မံႈေရႊရည္၊ တစ္ေက်ာ့ႏွစ္ေက်ာ့ ေတးကိုသီ၊ လြမ္းေငြ႕တေဝေဝ၊ အစရွိေသာ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေတး သီခ်င္းေတြသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရင္ထဲမွာ တိုးေဝွ႕ေနဆဲျဖစ္သည္။ဖန္တီးရွင္ဂီတပညာရွင္ႀကီး ဂု႐ု ဦးေလးကို ထြက္ခြာသြားေပမယ့္လည္း ကြၽန္ေတာ္တု႔ိရင္ထဲမွာ ဦးေလးကို ရွိေနဆဲပါ။ သီခ်င္းေတြရွိ ေနသေရြ႕၊ ဂီတကမၻာတည္သေရြ႕ ဦးေလးကို ရွိေနမွာပါ။ အစ္ကိုျဖစ္သူ ဘဘဗိုလ္ကေလး တင့္ေအာင္ႏွင့္ တြဲဖက္ဖန္တီးခဲ့ေသာ “ငယ္ကြၽမ္းေဆြ” ေတးသီခ်င္းသည္လည္း ဂီတပညာရွင္ႀကီး ညီအစ္ကို ေတာ္ႏွစ္ဦးကို ခြဲျပ၍မရပါ။ အႏုပညာကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတိုင္း ဂီတလု လင္ေမာင္ကိုကို၊ ဦးေလးကိုကို ေမ့မရပါ။ ကြၽန္ေတာ္႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ညႊန္း ေရးစဥ္ကာလတြင္ ကြၽန္ေတာ့္ဆရာမ်ား၏ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားကို ဦး ေလးကိုက ဂီတျဖင့္ ထုံမႊန္းေပးခဲ့ သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပညာသင္ယူ စဥ္၊ ဦးေလးကို လက္စြမ္းျပေကာင္း ေနသည္။
နံနက္၉နာရီခြဲသည္ႏွင့္ ဦးေလး ကို ဇာတ္လမ္း႐ုပ္ရွင္သို႔ ေရာက္လာ သည္။ အလုပ္ကို ႀကိဳးစားသူျဖစ္သည္။ Negative ဖလင္ေပၚမွ အ႐ုပ္မ်ားကို ၾကည့္ၿပီး နံပါတ္လိုက္ မွတ္သည့္အလုပ္ကို ထမင္းေမ့၊ ဟင္းေမ့လုပ္ကိုင္သည္။ ညေန၅နာရီမွ အလုပ္သိမ္းၿပီး ျပန္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ဦးေလးထံမွ အလုပ္ႀကိဳးစားမႈစိတ္ကို ရယူခဲ့သည္။ေနာက္ခံေတးဂီတတီးမည့္ ရက္ေရာက္လွ်င္ ဦးေလးကိုသည္ နံနက္ ၉နာရီခြဲသည္ႏွင့္ ဇာတ္လမ္း႐ုပ္ရွင္သို႔ ေရာက္ေနသည္။ ဆရာဦး ေက်ာ္(ဒု-လထညႊန္မွဴး ဇာတ္လမ္း ႐ုပ္ရွင္) အသံဖမ္းအင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ေတြ႕ဆုံၿပီး အလုပ္စကားမ်ားေျပာေနသည္။ ထိုအခ်ိန္ ကိုေစာဘြဲ႕မွဴး၊ တေယာကိုတင္ေငြ၊ ၾကာဇံဦးအုန္း ေမာင္၊ ကိုခင္ေမာင္ႀကီးႏွင္႔ ကို သက္တို႔အဖြဲ႕သားေတြ ေရာက္လာသည္။ ဦးေလးကို ေရးထားေသာ Music Notes မ်ားကို အဖြဲ႕သားေတြက ကိုယ္ႏွင့္ ဆိုင္ရာကူးယူၾကသည္။
