တိုးတက္ေခတ္မီေနပါသည္ဆိုေသာ ယေန႔အင္တာနက္ ေခတ္ႀကီး တြင္ က်႐ႈံးမႈမ်ားျဖင့္ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ အရာမွာ စာအုပ္မ်ားသာျဖစ္ပါ သည္။ တစ္လတစ္လ ရပ္နားသြား သည့္ မဂၢဇင္းေတြ။ ဂ်ာနယ္၊ သတင္း စာေတြ။ အမွန္စင္စစ္ စာအုပ္ထုတ္ ေဝသူတို႔၏ ေရာင္းလိုအားမွာ အ နည္းငယ္မွ် သာျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ထို ေရာင္းလိုအား အနည္းငယ္မွ်ကိုပင္ ဝယ္လိုအားက အမီမလိုက္ႏိုင္ေတာ့ ျခင္းေၾကာင့္သာျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံ သားအမ်ားစုမွာ နည္းပညာမိႈင္းမိေန ၾကေပၿပီ။ ဆင္းရဲသူ၊ ခ်မ္းသာသူ မေရြး စာဖတ္ရျခင္းထက္ ဖုန္းပြတ္ ၍ အင္တာနက္အသံုးျပဳရျခင္းကို သာ ပိုမိုႏွစ္ၿခိဳက္ သေဘာေခြ႕ေန ၾကသည္။ သတင္းစာတစ္ေစာင္ ၂ဝဝ/၂၅ဝက်ပ္၊ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ ၅ဝဝ/၆ဝဝက်ပ္ကို ဝယ္ဖတ္ရမွာ ႏွေျမာ ႀကသည္။ တစ္ေန႔ဖုန္းေဘလ္ ၁ဝဝဝ/၂ဝဝဝက်ပ္ကိုေတာ့ ဆင္းရဲသူ မ်ားပင္ မမႈႀကဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး သံုးစြဲေနႀက၏။ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ ၁၅ဝဝ/၂ဝဝဝက်ပ္ကို ေစ်းႀကီးသည္ ဟု ထင္သည္။ အင္တာနက္ အသံုးျပဳ ျခင္းျဖင့္ စကၠန္႔ႏွင့္အမွ် ကုန္ဆံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ ေငြေၾကးမ်ား ကိုေတာ့ မည္သူကမွ် အေရးတယူ သတိမျပဳမိၾက။ ႏိုင္ငံတစ္ဝန္းတြင္ စာအုပ္ အငွားဆိုင္ေလးမ်ားလည္းလံုး ပါးပါးသြားခဲ႔ရရွာေပၿပီ။ ႏိုင္ငံသား အမ်ားစု စာမဖတ္ၾကေတာ့ပါ။
လူ သားတစ္ဦးအေနျဖင့္ စာဖတ္ရ ေကာင္းမွန္းကိုပင္ မသိၾကေသာသူ မ်ားပတ္ဝန္းက်င္တိုင္းတြင္ မ်ားျပား လာသည္။ ဖုန္းပြတ္၍ အင္တာနက္ အသံုးျပဳရျခင္းကိုပင္ ဘဝတစ္ခုဟု ထင္မွတ္ေနၾက၏။ ထို႔အတြက္ ေၾကာင့္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္တိုင္းတြင္ ေလာက၏ အလွတရားမ်ား တစ္စ တစ္စ ဆိတ္သုဥ္းေပ်ာက္ ကြယ္လာရ ေပၿပီ။ ဘဝသည္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ စာအုပ္ တစ္အုပ္မွ ေပးစြမ္းေသာ အစြမ္း သတိၱမ်ားကေတာ့ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ကို တိုးတက္ေအာင္ျမင္ရန္အတြက္ ဖန္းဆင္းေပးႏိုင္စြမ္း ရွိပါသည္။ ထိုအရာကိုပင္ ယေန႔ႏိုင္ငံသားအမ်ား စုလ်စ္လ်ဴရႈေနၾကျခင္းေၾကာင့္၊ ႏိုင္ငံ ေတာ္ႀကီး တိုးတက္သင့္သေလာက္ မတိုးတက္မဖြံၿဖိဳးရျခင္း၏အခ်က္ တစ္ခ်က္လည္းျဖစ္ေပသည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသား ကုလသမဂၢအေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႔ က ‘စာဖတ္ေသာလူမ်ဳိးတိုင္း တိုး တက္၍၊ တိုးတက္ေသာလူမ်ဳိးတိုင္း စာဖတ္ၾကသည္’ဟု ဆိုခဲ႔သည္။ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး မတိုး တက္မဖြံ႕ၿဖဳိးရျခင္း၏အေၾကာင္းမွာ လည္း ပီျပင္ျပတ္သားစြာ ရွင္းလင္း ေနပါၿပီ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္စိုး ခဲ႔ေသာ အာဏာရွင္မ်ားအား လက္ ညိႇဳးထိုးၾကေပလိမ့္ဦးမည္။ အမွန္ ေတာ့ မိမိေတာ္ေနပါလ်က္ အ ေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ မထင္ေပၚ လွ်င္သာရွိခ်င္ရွိမည္။
