သီတင္း ကြၽတ္လရာသီ၊ ဆီမီး ကြၽတ္လရာသီ၊ ဆီမီး ၿမိဳင္ၿမိဳင္လတန္ေဆာင္ တိုင္ႏွင့္အတူ ေဝးကြာသြားခဲ့ေလၿပီ ဆရာ။ ပန္းခ်ီဒီဇိုင္းပံုေဖာ္တိုင္း ရာသီမသိ ပန္းနဲ႔ၫႇိဆိုသလို လရာသီ ေတြကို တစ္ဆင့္တစ္ဆင့္ အလီလီ ေရးဆြဲခဲ့ရင္း၊ သမိုင္းေနာက္ခံ ပန္း ခ်ီမ်ားႏွင့္အတူ ဆရာထားရစ္ခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီဒီဇိုင္းစာအုပ္မ်ားမွ ႏွစ္ေပါင္း လေပါင္း စုေဆာင္းၿပီး ပန္းခ်ီသမား ေတြရဲ႕ ရင္ထဲကို အေရာက္ပို႔ေပးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူး။ တစ္ခါတေလ ကြၽန္ေတာ္ ႏွင့္အတူ ဘုရားႀကိဳဘုရားၾကားသြား ခဲ့ၾကရင္း အုတ္နံရံေတြေပၚမွာ ဒါ အင္းဝေခတ္ဦး၊ ဒါကုန္းေဘာင္ေခတ္ ေႏွာင္း၊ ဒါပုဂံစေသာ အသိပညာေပး ရင္း ေဆးမင္ေကာက္ေၾကာင္းေတြကို ပိုင္ႏိုင္စြာစုေဆာင္းခဲ့တဲ့ဆရာ။ ေအးေဆးစြာ တည္ထားေရးဖြဲ႕ ခဲ့ရင္း ယခုေတာ့ ေဝးကြာသြားခဲ့ ေသာ္လည္း မေမ့ႏိုင္ပါၿပီဆရာ။
စာမ်က္ႏွာႏွင့္ အတိတ္က ျမန္မာမႈေတြကို ပံုေဖာ္ခဲ့ရင္း ဘဝဆံုး သည္အထိ ဝမ္းစာျပည့္စြာ ျမန္မာ မႈမ်ားကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ရင္း၊ ဆီမီးတိုင္ ေလးေတြက အလင္းေရာင္ေပးသလို တစ္ဆင့္တစ္ဆင့္ ကူးယူစြာ ထြန္းၫႇိ ရင္းႏွင့္အတူ ယခုေတာ့။ ႏွစ္မ်ားစြာၾကာခဲ့ေသာ မႏၲေလး၊ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မ်ားကမွ အစျပဳ၍ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ေတြကို ျပန္လည္သတိရ ေနမိတယ္။ ဆိုင္းတန္း႐ုပ္ရွင္႐ံုအနီး ရွိ ေရႊေတာင္တန္းသံေသတၱာရပ္ ဝန္းႏွင့္ သၾကားခ်က္ၾကတဲ့ ႀကံသကာ ထည့္ထားတဲ့ စည္ပိုင္းႀကီးေတြနဲ႔ ဘဝအေဖာ္ျပဳေသာ ႏွစ္မ်ားစြာႏွင့္ အတူ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုတြင္ ပန္းခ်ီတာဝန္ ယူေရးဆြဲေလ့ရွိတဲ့ ကိုဘဦးေလးႏွင့္ ဆရာကိုေက်ာ္ရွင္တို႔ႏွင့္အတူ၊ ပန္းခ်ီ တင္ေမာင္ဦးငယ္စဥ္အခါက ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ဝန္းက်င္ခန္႔ ရွိလိမ့္မည္ လားမသိ။ ခင္ေဆြဦး၊ ေမာင္သိန္းဦး ေလး၊ ေမြးကာစကပင္ မမသိန္းတုိ႔ အိမ္မွာ ပညာဆည္းပူး၍ ဘဝပံု ေဖာ္ခဲ့ရတယ္။ ဆိုင္းတန္း႐ုပ္ရွင္႐ံုမွာ ေစာရ နကၡေရႊဘ၊ ညမင္းသား တင္ၫြန္႔ စေသာ အသံတိတ္ေခတ္က ေအဝမ္း ဆရာၫႇာက ကြၽန္ေတာ္တို႔႐ုပ္ရွင္႐ံု ထဲကို ႐ုပ္ရွင္ျပကာနီးမွ သူ႔သမီးေလး က သူတပည့္ေလးလားမသိ ဝင္လာ ခဲ့ရင္း၊ အသံတိတ္ေခတ္မို႔ ေနာက္ခံ ေျပာတဲ့ႏွစ္ေတြကို ျပန္လည္သတိရ ရင္းႏွင့္ မႏၲေလးေစ်းခ်ိဳတန္း၊ ထမင္း တန္းေလးအပါအဝင္ ျမင္းခြာသံေလး ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ မေမ့ႏိုင္ခဲ့ ပါေပ။ တိရစၧာန္မ်ား မစားခ်င္လွ်င္ သူတို႔အား ၾကင္နာမွာဆိုတဲ့ျမင္း ေသာက္တဲ့ အင္းကေတကန္ႀကီးေတြ ရဲ႕ေရွ႕မွာ စာလံုးႀကီးေတြႏွင့္။ ျမင္ ေယာင္ေနမိတယ္။ ေအာ္ ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာခဲ့ေသာ္လည္း မေမ့ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။
