မဂၢါဝပ္ ၁၂ဝဝ ေက်ာ္ ထြက္ရိွမယ့္ ေက်ာက္ မီးေသြးသံုး လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပး စက္႐ုံ ႀကီးကိုအရပ္ဘက္ အဖဲြ႕အစည္းေတြ က ကန္႔ကြက္ၾကတယ္ဆုိပဲ။ ကရင္ ျပည္နယ္ဘက္မွာ တည္ေဆာက္ မွာတဲ့။ လ်ာထားၿပီတဲ့။ Daily Eleven ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရ တယ္။ ဒီလိုေတြ ၾကားရ၊ ဖတ္ရရင္ ကြၽန္မေတာ့ အေတာ္ေလးစိတ္လက္ မခ်မ္းမသာ ျဖစ္မိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆုိေတာ့ ေက်ာက္မီးေသြးဆုိတာ လူသားေတြအတြက္အႏၲရာယ္ ေကာင္ႀကီးဆုိတာသိေနလို႔ပါရွင္။ ေက်ာက္မီး ေသြးေလး တစ္ခဲႏွစ္ခဲ ေလာက္ေလာင္တာကေန ထြက္ရိွလာ တဲ့ေက်ာက္မီးေသြးေငြ႕ေလး နည္း နည္းေတာင္မွပဲဘယ္ေလာက္ မႊန္ထူေနပါသလဲရွင္။
မီးရမွ တုိးတက္မယ္လို႔ ကရင္ ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ထင္ျမင္ယူ ဆခ်က္ ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရပ္ဘက္ အဖဲြ႕အစည္း ၁၄၇ ဖဲြ႕ ကလည္း ကန္႔ကြက္ပါသတဲ့။ ျပည္သူ ေတြရဲ႕ ဆႏၵကို အရမ္းေတာ့ လ်စ္လ်ဴ ႐ႈမယ္ မထင္မိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မီးရမွ တုိးတက္မယ္လို႔ ထင္လို႔ ဆက္လုပ္ မယ္လို႔ လူႀကီးက ေျပာပါသတဲ့။ အားလံုးလည္း မီးရမွတုိးတက္မယ္ ဆုိတာ သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္တဲ့။ ကြၽန္မလည္း စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ဒီေက်ာက္မီးေသြး မီးခုိးေခါင္းတုိင္ ေတြက ထြက္တဲ့ မီးခုိးမည္းညစ္ညစ္ ေတြ ကမၻာကို လႊမ္းၿခံဳခဲ့တာ ၾကာပါ ၿပီ။ ေက်ာက္မီးေသြးကုိ ေျမေအာက္ ဆင္းၿပီး သက္စြန္႔ဆံဖ်ား တူးေဖာ္ခဲ့ တဲ့ လုပ္သားေတြေတာင္ ေခတ္ၿပိဳင္ လူေတြထက္ ေစာေစာေသေက်ခဲ့ၾက တာ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ေက်ာက္မီး ေသြးမႈန္ေတြကုိ ႐ွဴၿပီး ပင္ပန္းတႀကီး လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြရဲ႕ အဆုတ္ ထဲမွာ ေက်ာက္မီးေသြးမႈန္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနမွာပါပဲ။ ဂ်ပ္ခဲႀကီးေတြ ျဖစ္ ေနမွာပါပဲရွင္။ ေရာဂါေဝဒနာဆုိးေတြ ခံစားၾကရၿပီးမွ ေသၾကမွာပါ။
ေနာက္တစ္ခု ေက်ာက္မီးေသြး မီးခုိးေခါင္းတုိင္ေတြက ထုတ္လႊတ္တဲ့ မီးခုိးေငြ႕ေတြ အမႈန္အမႊားေတြဟာ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ ၿမိဳ႕ျပအိမ္ရာလူထု အေပၚကို တစိမ့္စိမ့္တအိအိ က်ေနခဲ့မွာလည္း အေသအခ်ာပါပဲ ရွင္။ ကာလၾကာရွည္စြာပဲ ကမၻာေျမ ျပင္အႏွံ႔မွာ ေခတ္မီတုိင္းျပည္တိုင္း ဟာ စြမ္းအင္ေလာင္စာအတြက္ မီး ခုိးေခါင္းတုိင္ထဲက မီးခိုးမည္းႀကီးေတြ ကို ထုတ္လႊတ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီအတြက္ ရတဲ့ အက်ဳိးအျမတ္က စည္းစိမ္ခ်မ္း သာ တစ္ခုတည္းေပပဲလား။ ေက်ာက္ မီးေသြးတြင္းတူး အလုပ္သမားေတြက အစ ေက်ာက္မီးေသြး စက္႐ုံရိွတဲ့ ေဒ သတြင္း ေနထုိင္သူမ်ား အားလံုးရဲ႕ က်န္းမာေရးအေျခေအန။ မီးေတြ ထိန္ထိန္လင္းေန႐ုံနဲ႔ အသက္ေတြ ရွင္သန္ေရးနဲ႔ ဘယ္ဟာ အေရးႀကီး မလဲ စဥ္းစားမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဆႏၵျပသူေတြက မီးမလင္းခ်င္ေနပါ ေစ၊ ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ံုေတြ မတည္ေဆာက္ဖို႔ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပေန ၾကတာ ျဖစ္မွာပါ။ ကြၽန္မႏိုင္ငံေရး ကုိ ေဆြးေႏြးတာထက္ ႏုိင္ငံ့အေရးကို စိတ္ပိုၿပီး ဝင္စားမိတယ္။ ေက်ာက္ မီးေသြးစက္႐ုံ ဖြင့္ျခင္းခံၾကရမယ့္ ေဒသတြင္းက လူေတြကိုလည္း ကိုယ္ ခ်င္းစာမိတယ္။ နဂုိကတည္းက ျမန္မာ ျပည္မွာ တစ္ေန႔တျခား ေရာဂါမ်ဳိးစံု ျဖစ္ေနတာပါ။ တုိးတုိးၿပီးကုိ ေရာဂါ ေတြ စံုေနတာပါ စာဖတ္သူ။ ကင္ ဆာေရာဂါသည္ေတြေတာင္ တစ္ေန႔ တျခား ပိုမ်ားလာၿပီလို႔လည္း ၾကားသိ ဖတ္ရပါတယ္ရွင္။ ဒီေတာ့ ဒီအမႈန္ ေတြ၊ ဒီေက်ာက္မီးေသြးမႈန္ေတြ၊ မီး ခိုးမႈိင္းေတြကို ႐ွဴ႐ိႈက္ဒဏ္ခံရမယ့္သူ ေတြကို သနားမိတယ္။ ကိုယ္တုိင္ အပါအဝင္ေပါ့ေလ။
တစ္ခုရိွတယ္။ ေက်ာက္မီးေသြး ကုိ သန္႔စင္ၿပီး စက္႐ုံမွာ လည္ပတ္ ေစလို႔ေတာ့ ရပါတယ္တဲ့။ ဒါဆုိရင္ ေတာ့ အႏၲရာယ္ မရိွဘူးဆိုရင္ ဘယ္သူကမွလည္း မကန္႔ကြက္ေတာ့ ဘူး ထင္ပါတယ္။ လူထုအားလံုးလည္း မီးေတြ ထိန္ထိန္လင္းၿပီး စည္းစိမ္ေတြ ခံစားလို႔ ရတာေပါ့ရွင္။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ေက်ာက္မီးေသြး ႐ိုင္းေတြကုိ လူေတြအတြက္ အႏၲ ရာယ္ကင္းေအာင္ သန္႔စင္တဲ့ေနရာ မွာ စကားေျပာလာပါၿပီ။ သန္႔စင္ခ က အဆမတန္ စရိတ္ႀကီးေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေရရွည္ေက်ာက္မီးေသြး စက္႐ုံ လည္ပတ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါ ဘူး။ ဒီေတာ့လည္း ကုန္ၾကမ္းကုိ ကုန္ၾကမ္းအတိုင္း လည္ပတ္ဖို႔ပဲ ရိွပါ ေတာ့တယ္ရွင္။
အစက ကြမ္းၿခံကုန္းဘက္မွာ ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ုံ ေဆာက္မယ္ ဆုိၿပီး ၾကားလိုက္ေသးတယ္။ ဟုတ္ မဟုတ္ ေဆာက္ မေဆာက္ မသိေပ မယ့္ ရင္တုန္မိပါတယ္။ ကြမ္းၿခံကုန္း ဆိုတာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးနဲ႔ မေဝးလွဘူး ေလ။ အဲဒီစက္႐ုံေတြသာ လည္ပတ္ ရင္ေတာ့ ရန္ကုန္တစ္ၿမိဳ႕လံုး ဟက္ ပီးဘတ္ေဒး ခဏခဏ ဆုိစရာမလို ေလာက္ေတာ့ဘူး ထင္တာပဲ စာဖတ္ သူ။ ခုထိေတာ့ ထပ္မၾကားေသးပါ ဘူးေလ။
X X X X
