ျပီးခဲ့တဲ့ စာေပေဟာေျပာပြဲရာသီက ကိုၿငိမ္းတို႔ ေအာင္ပင္လယ္မွာ စာေပေဟာေျပာပြဲ တစ္ပြဲလုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဟာေျပာတဲ့ ဆရာေတြကေတာ့ “ေနေဇာ္ႏိုင္” နဲ႔ အျခားသံုး ေယာက္ပါ။ ေနေဇာ္ႏိုင္ကေတာ့ ေအာင္ပင္လယ္ေရာက္ ေရာက္ခ်င္း ကိုၿငိမ္းကို လာႏုတ္ဆက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စီစဥ္သူေတြ က စီစဥ္ေပးတဲ့ ဟိုတယ္မွာ မတည္းဘဲ ကိုၿငိမ္းအိမ္ မွာပဲတည္းပါတယ္။
ေအာင္ပင္လယ္မွာ ေဟာေျပာပြဲေတြ ၄-၅ ႀကိမ္ ေလာက္ လုပ္ဖူးၿပီး စာေရးဆရာ ဆိုသူေတြလည္း ၁ဝ ေယာက္၊ ၁၅ ေယာက္ေလာက္ လာေဟာဖူး တယ္။ ဒီေဟာေျပာၾကသူေတြထဲ မွာ ကိုၿငိမ္းထက္ပိုၿပီး သက္ႀကီး ဝါႀကီးသူဆိုလို႔ ဆရာကိုေလး (အင္းဝဂုဏ္ရည္ ) တစ္ဦးပဲရွိ ပါတယ္။ ဒီလို လာေဟာေျပာ ၾကသူေတြထဲမွာ စာေရး ဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာရယ္လို႔ ေလာက္ေလာက္လားလား မျဖစ္သူေတြ ေတာ္ပါပါတယ္။ အဲ…ၿငိမ္းသစ္တို႔ပြဲတုန္းကေတာ့ ၿငိမ္းသစ္ အိမ္လာတယ္။ ငယ္ေပါင္း ေတြဆိုေတာ့ ေျပာစရာေတြလည္း မ်ားမွမ်ားပါ။
ကိုၿငိမ္းလည္း တစ္ျပည္လံုးပတ္ၿပီး ေဟာေျပာပြဲေတြ အမ်ားႀကီး ေဟာဖူးတယ္။ ေရာက္တဲ့ ေဒသက ေဒသခံဆရာႀကီးေတြ၊ ဆရာမႀကီး ေတြကို အရင္ဆံုးဝင္ၿပီး ဂါရဝျပဳပါ တယ္။ အထူးသျဖင့္ အဲဒီေဒသက အခုေခတ္လူငယ္ေတြ မသိေတာ့တဲ့ ဆရာမ်ိဳးေတြကို ေဖာ္ေနတယ္။ အေလးျပဳခ်င္တယ္။ ဒီဆႏၵအတြက္ ဥပမာေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာခ်င္တယ္။ သန္လ်င္ ေရာက္ရင္ ဆရာသန္လ်င္ဘုန္းေအာင္ ရဲ႕ ၁၉၅၈ ခု စက္တင္ဘာ ၃ဝ မွာပါတဲ့ “မ်ိဳးခ်စ္သူရဲေကာင္း” ကို ရြတ္ဆို ဂုဏ္ျပဳမယ္၊ ေရႊဘိုေရာက္ရင္ ေငြတာရီ ၂ -က်ပ္တန္ မဂၢဇင္းထဲက ဆရာမ အႏြဲ႕(ေရႊဘို)ရဲ႕ “မယ့္ရင္ေသြး’ ကဗ်ာကို ရြတ္မယ္။ သံတြဲေရာက္ရင္ ပုဂၢလိကမဂၢဇင္း ေငြတာရီထဲက ေမာင္သင္းမြန္ (သံတြဲ)ရဲ႕ “လိႈင္း” ကဗ်ာရြတ္မယ္။ အဲ…ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ထဲ ေဟာေျပာခြင့္ရရင္ေတာ့ ေမေဇာ္ (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)ရဲ႕ “သည္ေအးရိပ္” ကိုရြတ္မယ္။
