အိမ္ေနာက္ေဖး က ခံတက္ပင္၊ ေဆာင္းရက္ေတြ ထဲမွာ ၿငိမ္သက္ေအးစက္။ သူ႕အရြက္ေတြထဲမွာ သူ႕ကိုယ္ သူျပန္ဝွက္လို႔။ နံနက္ေစာေစာခ်မ္း ခ်မ္းစီးစီးထဲမွာ ငါခံတက္ပင္ ေအာက္ေရာက္သြား။ ခံတက္ရြက္ မ်ား ၿငိမ္သက္လို႔ပါလား။ မင္းဘဝ ကို မင္းေက်နပ္ပါစ။ ငါ ေမးမိ၊ ခံတက္ပင္ကိုၾကည့္လို႔။ေဆာင္းေလ ရွရွထဲမွာ ခံတက္ပင္ဟာ ၿငိမ္သက္ တည္ၾကည္။ ႏွင္းမႈန္ဝတ္ရည္ေတြ ဥတြဲခို။ ခံတက္ရြက္ေတြ စိမ္းစိုလု႔ိ။ ေဆာင္းရက္ေတြ ကုန္လုလု။ ခံတက္ ပင္ဟာ ရြက္ေဟာင္း ဝါဝါေတြေျခြ ခ်ဖို႔ရာ အသင့္ျဖစ္ပါၿပီ။
ေဖေဖာ္ဝါရီလထဲမွာ သူ႕အရြက္ ေတြ စေၾကြတယ္။ ခံတက္ပင္ သစ္ရြက္ က်ိဳးက်ဲဆုတ္ခြာစ ေဆာင္းရက္ထဲ မွာပဲ။ တစ္စ တစ္စ ေၾကြက် လာတဲ့ သစ္ရြက္ေတြ ေလမွာလြင့္ေခ်ေပါ့။ ခံတက္ပင္ သစ္ရြက္ေတြေၾကြၿပီ။ ခံတက္႐ုိးတံကိုင္းေတြ အၿပိဳင္းၿပိဳင္း ေပၚလာၿပီ။ ခံတက္ပင္ အ႐ုိးစု သူ႕႐ုပ္သြင္ ငါျမင္ၿပီ။
ခံတက္ပင္ တိတ္ဆိတ္ၿပီ။ ခံတက္ပင္ ၿငိမ္သက္ၿပီ။ မတ္လဆန္း မွာ ခံတက္ပင္ဟာ ဗလာထီးထီး သူ႔ခ်ည္းသာ ဘာမွ်မရွိ။ ခံတက္ပင္ သူဟာ ေျခာက္ေသြ႕ ၿငိမ္သက္ တစ္ခု ခုကို နက္နက္နဲနဲ ဝင္စားေနပံုပဲ။ ခံတက္ပင္ သူဟာ မလႈပ္မယွက္ ၿငိမ္သက္၊ တစ္ခုခုကို အိမ္မက္မက္ ေနပံုပဲ။ ခံတက္ပင္ သူဟာ ႏြမ္း ေဖ်ာ့ၿငိမ္သက္၊ တစ္ခုခုကို တိတ္ တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေရတြက္ေနပံုပဲ။ ခံတက္ပင္ ၿငိမ္သက္ဆဲ သူ႕အကိုင္း ေတြထဲမွာ အသက္ဓာတ္ စီးဆင္း ေနသံ ငါ ၾကားရၿပီ။
မတ္လလယ္ကို ေရာက္ေပါ့။ခံတက္ပင္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ဆန္႔ထြက္ေနတဲ့ သူ႔အကိုင္းေတြ ထက္မွာ ရြက္ႏုစိမ္းစိမ္း ကေလးေတြ ထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီ။ ေႏြဦးေန႔ တစ္ေန႔ရဲ႕ ေန႔လယ္ခင္း ခံတက္ ပင္ရင္းမွာ ငါ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေရာက္သြားမိျပန္တာ။ အသက္ဓာတ္ စိမ္းစိမ္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ စိမ္းစိမ္း အိမ္မက္ စိမ္းစိမ္း ခံတက္ပင္ဟာ သ႔ူ တစ္ကိုယ္ လံုးကို လိမ္းက်ံၿပီ။ အေရွ႕ ဘက္ဆီ တိုးထြက္ ေနတ့ဲ ကိုင္းတံမွာ ခံတက္ရြက္ ႏုႏုေလးေတြ ငါျမင္ရၿပီ။ သိပ္က်က္သေရ ရွိတာပဲကြဲ႕။ ခံတက္ ပင္ကို ငါေျပာမိရဲ႕။ သူ႕ပင္စည္ သူ႕ ကိုင္းတံ သူ႕သစ္ရြက္ေတြမွာ အသက္ ဓာတ္ စိမ္းစိမ္းဟာ ဆန္းၾကယ္စြာ တိုးေဝွ႔ ပ်ံ႕ႏွ႔ံခဲ့ၿပီ။ ခံတက္ပင္အေပၚ ဘက္ျဖာထြက္ေနတဲ့ ကိုင္းတံေတြ ထဲမွာ ရြက္ႏု စိမ္းစိမ္းကေလးေတြ ထြက္ျပဴလာၿပီ။ အသက္ဓာတ္ စိမ္းစိမ္းဟာ ေလမွာတဖ်တ္ဖ်တ္ လႈပ္လို အေဝးက တစ္စံုတစ္ေယာက္ ရယ္ေမာသံကို ၾကားမိသလိုလို။ အေဝးကလူ တစ္ေယာက္ ေလထဲမွာ ေတးတေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ဆိုေန သလိုလို။ မိုးသားတိမ္တိုက္ေတြ ဟာ သတင္းစကား ေတြကိုေဆာင္ ယူလာၿပီဆို ခံတက္ပင္ သူ႕ကိုင္း တံေတြကို ညင္သာစြာ ေဝ့ရမ္းေပါ့။ သူ႕ဝမ္းေျမာက္မႈဟာ စိမ္းလန္း တဲ့ခံတက္ရြက္ ႏုႏုေလးဆီမွာ။ သူ႕ကိုယ္ထည္ဟာ ၾကည္လင္ေသာ မိုးသား ေကာင္းကင္ ထဲမွာ။ သူ႕ ရွင္သန္ျခင္းဟာ ေျမသားျပင္ ထက္ မွာ ေကာင္းစြာ တည္ၿပီ။ ေန႔ရက္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ ကုန္ဆံုးသြား။ ခံတက္ရြက္ စိမ္းႏုႏုေလးေတြ တျဖည္းျဖည္း ရွင္သန္ႀကီးထြား စိမ္းလန္းေသာ ေန႔ရက္မ်ား။
ေနမ်ဳိး