တစ္ခါလည္း ၾကားမိဖတ္မိပါ ေသးတယ္။ ထိုင္းဘက္က မသံုး ေတာ့တဲ့ ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ုံ ပစၥည္းေတြနဲ႔ နယ္စပ္မွာ ကိုယ့္ျပည္ တြင္းမွာ ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ုံေတြ ေဆာက္ေတာ့မယ္ ဆုိလားပဲရွင္။ ၾကားရသိရတုိင္းလည္း စိတ္မသက္ မသာ ရိွလွပါတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔ သက္ ႀကီးရြယ္အုိေတြထက္ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကေလးေတြကို ေရာဂါ မထူေစခ်င္ဘူးရွင္။ စိမ္းလန္းစိုျပည္ တဲ့ သစ္ေတာေတြ၊ ယာခင္းေတြကုိ ျဖတ္သန္းတုိက္ခတ္လာတဲ့ ေလျပည္ ေလညင္းကိုပဲ ႐ွဴ႐ိႈက္ေစခ်င္ပါတယ္။ ေမွာင္မည္းေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေပၚ က က်လာမယ့္ အဆိပ္သင့္ ေလမႈန္ ေလမႊားေတြကို ေပးမ႐ွဴေစခ်င္ပါဘူး စာဖတ္သူ။
ကြၽန္မတုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ Gas ကလည္း ေတာ္ေတာ္ကို ထြက္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ အစဥ္အဆက္ ျဖစ္ ေပၚ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ျပႆနာေတြေၾကာင့္ Gas ကို ျပည္တြင္းလံုေလာက္ေအာင္ သံုးႏုိင္စြမ္း မရိွေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခု ပ်ဳိးေထာင္စ ျပဳေနတဲ့ လူငယ္ ေတြ ႀကီးလာမယ့္၊ အရြယ္ေရာက္လာ မယ့္ ေနာင္ဆယ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္ဆုိရင္ ကြၽန္မတုိ႔ တုိင္းျပည္ လည္း စြမ္းအင္မလံုေလာက္တဲ့ ျပ ႆနာမရိွႏုိင္ေတာ့ဘူးလို႔ ယူဆမိပါ တယ္။
ကြၽန္မ ဘာသာျပန္စာအုပ္ ဖတ္ ဖူးပါတယ္။ (ေမာင္ထြန္းသူ ေရးတဲ့ ‘ရဲတုိက္’ ဆုိတဲ့ ဘာသာျပန္စာအုပ္ ပါ။ မွားရင္ျပင္ေပးပါရွင္။) အစ အဆံုး စိတ္ဝင္တစား ဖတ္ရပါတယ္။ ေက်ာက္မီးေသြးတူး လုပ္သားေတြရဲ႕ ဘဝကို ပံုေဖာ္ထားတာပါ။ ေက်ာက္ မီးေသြးမႈန္ေတြ ေန႔စဥ္႐ွဴ႐ိႈက္ေနရတဲ့ တြင္းတူးလုပ္သားေတြရဲ႕ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး ခံစားမႈေတြ ဖတ္ၿပီး ဖတ္သူ ကြၽန္မကိုယ္တုိင္ အသက္႐ွဴ မဝခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက တုိ႔ျပည္မွာ စက္႐ုံေတြ မရိွလို႔ေတာ္ ေသးရဲ႕လို႔ ေတြးခဲ့မိပါေသးတယ္။ အခုေတာ့ အသံေတြ ၾကားလာရပါၿပီ။
တုိင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္သူ ေတြကလည္း ကိုယ့္တုိင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းႏုိးရာရာ ေရြးခ်ယ္ဖန္တီးၾက တာ လက္ခံပါတယ္။ အေကာင္းဆံုး လည္း ျဖစ္ေစခ်င္ၾကမွာပါ။ အခုကိစၥ မွာလည္း စြမ္းအင္မလံုေလာက္လို႔ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ အားေပး စက္႐ုံေတြ ဖြင့္ဖို႔ ႀကိဳးစား ၾကည့္တာလို႔ ျမင္မိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့… အခုအခ်ိန္မွာ တစ္ကမၻာလံုး ေက်ာက္မီးေသြးသံုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ုံေတြကို