မိမိကိုညံ့ဖ်င္း သြားေအာင္ေတာ့ မည္သူက ဖ်က္ဆီး ပစ္၍မရႏိုင္ပါ။ ယခုအခ်ိန္သည္ လက္ညိႇဳထိုးေနရမည့္အစား ႏိုင္ငံ သားတိုင္း လက္မေထာင္ႏိုင္ဖို႔ လို လာပါၿပီ။ ဘဝတစ္ခု လက္မေထာင္ ႏိုင္ရန္အတြက္ ဥာဏ္ပညာရွိဖို႔လို ပါသည္။ ၄င္းဥာဏ္ပညာအား စာ အုပ္စာေပမ်ားက တစ္ဖက္တစ္ လမ္းမွေန၍ ေပးစြမ္းေနသည္မွာ လည္းေသခ်ာလြန္းလွသည္။ စာအုပ္ ဆိုသည္မွာအျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္း အရာမ်ား၊ အေတြးအေခၚမ်ားကို အ ထင္အရွားရွိေနသည့္႐ုပ္ဝထၳဳပစၥည္း မ်ားျဖင့္ စီမံျပဳလုပ္ထားျခင္းျဖစ္ သည္ဟု ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က ဖြင့္ဆိုခဲ႔ သည္။ စာအုပ္ကို လူတို႔တီထြင္ခဲ႔ သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ပင္ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ။ ယခုအခ်ိန္ထိ စာ အုပ္မ်ား၏ အျပင္ပန္းပံု သဏၬာန္မွာ ေျပာင္းလဲလာျခင္း မရွိေသးပါ။ ထပ္ မံတီထြင္တိုးခ်ဲ႕ ေျပာင္းလဲပစ္ရန္လည္း မလိုေသာပစၥည္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ စာအုပ္သည္ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးတည္းက ဖန္တီးျပဳ လုပ္ခဲ႔ေသာအရာလည္းမ ဟုတ္ပါ။ လူမ်ဳိးစံုပါဝင္သည့္ လူသား အႏြယ္အားလံုးတို႔၏ ပူးေပါင္းႀကံစည္ မႈရလဒ္သာ ျဖစ္သည္ဟူ၍ မွတ္သား ခဲ႔ရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အကၡရာကို ေျမထဲပင္လယ္ေဒသ ဖိုး နီးရွင္း လူမ်ဳိးမ်ားက တီထြင္ခဲ႔၍၊ စကၠဴ ကိုတရုတ္လူမ်ဳိးတို႔က စတင္ျပဳ လုပ္ခဲ႔သည္။ ခဲစာလံုး ပံုႏွိပ္စက္ကို ဂ်ာမန္လူမ်ဳိးတို႔က ကမၻာ့အေမြအႏွစ္ အျဖစ္ထားရစ္ခဲ့ၿပီး ၊ ႐ိုမန္လူမ်ဳိး တို႔က လက္ရွိစာအုပ္ပံုစံကို ေပးအပ္ ခဲ႔သည္။ ပံုႏွိပ္အတတ္ပညာကို နည္း ပညာအသစ္မ်ားျဖင့္ မြမ္းမံေပးခဲ႔သူ မ်ားမွာ ၿဗိတိသွ် အေမရိကန္လူမ်ဳိး တို႔ျဖစ္၏။
ထိုစာအုပ္မ်ားက သာလွ်င္ လူတို႔အတြက္ သမိုင္းအဘိဓာန္ မွန္ သမွ်အား ေခတ္အဆက္ဆက္သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ လူ႔သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ လူသားတို႔၏တီထြင္ႀကံဆ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား၊ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္နည္းလမ္းမ်ား အေတြးအေခၚ အားလံုးတို႔သည္ လည္း စာအုပ္မ်ား