မိႈင္းဝတဲ့ မီးပံုးပ်ံလို ငါတုိ႔ၿမိဳ႕ ႀကီးဟာ
အတြင္းမွာ မည္းၿပီး
အျပင္မွာပဲ စည္ကားေနတယ္
ဒါ တို႔တိုင္း တို႔ျပည္ တဲ့
လက္တစ္ဆုပ္စာေျမကို
တိုင္းတစ္ပါးသားေတြဆီက
ကိုယ့္ေျမကို ျပန္ဝယ္ေနရၿပီ။
ကာဗြန္ဒိုင္ေတြ အဆိပ္ခတ္ခံရၿပီး
အိုဇုန္းလႊာရဲ႕
ခပ္ယဲ့ယဲ့ အသက္႐ႈသံေအာက္
ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔ေတြ
ကပ္ဆိုး ဆိုက္ခံရဖို႔
သိပ္မလိုေတာ့ဘူး။
မႏၲေလးက်ံဳးေဘးနားက ေလကို
ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္က ေလကို
အင္းလ်ားကန္က ေလကို
႐ွဴထား ဝေအာင္႐ွဴထား၊
အခုေတာင္ အလကားရတဲ့ ေလကို
ရဲရဲ မ႐ွဴရေတာ့ဘူး
ေဆာင္ထား ၾေ်ုေတြလည္း
မ်ားမ်ားေဆာင္ထား။
ေခတ္ဆိုးအဆက္ဆက္
မ်ိဳးသုဥ္းလာတဲ့ သယံဇာတ
ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ မေမ့ၾကနဲ႔
ေရနံဆီမ်ားတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ဖေယာင္းတိုင္က
ေရာင္းအားအေကာင္းဆံုး ျဖစ္ခဲ့တာလည္းမေမ့နဲ႔။
၂၁ ရာစုမွာ အေနာ္ရထာကို သတိရၾက
ဒု႒ာဂါမဏိကို ေအာက္ေမ့ၾက
ဘာသာတရားက်႐ံႈးဖို႔
လက္တစ္လံုးေတာင္ မလိုေတာ့ဘူး
ကိုယ့္သမီးကို လံုေအာင္ထိန္းၾက
အေဖကိုေတာင္ စိတ္မခ်ရေတာ့ဘူး
Social Internet
ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ ေခတ္မွာ
တဏွာမုဆိုးရဲ႕သားေကာင္ဟာ
အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့
ကေလးေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္
ပန္းေကာင္းေတြကို ဝန္းရံၾက
ခင္ဗ်ားတုိ႔ၿမိဳ႕ ႀကီးကို သိမ္းဖို႔
က်ည္တစ္ေထာင့္မေဖာက္ဘဲ
ေျပးဝင္လာတဲ့ ေလာဘသားေကာင္
ကာမေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ စက္ကြင္းကေန
ကာကြယ္ဖို႔ အသင့္ျပင္ထားၾက
မ်ိဳးခ်စ္ေတြလည္း မေပါ့ၾကနဲ႔
ဒီမိုကေရစီအသံေတြလည္း မတိုးေစနဲ႔
စည္းစည္းလံုးလံုး ေနၾက
အေရးႀကံဳလာရင္
အိမ္ၾကက္ခ်င္း ခြပ္တာေတြရပ္ၿပီး
ကိုယ့္မ်က္ႏွာက အိုးမည္းကို
စင္ေအာင္ သုတ္ထားၾက
ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေျမေခြးဟာ
သတ္ကြင္းမေရြးဘူး
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကို ျပန္ယူဖို႔
နပိုလီယံ မလိုဘူး
ကိုဖီအာနန္ မလိုဘူး
ဟစ္တလာ မလိုဘူး
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသက္ဟာ
သူမ်ားလက္ထဲမွာ
