ပန္းကံ့ေကာ္ ေရႊသရဖီ ရနံ႔ေလး ရယ္ႏွင့္ သင္းသင္းတဲ့စံပယ္ငံု ျမတ္ ေလးရယ္ ၾကာပန္းငံုက ေရလယ္မွာ ပြင့္ရရွာတယ္ …. ေတာစံပယ္ ေလးႏွင့္၊ တမာပန္းေတြက အညာ လမ္းမွာ အခါခါ ပြင့္ျပန္ေပါ့ ….ေႏြဦးတဲ့ လရာသီမွာ ျပန္ေလၿပီ ေငြ ဗ်ဳိင္းျဖဴကေလး ….ကႏုတ္တပ္ တဲ့ေတး ….ေတးဆိုလို႔ သူေရာက္ လာတယ္ ….ဟိုးေဝးေဝးက ခ်ဳိး ကူသံရယ္ ပေလြသံေႏွာပါလို႔ သူ႔ရင္ ခြင္မွာ ပေလြတစ္ေခ်ာင္းရယ္ႏွင့္ ေမာင္ႀကီးပ်ဳိရယ္….ပ်ဳိတို႔ ေမာင္ လာမယ့္လမ္းက ေမွ်ာ္ရွာသူငယ္ ခ်စ္ဦးက ေဝးျပန္ကာ သူေရာက္လာ ေတာ့ ရြာဝင္တမာလမ္းမွာျဖင့္ ေမႊး ပ်ံ႕ေဝသီပန္းခ်ီကို သူေရးပါလို႔ ဝါနီ ျပာကာ လာေလးရယ္က သူ႔႐ုပ္သြင္ ေဆးေကာက္ေၾကာင္းရယ္ႏွင့္ ေမာင္ ႀကီးကြယ္ ေရးျခယ္ကာေပးပါ့မယ္ … သက္ဦးခင္ သူ႔ဘဝင္ထဲကိုလွ ေရးျခယ္ကာ ပန္းခ်ီကားေလးရယ္ႏွင့္ ၾကာပန္းငံု အငံုဖူးၿပီထင့္ ခ်စ္ဦးသူ႔ ရင္မွာ သူသိလိမ့္မယ္ …ပါးျပင္ မွာ သနပ္ခါးေလးရယ္က ေရႊကံ့ေကာ္ ပြင့္ေလးႏွင့္ တူလွတယ္ကြယ္ … ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ရနံ႔ေလး …။
ပန္း ပန္းခ်ီ ျခယ္ကာသပါလို႔ သံေယာဇဥ္ပန္းသီတဲ့ ႀကိဳးေလးရယ္ …. ရနံ႔ေလးက်န္ခဲ့ၿပီမို႔ ႀကိဳးျဖတ္ သူ သံေယာဇဥ္က ျပန္ေျပာရင္ အ ေမသိၿပီမို႔ ေနာင္ႏွစ္ကာ သူျပန္လာ ေတာ့ ေမာင္ႀကီးပ်ဳိ ပန္းခ်ီေရးခ်င္ ေပါ့ လိုက္ခဲ့ပါ ခင္ခင္ဦးရယ္ … ေရးျခယ္လို႔ ေကြၽးပါ့မယ္ ပန္းပန္းခ်ီ သူ႔လက္ကေလးရယ္က ဘဝမွာ စာ မ်က္ႏွာေတြႏွင့္ မဂၢဇင္းေနာ္ … သ႐ုပ္ေဖာ္ကာျဖင့္ တြယ္တာလွေပတဲ့ ကြယ္ရာက ခ်စ္ခဲ့ရတယ္ … ေဆးေရာင္သြယ္ သူ႔မ်က္ဝန္းမွာလ မ်က္ေတာင္ေလးအခါခါခတ္ခဲ့တယ္ ….ရင္ထဲက ခ်စ္စကားျဖစ္သြား မွာ သူထင္ေနသလားကြယ္ ခုမ်ား ေတာ့ ေမာင့္ဘဝင္မွာ ပန္းခ်ီသမား ေလးျဖစ္ခဲ့ၿပီမို႔ ေရးျခယ္ရင္းႏွစ္မ်ား က ခုမ်ားေတာ့ စာေတြနယ္က ေျပာင္းလႊဲကာ သြားၾကၿပီမို႔ အင္ တာနက္ မွန္ရင္ျပင္က …အခ်စ္ ေဟာင္းစာေတြက ေခတ္ေျပာင္းကာ သူသိၿပီမို႔ စာပေလြ ဆင့္ကာေရးၿပီမုိ႔ သူဖတ္ခဲ့တဲ့ အတြင္းစိတ္ ကေလး ရယ္က …ခ်စ္ဦးသူ ခင္ခင္ဦးရယ္ …ဘူးစင္ေလးရဲ႕ ေအာက္မွာ ပြင့္ ရွာတဲ့ ႏွစ္ကေလးက ဆယ့္ေျခာက္ ႏွစ္ကေလးျဖစ္ခဲ့တယ္ ….သံုးႏွစ္ တာ လူပ်ဳိလွည့္ၿပီမို႔ ခုမ်ားေတာ့ ေျဖ မေပးမီ အေမ့ကို သူပူဆာေတာ့ ေမ ေစာျဖဴသူ႔အေမက”ပြဲပို႔ပါ”တဲ့ …