မႏၲေလး တကၠသိုလ္ကေတာ့ ေမာင္လူခင္(မႏၲေလး တကၠသိုလ္) ရဲ႕ “အိမ္အိုသို႔အျပန္” ရြတ္မယ္။ ကသာေရာက္ရင္ ၫြန္႔ေဝ (ကသာ) ရဲ႕ ‘ခြဲစိတ္ခန္းအဝင္..”၊ က်ံဳေပ်ာ္ ေရာက္ရင္ ေမာင္ျပဳျပင္ (က်ံဳေပ်ာ္) ရဲ႕ ေသြးေသာက္မဂၢဇင္းပါ “အမ်ိဳးသားစိတ္ႏွင့္ ညီၫြတ္ေရး’ ကဗ်ာ ရြတ္မယ္။ ဘုတလင္ေရာက္ရင္ ဆရာ ဘုတလင္ခ်စ္ေလးရဲ႕ ေသြးေသာက္ထဲက “ေရႊပြဲလာမ်ားသို႔” ရြတ္မယ္။ ပ်ဥ္းမနားေရာက္ရင္ ၁၉၅၈ ခု ဇန္နဝါရီလထုတ္ ေသြးေသာက္ထဲက ဆရာပ်ဥ္းမနားရဲလွရဲ႕ “ေအာင္လံ ရိပ္ဝယ္” ကဗ်ာရြတ္မယ္။
သလႅာေျမေရာက္ရင္ေတာ့ ၅၅ ခုႏွစ္ ေသြးေသာက္ထဲက ေဇာ္ (သလႅာ)ရဲ႕ “ႏြမ္းေၾက” ကို ေဆြးေဆြးလြမ္းလြမ္း ရြတ္မယ္။ အင္းေလးေရာက္ရင္ ၅၉ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီ ေသြးေသာက္ထဲက ဆရာလား ဆရာမလားေတာ့ မသိ။ “ေဌးျမင့္ႏြယ္(အင္းေလး)ရဲ႕ “ျပည္ ေထာင္စုႏွင့္တပို႔တြဲ” ကဗ်ာကို ရြတ္မယ္။ ျဖဴးေရာက္ရင္ေတာ့ ေရႊျဖဴး-လြင္သစၥာရဲ႕ ကိုယ့္ခ်စ္သူ ‘ကဗ်ာ ခက္” ဆိုတဲ့ ေသြးေသာက္ကဗ်ာရြတ္မွာေပါ့။ အဲ…ဆင္ေပါင္ဝဲ ေရာက္ရင္ ေမာင္သင္းၾကဴ (ဆင္ေပါင္ဝဲ)ရဲ႕ “ေလာင္းေလွရွင္’ကဗ်ာ။
က်ံဳဒါးေရာက္ရင္ေတာ့ ‘က်ံဳဒါး ေက်ာ္မြန္”ရဲ႕ ညီၫြတ္ေသာ က်ီးကန္းမ်ား။ ပုသိမ္ေရာက္ရင္ ဆရာ ပုသိမ္ ေမာင္ေထြးညိဳရဲ႕…”ေဆာင္း ေလ..” ကဗ်ာ၊ ပန္းတေနာ္ေရာက္ ရင္ ေမာင္ေရျပာ(ပန္းတေနာ္) ရဲ႕ “ဆႏၵမြန္”ကဗ်ာ။ အင္းေတာ္ေရာက္ရင္ “အင္း ေတာ္ ေမာင္Óဏ္ရွင္”ရဲ႕ “မိခင္သို႔” ကဗ်ာ၊ ေတာင္ငူေရာက္ရင္ ေကတုလင္းႏိုင္ရဲ႕ “ရင့္က်က္ျခင္းသ႐ုပ္’ ကဗ်ာေပါ့။ ျမစ္ႀကီးနားေရာက္ရင္ ခင္ေလးျမင့္ (ျမစ္ႀကီးနား)ရဲ႕ “ထိုပုရိ” ကဗ်ာ၊ ျမဝတီေရာက္ရင္ ျမဝတီ ရဲေခါင္ရဲ႕ “ျပည္သူႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” ။ဓႏုျဖဴေရာက္ရင္ေတာ့ ဓႏုျဖဴ ေက်ာ္ထြန္း(ေနာင္..အီၾကာေကြး) ရဲ႕ ႐ႈမဝထဲက “တိုက္ပြဲေပ်ာ္” ကဗ်ာ။ စလင္းေရာက္ရင္ ဆရာ စလင္း ခင္ေမာင္ရည္ရဲ႕ “အေလ့ပန္း” ကဗ်ာ ရြတ္မယ္။ တြံေတးေရာက္ရင္ တြံေတးသက္ဦးရဲ႕ “ေဝးေအာင္ပင္လွမ္း’ ရြတ္မယ္။ ေရနံေျမမွာ ေရနံ ေျမခ်စ္သူရဲ႕ “ေတာ္လွန္ေရး၏အေမြမ်ား”ကို ရြတ္မယ္။ဟုတ္ၿပီ။ မႏၲေလးသားတစ္ ေယာက္အေနနဲ႔ မႏၲေလးမွာ ေဟာေျပာမယ္ဆိုရင္ မႏၲေလးက မသိတဲ့ ဘယ္ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ကဗ်ာကို ရြတ္မွာလဲ အေမးရွိလာရင္…၁၉၆၃ ခု ဒီဇင္ဘာလထုတ္ ျမဝတီမဂၢဇင္းထဲက မ်ိဳးျမင့္ႏြယ္(မႏၲ ေလး)ရဲ႕ “ကိုယ့္ေမတၱာ စမ္းေခ်ာင္း ကေလး’ ကဗ်ာ ရြတ္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။
ေစာဘရန္ၿငိမ္း