ဖ်က္သိမ္းေနၾကပါၿပီ။ ဘယ္ႏုိင္ငံကမွ ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ုံ ထပ္ထုတ္ဖို႔ မႀကိဳးစားၾကေတာ့ပါဘူး။ ႏုိင္ငံတုိင္း မွာရိွတဲ့ ႏုိင္ငံသားတုိင္းကလည္း ကန္႔ကြက္ေနၾကတာပါပဲ။ ဒီအခါမွာ ဆင္းရဲေနေသးတဲ့ ကြၽန္မတုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ုံေတြ ဖြင့္ဖို႔ လမ္းစေတြကုိ အိမ္နီးခ်င္းတခ်ဳိ႕က ျမင္လာၾကတာပါပဲ။ Gas ကို ေပါ ေပါမ်ားမ်ား သံုးႏုိင္လာေတာ့ သူ တုိ႔အတြက္ မလိုအပ္ေတာ့တဲ့၊ အၿမဲ ကန္႔ကြက္ခံေနရတဲ့ ဒီေက်ာက္မီးေသြး စက္႐ုံေတြကို ကြၽန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံထဲ ထုိး ထည့္ခ်င္တာေပါ့ရွင္။ မထုိးထည့္ ေတာင္ တုိ႔ႏုိင္ငံထဲ ေလထုညစ္ညမ္း မႈ သက္သာသဟဲ့ ဆုိတဲ့ အျမင္နဲ႔ လာထားခ်င္ၾကပံု ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလထုဆုိတာ ကမၻာ့ ေတာင္ဘက္ျခမ္းက လူတစ္ေယာက္ အသက္႐ွဴထုတ္လိုက္တဲ့ အက္တမ္ ေလးကို ဟုိဘက္ ကမၻာ့ေျမာက္ဘက္ ျခမ္းက လူက ႐ွဴ႐ိႈက္မိႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကေလးပါပဲ။ ကြၽန္မစာေတြထဲ မွာ ဖတ္ဖူးခဲ့ပါတယ္။
ကမၻာႀကီးမွာ တစ္ကုိယ္ေကာင္း ဆန္ခ်င္လို႔ မရပါဘူး။ သူ႔ႏုိင္ငံ၊ ငါ့ ႏုိင္ငံလို႔သာ ကဲြျပားေနခဲ့တာပါေလ။ ႐ွဴရတဲ့ ေလက ဒီကမၻာေပၚမွာ ရိွတဲ့ ေလတစ္မ်ဳိးတည္းပါပဲ စာဖတ္သူ။ နဂိုကတည္းက ကြၽန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ သစ္ပင္ သစ္ေတာေတြ ဝိသမသမား ေတြေၾကာင့္ ဆုိးဆုိးရြားရြား ပ်က္စီးခဲ့ ရတဲ့ အတြက္ ဥတုရာသီေတာကို မမွီ ႏုိင္သေလာက္ပါပဲ။ ဒီအခ်ိိန္မွာ ေက်ာက္မီးေသြး စက္႐ုံေတြကုိ လွ်ပ္ စစ္မီးအတြက္ တစ္ခုတည္းနဲ႔ တည္ ေဆာက္ၾကရင္ေတာ့ ကမၻာ့ဖန္လံုအိမ္ ႀကီးထဲက ဖန္လံုအိမ္အေသးတစ္ခု ထပ္ဖန္တီးႏုိင္ၿပီ ထင္တာပါပဲ စာ ဖတ္သူ။
တစ္ခါတစ္ခါ ကြၽန္မေလ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား အေတြးမ်ဳိး ေတြးမိပါေသးတယ္။ ဘာကိုလဲ ဆုိ ေတာ့ ဒီလိုပါစာဖတ္သူ။ ”ေၾသာ္..ငါတုိ႔ကမၻာေျမႀကီးမွာ ေက်ာက္မီး ေသြးဆုိတဲ့ ပစၥည္းအစားစိန္ေတြခ်ည္း ပဲ ျဖစ္လုိက္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ ကြၽန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံလည္း ခ်မ္းသာမယ္။ ဒီေက်ာက္ မီးေသြး ျပႆနာလည္း မတက္ေတာ့ ဘူးေပါ့ေနာ္ စာဖတ္သူ။
အခုေတာ့ တာဝန္ရိွသူမ်ားက လည္း ေက်ာက္မီးေသြးသံုး လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပး စက္႐ုံစီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မွာပဲလို႔ မိန္႔ ၾကားတယ္။ အရပ္ဘက္ လူ႔အဖဲြ႕ အစည္းေတြကလည္း ကန္႔ကြက္ ေၾကာင္း သေဘာထားေတြ ထုတ္ျပန္ ၾကပါၿပီ။ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မလဲ မေတြးတတ္ႏုိင္ေတာ့ပါ။