တစ္ခ်ိန္က ထီးနန္းစံခဲ့တာေတြ
တသသျဖစ္ေနရမယ့္
အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အျမင့္က ျပဳတ္က်တဲ့ ဒဏ္က
ပိုနာတယ္ဆိုတာ သိထား
သမိုင္းေတြေကာင္းခဲ့သေလာက္
အခုဆို ခင္ဗ်ားတုိ႔ၿမိဳ႕ ႀကီး
ေျမာင္းထဲေရာက္ေတာ့မယ္
ေႏွာင္းလူေတြေျပာတဲ့
သမိုင္းရဲ႕တရားခံ မျဖစ္ဖို႔
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကို ခ်စ္ၾက
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကို ေဖးမၾက
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကို ဖက္ထားၾက။
ေနာင္ဆယ္ႏွစ္ၾကာရင္
ၿမိဳ႕လယ္က ဘုရားေတြအစား
ကြန္ဒိုေတြ ႀကီးစိုးေတာ့မွာ
အခုကတည္းက ဝေအာင္ဖူးထားၾက
စိတ္ဓာတ္ေတြ ေအာက္တန္းက်ေနသေရြ႕
ျမန္မာဟာ ျမန္မာပဲျဖစ္ေနဦးမွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
စကၤာပူျဖစ္လာဦးမွာမဟုတ္ဘူး။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေရာင္းရင္းတုိ႔
ႏိုးထၾကေလာ့
စာေတြဖတ္ၾကေလာ့
မ်က္စိကို ဖြင့္ထားၾက
နားကို စြင့္ထားၾကေလာ့
ငါတို႔ၿမိဳ႕ ႀကီး အဖက္ဖက္က ယိုင္နဲ႔ေနၿပီ
အားသစ္ေလာင္းၾကရေအာင္
ႏိုးထၾကေလာ့။
လူငယ္ေတြ ွနထအေၾကာင္းပဲ
ေတြးမေနၾကနဲ႔
လမ္းသရဲဆန္တာေတြ ရပ္ၾကေတာ့
မင္းမဲ့စ႐ိုက္ဆန္တာေတြ ရပ္ၾကေတာ့
အခ်င္းခ်င္းရန္လိုတာေတြ ရပ္ၾကေတာ့
တိုင္းျပည္ရဲ႕ အင္အားျဖစ္ဖို႔
ႀကိဳးစားထားၾက
ေအာင္ဆန္းရဲ႕စိတ္ဓာတ္ေတြ ေမြးၾက
ငါတုိ႔ၿမိဳ႕ ႀကီး အေမွာင္ထုေတြ
ႀကီးစိုးေနတယ္။
ဘာသာကို ခ်စ္ပါ
ၿမိဳ႕ကို ခ်စ္ပါ
ျမန္မာလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔
စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့
ႏိုင္ငံငယ္တစ္ခုလို
ျမင္ေနတဲ့အျမင္ေတြကို
ေျပာင္းလဲၾကရေအာင္
လာပါ ငါတုိ႔နဲ႔အတူ
သမိုင္းသစ္ေရးရေအာင္
စိတ္ထားေလးေတြ
အျဖဴေရာင္ ဆိုးထားပါ
ေရွးအစဥ္အဆက္ ယဥ္ေက်းမႈကို
ျပန္သြားရေအာင္
ငါတုိ႔ၿမိဳ႕ကို ငါတုိ႔ ကယ္တင္ရေအာင္
ငါတုိ႔ႏိုင္ငံကို ငါတုိ႔ ခ်စ္ရေအာင္
လက္ေတြတြဲၿပီး ေရွ႕ဆက္ၾကရေအာင္
ဒီေရဒီေျမက မင္းတုိ႔ကို ခ်စ္သလို
ဒီေျမဒီေရကို မင္းတုိ႔ ျပန္ခ်စ္ပါ
အၾကာႀကီး မေနရတဲ့ဘဝမွာ
လူငယ္ေတြအတြက္
မွတ္တိုင္တစ္ခု စိုက္ထူခဲ့ရေအာင္
ငါတုိ႔ၿမိဳ႕ ႀကီးကို
အလွဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေဆးျခယ္ၾကစို႔။
မာဧသု
