ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ဆဲဆဲ
ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ဆဲဆဲ
ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ
ေပါက္ကြဲေတာ့မယ္ဆဲဆဲ
ဗံုးတစ္လံုးကို
ဖုတ္ေကာင္ေတြ ေမြးေမြးထားတယ္ ။
သူတုိ႔ဟာ ငါတုိ႔ၿမိဳ႕ေတြထဲကိုေလွ်ာက္မယ္
နန္းေတာ္ထဲကို ေလွ်ာက္မယ္
ညီလာခံေတြ တက္လိမ့္မယ္
ၿမိဳ႕ထဲမွာ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ
အန္ခ်ခြင့္ရရင္ ဒီေကာင္ေတြပဲ
႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ယိမ္းထိုးေနၾက
ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူတို႔ကိုက္လိုက္တိုင္း
ဖုတ္ေကာင္ေတြ မ်ားမ်ားလာ
ငါတို႔မွာ အသက္ကို ဝဝ႐ွဴမရ
ငါတို႔အိမ္ယာေတြ
ေရွးေဟာင္းအႏုလက္ရာေတြ
ငါတို႔ရင္ေသြးေတြဟာ
မွန္ကြဲစေတြနဲ႔အတူ
ငါတုိ႔အိပ္မက္ေတြနဲ႔အတူ ျပန္႔က်ဲလို႔
ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ စုစည္းမရခဲ့
ငွက္အုပ္ေတြ ထပ်ံသံၾကားတယ္။
ဖုတ္ေကာင္ေတြ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကၿပီး
လူေတြမွာ ေရွာင္ေျပးၾကရ
ဦးေႏွာက္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးကာကြယ္ဖို႔
ဖုတ္ေကာင္ကို လမ္းဖယ္ေပးရရင္း
ငါတုိ႔ဟာ အပ်က္အစီးေတြၾကား
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ
ညည္းတြားမႈကို ျပဳလို႔
အိပ္တန္းတက္ပစ္ခဲ့ရ
ငါတို႔လည္း ျပင္ဆင္ခြင့္မရ
ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္အလံ လႊင့္တင္ဖို႔
ငါ့ေျခတစ္လွမ္းအေရြ႕ ေရာက္ဖုိ႔တင္
ငါ့လက္ေမာင္းသားေတြ
အရည္တြန္႔ေလၿပီ။
ခက္ေတာ့လည္းခက္သား
ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ
ဖုတ္ေကာင္ေတြ ေမြးေမြးထားတယ္။
သူသူေမ
