ကိုလိုနီေခတ္မွ မ်က္ေမွာက္ ေခတ္အထိ ေပၚထြန္းခဲ့ေသာ စာေရး ဆရာ (စာဆို)မ်ားႏွင့္ ထိုစာဆုိတို႔၏ စာမ်ားထဲမွ တစ္အုပ္ေကာင္း၊ တစ္ ပုဒ္ေကာင္းကို လူငယ္စာဖတ္ပရိ သတ္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးရန္ စိတ္ကူး ရသည့္အတြက္ လူငယ္ (youth) မဂၢ ဇင္းတြင္ ကြၽန္ေတာ္လစဥ္ေရးခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားကို လူငယ္မ်ားအ တြက္ စာဆိုမိတ္ဆက္စာမိတ္ဆက္ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ ေကာင္းသန္႔စာေပက စာအုပ္ထုတ္ ခဲ့ပါသည္။ ေကာင္းႏုိးရာရာ မိတ္ ဆက္ေပးေသာ စာအေၾကာင္း ‘ျမည္ စမ္း’ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ထုိစာမ်ားကို ရွာေဖြဖတ္႐ႈလိုေသာစိတ္ အနည္းႏွင့္ အမ်ားေပၚေပါက္လာဖြယ္ရွိသည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။ စာဖတ္သူလူငယ္ မ်ားကို အထူးသျဖင့္ ရည္ၫႊန္းလ်က္ ‘သားတို႔ သမီးတို႔’ဟု သံုးႏႈန္းေရးသား ခဲ့ပါသည္။ လူငယ္မဂၢဇင္းတြင္ ‘လူ ငယ္ႏွင့္ ျမန္မာစာ’ က႑မွာ ေဖာ္ျပ ခဲ့ပါသည္။
ဆရာႀကီး ပီမိုးနင္း၏ ‘တက္ က်မ္း’မ်ားကို မိတ္ဆက္ေပးရာ၌ လူ ငယ္မ်ား အသိအျမင္ၾကြယ္ဝေရး၊ တိုးတက္ႀကီးပြားလိုစိတ္ ႏုိးၾကားေရး အတြက္ ဆရာႀကီးမိန္႔ဆိုခဲ့ပံုမ်ားကို ကိုးကားေဖာ္ျပၿပီး ကမၻာ့အလင္း က်မ္းကို မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္။ ‘ႀကီး ပြားရာလမ္းကို အဘယ္နည္းျဖင့္ ေပါက္ေရာက္ေအာင္ ႀကံႏုိင္ပါမည္ နည္း။ ထိုအသိဥာဏ္ကို ရလိုလွ်င္ ကမၻာ့အလင္းက်မ္းကို ၾကည့္ေလ’ဟူ ေသာ အမွာစကားႏွင့္အညီ လူငယ္ မ်ားအား ‘အလင္းေရာင္’ေပးခဲ့ပံုကို သာဓကမ်ားျဖင့္ မိတ္ဆက္ေပးထား ပါသည္။
ဆရာႀကီး ဦးေဖေမာင္တင္၏ ဘာသာေလာကက်မ္းသည္ ဘာသာ စကားဆုိင္ရာ အသိအျမင္ တိုးပြား ေရးကို ေရွး႐ႈေသာ က်မ္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာစာေလာကတြင္ ေခတ္မီဘာ သာစကား အသိအျမင္ ဗဟုသုတ ေပးသည့္က်မ္းမ်ား အေရအတြက္ မမ်ားလွပါ။ ထုိက်မ္းမ်ားတြင္ ဘာ သာေလာကက်မ္းလည္း အပါအဝင္ ျဖစ္သည္။ ကမၻာေပၚရွိ ဘာသာစ ကား ဝါး႐ုိးမ်ားကို ေဖာ္ျပၿပီး ျမန္မာ ဘာသာစကား၏ သြင္ျပင္လကၡဏာ မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျပထားသည္။ ကမၻာေပၚရွိ ဘာသာစကားမ်ားႏွင့္ ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္ကို မိတ္ဆက္ ေပးက်ေသာ ဆရာႀကီး၏ ႀကိဳးပမ္း မႈျဖစ္သည္။
