ကြၽန္ေတာ့္ စားပြဲေပၚမွာ ျမစ္ကမ္းေဘး က ေက်ာက္တံုး ကေလးရွိသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ မိတ္ ေဆြ တခ်ိဳ႕ႏွင့္ ျမစ္ကမ္းေဘးသို႔ ေရာက္ခဲ့စဥ္ ထိုေက်ာက္တံုးကေလး ကို ေကာက္ယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ ေသခ်ာစြာ ခ်ိန္း ဆိုထားၾကသူမ်ားလို ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾက သည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ျမစ္ကမ္း ေဘးမွ ေက်ာက္တံုးကေလးကို ေတြ႔ လွ်င္ေတြ႔ခ်င္း ေကာက္ယူကာ ဂ်ာကင္ အက်ႌအိတ္ထဲသို႔ ထည့္ထားလိုက္ သည္။ မိမိႏွစ္သက္ေသာ အရာတစ္ခု ကို ပိုင္ဆိုင္ထားရေသာ လူ တစ္ ေယာက္၏ ေက်နပ္ေသာ ခံစားမႈျဖင့္ ကမ္းေျခမွာ ကြၽန္ေတာ္ လမ္းသလား သည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ကမ္းေျခမွ ေက်ာက္တံုးကေလးမ်ားကို စိတ္ဝင္ စားသည္။ သို႔ရာတြင္ တစ္ခုမွ်ႏွင့္ လံုေလာက္ၿပီျဖစ္သည္။
ထိုေန႔က ကမ္းေျခမွျပန္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္အခန္းသို႔ ျပန္ေရာက္ လာေသာအခါ ေက်ာက္တံုးကေလး ကို စားပြဲေပၚသို႔ တင္ထားလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္စားပြဲေပၚမွာ ျမစ္ေရစီးေန သည္သို႕ ေက်ာက္တံုးကေလးသည္ သူမူလပံုသဏၭာန္အတိုင္းတည္ရွိေန သည္။ ထိုေန႔က ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ေစာ ေစာပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ေက်ာက္တံုးကေလးက အိပ္စက္ေန သည္လား၊ သို႔မဟုတ္ ႏိုးေနသည္ လား။
ေက်ာက္တံုးကေလးသည္ သူ၏ ဇာတိဌာေနရင္းကို ေအာက္ေမ့ေန မည္လား။ စင္စစ္ေက်ာက္တံုးက ေလးသည္ ျဒပ္ထုတစ္ခုမွ်သာ။ သို႔ရာတြင္ သူ႕ကိုထိေတြ႔ ကိုင္တြယ္ လိုက္ေသာအခါ ေအးစက္ေသာ အထိအေတြ႔ကို ရသည္။ ေက်ာက္တံုး ကေလးသည္ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ေသာ အခန္း၏ အပူခ်ိန္တြင္ ပို၍ေအးစက္ ေနေပသည္။ ေန႔လယ္ခင္းခ်ိန္တြင္ အခန္း ကေလးသည္ ပူေႏြးလာသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေက်ာက္တံုးေလးကို ေကာက္ယူ ကိုင္ တြယ္ မိျပန္ရာ ေအးစက္ေသာ အထိ အေတြ႔ကို ရေပသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ေက်ာက္တံုးကေလးကို စားပြဲထက္သို႔ ျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။ ေက်ာက္တံုး ကေလးမွာ သိပ္မႀကီးပါ။ လက္ဖဝါး၏ သံုးပံုတစ္ပံုခန္႔သာ ရွိပါသည္။ ေက်ာက္တံုး ကေလးသည္ ထုသြင္မွာ အနည္းငယ္ထူထဲၿပီး လႈိင္းရစ္ကေလး မ်ား ပါရွိပါသည္။ ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ သည္ သူ႔ကိုတိုက္စားခဲ့သျဖင့္ ေခ်ာေမြ႔ ေနေပၿပီ။ ေက်ာက္တံုးကေလးသည္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္ ႏွစ္ေပါင္း မည္မွ် ၾကာျမင့္ေအာင္ ကမ္းေျခ၌ ရွိေနခဲ့ပါသနည္း။ ဤသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္၏ လူႏွင့္အရာဝတၱဳ တစ္ခုတို႔ ဆက္စပ္ပံုကို ရည္ၫႊန္း လိုျခင္း ျဖစ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ ေန႔မွာျဖစ္ေစ ညမွာျဖစ္ေစ သတိရတိုင္း ေက်ာက္ တုံးကေလးကို ကိုင္တြယ္ ၾကည့္မိ ၿမဲျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အခါမ်ား၌ ေက်ာက္တံုး ကေလးသည္ ေအးစက္ ေနလ်က္ပင္။
ရက္သတၱတစ္ပါတ္ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့သည္အထိ ေက်ာက္တုံး ကေလးသည္ ေအးစက္ေနခဲ့ပါသည္။ ဒီကေန႔ ေန႔ခင္းတြင္ ေက်ာက္တံုး ကေလးကို ကိုင္တြယ္ၾကည့္မိေတာ့ အခန္းတြင္း အပူခ်ိန္ႏွင့္ အညီအမွ် ေႏြးေနသည္ ကို ေတြ႔ရေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ျမစ္ကမ္းေဘးမွ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ ေက်ာက္တံုး ကေလးကို စားပြဲေပၚမွာပင္ ထားရွိခဲ့ သည္။ သူသည္ ျမစ္ကမ္းေဘးမွ ေက်ာက္တံုးကေလး မဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ သူသည္ စားပြဲေပၚမွ ေက်ာက္တံုး ကေလး ျဖစ္ေနခ်ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ သိခ်င္ပါေသးသည္။ ေက်ာက္တုံး ကေလး မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျပန္ လည္ေအးစက္လာမည္ဆိုသည္ကို ျဖစ္ပါသည္။ ျမစ္ကမ္းေဘးကို ေရာက္လွ်င္ ေခ်ာေမြ႔ေနေသာ ေက်ာက္တံုးကေလးကို ၾကည့္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အား ဘဝေနထိုင္နည္း တစ္ခုကို ေျပာျပေနသလို သင့္ကို စဥ္းစားေစလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
ေနမ်ိဳး
