သားသတ္႐ံုထဲကသိုးလို
ဓားသြားလွည့္ ရာလိုက္ၾကည့္ေနရတဲ့ ေခတ္
ဒီေအာ္ပရာ ငါမၾကည့္ဘူး။
မီးေလာင္တိုက္မႈတ္ေျပာင္းဝမွာ မိတကြဲဖတကြဲေတြ
အေတ့ခံထားရတဲ့ေခတ္
ဒီေအာ္ပရာ ငါမၾကည့္ဘူး။
မလံုမၿခံဳခံတပ္ေတြနဲ႔
ၿမိဳ႕ပ်က္အူသံတည္ေဆာက္ေနရတဲ့ ေခတ္
ခိုးသားငါးရာနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးေနတဲ့
ဟန္ေဆာင္အကန္းေတြေပါမ်ားတဲ့ ေခတ္
ဒီေအာ္ပရာ ငါမၾကည့္ဘူး။
ၫႊတ္ကြင္းထဲ စိုက္ဝင္ေနတဲ့
ဘဝအေသေတြ စီးေမ်ာေနတဲ့
ေခတ္
ဒီေအာ္ပရာ ငါမၾကည့္ဘူး။
လူျဖစ္က်ိဳး နပ္ခဲ့သလား
လူအျဖစ္ဂ်ိဳး (ခ်ိဳး)ကပ္ခဲ့သလား
အစာအိမ္နဲ႔ စီးခ်င္းထိုးဖို႔
ကိုယ့္အသားတစ္ကို
အေမွာင္ခန္းထဲ သယ္သယ္သြားေနရတဲ့
အခန္းေမွာင္ေမွာင္ေတြနဲ႔
ေခတ္
မၾကည့္ဘူး
မၾကည့္ဘူး
မၾကည့္ဘူး
ဒီေအာ္ပရာ ငါဘယ္ေတာ့မွ မၾကည့္ဘူး။
လင္းျပည့္အိမ္