တစ္သက္တာ မွတ္တမ္းႏွင့္ အေတြးအေခၚမ်ားသည္ ဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္း၏ ကိုယ္တုိင္ေရး အတၱဳ ပၸတိၱျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီး၏ဘဝတစ္ ေလွ်ာက္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားႏွင့္ ဆရာႀကီး၏ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား ကို အေကာင္းေရာ အဆုိးပါ ေရး သားေဖာ္ျပထားသည္။ ဘဝျဖစ္ရပ္ ျမင္ကြင္းက်ယ္ ပန္းခ်ီကားႀကီးကို ၾကည့္ေနရသကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ ဆရာ ႀကီးကို ဗဟိုျပဳ၍ ႏွီးႏႊယ္ရာရာ မိတ္ ေဆြမ်ား၊ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို သိရသည္ မွာ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည္။ စာအေရးအသားဆုိင္ရာ လမ္းၫႊန္ ခ်က္မ်ားမွာလည္း အလြန္တန္ဖိုးရွိပါ သည္။
အမ်ဳိးသားပညာဝန္ ဦးဖိုးက်ား ၏ ကိုုယ္ေတြ႕ဝတၱဳမ်ားမွာ ေလးစား အားက်ဖြယ္ အျပဳအမူေလးမ်ား၊ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမ်ားကို ပံုေဆာင္ ထားေသာ ဇာတ္ေဆာင္အမ်ဳိးမ်ဳိး ပါ ဝင္သည့္ ဝတၱဳတိုမ်ားျဖစ္သည္။ ဝတၱဳ တိုတစ္ပုဒ္စီတြင္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရသ ႏွင့္အတူ သတိျပဳဆင္ျခင္စရာ အသိ အျမင္ တစ္မ်ဳိးစီကို ေပးႏုိင္စြမ္းရွိပါ သည္။ သိပၸံေမာင္ဝ ေလလံပဲြမွာမူ ေခတ္စမ္းပံုျပင္မ်ား ေပၚစကပင္ ဆရာႀကီး ပီမိုးနင္းခ်ီးက်ဴးရေသာ စာ တစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။ လူ႔စ႐ုိက္လူ႔အမူ အရာေပၚလြင္ေသာ၊ အသက္ဝင္ ေသာ စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။
ဆရာႀကီး သခင္ဘေသာင္းစာ ေပေကာင္းပံုကို ‘ဘာသာျပန္စာေပ’ စာတမ္းတြင္ ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။ တို႔ ဗမာအစည္းအ႐ုံး၏ ႏုိးၾကားေရးစာ တမ္း ၈ ေစာင္တြင္ ပထမဆံုးစာ တမ္းျဖစ္ေသာ ဘာသာျပန္ေရးစာ ေပ၌ နယ္ခ်ဲ႕ကို ‘ဘာသာျပန္’လက္ နက္ျဖင့္ တုိက္ခုိက္၍ လြတ္လပ္ေရး ကို အရယူရန္ ႏႈိးေဆာ္ထားသည္။ သြက္လက္ျမဴးၾကြ အသက္ဝင္ေသာ စာအေရးအသား နမူနာေကာင္း အျဖစ္ ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။
ဆရာႀကီးေဇယ်၏ ျမန္မာ့မ်က္ ပြင့္ (ရြာဓေလ့၊ လူဓေလ့)သည္ ျမန္ မာ့ေက်းလက္ယဥ္ေက်းမႈအလွႏွင့္ ေလးစားဖြယ္သမိုင္းဝင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေၾကာင္းကို ဖတ္ခ်င္စဖြယ္ ရသ ေျမာက္ေရးဖဲြ႕ထားေသာ စာစုျဖစ္ သည္။ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ေသာ ရွင္းလင္းေျပျပစ္ေသာ ဆရာႀကီး၏ အေရးအသားကို ေလ့လာႏုိင္ပါ သည္။
ယေန႔ရသစာတမ္းဟုေခၚေသာ ‘အက္ေဆး’အေၾကာင္းေျပာလွ်င္ ဆရာႀကီး ဦးတင္ေဆြ၏ ၂၄ နာရီ ဆုိေသာ စာစုကို ခ်န္ထား၍မရပါ။ ဆရာႀကီးသည္ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ ဦးကာလကပင္ အက္ေဆးမ်ား ေရး သားခဲ့သည္။ ‘ရန္ကုန္ျပန္’၊ ‘ခေရပင္ ႀကီးလဲ မၿပံဳးႏုိင္ေတာ့ၿပီ’၊ ‘ဂ်ပိုးထိုး ျခင္း၏ အရသာ’၊ ‘စာသံေပသံ’ စ သည့္ အက္ေဆးမ်ားျဖစ္သည္။ အေတြးေရာ အေရးပါ လွပေသာ စာ စုျဖစ္သည္။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ စာအုပ္စင္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္သည္ ခက္ခဲနက္နဲေသာ ရသစာေပ၏ သေဘာလကၡဏာကို ေျပာေနမွန္း မသိေအာင္ ေပါ့ေပါ့ပါး ပါးကေလး ေျပာျပသြားၿပီး ေနာက္ ဆံုးက်မွ အေလးအနက္ သေဘာ ေပါက္ နားလည္ေစေသာ ေရးသား ဟန္ထူးျခားသည္။ ရသစာတမ္းတစ္ ပုဒ္ျဖစ္သည္။ အိမ္မွာရွိေသာ စာအုပ္ စင္အေၾကာင္း၊ စာအဖတ္ေနရာမက် လွ်င္ ေက်ာင္းမွာ အ႐ုိက္ခံရသည့္ အတြက္ စာအုပ္စင္ကို ေၾကာက္ခဲ့ပံု၊ ေၾကာက္ရာမွ ႐ုပ္ေသးမင္းသမီး ဦး ဖူးညိဳ သီဆုိေသာ ကဗ်ာကေလးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ထုိကဗ်ာပါေသာ စာအုပ္စင္အနားသို႔ ကပ္ရာမွ အ ေၾကာက္ေျပၿပီး ရသစာေပႏွင့္ ထိ ေတြ႕ရပံုတို႔ကို တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ေဖာ္ျပရင္း စာဖတ္သူကို အစမွ အဆံုးတုိင္ ဆဲြေခၚသြားႏုိင္သည့္ စာ တစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။
ဆရာမင္းသုဝဏ္၏ ကဗ်ာေရး ခ်င္စာစပ္သင္မွာ ကဗ်ာေရးဖို႔ ဝါသ နာပါေသာ လူငယ္မ်ားကို ကဗ်ာေရး နည္း သင္ေပးေသာ စာအုပ္ျဖစ္ သည္။ အသံသေဘာ၊ ကာရန္သေဘာ ကို လြယ္လြယ္ရွင္းျပၿပီး ေဒြးခ်ဳိးကဗ်ာ ကေလးမ်ား ေရးဖဲြ႕ျပထားသည္။ ‘ကဗ်ာဟူသည္ အဘယ္နည္း’ ဟူ ေသာ ရွင္းလင္းခ်က္လည္း ပါသည္။
ဆရာေမာင္ထင္သည္ ျမဝတီ မဂၢဇင္းတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးခဲ့ရာ ထုိေဆာင္းပါးမ်ားကို စုစည္းၿပီး ဗမာ့ ႏုိင္ငံေရး သုခမိန္ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စာ အုပ္ထုတ္ထားသည္။ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကို ေခါင္း ေဆာင္အဂၤါမ်ားႏွင့္ ခ်ိန္ထိုးစိစစ္ျပ ထားပံုမွာ မွတ္သားစရာေကာင္း သည္။ ေခါင္းေဆာင္က ေနာက္လိုက္ ငယ္သားထက္ ပို၍ သတိၱရွိရသည္။ စြန္႔လႊတ္ႏုိင္ရမည္။ သန္႔ရွင္းရမည္။ အခြင့္အေရးကို ေလွ်ာ့ယူရမည္။ အလုပ္ပို လုပ္ရမည္ဟူေသာ စံမ်ား ျဖင့္ ခ်ိန္ထိုးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ လူ ငယ္မ်ား စံျပဳစရာ အရည္အခ်င္းမ်ား ျဖစ္သည္။
ဆရာမင္းေဆြသည္ နာမည္ဟူ ေသာ စာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ ေရး သားခဲ့သည္။ အဆံုးတြင္ ‘က်ားေသ လွ်င္ သားေရက်န္ရသည္ လူေသ လွ်င္ နာမည္ခ်န္ရသည္’ဟူေသာ ဂ်ပန္စကားပံုကို ကိုးကားလ်က္ အသက္ရွင္စဥ္ မိမိနာမည္ေကာင္း ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေဆြးေႏြး ေသာ စာအုပ္ကေလးျဖစ္သည္။