ညအခါ အညာပြဲေတြကို ခ်ဴလံုး သံတခြၽင္ခြၽင္ ညံေအာင္ ႏြားလွည္း ေတြႏွင့္ သူေပ်ာ္ခဲ့ရၿပီ ….ဘဲဥ ျပဳတ္၊ လမုန္႔ေတြ အေၾကာ္စံုႏွင့္ လူ ပ်ဳိလွည့္ခဲ့ရၿပီ …ေမတၱာစိန္ဇာတ္ ပြဲကေလးက ညအခါ လသာသာမွာ ျဖင့္ တစ္ဖက္ရြာေဝးေဝးက လာသူ ရယ္ …နီစိန္ကတီၱပါ အက်ႌေလး ႏွင့္ သူ႔ပါးျပင္မွာ ေရႊကံ့ေကာ္ သနပ္ ခါးေလးက ယခုတုိင္ေမႊးပ်ံ႕ေနဆဲ …. မဂၤလာရက္ျမတ္ လက္ထပ္ တဲ့ ရက္ကေလးက ခါသႀကၤန္ရက္မွာ ျဖင့္ …. ေက်ာက္ဆည္မွာ မဂၤ လာ လက္ဖဲြ႕ျပန္ ေစတနာေတြက ယူ ဝယ္ကာ ျပန္လာေတာ့ ႏွစ္သႀကၤန္ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေပမုိ႔ မဂၤလာေဆာင္ တဲ့ ရက္ကေလးက ေနာက္က်ခဲ့ရၿပီ …ေရာက္ခဲ့ေပ့ါ ေနာက္တစ္ရက္ မွာ ေမွ်ာ္ရွာသူ ခင္ခင္ဦးမွာျဖင့္ သူ႔ အသက္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ကာလ…
ခ်စ္တာကို သူမသိခဲ့ၿပီမို႔ ေပ်ာ္ ၍သာ ေနခဲ့ရွာၿပီ ….မဂၤလာပြဲ ေလးကိုလ ဘူးစင္ေအာက္က မဂၤလာ ပြဲေလး ….သေျပပန္းႏွင့္ လက္ ကမ္းႀကိဳသူေတြက ပန္းခ်ီေရးသူေနာ္ ျပန္မလာဘူးေပမုိ႔ ခ်စ္ဦးသူခင္ခင္ဦး မွာ စိတ္ပူတာ သူမသိၿပီမို႔ ေရာက္ လာေတာ့ မဂၤလာေနာက္ရက္မွာ ေပ်ာ္လ်က္သား ေဆြမ်ဳိးေတြကေနာ္ ကြယ္ ….ျပန္မလာဘူးရယ္လို႔ အခါခါေမးၾကတယ္ကြယ္ ….
ႏွစ္ဆန္းတဲ့ သႀကၤန္ရက္ကေလး က …ကားမထြက္ေတာ့ ရြာကိုျပန္ မလာႏုိင္ခဲ့ၿပီမို႔ ေျဖမဆည္ျပန္ကာ ေျပာခဲ့ရင္း ခင္ခင္ဦးကိုလ ေရခ်ဳိး ဆိပ္မွာ အေမာေျပေအာင္ ေရခ်ဳိး ရင္းတို႔ႏွစ္ဦးမွာ အမွတ္တရအေနျဖင့္ တမာပင္မွာ သံမႈိ႐ုိက္ကာႏွင့္ ….
ေရခ်ဳိးဆိပ္ရြာနံေဘးက ေရ တြင္းေလး ….
ဘူးစင္ေအာက္က လွည္းအိမ္ ေပၚမွာ အတူတူ အိပ္ရတယ္ကြယ္ ….
ငယ္ကေပါင္းတဲ့ ခ်စ္ရတဲ့သူ ေလ ….
မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ရက္သံုးဆယ္ ေက်ာ္ေတာ့ သူ႔ကိုရြာမွာ ထားခဲ့ၿပီမို႔ ….သူ႔ရဲ႕ အရင္အလုပ္ကေလးက ေပါင္းႏုတ္ ….ရက္ကန္းရက္ တယ္ ခ်ည္ခ်တယ္ …. အေမ့ ရင္ခြင္မွာ သူေနရစ္ခဲ့ၿပီမို႔ ယခုေတာ့ ပန္းခ်ီေမာင္က သဲေတာဘူတာတစ္ ဆင့္ ရန္ကုန္ကို မီးရထားေလးႏွင့္ ျပန္ခဲ့ရွာၿပီ ….ရထားျဖတ္ခ အပိုင္းေလး ၁၅ က်ပ္ကိုေလ အမွတ္ တရအေနႏွင့္ မွတ္တမ္းကေလးေတြ ကို ယခုတုိင္ သူသိမ္းထားတဲ့ ရထား လက္မွတ္ကေလးကိုပင္ လြမ္းတတ္ သူ …..
ပန္းခ်ီဆရာႀကီးႏွင့္ ဆရာက ေတာ္က မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္ မထား ခဲ့ရဘူး ျပန္ေခၚပါလို႔ ဆိုလာေတာ့ ခ်စ္ရသူခင္ခင္ဦးကိုေလ အညာျပန္ခရီးကေန ဆရာလာျပန္ ေခၚရမယ္တဲ့။ အိမ္စရိတ္ကေလး ၁၅ဝ ေပးမယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္ရ သူခင္ခင္ဦးကိုေလ ရန္ကုန္မိေက်ာင္း ကန္ေဘာက္ေထာ္အရပ္ကိုေခၚခဲ့ ကာ သူႏွင့္နီးခဲ့ရျပန္ၿပီ ……
တစ္ညဆီက …..ငယ္မူျပန္ ေရးပါက ညအိပ္တဲ့အခါ ေၾကးအပ္ ခ်ိတ္ႀကီးႏွင့္ သူထဘီ၊ ကြၽန္ေတာ့္လံု ခ်ည္ခ်ိတ္ကာ တြယ္ထားတတ္တယ္ ကြယ္ေျပးႏုိင္ပါ့မလားတဲ့ ထုိမွတစ္ ဆင့္ ေက်ာက္ေျမာင္းက ဘဝအိမ္က ေလးမွာ မိသားစုေလးျဖစ္ခဲ့ရတယ္ …..သူ႔ရနံ႔ေလးက သတိရတိုင္း ယခုတုိင္ေမႊးေနဆဲပင္ ….ဘဝ ေဖာ္ အိမ္သူက ပန္းခ်ီေရးရင္း ပို႔စ ကတ္ထုတ္ရင္း မိသားစုငါးေယာက္ ႏွင့္ ပန္းခ်ီအိမ္ကေလးမွာျဖင့္ သံုး ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ……
စာေပနယ္မွာျဖင့္ စာပေလြ မၾကားရၿပီမို႔ ေလထန္ကုန္းဆိုတဲ့ စာ ေပသမားေတြႏွင့္ တစ္လေနာ္ တစ္ ခါ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရင္း ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ ဘဝဇာတ္ခံုမွာ အတူတြဲခဲ့ရတဲ့ … ခ်စ္ရသူခင္ခင္ဦးမွာ ဘဝတစ္ပါး ေျပာင္းခဲ့ရရွာၿပီ ……
ယဥ္ေက်းမႈတကၠသိုလ္က ပန္း ခ်ီေက်ာင္းဆင္းတဲ့ သမီးငယ္ သီလ ရွင္မေလး စိတ္အသြင္ ဘဝေဟာင္း ကိုလ ဆင္ျမန္းတဲ့ ပန္းလိေမၼာ္ သကၤန္းစႏွင့္ ဝမ္းတြင္းသိမ္ေတာင္ရွိ ေတာင္ေပၚမွာ စာတရားရယ္ စိတ္ ဘာဝနာရယ္ႏွင့္ သူ႔ဘဝင္ၿငိမ္းေစခဲ့ တယ္တဲ့ ….
သမီးႏွစ္ေယာက္က်န္ေတာ့ ……အေဖက ပန္းခ်ီဆရာ၊ သမီးက နန္းထုိက္ရတနာက ေဆး တုိက္ခဲ့ကာ သမီးႀကီးက ခ်က္ျပဳတ္ ကာႏွင့္ေလ …..
ေမ့ထားခဲ့ၿပီလား ေဆးေရာင္ ကေလးရယ္ …….
ခုမ်ားေတာ့ ပန္းခ်ီအိမ္မွာ ……
ႏွလံုးသား အလြမ္းပံုရိပ္ႏွင့္ အတူ ……..
ဧရာဝဏ္ ပန္းခ်ီခန္းမွာ က်န္ရွိ ေနဆဲ …….
တင္လွဝင္းတင္
