ကဗ်ာဆရာဟူသည္မွာ စကား လံုးအလုပ္သမားျဖစ္သည္။ သူသည္ စကားလံုးမ်ားကို အဓိပၸာယ္ တစ္ခုျဖစ္လာေအာင္ တည္ေဆာက္ သည္။ သူ၏ တည္ေဆာက္ဖန္တီးမႈ သည္ သူ၏ အႏုပညာပင္ျဖစ္သည္။
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ရေသာ အခါ ဘာကိုဆိုလိုမွန္း ႐ုတ္တရက္ မသိႏုိင္ေသာ အေျခအေနကို ႀကံဳရ တတ္သည္။ ထို႔အတူ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ကိုဖတ္ရၿပီး ဒက္ခနဲ ဘာဆုိလိုမွန္း တန္းသိလုိက္ရေသာ အေျခအေန လည္း ရွိသည္။ ေနာက္ထပ္တစ္ခုရွိ ေသးသည္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ၿပီး ဒီလုိအဓိပၸာယ္ရွိေနသလိုလို၊ မဟုတ္ ေသးဘူး။ ဟိုလိုအဓိပၸာယ္ရွိေနသလို လို၊ အဆံုး၌မည္သည့္အဓိပၸာယ္ဟု ယတိျပတ္ေျပာ၍ မရႏုိင္ေသာအေျခ အေနကိုလည္း ႀကံဳရတတ္ပါသည္။
ကဗ်ာဆရာသည္ စကားလံုး အလုပ္သမားဟု ဦးစြာဆိုခဲ့ပါသည္။ သူသည္ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ အဓိ ပၸာယ္တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ၿပီး သူ ၏ တည္ေဆာက္ထားေသာ အေဆာက္အအံုထဲသို႔ စာဖတ္သူက ဝင္ေရာက္ၾကည့္႐ႈႏုိင္ခြင့္ရွိပါသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးတမွ် ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား စြာ ဖန္တီးထားေသာ စကားလံုးမ်ား ကို ဖတ္႐ႈႏုိင္ပါသည္။ ရြာငယ္ဇနပုဒ္ ကေလးတစ္ခုလို ႐ုိးရွင္းစြာဖန္တီး ထားေသာ စကားလံုးမ်ားကိုလည္း ဖတ္႐ႈႏုိင္ပါသည္။ ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ ပ်က္ႀကီးတစ္ခုလို စာဖတ္သူကို အံ့ ၾသေစမည့္ စကားလံုးမ်ားကိုလည္း ဖတ္႐ႈႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ မ်က္စိတစ္ဆံုး စိမ္းလန္းေနေသာ လယ္ခင္းယာခင္း မ်ားလို ျမင္ကြင္းမ်ဳိးကိုလည္း ႀကံဳ ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္တြင္ အပိုင္းအျခား (၃)ခု သို႔မဟုတ္ ေခတ္ (၃)ေခတ္ ရွိႏုိင္သည္ဟု ဆုိခ်င္ပါ သည္။ ယင္းမွာ (၁) ခ်စ္ေမတၱာစိတ္ ၾ<ြကယ္ဝေသာေခတ္ (၂) ရင့္က်က္ တည္ၿငိမ္ေသာေခတ္ (၃) သံေဝဂပြား ၍ ဒႆနဆင္ျခင္ေသာေခတ္တို႔ျဖစ္ ပါသည္။ ယင္းသည္ အသက္အရြယ္ ႏွင့္ ဘဝအေတြ႕အႀကံဳအရ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေရွ႕ေနာက္အစီအစဥ္တူခ်င္ မွ တူႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ေယဘုယ်အား ျဖင့္မူ ထိုအတုိင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ေမွာ္ဝင္လေရာင္၏ ကဗ်ာမ်ား ကို ဖတ္႐ႈၾကည့္ေသာအခါ သူသည္ စကားလံုးမ်ားကိုအသံုးျပဳ၍ အဓိပၸာယ္ တည္ေဆာက္ရန္ ႀကိဳးစားေနၿပီး သူ၏ အေဆာက္အအံုထဲ၌ နီနီေစြး ေစြး ႏွင္းဆီကေလးတစ္ပြင့္ကို ျမင္ရ သည္ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။
ထုိႏွင္းဆီကေလးတစ္ပြင့္သည္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ အေဝးမွ သူ၏ ရနံ႔ ကို ဖြဖြကေလး ေဆာင္ၾကဥ္းလာခဲ့ သလိုပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဖတ္႐ႈခံစား ၾကည့္ပါဘိ။
ကြၽန္ေတာ္သည္ အထက္ပါ အတုိင္း အမွာစာတုိကေလး ေရးေပး ခဲ့သည္။ ညီငယ္ကဗ်ာဆရာတစ္ ေယာက္အတြက္ျဖစ္သည္။ ယင္း သည္ ကြၽန္ေတာ္၏ အလုပ္တစ္ခု လည္းျဖစ္ပါသည္။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ေနမ်ဳိး
