“အခ်ိန္ ႏွင့္ဒီေရသည္ လူကိုမ ေစာင့္ ” Time and tide wait for no man.. သိုးေဆာင္းစကားပံုက ဤသို႔ ဆိုထားသည္။ ‘အခ်ိန္’ဆိုေသာ ေဝါ ဟာရသည္ စကားလံုးႏွစ္လံုးတည္း ျဖစ္ေသာ္ျငား၊ အားလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္ ပတ္သက္ေနေသာ ေဝါဟာရျဖစ္၍ ‘စကၠန္႔၊ မိနစ္၊ နာရီ၊ ေန႔ရက္၊ လ၊ ႏွစ္’ စသည္တို႔ကို ေပါင္းစည္းထား ျခင္းျဖစ္သည္။ သဘာဝတရားႀကီး သည္ ေလာကလူသားတိုင္းကို ‘အခ်ိန္’ဟူသည့္ လက္ေဆာင္မြန္ကို အညီအမွ် ေဝငွထားပါသည္။
“လူမိုက္က အခ်ိန္ကိုျဖဳန္း၍ ပညာရွိက အခ်ိန္ကိုအသံုးခ်သည္” ဟု ဓမၼပဒ ေဒသနာေတာ္မွာလည္း ဆံုးမထားပါသည္။ အခ်ိန္ဆိုတာ ဘဝအတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ ေရွးပညာရွိတုိ႔ကမူ အခ်ိန္ သည္ သင့္အတြက္ေကာင္းေသာ အာဟာရ၊ လက္ဝတ္တန္ဆာ၊ လွပ ေသာ သမီးကညာတို႔ကို ယူေဆာင္ ေပးလိမ့္မည္။ သင္တစ္ႀကိမ္လက္မခံ လိုက္မိလွ်င္ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္လာ ေတာ့မည္မဟုတ္ဟု ဆိုထားပါသည္။ ‘အခ်ိန္’ဆိုတာ လူ႔ဘဝ၏အျဖစ္ အပ်က္ေတြႏွင့္ စီးဆင္းေနသည့္ ေရစီးသန္ေသာ ျမစ္တစ္စင္းျဖစ္၍ တိုေတာင္းလွသည့္ဘဝေတြကို မဆင္ မျခင္ အခ်ိန္ျဖဳန္းလွ်င္၊ ပို၍ပင္ တို ေတာင္းသြားမည္ျဖစ္သည္။ မေန႔က အျဖစ္အပ်က္တို႔သည္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့၍ လက္ရွိပစၥဳပၸန္ အခ်ိန္သည္သာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ ေပလိမ့္မည္။
“ယေန႔တစ္နာရီသည္ မနက္ ျဖန္ ႏွစ္နာရီထက္ တန္ဖိုးရွိသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္သည္ ေရတစ္တြင္း၊ ျမစ္တစ္စင္း၊ ပင္လယ္တစ္ခု ျဖစ္၍ မေရာက္ေသးေသာ အနာဂတ္ဆို သည္မွာ ဆုပ္ကိုင္မရေသာ သက္တံ့ ႏွင့္ တံလွ်ပ္တစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္သည္။ “အခ်ိန္ကို ငါျဖဳန္းခဲ့၏။ သို႔အ တြက္ အခ်ိန္က ငါ့ကိုျဖဳန္း၏”ဆိုသည့္ ရွိတ္စပီးယားစကားကို အတုယူ၍ တစ္ေန႔လွ်င္ ၁၅ မိနစ္၊ နာရီဝက္မွ် အေပ်ာ္အပါးေတြထဲမွ ထုတ္ယူၿပီး အခ်ိန္ကိုအသံုးခ်ၾကည့္ပါက ၂ႏွစ္၊ ၃ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ မ်ားစြာေသာ ရလဒ္တို႔ကို ရရွိလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းသည္လည္း အသက္၃၂ႏွစ္ အတြင္း အခ်ိန္ကို ေကာင္းစြာအသံုးခ် ခဲ့၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာႀကီးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထိုနည္းတူ ေအဗရာဟန္လင္ကြႏ္း (အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ ၁၄ ေယာက္ေျမာက္ သမၼတ) သည္ သူဖတ္႐ႈလိုေသာ ဥပေဒစာ အုပ္ကို ၁ဝမိုင္မွ်ေဝးသည့္ စာအုပ္ ပိုင္ရွင္ရွိရာသို႔သြား၍ ရသမွ်အခ်ိန္ ကိုလုကာ စာဖတ္ခဲ့သည့္အတြက္ ဘဝေအာင္ျမင္မႈကို ရရွိခဲ့သည္။ ဆရာျမသန္းတင့္သည္လည္း ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလက အေရးေတာ္ပံု ‘တပ္သား’ဇာတ္သိမ္း ပိုင္းစာအုပ္ကိုဖတ္လို၍ ၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွ ၂၂ မိုင္ေဝးေသာ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ရွိ အရာ ရွိအိမ္သို႔သြား၍ ဖတ္႐ႈခဲ့ရေသာ အက်ိဳးမ်ားေၾကာင့္ ‘ေလ႐ူးသုန္သုန္’၊ ‘ဓားေတာင္ကိုေက်ာ္၍ မီးပင္လယ္ ကိုျဖတ္မည္’စေသာ ဂႏၱဝင္ ဝတၳဳႀကီး မ်ားကို ေရးသားႏိုင္ခဲ့သည္မွာ အခ်ိန္ ကို အသံုးခ်မႈပင္ျဖစ္သည္။ ‘နပိုလီယံ’ သည္ ဝါတာလူးစစ္ ပြဲကို အႏိုင္တိုက္၍ ‘ဝယ္လင္တန္’ အားဖမ္းယူရန္ စိတ္ကူးထားေသာ္ လည္း၊ စစ္ေျမျပင္သို႔ ၂နာရီမွ် ေနာက္က်ခဲ့၍ စစ္႐ံႈးခဲ့ရသည့္အတြက္၊ နပိုလီယံက ေနမင္းႀကီးအား “၂နာရီ သာ သင့္အားငါတား၍ ရမည္ဆိုပါ က ဤေလာက၌ ဘာမဆို ငါေပးႏိုင္ သည္”ဟု ေျပာဆိုဟစ္ေၾ<ြကး ခဲ့ဖူးသည္ မွာ အခ်ိန္၏တန္ဖိုးကို သိ၍ျဖစ္ သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ “Time is a great magician”။ အခ်ိန္သည္ ႀကီးက်ယ္ ထင္ရွားေသာ မ်က္လွည့္ဆရာႀကီး ျဖစ္သည္။ လူေတြဟာ ငွက္ေတြလိုပဲ အခ်ိန္နဲ႔အတူ ပ်ံသန္းရမည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ “လူဆိုတာ ပံုသြင္း ယူရတဲ့ ရႊံ႕မဟုတ္။ စိုက္ပ်ိဳးရေသာ အပင္ျဖစ္သည္”ဟု ဂါေတး၏ ေျပာ စကားႏွင့္ “ဘဝဆိုတာ အေကာင္း ဆံုးမွတစ္ပါး ဘာမွလက္ မခံဘူးဆို လွ်င္ ခဏခဏ အေကာင္းဆံုးကိုပဲ ရတတ္သည္”ဆိုသည့္ ‘ဆမၼားဆက္ မြန္’ ၏အဆိုမ်ားအရ ‘အခ်ိန္ႏွင့္ ပညာ’ ကို အရင္းျပဳ၍ တည္ေဆာက္ မွသာ ကိုယ့္ဘဝအရွင္သခင္သည္ ကိုယ္သာပင္ျဖစ္မည္။ အခ်ိန္ကိုေခြၽတာျခင္းသည္၊ အတိုးေပးထားသည္ထက္ ပို၍အ က်ိဳးအျမတ္မ်ားသည္။ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားသူတို႔သည္ တစ္စကၠန္႔ပင္ အဆံုး႐ံႈး မခံႏိုင္ၾကပါ။ အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိစြာ အသံုးျပဳမႈသည္လည္း လူေတာ္လူေကာင္းတုိ႔၏ အရည္အ ခ်င္းေကာင္းျဖစ္၍ ‘အခ်ိန္မီခ်ဳပ္၊ အစုတ္သက္သာ”၊ “ပစ္ၿပီးေသာျမား၊ ေျပာၿပီးသားစကား၊ လြန္ၿပီးေသာ အခ်ိန္တို႔သည္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လာ ႐ိုး ထံုးစံမရွိ”သည့္အတြက္ “ဘယ္ အရာအတြက္မွ် အခ်ိန္ကိုရွာမရပါ”။ “အခ်ိန္ဆိုတာက ရေအာင္ဖန္တီးယူရ တာ”ဆိုသည့္ ခ်ားလ္စ္ဘက္တန္၏အဆိုအရ၊ လူတိုင္းလူတိုင္းတို႔သည္ ကိုယ့္အတြက္ အခ်ိန္ကိုကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးယူၾကရေပမည္။ စကၠန္႔မွ် အခ်ိန္ေလးပင္လွ်င္ အဘယ္မွ် အက်ိဳးရွိပါသလဲဆိုလွ်င္ ကေနဒါႏိုင္ငံမွ ‘ဘင္ဂြၽန္ဆင္’ဆိုသူ အတြက္၊ ထိုတစ္စကၠန္႔သည္ မီတာ ၁ဝဝေျပးရန္ ဖူလံုသည့္အခ်ိန္ျဖစ္ သည္။
“When there is life there is hope” လူေတြသည္ အသက္ရွင္ ေနသမွ်ကာလပတ္လံုးမွာ ေမွ်ာ္မွန္း ခ်က္ရွိေနသည္။ အတုယူစရာ ေကာင္းသည့္ သာဓကတစ္ခုမွာ လယ္တီ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ခရီးသြားရင္း မ်ားလွစြာေသာ က်မ္းတို႔ကို ျပဳစုခဲ့ သည္။ ၁မိနစ္ကုန္သြားတိုင္း တစ္ မိနစ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ ကို အသံုးခ်မႈျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူ ပင္ အဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဟိုေရး႐ိႈး နယ္လ္ဆင္’၏ အေလ့အက်င့္ ေကာင္းတစ္ခုမွာလည္း ေန႔စဥ္ ကိစၥ အဝဝတို႔ကို အၿမဲတမ္း ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ႀကိဳတင္ၿပီးစီးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ သျဖင့္ ေအာင္လံထူေနသည့္ ‘နပို လီယံ’၏စစ္တပ္ကို တိုက္ခိုက္၍ အႏိုင္ ရခဲ့သည္မွာလည္း အခ်ိန္ကို အသံုးခ် မႈပင္ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ အခ်ိန္ကိုမွီ၍ ျဖစ္ရ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္အခ်ိန္ကို ႏွေျမာၾက ရပါမည္။ ဤေခတ္သည္ လူတကာ ႏွင့္ အၿပိဳင္လုပ္ေဆာင္ၾကရ၍ ကိုယ္ အိပ္ေနလွ်င္ သူကဦးသြားလိမ့္မည္။ “စြမ္းသူထက္ ေဆာသူက သာသြား ေပလိမ့္မည္”။ တစ္ေန႔၃နာရီခန္႔အိပ္ ၍ ၂၁နာရီ အလုပ္လုပ္သြားသည့္ ‘အိုင္းစ္တိုင္း+၏ လံု႔လဝီရိယမ်ိဳးဆို လွ်င္ အလြန္ေကာင္းေပစြ။ “မေမွာင္ခင္ သင့္မီးအိမ္ကို ထြန္းထားပါ” ဆိုသည့္ “အာေရဗ်” ဆို႐ိုးသည္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မ႐ိုး ပါ။
“Time is life. Time is money”
“အခ်ိန္သည္ဘဝ၊ အခ်ိန္သည္ ေငြ”
“အခ်ိန္သည္ အကုန္ျမန္သည္”
“အခ်ိန္သည္ တိုင္ပင္ရန္ အေကာင္းဆံုး အေဖာ္မြန္” ျဖစ္၍ ဆရာခ်စ္စံဝင္း၏ ၾကြယ္ဝေစမည့္ နည္းလမ္း၇ခုတြင္၊ နံပတ္၅ လမ္းၫႊန္ ခ်က္မွာ “အခ်ိန္ကို မိတ္ေဆြဖြဲ႕ပါ ရန္သူမလုပ္ပါႏွင့္”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး အခ်ိန္ကို မိတ္ေဆြဖြဲ႕ၾကပါစို႔။
ေဌးၾကည္(စလင္း)