မႏၲေလးေတာင္ေျခက ျမရတနာ မဂၢဇင္းဆိုဒ္ႀကီး ထြက္တဲ့အခ်ိန္၊ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မ်ားဆီက ကြၽန္ေတာ့္ ဆရာ ဦးေအးျမင့္ (ျမန္မာ့႐ိုးရာ)၊ မဂၢဇင္းေရးဆြဲေနတဲ့ ဆရာဦးေအးျမင့္ ႏွင့္ သိကြၽမ္းခဲ့ရာ ယခု ဆရာဆံုးပါး သြားသည့္တိုင္ ဆရာႏွင့္အတူ ေတြ႕ ဆံုရတဲ့အခ်ိန္ေတြကို အမွတ္ရေနမိ တယ္။ ဆရာႏွင့္သိကြၽမ္းခါစမွာပဲ ဆရာရန္ကုန္ကိုေျပာင္းလာေတာ့ ရန္ကင္း႐ုပ္ရွင္က ေလးေလးထြန္းေဝ၊ ႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီးေတြရဲ႕ေတြ႕ဆံု မႈျပဳတဲ့ ရန္ကင္း႐ုပ္ရွင္ပထမထပ္မွာ ဆရာေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ ၁၉၇ဝ ျပည့္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ျဖစ္မည္ ထင္တယ္။ ဆရာႏွင့္အတူ ေတြ႕ဆံုခဲ့ ရင္း ကြၽန္ေတာ္က ဝမ္းသာၾကည္ ႏူးစြာႏွင့္ အိမ့္စပို႔ ၇ဝ ႏွင့္ ဂ်ပန္အို ဆာကာမွာ ဆရာသြားေရာက္ခဲ့ရင္း အဲဒီအခ်ိန္က ယခုတမၸဝတီဦးဝင္း ေမာင္ရယ္၊ အေဖရယ္၊ မစၥတာ ဟယ္ရီရယ္၊ ကရဝိတ္ပံုစံငယ္သြားျပ တဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ဂ်ပန္အေတြ႕အ ႀကံဳေတြ ေျပာျပခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ႏွင့္အတူ ရန္ကင္းမွာ အိပ္ခဲ့ရတယ္။ တစ္ခါတေလ ပဲဟင္းေလးဆင္းဝယ္ ရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ ဥာဏ္ျမင့္႐ုပ္ရွင္ မႏၲေလးက ဇင္ေယာ္ေမာင္ေမာင္က ဂ်င္းေဘာင္းဘီေလးႏွင့္ ဓာတ္ပံုေလး ေတြ ရန္ကင္းျပသေနရင္း အလုပ္ ခန္းေလးျဖစ္ေနေလေတာ့ တနဂၤေႏြ ေန႔မ်ားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အပါးေတာ္ၿမဲ တကၠသိုလ္ေနဝင္းက လာတယ္။ ဗိုလ္သခင္ဆရာလာတယ္။ တစ္ခါတေလ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဝင္း ေဖလည္းလာတယ္။ တစ္ခါတေလ ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးသည္လည္းပါတယ္။ ေလးေလးထြန္းေဝရဲ႕ ရန္ကင္း႐ုပ္ရွင္ မွာ ေခတၱဆံုသလို၊ ညေနပိုင္းမ်ားမွာ ဆံုၾကရင္ စႏၵယားကိုသိန္းေမာင္ႏွင့္ လည္း ေတြ႕ဆံုခဲ့ရတယ္။ ဂီတပန္းခ်ီ မ်ားႏွင့္ပင္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဇနီး သည္က မုန္ဆီေၾကာ္ေလး ဝယ္စား ခဲ့ရင္း အညာသူျဖစ္ေလေတာ့ မုန္ဆီ ေၾကာ္ႀကိဳက္ရွာတယ္။ ရန္ကင္းမွာ ထိုင္စားရင္း ေလးေလးက ငါလည္း စားခ်င္တယ္၊ ေကြၽးဦးဟုဆိုၿပီး ကိုဝင္းေဖႏွင့္အတူ မုန္႔ဆီေၾကာ္စားခဲ့ ရတဲ့ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ႏွစ္ေတြကို