ကြၽန္မ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္မိပါ တယ္။ မိမိေနတဲ့ အင္ပါယာတစ္ခုမွာ ေက်ာက္မီးေသြးစက္႐ုံေၾကာင့္ မီး ေတြ ထိန္ထိန္ညီးၿပီဆုိပါစို႔။ စီးပြား ေရးေတြလည္း စက္႐ုံေတြအဆက္ မျပတ္ လည္ပတ္ရလြန္းလို႔ တုိးတက္ လာၿပီဆုိၾကပါစို႔။ တစ္ခုပါပဲရွင္၊ တစ္ ခုပါပဲ။ ကိုယ့္နယ္ေျမထဲက လူေတြ မိန္းမ၊ ေယာက်္ား၊ လူႀကီး၊ ကေလး ေတြရဲ႕ ဆုိးရြားလာမယ့္ က်န္းမာေရး အေျခအေန။ မ်ဳိးဆက္သစ္ေလးေတြ ရဲ႕ အနာဂတ္ေျခလွမ္းေတြ။ အမ်ား ႀကီး ေက်ာ္ၾကည့္မွ ျဖစ္ေတာ့မွာ။ အနက္ေရာင္ မီးခုိးေတြ၊ ေက်ာက္မီး ေသြးအမႈန္အမႊားေတြ ေရာျပြမ္းေန တဲ့ ေလထုေတြ၊ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အက္ စစ္မိုးေတြ၊ ရင္ထဲမွာ ေနာက္က်ိက်ိ အေတြးေတြ။
X X X X
ဒါဆုိရင္ နင္တုိ႔ အေမွာင္ထဲ မွာေနၾက၊ ငါတုိ႔ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား အတြက္ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေသးဘူးလို႔ အမိအဖတုိ႔က သားသမီးတုိ႔ကို ဆူ ေျပာေျပာမယ္ဆုိပါစို႔။ ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ မတုိ႔ သားသမီးေတြကလညာ္း မိဘ ေတြ စိတ္မညစ္ရေအာင္၊ ကိုယ္မလို ခ်င္တာေတြလည္း မရေအာင္ တစ္ ခါတည္းပဲ ေျဖပါမယ္။ အိမ္တစ္အိမ္ ရဲ႕ ဥပမာေပါ့ရွင္။
”ဟုတ္ကဲ့ပါ အေမနဲ႔အေဖ။ ကြၽန္မတို႔ သားသမီးေတြ ေမွာင္ထဲမွာ ပဲ ေရာင့္ရဲေနထိုင္ပါ့မယ္။ သဘာဝ ကေပးတဲ့ လမင္းႀကီးရဲ႕ အလင္း ေရာင္နဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြကုိ ေငးေမာ ၿပီး ေစာေစာအိပ္ပါမယ္။ ဟိုတုန္းက လုိပဲ သားသမီးေတြ က်င့္သားရေနပါ ၿပီ အေမနဲ႔ အေဖ။ သားတုိ႔ သမီးတို႔ ေအးျမတဲ့ ေလျပည္ေလညင္းကို ခံယူ ရင္း သန္႔ရွင္းတဲ့ေလကိုပဲ ႐ွဴပါရေစ” လို႔ ေျပာပါမယ္။
X X X X
ဘယ္အရာမဆို အျမင့္ဆံုးကုိ ေရာက္ၿပီးရင္ ျပန္က်တာပါပဲ စာ ဖတ္သူ။ ကြၽန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံလည္း အခု အခ်ိန္မွာ အျမင့္ကို တက္စျပဳေနေပ မယ့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးၿပီးႏုိင္ငံေတြကေတာ့ ဘယ္အထိ ဆက္တက္ႏုိင္မွာတဲ့လဲ။ တုိးတက္ျခင္းနဲ႔ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းက ဒြန္တဲြေနတာ ဆုိေတာ့ကာ…။
တစ္ေန႔ ကြၽန္မတုိ႔လည္း အျမင့္ ဆံုးကို ေရာက္မွာပါ။ အေတြးအေခၚ ေတြ ဖလွယ္ရင္း၊ ျငင္းခုံၾကရင္း၊ ေရြးခ်ယ္ၾကရင္းကပဲ အေကာင္းဆံုး ကုိ ေမွ်ာ္မွန္းရမွာပါ။ ရၾကမွာပါ။ ဒီ ေတာ့မွပဲ ကြၽန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံႀကီးလည္း ထိန္ထိန္ရယ္လင္း…ေလျပည္ ညင္းနဲ႔အတူ။
စိုးၾကည္ျဖဴ
