ေယာက်ာ္းေတြမွာလည္း အရြယ္အားျဖင့္ သံုးပါးရွိပါတယ္။ ေတြမွာလည္း အရြယ္အားျဖင့္ သံုးပါးရွိပါတယ္။ ၁။ အခ်စ္ကို ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အရြယ္၂။ အခ်စ္ကို ရွာေဖြတဲ့အရြယ္။ ၃။ အခ်စ္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ အရြယ္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာေတာ့ အခ်စ္ ဆိုတာ အခ်ိန္မေရြးရရွိႏိုင္တဲ့အတြက္ ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္ရာကို ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ အခါ ကိုယ္တိုင္ေမွ်ာ္လင့္တာ ေရာက္မလာေတာ့ သင့္ေတာ္ရာကို လိုက္ၿပီးရွာေဖြရျပန္ပါတယ္။ အ သက္အရြယ္ရလာတဲ့အခါငယ္ စဥ္ကလိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကလည္း မရွိ။ ရွာလည္းမရွာေဖြႏိုင္ေတာ့ တဲ့အခါ ေရာက္လာလို႔ ေရာက္လာ ျငား ျပန္လည္ေစာင့္ဆိုင္းေနရ ရွာပါ ေတာ့တယ္။ အမွန္ေတာ့ အခ်စ္ဆို တာ လူတိုင္းနဲ႔ သင့္ေတာ္ပါတယ္။ အခ်စ္စစ္တစ္ခုဟာ လူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ ႏုပ်ိဳေစပါတယ္။
အေသြးအသားကို လည္း လတ္ဆတ္ေစပါတယ္။ ဒါေပ မဲ့ အခ်စ္အတုနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါလည္း ပူစရာသိပ္မရွိပါဘူး။ အနည္းဆံုး ေတာ့ကဗ်ာဆရာျဖစ္ႏိုင္ပါေသး တယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ အမွန္ေတာ့ ကမၻာဦးကတည္းကစတဲ့ ပထမဆံုး မေကာင္းမႈ အသိÓဏ္လည္းျဖစ္ပါ တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အခ်စ္ဆိုတာ အေကာင္းျမင္စိတ္က စတင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဟုတ္ေကာင္းဟုတ္ပါ လိမ့္မယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ အေကာင္း ျမင္စိတ္က စတင္ေကာင္း စတင္ပါ လိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ အဆိုးျမင္စိတ္နဲ႔ အဆံုးသတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ တကယ္ခ်စ္လာတဲ့အခါ အခ်စ္နဲ႔အတူ သံသယစိတ္ဆိုတာ ကပ္လ်က္ပါလာပါေတာ့တယ္။ သံသ ယစိတ္က သဝန္တိုစိတ္ကို အၿမဲတမ္း ႏိႈးဆြေနေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကာလာတဲ့အခါ၊ တကယ္ခ်စ္မိတဲ့ အခါ ကိုယ့္ရဲ႕ခ်စ္သူကိုသံသယနဲ႔ အၿမဲၾကည့္ၿပီးသဝန္တိုစိတ္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ လာပါေတာ့တယ္။ သံသယေတြမ်ား၊ သဝန္တိုစိတ္ ေတြ တိုးပြားလာတဲ့အခါ အလိုလို ေနရင္း မုန္းတီးစိတ္ေတြ ဝင္လာပါ ေတာ့တယ္။ အလကားသက္သက္ ေနရင္း ကိုယ့္အခ်စ္ဆံုးသူကို မုန္းတီး လာပါေတာ့တယ္။ အလြယ္ကူဆံုး အေကာင္းျမင္စိတ္ကေန မေကာင္း ျမင္စိတ္ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီအခါ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ၾကက္သြန္နီလို သေဘာထားလာပါေတာ့တယ္။ စိတ္ ထဲမွာလဲ “နင္နဲ႔ေတြ႕တိုင္း ငါမ်က္ရည္က် ေနရေအာင္ နင္ကလူလား၊ ၾကက္ သြန္နီလား”ဆိုၿပီး ဇေဝဇဝါ ျဖစ္လာ ၾကပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ခ်စ္သူက ၾကက္သြန္ နီမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္သူ႔ကို ၾကက္သြန္နီအျဖစ္ ေမြးဖြားလိုက္တာ ပါ။ အမွန္ေတာ့ “အခ်စ္ဆိုတာ အုတ္တစ္ခ်ပ္၊ သဲတစ္ပြင့္ပါပဲ” တခ်ိဳ႕က ကိုယ့္ရင္ထဲ ကိုယ့္ ဟာကိုယ္ ဘုရားတည္ထားၾကတာ ေလ။ ကိုယ္တိုင္အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ လာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္ ရင္ထဲထည့္ထားတဲ့ဘုရားက ခိုင္မာ ၿပီး ကိုယ့္ခ်စ္သူက ၾကက္သြန္နီျဖစ္ လာပါေတာ့တယ္။ တစ္ခါတေလ မွာလည္း စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါ တယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကိုေခါင္းညိတ္အေျဖေပး လိုက္တာဟာ “သူကိုယ့္ကိုတကယ္ ခ်စ္လို႔ ေခါင္းညိတ္လက္ခံလိုက္တာ လား။ ဒါမွမဟုတ္ ရန္ျဖစ္စရာ လက္ရည္တူေတြကို လက္ခံလိုက္တာ လား” ဆိုတာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ သူေခါင္းညိတ္ၿပီးတာနဲ႔ ရန္ပြဲေတြက စရေတာ့မွာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ေျပာပါ တယ္။ “အခ်စ္ဆိုတာ ဖူးစာဆုံလို႔ႀကံဳ ရတာလဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝဋ္ေၾ<ြကးပါလို႔ ေပးဆပ္ရတာလည္း ျဖစ္ ေနႏိုင္ပါတယ္။ လင္မယားဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ျခမ္းလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရွးဘဝထဲက ရန္ၿငိဳးရန္စ ရွိလို႔ ဒီဘဝထိ တိုက္ခိုက္ေနရတဲ့ ႀကိဳးဝိုင္းထဲက လူႏွစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္” ဒီလိုေျပာေနလို႔ မိန္းကေလး ေတြကိုခ်ည္း အျပစ္ျမင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ ႀကံဳခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳအရဆိုရင္ ေယာက်္ားေတြလဲသိပ္ ေကာင္းလွ တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုေတာ့ ေယာက္်ား ေလးနဲ႔ မိန္းကေလးေတြမွာ မတူညီ တဲ့ သေဘာဆႏၵေတြ ရွိေန တတ္လို႔ ပါ ပဲ။ အခ်စ္မွာေယာက္်ားေတြက စခ်စ္ ပါတယ္” “မိန္းကေလးေတြက ဆက္ခ်စ္ ပါတယ္။” ဒါဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အမွန္ပါပဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ “ရည္းစားစကား စေျပာရင္ ေယာက်္ားေလးေတြကခ်ည္း စေျပာ တာပါပဲ”မိန္းကေလးေတြက စဥ္းစား တယ္။ “ဒီလူ၊ ငါနဲ႔သင့္ေတာ္၊ မသင့္ ေတာ္”ေပါ့။ အေသအခ်ာ စဥ္းစားၿပီး ခိုင္မာၿပီဆိုမွ ေခါင္းညိတ္အေျဖေပး ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ၾကပါ တယ္။
အဲ . . . ၾကာလာတဲ့အခါ မွာ ေယာက္်ားေလးေတြက တျခား ဘက္လွည့္ၿပီး ျပန္စခ်စ္ပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြက ဒီတစ္ေယာက္ကို ပဲ ဆက္ခ်စ္ေနပါတယ္။ စဥ္းစား ၾကည့္ပါ။ အသည္းကြဲရင္ မိန္းကေလး ေတြကခ်ည္း။ ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ ဆိုရင္ မိန္းကေလးေတြက မခံမရပ္ ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ဓားနဲ႔ထုိးတာေတြ ဘာေတြျဖစ္လာပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ သူတို႔မွာ ဗီဇအရ ကို အဲဒီေလာက္ သတိၱမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဓားနဲ႔ထိုးတာေတြ ဘာေတြျဖစ္လာပါ တယ္။ ေၾသာ္ . . . ေျပာသာေျပာ ရတာ။ ခုေခတ္ကတစ္ခုခုျဖစ္တိုင္း ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႔ထိုးခံရတယ္။ “ဘာညာေျပာေနခ်ိန္မွာ က်ဳပ္တို႔ က်ေတာ့ ဓားနဲ႔ထိုးဖို႔မေျပာနဲ႔၊ ကလိ ေတာင္ထိုးမယ့္သူမရွိဘူး”
ေလးစားစြာျဖင့္
အၾကည္ေတာ္
