ကြၽန္ေတာ္ေရးခဲ့ေသာ စာအုပ္ မ်ားတြင္ အျခားစာအုပ္မ်ားႏွင့္ သဘာဝခ်င္း မတူေသာ စာအုပ္ ၂ အုပ္ပါဝင္သည္ကို သတိျပဳမိပါသည္။ ခဝါေလွမြန္စာအုပ္တုိက္က ထုတ္ေဝ ေသာ ကေလးတို႔ ဖတ္စရာ ေပ်ာ္စရာ ဝတၱဳနဲ႔ကဗ်ာစာအုပ္ႏွင့္ ဝတ္ရည္ႏွင္း စာအုပ္တုိက္က ထုတ္ေဝေသာ ေလ လႈိင္းထဲက ျမန္မာစကား ျမန္မာစာ စာအုပ္ျဖစ္သည္။
ပထမစာအုပ္အေၾကာင္း စဥ္း စားလိုက္ေတာ့ ကေလးမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဝတၱဳတိုကေလးမ်ားကို ဘာသာျပန္သည့္ အလုပ္ႏွင့္ ကေလး ကဗ်ာမ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပသည့္ အလုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္အနည္းအက်ဥ္း လုပ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း ျပန္သတိရပါသည္။
၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ဝန္းက်င္က အေမရိကန္ႏုိင္ငံက ထုတ္ေသာ စာ စဥ္တစ္ခုေပၚထြက္ခဲ့ပါသည္။ စာစဥ္ နာမည္မွာ Chicken Soup Series ျဖစ္သည္။ ‘ၾကက္စြပ္ျပဳတ္စာစဥ္’ဟု ေခၚရမည္ထင္သည္။ အဖံုးအျဖဴ ေရာင္ကေလးမ်ားျဖင့္ ထြက္လာ ေသာ ထုိစာစဥ္မ်ားမွာ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိ သည္။ ‘ကေလးမ်ားအတြက္’၊ ‘အိမ္ ရွင္မမ်ားအတြက္’ ‘သက္ႀကီးရြယ္အို မ်ားအတြက္’ စသည္ျဖင့္ ခဲြျခားထား သည္။ စာအုပ္ေတြက ေစ်းလည္း ႀကီးသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဂ်ပန္သို႔ တာ ဝန္ျဖင့္ ေရာက္ေနစဥ္ ထုိစာစဥ္က ေလးမ်ားကို ဝယ္ဖတ္ၿပီး သေဘာက် သြားသည္။ ပါဝင္ေရးသားသူမ်ားမွာ ထင္ရွားေသာ စာေရးဆရာမ်ား မဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းသားမ်ားေရာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ား ေရာပါဝင္ေရးသားၾကသည္။ စာက ေလးေတြက သိပ္မရွည္ပါ။ ခပ္တုိတုိ ေတြမ်ားသည္။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ထိုစာေလး တစ္ပုဒ္ဖတ္ၿပီးတုိင္း ရင္ ထဲမွာ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေသာက္လိုက္ သလို အရသာ တစ္ခုခု က်န္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ စာစဥ္ဟု နာမည္ေပးျခင္းျဖစ္မည္ဟု ေတြးမိသည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုစာကေလး မ်ားကို ဆရာေဖျမင့္က ‘ႏွလံုးသား အာဟာရရသစာမ်ား’ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ျမန္မာဘာသာျပန္ေသာအခါ စာ ဖတ္ပရိသတ္ထဲသို႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ ျပန္႔ေရာက္သြားပါသည္။ အျခား ဆရာမ်ားလည္း ဘာသာျပန္ၾက သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ‘ပလုတ္ တုတ္ဂ်ာနယ္’ႏွင့္ ‘မိုးဂ်ာနယ္’တို႔မွာ ဝတၱဳတိုအခ်ဳိ႕ကို ဘာသာျပန္ခဲ့ပါ သည္။ ဝတၱဳတိုကေလးေတြက စိတ္ ဝင္စားစရာေကာင္းသည္။ ကေလး မ်ား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ဖတ္ရင္း အသိ တစ္ခုကို သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေပးသည္။ ‘အျဖဴလား အမည္းလား’ဆုိေသာ ဝတၱဳတြင္ မေလွ်ာ့တမ္း ျငင္းခံုေန ေသာ မူလတန္းေက်ာင္းသားေကာင္ ေလးႏွင့္ ေက်ာင္းသူေကာင္မေလးကို ဆရာမက အတန္းေရွ႕ေခၚထုတ္ၿပီး စားပြဲတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ လုပ္ခုိင္း သည္။ စားပြဲအလယ္မွာ အလံုးႀကီး တစ္လံုးတင္ထားသည္။ ‘ဘာေရာင္ လဲ’ဟု ေကာင္ေလးကို ေမးေတာ့ ေကာင္ကေလးက ‘အျဖဴေရာင္ပါ’ဟု ေျပာသည္။ေကာင္မေလးက အမည္း ေရာင္သာျမင့္သည့္အတြက္ ေကာင္ ေလးႏွင့္ ျငင္းခံုၾကျပန္သည္။ ဆရာမ က ၂ ေယာက္ေနရာ ေျပာင္းခုိင္းၿပီး ေမးျပန္သည္။ ထုိအခါက်မွ သူတို႔ သေဘာေပါက္သြားသည္။ အလံုးႀကီး က အျဖဴတစ္ျခမ္း အမည္းတစ္ျခမ္း မို႔ ေကာင္မေလးဘက္က အျဖဴေရာင္ ျမင္သည္။ ေကာင္ေလးဘက္က အမည္းေရာင္ျဖစ္သြားသည္။ ဝတၱဳ ကေလး၏ နိဂံုးတြင္ ‘ကြၽန္မ ဆရာမ က ကြၽန္မကို အဲဒီေန႔က ေကာင္း ေကာင္းႀကီး သင္ခန္းစာေပးလိုက္ပါ တယ္။ တစ္ဖက္လူေတြရဲ႕ အျမင္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္နားလည္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ေနရာက ရပ္ၿပီး အေျခအေန ကို သူတို႔ခုျမင္ရသလို ႐ႈျမင္ရမယ္ဆို တာပါပဲ’ဟု ေကာင္မေလးက ေျပာ ျပပံုျဖင့္ အဆံုးသတ္ထားသည္။
အလားတူပင္ ကေလးေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ဖတ္ရင္း ‘အသိ’ ေရာ ‘အလိမၼာ’ပါ တိုးစရာ ေရးဖဲြ႕ ထားေသာ ဝတၱဳတိုအမ်ားအျပားပါ သည္။ ေဘာလံုးအသင္းထဲက လက္ တစ္ဖက္တံေတာင္ဆစ္က စၿပီး ျပတ္ ေနေသာ ‘ဘင္’ဆိုသည့္ ကေလး သည္လည္း အမ်ားနည္းတူ ေဘာ လံုးအသင္းသား တစ္ဦးပင္ျဖစ္ ေၾကာင္း၊ လူမည္းမိန္းကေလးတစ္ ေယာက္၏ ေမြးေန႔ပြဲကို လူျဖဴသူ ငယ္ခင္းေတြ မလာသည့္အတြက္ လူ မည္းမေလး ဝမ္းနည္းေနစဥ္ စာနာ တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္း လူျဖဴကေလး က သူႏွင့္အတူ ေမြးေန႔ပြဲကို အစ အဆံုး ဆင္ႏႊဲၿပီး အတူတူကစားၾက သည့္အေၾကာင္း၊ ‘ေမြးစားသား’ဟူ၍ အခ်င္းခ်င္းေလွာင္ေျပာင္ခံရေသာ ေမြးစားသားကို၊ သားအရင္းေကာင္ ေလးက ‘ေမြးစားတယ္ဆိုတာ ဂ႐ု မစိုက္လို႔ ေမြးစားတာမွ မဟုတ္ဘဲ သိပ္ခ်စ္လို႔ ေမြးစားတာပါ’ဟု ေျပာ ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးသည့္ အေၾကာင္း စသည့္အေၾကာင္းမ်ားကို ဖဲြ႕ထား ေသာ ဝတၱဳတိုကေလးမ်ား ျဖစ္ပါ သည္။ တစ္ပုဒ္ဖတ္ၿပီးလွ်င္ ၾကက္ စြပ္ျပဳတ္တစ္ဇြန္း ေသာက္လိုက္ရ သလို စိတ္ထဲမွာ အရသာရွိသြားေသာ ‘ႏွလံုးသားအာဟာရ’ကေလးမ်ား ျဖစ္ ပါသည္။
