မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ ေလာကႀကီးဟာ က်ယ္က်ယ္လိုက္လာၿပီး ေနာက္ဆံုး ‘ေလာကအက်ယ္ ႀကီး’ ထဲ ေရာက္လာတဲ့အခါ ကိုယ္ နားမလည္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္က ‘နားမလည္ျခင္း’ ဝါသနာပါတယ္။ ခ်စ္တယ္။ သိေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာလည္း ပ်င္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္စာေတြ အမ်ားႀကီးဖတ္ခဲ့ တယ္။ စာေပါင္းစံု။ ဒီေတာ့ နား မလည္တာေတြလည္း ေပါင္းစံု။ နား မလည္ျခင္းမွတ္စု စာအုပ္လည္း တစ္ေန႔တျခား ‘ထူ’ လာတယ္။ ေနာက္ဆံုး မွတ္စုအထူႀကီး ကုန္တာ ေတာင္ နားမလည္ျခင္းက မကုန္ႏိုင္ ဘူးျဖစ္လာတယ္။ ဒီေတာ့ စာအုပ္ ေတြထဲကရတဲ့ နားမလည္ျခင္းနည္း ကို ခင္ဗ်ားတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ေပးပါ မယ္။
နားမလည္ျခင္းေလးေတြ . . .
(၁) ေလာင္းကစားၿမိဳ႕ေတာ္ လပ္စ္ ေဗးဂတ္ၿမိဳ႕အေၾကာင္း ေရးမယ္ဆုိ ရင္ ေလာင္းကစားဝိုင္းေတြ၊ ဒိုင္ေတြ၊ ဒလန္ေတြ၊ မိန္းမေခ်ာေလးေတြ အမ်ားႀကီးေမြးၿပီး လာသမွ်ပိုက္ဆံ ဝါလား၊ ေယာက္်ားပရိသတ္ကို အိတ္ သြန္ဖာေမွာက္ ေလာင္းကစားခ်င္ ေအာင္ ျမႇဴဆြယ္တာကအစ အကုန္ ေရးမွ ေကာင္းမယ္။ စာအုပ္ မ်က္ႏွာ ဖံုးကိုလည္း အလြန္ေက်ာ့ရွင္းလွၿပီး ကိုယ္လံုးကိုယ္ဟန္ အခ်ိဳးက်ေျပျပစ္ တဲ့မိန္းမေခ်ာေလး တစ္ေယာက္၊ မလံု႔တလံု ဝတ္စားထားေစၿပီး သူမရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္အလယ္ ‘ခ်က္’ ေနရာမွာ ေလာင္းကစားဝိုင္းေတြမွာ သံုးတဲ့ အန္စာတံုးကေလးေတြ၊ ထြက္ေနတဲ့ပံု ေရးရမယ္။ အန္စာတံုးကလည္း ကစားရင္ အႏိုင္ရတဲ့ ၁၁ ဂဏန္းေတြ ျဖစ္ဖုိ႔လိုတယ္။
(၂) တူႀကီး။ ”ဒီေကာင္သာ အခုထက္ အေရးပါလာရင္ေတာ့ မင္းကသူ႔ရဲ႕ ညစာအတြက္ ‘ေၾကာ္ၿပီးသားၾကက္ ကေလး’ ျဖစ္သြားမွာပဲ”
လူငယ္။ ”ေကာင္းၿပီေလ။ ခင္ဗ်ား ေျပာသလို က်ဳပ္လုပ္မယ္။ လူလည္ လုပ္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားသာ က်ဳပ္ညစာ အတြက္ ေၾကာ္ၿပီးသား ၾကက္ကေလး ျဖစ္သြားမွာပဲ”
(၃) ”ဒီေကာင္ ေလာင္းကစားနည္း မ်ိဳးစံု ကြၽမ္းက်င္ပံုကလည္း ပီတာအာ ေရး႐ိႈးေရးတဲ့ ‘ေလာင္းကစားစြယ္စံု က်မ္း’ကို သူကပဲ ရွဲဒိုးေရးေပးခဲ့တာ လိုလို”
(၄) ကြၽန္ေတာ္သည္ လက္ထဲက စီးကရက္တိုကို ျပတင္းေပါက္သံ တိုင္မွန္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ိန္ ေတာက္လိုက္ၿပီး
(ဒါမွပဲ အျပင္ဘက္ကို ေရွာ ေရွာ႐ွဴ႐ွဴ ထြက္ေလ့ရွိသည္။)
(၅) သူသည္ သံလိုက္အဆြဲခံလိုက္ ရေသာ ‘ပင္အပ္’လို တံခါးေနာက္ ကြယ္မွ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္လို ခုန္ ထြက္လာသည္။
(၆) ဘုရင့္ပန္းၿခံတစ္ခုထဲတြင္ မုတ္ ဆိတ္ေမႊး ပါးၿမိဳင္းေမႊးေတြရွိေသာ ေရွးေခတ္ပေဒသရာဇ္ မင္းသားတစ္ ပါး၏ ဦးေခါင္းပံု႐ုပ္တုကို ေတြ႕ရပါ သည္။
(႐ုပ္တုေအာက္တြင္ ‘ကားလ္ မတ္’ဟု ေရးထားပါသည္။)
(၇) ဒီအေကာင္ေပါ့။ သူ႔ကိုယ္သူ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ရဲ႕ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ထင္ေနတာ”
(၈) ”ေကာင္းၿပီ၊ ဒါျဖင့္ရင္ ေဝလငါး ရဲ႕ အာေခါင္ထဲကို မွိန္းနဲ႔ပစ္ထိုးထည့္ ၿပီး မင္းရဲ႕မွိန္းနဲ႔အတူ ေဝလငါးရဲ႕ ပါးစပ္ထဲ ဒိုင္ဗင္ထိုးၿပီး လိုက္သြားဝံ့ သလား”
(ေဝလငါးဖမ္းသေဘၤာတြင္ အလုပ္လုပ္လိုသူအား သေဘၤာ မာလိန္မွဴး ေမးေသာစကား)
(၉) ”ငါ ေျခနင္းစီးတိုင္း ‘ေျခနင္း ႀကိဳးခ်ည္ေပးမယ့္သူငွားမယ္” လို႔ စဥ္းစားမိတိုင္း မင္းနာမည္အၿမဲပါ တယ္ကြ”
(၁ဝ) အခ်စ္စကားဝွက္
ေမး။ မိေက်ာင္းေတြ လြမ္းတတ္သ လား။
ေျဖ။ ”ခင္ေမာင္ရင္ထက္ေတာင္ လြမ္းတတ္တယ္”
ဟုတ္။ ဒါနားမလည္ျခင္း မွတ္ စုထဲက နားမလည္ျခင္းေလးေတြ အခ်ိဳ႕ပါ။ ဒီစာပိုဒ္ေတြကို မင္းနား လည္ခံစားတတ္မည္ဆိုလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး လာရွင္း မျပၾကပါနဲ႔။
ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ရတာ မဝ ေသးလို႔။
ေစာဘရန္ၿငိမ္း