ေက်ာ္ခဲ့ၿပီေပါ့။ ဆရာဦးေအးျမင့္ ရန္ကုန္၊ ရန္ ကင္းေရာက္ေတာ့ မႏၲေလးက လက္ ရာရွင္၊ အႏုပညာရွင္ ရန္ကုန္ေရာက္ ေနၿပီဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္သတင္းလႊင့္ ကာ ေရေက်ာ္ကဆန္းၫႊန္႔ဦး၊ ဦးလွ ခင္တုိ႔၊ ဆရာ့ကိုပံုေတြ အပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး ႐ႈမဝကိုလည္း ဆရာ ေရာက္ေနတယ္ဆိုၿပီးေျပာေတာ့ ႐ႈမ ဝကိုစန္းျမင့္က အတိတ္ကျမန္မာမႈ ဆိုၿပီး ပံုေတြေရးေပးခဲ့ရင္း၊ ဆရာႏွင့္ ေတြ႕ဆံုပညာယူခဲ့ရင္း ၾႏႈဃ ျပကၡ ဒိန္ေတြမွာ ေရႊစကားဝါေရးနည္း ျပကၡဒိန္ဆယ့္ႏွစ္ခ်က္ကို ပါေအာင္ ေရးဆြဲခဲ့ရင္း ႐ိုးစင္းလြန္းတဲ့ဆရာ။ ယခုေတာ့ တမလြန္ကို ဆရာအရင္ ထြက္ခြာသြားခဲ့တယ္။
ဆရာ့ကို လစဥ္ေတြ႕ဆံုခြင့္ျပဳၿပီး ဆရာေျပာင္းသြားခဲ့တဲ့ေနရာေတြကို ပါ ေရာက္ခဲ့ရင္း ေရႊတိဂံုေစာင္းတန္း စေသာ အႏုပညာဖန္တီးမႈမ်ား၊ ျမန္မာမႈမ်ားစြာတုိ႔ကို ေရးဆြဲမွတ္ တမ္းတင္ခဲ့ရေသာ အႏုပညာရွင္ႀကီး ကို ပူေဇာ္လို႔ဆံုးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မႏၲေလးကိုျပန္သြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အညာတစ္ေခါက္ေရာက္တိုင္း ဆရာ့ ကို သြားသြားကန္ေတာ့ခဲ့ရင္း ေတာင္ သမန္ေလၫႇင္းႏွင့္အတူ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကို ျပန္လည္လြမ္းမိရတယ္ ဆရာ။ ဆရာႏွင့္အတူ မဟာဂႏၶာ႐ံုရဲ႕ ဗုဒၶရွင္သာသနာျပဳ ေက်ာင္းေတာ္နား မွာ စာဖြဲ႕သံ၊ အဘိဓမၼာတရားသံေတြ ႏွင့္အတူ ထူးျမတ္လွစြာႏွင့္ ဆရာရဲ႕ စကားသံမ်ားမွာ တမလြန္ကိုသိလ်က္ ႏွင့္ပင္ ေမာင္တင္လွဝင္းေရဆိုၿပီး သမီးႀကီးလွလွဝင္းႏွင့္အတူ သားအဖ ႏွစ္ဦး ဒီႏွစ္ မိုးအဝင္မွာ ဆရာ့ကို ေနာက္ဆံုးေတြ႕ဆံုဂါရဝျပဳခဲ့ရတယ္။ ဒီႏွစ္ မိုးအကုန္မွာပဲ ဆရာႏွင့္ ေဝး ကြာသြားခဲ့ရၿပီဆရာ။ ေျဖမဆည္ႏိုင္ခဲ့ၿပီမို႔ ဆရာရဲ႕ ဓမၼပန္းခ်ီေတြ၊ ဓမၼေစတီေတြ၊ ဆရာ ရဲ႕ ပန္းခ်ီျမန္မာမႈႏွင့္အတူ ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာ ျမရတနာ၊ ပန္းခ်ီရတနာ၊ ပန္းခ်ီျပတိုက္၊ သမိုင္းသုေတသီ မႏၲေလးမွာ ၈၆ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ကို မႏၲေလးေတာင္ေျခနားက ပန္းခ်ီျပ ခန္းမွာ ဆရာ့ေမြးေန႔ပြဲေလးလုပ္ ေတာ့ ဆရာသားသမက္၊ သမီးမမိုး။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္အတူ ဆရာ့ကို ခ်စ္ ခင္ၾကသူမ်ားႏွင့္အတူ။ ယခုေတာ့ မႏၲေလးေတာင္ေျခက လြမ္းေတာ္မူ လုိ႔ စာပန္းခ်ီေရးဖြဲ႕ရင္း ေရႊပန္းဆီသို႔ ေရာက္တိုင္း၊ ေဝးကြာသြားတဲ့ ေတာင္သမန္ေလးမွာ ဆရာ့ရဲ႕ နိဗၺာန္ဘံုေလးေပၚမွာ ေလေျပေလ ညင္းေလးႏွင့္အတူ ကန္ေတာ့ပန္း ဆင္ေနမွာပါဆရာ။
ကြၽန္ေတာ့္ရင္မွာျဖင့္
တင္လွဝင္းတင္