ပလုတ္တုတ္ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ကေလးကဗ်ာကေလးမ်ားကို ကေလး မ်ားႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည့္ ပံုစံျဖင့္ လည္း ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးခဲ့ရာ ထို ေဆာင္းပါးမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပပါသည္။ ‘ကေလးတို႔ေရ’ဟု ရည္ၫႊန္းေခၚလိုက္ၿပီး ကေလးကဗ်ာ မ်ား အေၾကာင္းေျပာျပဟန္ေရးသား ထားပါသည္။ ေရွးကဗ်ာမ်ားျဖစ္ေသာ ‘ေတာင္ေတာရယ္သာ’၊ ‘ဖိုးေတာင္သူ တဲ’ကဗ်ာမ်ားကစ၍ ဆရာႀကီးမင္း သုဝဏ္၏ ‘က – ကန္စြမ္းပင္ေရမွာ ရႊင္၊ ခ – ခရမ္းသီး ဓားနဲ႔လွီး’ အစခ်ီ သည့္ သင္ပုန္းႀကီးကဗ်ာ၊ ‘ၾကက္တူ ေရြး’ကဗ်ာ၊ ‘ေၾကာင္ကေလးႏွင့္ၾကြက္ ကေလးကဗ်ာ’၊ ‘ေရႊဥၾသ’၊ ‘ပိုးစုန္း ၾကဴး’၊ ‘ေတာက္တဲ့’ စသည့္ ကဗ်ာ မ်ားကို မိတ္ဆက္ေပးပါသည္။ ျမန္ မာႏုိင္ငံ ပညာေရးသုေတသနအဖြဲ႕ က ထုတ္ေဝေသာ ‘ျပည္ေထာင္စု ေတးကဗ်ာ’၊ ‘ဂုဏ္ဝင့္’၏ တိရစၧာန္ ဥယ်ာဥ္ကဗ်ာမ်ား၊ ေဒါက္တာေမာင္ ျဖဴး၏ ‘ဖုိးသာထူး’ကဗ်ာ၊ ႏုယဥ္၏ ထပ္တစ္ရာကေလးကဗ်ာ၊ တင္မိုး၏ မနီလာေလးကဗ်ာစသည့္ ကဗ်ာမ်ား အေၾကာင္းကိုလည္း မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ ပါသည္။ ကေလးမ်ား ကဗ်ာရြတ္ဖတ္ ရင္း ကဗ်ာထဲက စိတ္ဝင္စားစရာ အေၾကာင္းမ်ားကို သတိျပဳမိေစရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။ ထုိစာမ်ားကို စု စည္း၍ ထုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္အုပ္က အသံလႊင့္ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားကို စုစည္းထား ေသာ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ ၂ဝ၁ဝ ဝန္း က်င္ကာလက ျမန္မာ့အသံၫႊန္ၾကား ေရးမွဴး ဦးကိုကိုေထြး၏ ဖိတ္ေခၚမႈ အရ ျပည္လမ္း၊ ျမန္မာ့အသံတြင္ ‘သိ မွတ္စရာ ျမန္မာစကား ျမန္မာစာ’ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ တစ္ပတ္လွ်င္ တစ္ ႀကိမ္ ပံုမွန္အသံလႊင့္ခဲ့ေသာ စာမူ မ်ားကို စုစည္းထားေသာ စာအုပ္ျဖစ္ သည္။ ျမန္မာ့အသံ ေနျပည္ေတာ္ တပ္ကုန္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြားေသာ အခါက်မွ အစီအစဥ္ကို ရပ္နားလိုက္ ရသည္။ အသံလႊင့္စာမူ ၄ဝ ေက်ာ္ ကို စုစည္းထုတ္ေဝျခင္းျဖစ္သည္။ ‘ပုဂံေခတ္ ဗုဒၶဝင္စာေပ’၊ ‘ေရွးဦး ျမန္မာစစ္သီခ်င္း’၊ ‘ဇာတကႏွင့္ရာမ’၊ ‘ပညာပန္းရွစ္ပြင့္’၊ ‘ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပံု’ မွ သူရဲေကာင္းအဖဲြ႕ မ်ား၊ ‘အိုင္ခ်င္းကဗ်ာမ်ားမွ မိန္းမပ်ဳိ ကေလးမ်ား၏ ရင္ဖြင့္သံ’၊ ‘လယ္တီ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ျမန္မာေျပာ’၊ ‘ပၪၥ႐ူပံ ဦးခင္စာေပ’၊ ‘ခုနစ္လံုးဘြဲ႕ကဗ်ာက ေလးမ်ား’စသည့္ ေခါင္းစဥ္မ်ားမွာ ျမန္မာစာေပဆုိင္ရာ ေခါင္းစဥ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ‘ပုဂံသားတုိ႔၏ စကားအ သံုးအႏႈန္း၊ ေရွးကဗ်ာစာဆုိမ်ားႏွင့္ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံု’၊ ‘သတိထားစရာ အသံုးမွား အခ်ဳိ႕’၊ ‘အသံထြက္ကိုလုိက္ ၍သြားတတ္ေသာ စာလံုးေပါင္းမ်ား’၊ ျမန္မာစကား အသံုးအႏႈန္းႏွင့္ ‘မကိုက္ညီေသာ ‘သူမ’ ေနရာအထား မွားေသာ အသံုးအႏႈန္းမ်ား’ ၾကားေန ၾကရေသာ အသံထြက္မွားမ်ား’ စသည့္ေခါင္းစဥ္မ်ားမွာ ျမန္မာဘာ သာစကားဆုိင္ရာ ေခါင္းစဥ္မ်ားျဖစ္ ပါသည္။
ေဟာေျပာအသံလႊင့္ခ်ိန္ ၁၂ မိနစ္ခန္႔ ရပါသည္။ အခ်ိန္ကိုက္ျဖစ္ ေစရန္ ေဟာေျပာခ်က္ကို ႀကိဳတင္ ေရးထားၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေဟာ ေျပာအသံလႊင့္ခဲ့ပါသည္။ ေနျပည္ ေတာ္တပ္ကုန္းသို႔ ျမန္မာ့အသံ ေျပာင္းသြားၿပီးေနာက္တြင္လည္း ထို အစီအစဥ္ကို ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ဆက္၍ အသံလႊင့္ေနပါေသးသည္။ ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္တြင္မွ ထိုေဟာေျပာ ခ်က္ စာမူမ်ားကို ပံုႏွိပ္ရန္ စိတ္ကူး ရၿပီး စာအုပ္အျဖစ္ စီစဥ္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာဘာသာစကား အေၾကာင္း ျမန္မာစာေပအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာမ်ားကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး နားေထာင္ႏုိင္ေစရန္ ရည္ရြယ္ပါ သည္။
ေဟာေျပာခ်က္ကို ပံုေသအဖြင့္ အပိတ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေဟာေျပာခဲ့ ပါသည္။ အဖြင့္တြင္ ‘ေသာတရွင္မ်ား မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကပါေစ’ ဟု ဖြင့္ၿပီး ဒီေန႔ ‘သိမွတ္စရာ ျမန္မာ စကားျမန္မာစာ’အခ်ိန္မွာ တင္ျပ မယ့္အေၾကာင္းအရာကေတာ့ အစခ်ီ ၿပီး ေဟာေျပာသည္။ နိဂံုးတြင္ ‘ေသာ တရွင္မ်ား ျမန္မာစာေပထဲကေကာင္း ကြက္လွကြက္မ်ားကို ႏွစ္သက္ေမြ႕ ေလ်ာ္ႏုိင္ၾကပါေစ’ဟု ပံုမွန္အဆံုး သတ္သည္။ ထိုအဖြင့္ အပိတ္ကေလး မ်ားကို သတိထားမိၾကေၾကာင္း နား ေထာင္သူမ်ားက ေျပာျပ၍ သိရပါ သည္။ ေရးခဲ့ေသာ စာအုပ္မ်ား အေၾကာင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ၿပီး ထုိစဥ္က ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အမွတ္တရ အ ေၾကာင္းကေလးမ်ားကိုပါသတိရမိ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေမာင္ခင္မင္ (ဓႏုျဖဴ)