အထဲတြင္သာကိန္း ေအာင္းေနပါသည္။ အဆံုးအဆမဲ႔ ေသာ ေၾကကြဲမႈ၊ ၾကည္ႏူးမႈ ရသမ်ား ကိုလည္း ထိုစာအုပ္မ်ား ကသာေပး စြမ္းေနပါသည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ယေန႔ေခတ္တြင္ နည္းပညာမိႈင္း ေအာက္ျပားျပားေမွာက္ေနသူမ်ား မ်ားျပားလာျခင္းႏွင့္အတူ စာအုပ္ စာေပမ်ားမ်က္ ႏွာငယ္လာရသည္မွာ လည္းမွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ စာအုပ္မဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတာ့ မည္သည့္အခါ မွ် ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းလည္း မရွိပါ။ အင္တာနက္ သတင္း အခ်က္အလက္ ညစ္ညမ္းမႈမ်ားမွာ စကၠန္႔ႏွင့္အမွ် ျဖစ္ပြားေနပါသည္။ ၄င္း ညစ္ညမ္းမႈမ်ားအား စာအုပ္ စာေပမ်ားကသာ အၿမဲတေစ စစ္ ထုတ္သန္႔စင္ေပးေနပါ၏။ ထို႔အ တြက္ေၾကာင့္ စာအုပ္စာေပ၏စစ္ မွန္ေသာတန္ဖိုးကေတာ့ လံုးဝယုတ္ ေလ်ာ့ပ်က္စီးသြားလိမ့္မည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။
စာအုပ္စာေပအေပၚ တန္ဖိုးထား သတ္မွတ္ေသာ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းအတြင္းမွ လူတို႔၏ဘဝမ်ား စြာသာ ခံယူခ်က္အတိုင္း ကြဲျပားျခား နားသြားရေပလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံသား တိုင္းတိုးတက္ေအာင္ ျမင္ေနပါလ်က္ ႏွင့္ေတာ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ အာဏာ ႐ူးမ်ား၏ လုပ္ရပ္ျဖင့္ ဤႏိုင္ငံႀကီး မတိုးတက္ မဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ျဖစ္လာစရာ အ ေႀကာင္းလည္းမရွိပါ။ ႏိုင္ငံသား တိုင္း၏ေအာင္ျမင္ တိုးတက္မႈကပင္ လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ စစ္မွန္ေသာ ေအာင္ျမင္တိုးတက္မႈ ပင္ျဖစ္ပါ၏။ ထိုကဲ႔သို႔ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ရန္ အတြက္ ႏိုင္ငံသားတိုင္းဥာဏ္ပညာ ျမင့္မားေနရန္ လိုပါသည္။ အထက္ တြင္ဆိုခဲ႔သလိုပင္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ဥာဏ္ပညာ ျမင့္မားေစရန္အတြက္ စာအုပ္စာေပမ်ားကသာ တစ္ဖက္ တစ္လမ္းမွေန၍ ဖန္ဆင္းေပးႏိုင္ ပါေပ၏။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ ‘စာဖတ္ျခင္းသည္ လူငယ္တစ္ ေယာက္၏ ဘဝကို တိုးတက္ေစ႐ံု သာမက၊ ပ်က္စီးျခင္းေဘးမွလည္း ကာကြယ္လိုက္ႏိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေနေန၊ မင္း ကိုယ္ မင္းခ်စ္ရင္ ပညာသင္ပါ။ စာ ဖတ္ပါ။ မိဘကိုခ်စ္ရင္ ပညာသင္ပါ။ စာဖတ္ပါ။ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးကို ခ်စ္ရင္ ပညာသင္ပါ။ စာဖတ္ပါ။ ” ဟူေသာ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ေသာ ဆရာႀကီးဦးေအာင္သင္း ၏စကား ေလးျဖင့္သာ အဆံုးသတ္လိုက္ခ်င္ ပါေတာ့သည္။ ။
ခက္ဆစ္လင္း ( ျပည္)
