လွပတဲ့ ႏွင္းေဆာင္းေတာင္ေတြ
ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ကုန္းျမင့္ႀကီးေတြ ေပၚကေန
ဆင္းလာတဲ့ ေလျပည္ေတြရယ္
ေအးျမတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ
အေဝးဆီက သယ္ယူလာခဲ့ရင္း
ဒီျပည္ေပၚကို ေပးအပ္ခဲ့ပါေပါ့လား။
သဲေသာင္ျဖဴလႊေတြနဲ႔ ျဖန္႔ခင္းထားတဲ့
ဒီကမ္းေျခ႐ိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္ဆီ
အၿမဲေရာက္လာတတ္တဲ့
မုတ္သံုမိုးေတြလည္းပဲ
ပင္လယ္ျပာျပာကို ျဖတ္သန္းလာရင္း
သစ္ေတာစိမ္းႀကီးေတြကို ႏႈတ္ဆက္ၿမဲ
ႏႈတ္ဆက္လာခဲ့ေပါ့။
ဒီေျမမွာ စီးျဖာေနတဲ့ ျမစ္ႀကီးေတြနဲ႔အတူ
ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ေတြ တစ္ေလွ်ာက္လိုက္ပါလို႔
ေဘး ဘယ္ညာက ႐ႈခင္းေတြ
ၾကည့္ဦးမယ္ဆို
ေတာင္တန္းျပာေတြ၊ ထန္းပင္ေတြ
ေကာက္လိႈင္းေတြ၊ သိုးႏြားေတြ
ေစတီပုထိုးေတြ
ဆီးႀကိဳလို႔ ေနလိမ့္မွာေပါ့။
လွပတဲ့ေနရာေတြနဲ႔
စံုလင္တဲ့ အစားအစာေတြ
မ်ိဳးစံုတဲ့ ဓေလ့နဲ႔
ၾကြယ္ဝလွပတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ
ေပါက္ဖြားစည္ပင္
ရွင္သန္ေနတဲ့ ဒီေနရာရယ္
ေၾကာက္လန္႔မႈေတြနဲ႔
တိတ္ဆိတ္ မေနေစခ်င္ဘူး
မသင့္ျမတ္မႈေတြနဲ႔
ငတ္မြတ္ မေနေစခ်င္ဘူး
အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြနဲ႔
မလြတ္မလပ္ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး
မမွ်တမႈေတြနဲ႔
ကြဲေၾက မေနေစခ်င္ဘူးကြယ္။
ေတာင္ေပၚမွာ ပန္းေတြပြင့္လို႔
ေျမျပန္႔မွာ ရယ္သံေတြ
လြင့္လြင့္ေနပါေစသား။
လင္းထိန္
