ကမၻာဦးအစ လူသား ႏွစ္ဦး အာဒံနဲ႔ဧဝကို ထာဝရဘုရားအရွင္သခင္က ဖန္ဆင္းခဲ့တာေနာ္။ ဧဝဟာ ကမၻာဦး လူသားပထမဆံုးျဖစ္တာေပါ့။ ဒါဆိုအေမဆိုတဲ့ မိခင္က ထာဝရေက်းဇူးရွင္ပဲေပါ့။
အေမက သားသမီးေတြရ႕ဲ ေကာင္းကင္ပါေနာ္။ အေမက မိုးမလင္းကတည္းက သားသမီးအ ေရး၊ ေျမးတို႔အေရး၊ ဟိုအေရး၊ ဒီအေရးေတြနဲ႔ မ်က္စိႏွစ္လံုး ပြင့္ခဲ့ တာပါ။ အိပ္ေတာ့လည္း သားသမီး ေတြ၊ ေျမးေတြအိပ္မွ သန္းေခါင္ယံ ၾကက္တြန္သံၾကားမွ မ်က္စိႏွစ္လံုး ေခတၱခဏပိတ္ရတာပါ။ အေမ အသက္ အရြယ္ႀကီးလို႔လည္း မနားရ ပါဘူးေနာ္။ ဒီၾကားထဲ အလိုက္မသိ တဲ့ သားသမီး နဲ႔ သမက္၊ ေခြၽးမေတြ က အေမ့ကို အျပစ္ျမင္၊ အထင္ ေသးစကားေတြ ေျပာၾကေသးတယ္။ အေမခံစားခ်က္ အရာအားလံုးကို မ်ိဳသိပ္ထားရွာ တယ္။ အေမ့မွာ ပါးစပ္ပါတယ္၊ ႏွလံုးသားရွိတယ္။ ျပန္ေျပာလို႔ရပါ ရက္နဲ႔ အေမသား သမီးေတြ စိတ္ဆင္း ရဲမွာစိုးလို႔ ခြန္း တံု႔မျပန္ခဲ့ဘူး။ မ်က္ရည္က်ခ်င္ရင္ ေတာင္ ကြယ္ရာမွာပဲက်တယ္။ အေမထမင္း တစ္လုတ္ေကာင္း ေကာင္း မစားႏိုင္ဘူး။ သားသမီးေတြ ဝဝလင္လင္ရွိေနရင္ပဲ အေမေက်နပ္ ေနတာပါပဲ။ သားဆိုးသမီးဆိုးရ တဲ့အေမဆုိရင္ဆိုးတဲ့ သားသမီးကို ပိုခ်စ္ရွာတယ္။ သားက အရက္ည တိုင္းမူးလာပါေစ။ အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ျပန္ေရာက္လာရင္ အေမ အန္ဖတ္ပဲ က်ံဳးရက်ံဳးရ အေမေက်နပ္ေနတာပါ။ အေမ့ကို အျပစ္မျမင္ၾကပါနဲ႔။ အေမ့ ကိုေျပာတဲ့စကား နည္းနည္းေလးမွ ေလသံမမာမိပါေစနဲ႔။ အေမ့ကို ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ စိတ္မထိခိုက္ပါ ေစနဲ႔။ အရွက္မရပါေစနဲ႔။ အေမ့ပံုရိပ္ ကို ႏွလံုးသားထဲမွာ စြဲၿမဲထင္ဟပ္ထား ၾကပါ။ ဒါအေမ့ကို ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း ေတြပါ။ အေမ့ ေမတၱာဘယ္မွာရွာ လို႔ရမလဲ၊ အေမ့လိုလူသားဘာနဲ႔ အစားထိုးလို႔ရမွာလဲ။ အေမက သား သမီးေတြရဲ႕ ထီးတစ္ေခ်ာင္းပါ။ ဘာ အတြက္ အေမ့ကို ခံေျပာေနၾကတာ လဲ။ ဘာလို႔ ကိုယ္ဝတ္တဲ့ ထဘီေလွ်ာ္ ခိုင္းရတာလဲ။ သက္ႀကီးရြယ္အို၊ အိုႀကီးအိုမနဲ႔ အေမ မနက္ေစာေစာ ေစ်းသြားဝယ္ရတယ္။ ႐ံုးခ်ိန္၊ အလုပ္ ခ်ိန္အမီ ခ်က္ေပးရတယ္။ ဘဝမွာ အဆင္သင့္ရွိေနပါလ်က္ အေမ့ကို ဘာလို႔ အေကာင္းမျမင္တာလဲ။ ဘာလို႔ အေကာင္းမေျပာႏိုင္တာလဲ။
ကုိယ္ရွာတဲ့ေငြေၾကးက အေမ ထက္ တန္ဖိုးရွိေနလို႔လား။ ဆင္းရဲလို႔ အေမ့ကို လူေတာမတိုးေစခ်င္တာ လား။ အဲဒါကို အရွက္လို႔ေခၚသလား။ အဲဒီအတြက္ အပယ္ငရဲကိုေရာ မေၾကာက္ဘူးလား။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အေမဆိုတဲ့ လူသား၊ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၊ တမန္ ေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္၊ အဂၢသာဝက၊ မဟာသာဝကေတြကို မယ္ေတာ္ ဆိုတဲ့အေမက ေမြးဖြားတာေနာ္။ အေမ့ဝမ္းၾကာတုိက္က ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ၊ ျပည့္စံုတဲ့သားေတာ္ ေတြကို သန္႔စင္ေမြးဖြားတာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူသားေတြ အေမကို ဘယ္လိုေက်းဇူးေတြ ဆပ္ၾကမွာလဲ။ အေမဟာ သာသနာ့အေမ၊ ကမၻာ အေမပါ။ ျမတ္စြာဘုရားပင္လွ်င္ မယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ ေျခလ်င္ ၾ<ြကမယ္ဆိုတာနဲ႔ သက္မဲ့ျမင္းမိုရ္ ေတာင္က ဘုရားရဲ႕ ေျခဖဝါးေအာက္ ကို ငံု႔လွ်ိဳးေပးလိုက္ၿပီး ေျခဖဝါးေတာ္ ကို ျမႇင့္တင္ေပးလိုက္တာ တာဝတႎ သာ တံခါးဝကို ေရာက္သြားသတဲ့။ ယူဇနာ ၆ဝ၊ မိုင္ေပါင္း ၄၈ဝ ေဝးတဲ့ ေနရာကို သံုးဖဝါးနဲ႔ ေျခလွမ္း ႏွစ္ လွမ္းသာ လွမ္းလိုက္ရတယ္။ ျမတ္စြာ ဘုရားေသာ္မွ မယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူး ဆပ္ေနရင္ လူသားေတြ၊ လူသား အေပါင္း၊ အေမ့ကို ေက်းဇူး ဆပ္ဖို႔ ဘာအတြက္ ေႏွးေနရတာလဲ။ ေတြ ေဝေနရတာလဲ။
အေမရွိျခင္း၊ မရွိျခင္း သိပ္ကြာ တယ္ေနာ္။ အေမဟာ ေကာင္းကင္၊ အရိပ္ဆိုရင္ အေမမရွိတဲ့အခါ အရိပ္ မဲ့သြားၿပီေပါ့။ အိမ္ျပန္လာရင္ အေမ လို႔ေခၚခြင့္ရတာေတြ အေမမရွိတဲ့ အခါ ေခၚခြင့္တမ္းတခြင့္ေတြ မရ ေတာ့ဘူးေနာ္။ သားကအေမ့ကို သိပ္ခ်စ္တာ။ အေမ့က်န္းမာေရး ကို ဂ႐ုစိုက္တာ။ အေမစား ခ်င္တာဝယ္ ေကြၽးတာေတြနဲ႔ ကုသိုလ္ေတြ ရမွာလား။ မထင္ပါဘူး။ မေမွ်ာ္လင့္ ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္အေမ့ကို ဂ႐ုစိုက္တာေတြက အေမ့သားကို ေမြးဖို႔ ဝမ္းနာသေလာက္ေတာင္ မရွိပါဘူး။ ဒါဆိုအေမ့ေက်း ဇူးေတြ ကုန္ဖို႔ ေနေနသာသာ အေမ့ႏို႔ဖိုးေလး တစ္စက္ ေတာင္ ေက်ပါ့မလား မသိဘူး ေနာ္။ တခ်ိဳ႕သားသမီးေတြ ကားတဝီဝီန႔ဲ ကားႀကီး ကား ငယ္ အသြယ္သြယ္နဲ႔ေပ်ာ္ ေနပါးေန လိုက္ၾကတာ၊ မိုးမျမင္ေလ မျမင္ပဲ။ တစ္ႏွစ္မွတစ္ခါ အေမ့ဆီ အေျပး ေရာက္လာၿပီး မအားလု႔ိပါ အေမ။ အားရက္နားရက္ကို မရွိ တာပါ။ ခုေတာင္ကန္ ေတာ့ၿပီးတာနဲ႔ ေျပးရဦးမယ္ ဆိုပါလား။ အေမဘာ ျပန္ေျပာရမလဲ။ အေမၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ ေမတၱာဆုေတာင္းေတြေပးေန လုိက္ တယ္။ ဆရာႀကီးဘဘဦးသုခစကား နဲ႔ေျပာရရင္ အေမကိုေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ မအားလို႔ပါဆိုတဲ့သူေတြ မွတ္ထားပါ။ မင္းတို႔အားတဲ့ေန႔ဟာ ေသတဲ့ေန႔။ ဒါမွမဟုတ္ အေမကံကုန္တဲ့ေန႔၊ အေမလို႔ေခၚခြင့္မရေတာ့တဲ့ေန႔ပဲ ျဖစ္မယ္။
ေအာ္… ကားတဝီဝီနဲ႔ လူသားေတြ အေမကို ဘုရားတစ္ ေခါက္၊ ေက်ာင္းတစ္ေခါက္ မပို႔လိုက္ ရဘူးေနာ္။ လွည္းမရွိ၊ ႏြားမရွိတဲ့ သားက အေမကိုခ်ီပိုးၿပီး ေက်ာင္း တစ္ေခါက္ပို႔ခဲ့ၿပီးၿပီ။ အေမသီလယူ ႐ံုနဲ႔ ေက်းဇူးေတြဆပ္တာ ပိုၿပီး ျမတ္တယ္ေနာ္လို႔ ဆရာႀကီးဦးသုခ ေျပာသြားဖူးတယ္။ျပာသိုလျပည့္အေမေန႔ပါ။ အေမေန႔ဟာ တစ္ႏွစ္မွတစ္ခါဆိုရင္ ခြင့္လႊတ္ပါအေမ။ ကမၻာႀကီး တည္ ေနသေရြ႕ အေမရွိေနမွာပါ။ ကမၻာ႔ ရက္စြဲအားလံုးဟာ အေမေန႔ပါပဲ။ အေမကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ရာ ေငြရွိမွ၊ ေပးႏိုင္မွ ေကြၽးႏိုင္မွ မဟုတ္ပါ ဘူး။ အေမကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္၊ ေပ်ာ္ ေအာင္၊ ၾကည္ႏူးေအာင္ ထားႏိုင္ရင္ ပဲ အေမက ေက်နပ္ ေနတာပါ။ အေမ့စကားနားဝယ္ ထား႐ံုနဲ႔ အေမပီတိျဖစ္ေနတာပါ။အေမဆို တာကို အစားထိုးလို႔ မရဘူးလို႔ သိ လိုက္နားလည္လိုက္တဲ့ ေန႔ဟာ အလြန္ေနာက္က်သြားပါၿပီ။ ေနာင္ တဆိုတာလည္း မရွိသင့္ဘူး။ အေမ အားလံုး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ဒါ႐ိုက္တာေမာင္ေဗဒါ
