ သိရတဲ့လိပ္ျပာလိုေပါ့။ ပန္းတုိင္းကို ေတာ့ လက္ခံေနရတာပဲ။ သစ္ကိုင္း ေတြ႕တုိင္း နားရတဲ့ငွက္လို အပင္ ေကာင္းကို ေရြးခ်ယ္တတ္လာမယ္။ စားက်က္ေကာင္းကိုရဖို႔ စားက်က္ မ်ားမ်ားျဖတ္သန္းဖူးရမယ္ေလ။ တစ္ ထစ္ခ်င္း တစ္ထစ္ခ်င္းက် ၾကည္လင္ တဲ့ေရျဖစ္ဖို႔ ေရေနာက္ေတြကို ေက်ာ္ ျဖတ္တဲ့အခါ သည္းခံရမွာ …ဒါမွ ပံုမွန္။
ခိုင္မာတဲ့ ေက်ာက္ေကာင္းဆို တာ အထပ္ထပ္ဖိသိပ္ခံရင္း သက္ တမ္းရင့္မရင့္က သူ႔ခံႏုိင္ရည္က ဂုဏ္ျပဳျခင္းပဲမဟုတ္လား။ သစ္ေစး ေလးေတာင္ ခံႏုိင္ရည္မ်ားလာတဲ့ အခါ ပယင္း ျဖစ္လာသတဲ့ေလ။ ဒါ ဟာ ပံုမွန္ပါပဲ။ ကိုယ္ဟာ ပံုမွန္ ႀကိဳက္လာတဲ့အခါ တလွပ္လွပ္ခံစားမႈ ကိုပါ ႏွစ္ၿခိဳက္လာတယ္။ တလွပ္လွပ္ ခံစားမႈဟာ ပံုမွန္ျဖစ္လာသည္ထိ ပံုမွန္ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူျဖစ္လာ မယ္။ ပံုမွန္ကေတာ့ ပံုမွန္ အတုိင္းပဲ …။
ဧျမတ္ခင္