ဦးေလးကိုဝိုင္းတြင္ အစက Arrangement ကို Mr. Wron က ေဆာင္ရြက္ၿပီး ေနာက္တြင္ ထရမ္းပက္ ကိုစုက်င္းက ေဆာင္ရြက္သည္။ အဲ့ဒီေနာက္ အခ်ိန္ေတာ္မ်ားမ်ားကို၊ ကိုအကင္းက ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ ဦးေလးကို ထူးျခားခ်က္မွာ၊ တျခားဂီတမွဴးေတြသည္ Notes ကို ဂဏန္း No ႏွင့္ေရးၾကသည္။ ဦးေလးကိုကမူ စာအတိုေကာက္ႏွင့္ ေရးသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဒိုကို D ဟုေရးၿပီး၊ ေရကို R ဟု အတိုေကာက္ ေရးေလ့ရွိသည္။ ဦးေလးကို တီးဝိုင္းတြင္ ဘိုတေယာကို ကိုေစာေအာင္၊ မတင္ေမတို႔ ထိုးၾကၿပီး ျမန္မာသံတေယာကို ေတာ့ အဘက်င္၊ ဦးက်င္က ထိုးေပးသည္။ ဦးက်င္က တေယာကိုေရာ္၊ အ႐ိုင္ထိုးႏိုင္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဦး ေလးကို မ်က္လုံးႏွင့္ စကားေျပာသည္ ကို တခ်ဳိ႕က စကားလုံးႏွင့္ ဖုံးကြယ္ ၾကသည္။ ဦးေလးကိုသည္ Film Score အကယ္ဒမီ ၃ဆုရရွိခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံျခား ဒါ႐ိုက္တာႀကီးအခ်ဳိ႕က ဇာတ္ကား ႐ိုက္ကူးစဥ္ကပင္ Music Timing ႏွင့္ ႐ိုက္ကူးထားေလေတာ့၊ Film Score လုပ္သူအတြက္ ပို၍အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ပါသည္။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္တြင္ Music အားနည္းမႈေၾကာင့္ ဦးေလးကိုအ႐ုပ္ မၾကည့္ဘဲ Unscene..No ႏွင့္ မွတ္ၿပီးတီးရသျဖင့္ Music Timing ကို တအားတြက္ေနရသည္။ ျမန္မာ့ ႐ုပ္ရွင္တြင္ ဒါ႐ိုက္တာ ဦးခင္စိုးသည္ ႏႈတ္ကေန Music Timing ေပးၿပီး ႐ိုက္ကူးသည္ကို ေတြ႕ဖူးႀကဳံ ဖူးသည္။
႐ုပ္ရွင္သီခ်င္းသြင္းသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ဦးေလးကိုသည္ Notes ပိုင္ႏိုင္ၿပီး Arrangement ေကာင္းမ်ားကို ရရွိထားသျဖင့္ ဝိုင္းစုံတီးရာတြင္ အခက္အခဲမရွိခဲ့ပါ။ ဦးေလးကိုသည္ Body Language တအားေကာင္း ၿပီး၊ ထူးျခားဆုံးကေတာ့ ဂီတ genius ရထားသူျဖစ္သည္။ ဂီတသူ ရဲေကာင္းျဖစ္သည္။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ ဂုဏ္ထူး ေဆာင္ဂီတပါရဂူဘြဲ႕ရရွိခဲ့သည္။
ယဥ္ေက်းမႈတကၠသိုလ္တြင္ ဦးေလးကိုသည္ သင္ခန္းစာမ်ားပို႔ခ် ျခင္း၊ အခ်ိန္ပိုင္းေဟာေျပာေပးျခင္း၊ ဘြဲ႕ယူစာတမ္းမ်ား ျပင္ပစာစစ္ (External Examiner) ႏွင္႔ ႀကီး ၾကပ္သူ (Supervisor) အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ၆-၆-၂ဝဝ၉ မွစ ၍ ေငြဆယ္သိန္းျဖင့္၊ ဂီတလုလင္ေမာင္ကိုကို ပညာသင္ဆု၊ ေငြပေဒသာပင္ကို စိုက္ထူခဲ့သည္။ ႏြမ္းပါး ေသာ ဂီတေက်ာင္းသားတစ္ဦး၊ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးကို ယဥ္ေက်းမႈ တကၠသိုလ္တက္ႏိုင္ရန္ ပညာသင္စရိတ္ေထာက္ ပံ့ေပးခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၇ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၁ဝရက္ေန႔ ကြယ္လြန္ခဲ့ ၿပီး၊ ၉ႏွစ္ျပည့္သည့္တိုင္၊ ရရွိေန ေသာ အႏုပညာသုခုမေၾကးမ်ားကို မိသားစုဝင္မသုံးေစဘဲ၊ ဦးေလးကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ၊ ပေဒသာပင္ထဲတြင္ ထည့္ဝင္ထားလ်က္ရွိသည္။ သမိုင္းဆိုသည္မွာ လူေတာ္မ်ား၏ အတၴဳပၸတၱိျဖစ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္ဂီတႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေလ့လာခဲ့ရာတြင္ Conductor သံစုံတီးဝိုင္းတြင္ ႀကီးၾကပ္ညႊန္ၾကားသူ ဂီတမွဴးတစ္ဦးသည္ ႏိုင္ငံျခားဂီတ တကၠသိုလ္ႀကီးတြင္ ၈ႏွစ္ၾကာ ဘြဲ႕ယူၿပီးမွသာ Conductor အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္သည္ဟု သိရသည္။ ႐ုရွား ႏိုင္ငံတြင္ရွိေသာ ခိုက္စေကာကီး ဂီတတကၠသိုလ္တြင္ Conductor ျဖစ္ရန္ ၈ႏွစ္တက္ရသည္ဟု သိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ႐ုရွားတြင္ ဂီတ ပညာသင္ယူခဲ့သူတို႔မွာ ဦးေမာင္ေမာင္ (ျမန္မာ့အသံ)စႏၵရားေစာေဂဟာ၊ ဦးေစာႏု၊ ကလိုမွဴး (Floot) တို႔ ျဖစ္ၿပီး၊ ၆ႏွစ္တာ ႐ုရွားဂီတတကၠ သိုလ္တက္ခဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္။ ပထမ ႏွစ္တြင္ စကၠဴေပၚက စႏၵရားခလုတ္ မ်ားကို ႏွိပ္ေနရသည္။ ဒုတိယႏွစ္မွ သာ စႏၵရားကို ကိုင္ခြင္႔ရခဲ႔သည္။ တတိယႏွစ္တြင္ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္ သည့္ Subject ဘာသာအလိုက္ ခြဲ၍ တက္ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။
ဦးေလးကို၏ ထူးျခားမႈမွာ ဗဟုိသတင္းစဥ္တြင္ တီးခတ္စဥ္က အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ား၏ အမ်ဳိးသားသီခ်င္းမ်ားကို အလြတ္တီးႏိုင္သည့္ genius ရွိသည္။ တခ်ဳိ႕အသိနည္းေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွ ဧည့္သည္ေတာ္ႀကီးမ်ား ေရာက္လာသည့္အခါ၊ ဆရာဦးဒီေလး (Saxophone) ထံအကူအညီ ေတာင္းရယူခဲ့သည္။ ဦးေလးကို၏ တန္ဖိုးႀကီးလွေသာ စကားတစ္ခြန္းကို ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မည္မဟုတ္ပါ။ “စကားလုံးသည္ ပစ္ေပါက္ရန္မဟုတ္။ တန္ဆာဆင္ရန္ျဖစ္သည္” ဤသို႔ ဂီတပညာျဖင့္ အႏုပညာ အရပ္ရပ္ကို ပံ့ပိုး၊ ဖန္တီးေပးႏိုင္ပါေသာ ပညာရွင္ႀကီး ဂု႐ုဆရာကို၊ ဦးေလးကို ဟုေခၚေသာ (ဂီတလုလင္ ေမာင္ကိုကို)အား ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဂါရဝျပဳမွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။အစဥ္ထာဝရေလးစားေနမည္ ျဖစ္သည့္…
ဒါ႐ိုက္တာေမာင္ေဗဒါ