ဆရာတက္တိုး၏ ဘဝႏွင့္စာေပ မွာ ကမၻာ့စာေပမွ ဝတၱဳမ်ားကို မိတ္ ဆက္ေပးေသာ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ ဝတၱဳသေဘာတရား ဝတၱဳအဂၤါရပ္မ်ား ကို ရွင္းျပၿပီး ကမၻာေက်ာ္ ဝတၱဳမ်ား ကို တစ္ပုဒ္ခ်င္း မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ေဆာင္၊ အေရး အဖြဲ႕တို႔ကို သံုးသပ္ထားသည္။ စာ ေပေလ့လာသူမ်ားအတြက္ ျမင္ကြင္း ခ်ဲ႕ေပးေသာ စာအုပ္ျဖစ္သည္။
ဆရာ တကၠသိုလ္ေမာင္ေမာင္ ႀကီးသည္ ႏုိင္ငံ၏ မ်က္ႏွာဟူေသာ ရသစာတမ္းတြင္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ျမတ္ႀကီး၏ ဂုဏ္ကို ေဖာ္ထုတ္ေရးဖဲြ႕ ထားသည္။ ဖူးျမင္ရေသာ ေစတီ ေတာ္ႀကီး၏ ဗိသုကာ အႏုပညာလက္ ရာေျပျပစ္ပံု၊ ေစတီေတာ္သမုိင္း စသည္တုိ႔ကို ေဖာ္ၫႊန္းၿပီးေနာက္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ေၾကာင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ မ်က္ႏွာရွိသည့္အတြက္ ‘ႏုိင္ငံ ေတာ္မ်က္ႏွာ’ပါတကားဟု တင္စား လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ဆရာမ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး သည္ ခင္ပြန္းဂ်ာနယ္ေက်ာ္ ဦးခ်စ္ ေမာင္ကြယ္လြန္ခါစတြင္ ခင္ပြန္း၏ အေၾကာင္းကို သူလိုလူ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ပံုေဖာ္ခဲ့သည္။ အေရးအဖြဲ႕ေကာင္း ေသာ ဝတၱဳဟန္အထၳဳပၸတၱိျဖစ္သည္။ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္၍ ေက်းဇူးရွင္ခင္ပြန္း ၏ ဂုဏ္ရည္ ေဖာ္က်ဴးထားသည္။
ဆရာ ဒဂုန္တာရာ၏ ႐ုပ္ပံုလႊာ မွာ တာရာမဂၢဇင္းတြင္ ‘လူကို ေလ့ လာျခင္း’ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ မိမိသိကြၽမ္း ခင္မင္သူတစ္ဦးခ်င္းကို ပံုေဖာ္ထား သည္။ ‘ေအာင္ဆန္း သုိ႔မဟုတ္ အ႐ုိင္း’၊ ‘ဗဟိန္း သို႔မဟုတ္ ကဗ်ာ’၊ ‘ညိဳ႕ျမ’၊ ‘မတုန္မလႈပ္’၊ ‘ကိုဗေဆြ’၊ လွ်ဳိ႕ဝွက္ေသာ အၿပံဳး’စသည့္ စိတ္ဝင္ စားဖြယ္ ေခါင္းစဥ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေရးဖဲြ႕ထားသည္။ ျမန္မာစာေပတြင္ အတၳဳပၸတိၱေရးပံု တစ္မ်ဳိးတိုးလာ ေၾကာင္း ဆရာေဇာ္ဂ်ီက မွတ္ခ်က္ခ် ထားသည္။
ေသာ္တာေဆြႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝဇာတ္ေၾကာင္း၊ ေၾကးမံုဦးေသာင္း ႏွင့္ ဗမာ့ေခတ္မွ ေၾကးမံုသို႔၊ စိန္စိန္ ႏွင့္ ခရီးဝကၤပါ၊ မင္းေက်ာ္ႏွင့္ ေခြး ညိဳ-ေက်ာ္ေဆြ၊ တင္မိုးႏွင့္ ခုနစ္စင္ ၾကယ္၊ ေမာင္ျမင့္ၾကြယ္ႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ ဘီစီအက္စ္၊ မေလးလံုႏွင့္ ေဖေမာင္ တင္ သို႔မဟုတ္ အသက္ရွည္ စသည့္ စာအုပ္မ်ားကိုလည္း စာဆိုတို႔၏ အေၾကာင္းႏွင့္အတူ မိတ္ဆက္ေပး ထားပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ လူငယ္ဘဝ ကစ၍ ႏွစ္သက္စဲြလမ္းခဲ့ရေသာ စာ အုပ္မ်ား၊ စာမ်ား ဖတ္ခဲ့ရသည့္ အေတြ႕အႀကံဳကို ယေန႔လူငယ္မ်ား အား ေဝမွ်ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ)
