တစ္ခုခုျဖစ္တိုင္း
ေဟာဒီေခတ္ႀကီးကိုပဲ
အျပစ္ေတြတင္ေနရတာ မုန္းလွၿပီ
ဒီလိုနဲ႔ ငါတို႔ဟာ
မ်က္ကြင္းက်ၿပီးရင္း က်ေန
ငါတို႔ ဘာေတြမ်ား
လုပ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ ဘိုနီ။
ေလာကႀကီးရဲ႕ သင္ခန္းစာဆိုတာ
စာသင္ခန္းထဲက
ဗလာစာအုပ္ေလးလိုမျဖဴေဖြးဘူး
မင္းဝတ္ဆင္ထားတဲ့
ေက်ာင္းဝတ္စံုေလးလို မသန္႔စင္ဘူး
ဒီေတာ့
ငါတို႔လို ေရွ႕ဆက္မမိုက္နဲ႔ဦး ဘိုနီ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတို႔ဟာ
ေခတ္ျခားၿပီးႀကီးထြား
ေနာက္ ေခတ္တစ္ခုေျပာင္းရင္
မင္းလည္း ငါ့လို ေျပာလိမ့္မယ္ ဘိုနီ
ဒါေပမယ့္
ငါတို႔ဟာ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို
မ်က္ကြယ္ျပဳထား
ကိုယ့္ ကိုယ္က်င့္တရားကို
မ်က္ကြယ္ျပဳထား
ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳထား။
‘မင္းတို႔က ေသာက္သံုးမွမက်ပဲ’
‘သိသားပဲဗ်ာ
ခင္ဗ်ားႀကီးရဲ႕ ခႏၶာက
ဒီရနံ႔ပဲ ထြက္မယ္ဆိုတာ ‘
ငါတို႔ဟာ အဲဒီလို
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္။
ဘိုနီ မင္းသတိထားပါ
လူ႕စိတ္ဆိုတာ ေရလႊာေပၚက
သစ္ရြက္လိုပဲ
ေရရဲ႕ အသြား,အလာကို
ငါတို႔ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိရမယ္။
ဒီလိုဆို မင္းအနာဂတ္ကို
မင္းရွာေဖြေတြ႕ရွိႏိုင္တယ္
ေသခ်ာၿပီဆို မင္း ျပင္ဆင္ပါ၊
နားလည္မႈရွိပါ၊ ကူညီေဖးမပါ။
ဘယ္ေတာ့မွ အေခ်ာင္မလိုခ်င္နဲ႔ ဘိုနီ
မင္းတို႔ ေခတ္မွာ အဲဒီကိစၥ
ရွိေနဦးမယ္ဆိုရင္
မင္းတို႔ေတြ ဘယ္ေတာ့မွ
အိပ္ေရးဝဝအိပ္ရမွာ
မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဘုန္းေမာင္ (မႏၲေလး)
