အဖြဲ႕အစည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တြင္ ေမာင္ေက်ာက္ခဲတစ္ ေယာက္ ဥကၠ႒ရာထူး မၾကာခဏ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရဖူးသည္။ အသက္အ ရြယ္ ႀကီးရင့္လာေတာ့ တစ္စတစ္စ ‘နာယက’ ဘဝ ေရာက္လာသည္။ နာယကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဥကၠ႒ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေနရာမွ လုပ္ခ်င္စရာမေကာင္း ေသာ ရာထူးျဖစ္ၾကသည္ဟု ဆုိပါက ‘ေမာင္ေက်ာက္ခဲ’ကို အမ်ားတကာ ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ အျပစ္တင္ၾကလိမ့္မည္ ထင္ပါ၏။ ၾကည့္ပါဦး နာယက ဂုဏ္ ၆ ပါးတဲ့။ ထၾကြႏိုးၾကား၊ သနား သည္းခံ၊ ေဝဖန္ေထာက္႐ႈ ဤ ၆ ခု တဲ့။
(၁) ထထၾကြၾကြရွိရမည္။ (အသက္က ဂိန္းေမာဆိုက္ေနၿပီ၊ အဘယ္မွာလွ်င္ ထထၾကြၾကြ ရွိႏိုင္ပါေတာ့မည္နည္း)
(၂) ႏိုးႏိုးၾကားၾကားရွိရမည္။ (ည ေခါင္းခ်လိုက္လွ်င္ တေခါေခါႏွင့္ ဘာမွမသိေတာ့တဲ့အရြယ္)
(၃) သနားၾကင္နာတတ္ရမည္။ (လူ တိုင္းအေပၚ သနားၾကင္နာတတ္ဖို႔ ဆိုသည္မွာ အေျပာသာလြယ္၍ တကယ္က်င့္သံုးရေသာအခါ အလိုက္မသိတတ္ေသာ သူမ်ား ေၾကာင့္ သနားစိတ္မွ ေဒါသစိတ္သို႔ မၾကာမၾကာ ေျပာင္းလဲသြားတတ္ သည္ကို ဝန္ခံရဦးမည္)
(၄) သည္းခံရမည္။ (ေၾသာ္ သည္းခံ သည္းခံ သည္းခံ။ အိမ္မွ ထြက္ၿပီဆို ကတည္းက သည္းခံစိတ္ ႀကီးႀကီးမား မား ေမြးျမဴ၍ ထြက္တတ္ေသာ္ လည္း လူသြားလမ္း ကားသြားလမ္း ေပၚတြင္ လမ္းပိတ္ မတ္တပ္ရပ္၊ စက္ဘီးရပ္၊ ဆိုင္ကယ္ရပ္၊ ေမာ္ေတာ္ ကားရပ္ ပိတ္ဆို႔တတ္သူမ်ား၊ အမိႈက္ ကို ပစ္ခ်င္သလို ပစ္သြားတတ္သူ မ်ား၊ ကြမ္းတံေထြးမ်ား စည္းမဲ့ကမ္း မဲ့ ေထြးသြားတတ္သူမ်ား၊ ေက်ာ္ခြ ေမာင္းေနေသာ တကၠစီကား၊ ကိုယ္ ပိုင္ကားမ်ား၊ အႏိုင္က်င့္ ေမာင္းႏွင္ တတ္ေသာ YBS ဘတ္စ္ကားႀကီးမ်ား ေၾကာင့္ သည္းခံလိုစိတ္သည္ ပ႐ုပ္ လံုးသဖြယ္ တစ္စတစ္စ ပါးလာသည္။ လိုရာအရပ္သို႔ ေရာက္သည့္အခါ သည္းခံစိတ္က အိမ္ေျမႇာင္ဥေလာက္ ပင္ မႀကီးမားေခ်ေတာ့)
(၅) ေဝဖန္မႈ (ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚ ဆိုရွယ္မီဒီယာႀကီး ေပၚထြန္းလာ ေသာအခါ ေမာင္ေက်ာက္ခဲတုိ႔၏ ျမန္မာအမ်ိဳးသားေကာင္း ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အဆဲသန္သူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ဗဟုသုတ ရမိပါ၏။ အဆဲသန္သူတုိ႔၏ အဆဲမခံရေအာင္ ေဝဖန္မႈျပဳရန္ မဝ့ံပါေခ်။ ကာတြန္း တင္ေအာင္နီ၏ ကိုျပာေလာင္ ကာ တြန္းထဲက သေရာ္ကြက္ေလးကို သတိရမိပါ၏။ ဘာတဲ့ ”ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွလည္း မေျပာရပါလားခင္ဗ်ာ” ဟု ေတာင္းပန္သူကို ”ဟင္ အဲဒီလို ဘာမွျပန္မေျပာတာ နည္းတဲ့အျပစ္ လားကြ”ဆိုသည့္ ကာတြန္းသေရာ္ ကြက္ကို သတိရစရာ ျဖစ္ပါေလ၏။
(၆) ေထာက္႐ႈျခင္းမျပဳရန္ (မွားလွ်င္ ေထာက္ျပရန္ႏွင့္ အေကာင္းဘက္သို႔ ေရာက္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးရန္ ျဖစ္ ေသာ္လည္း ဒီေခတ္မွာ လူေတာ္ လူ တတ္ေတြက အလြန္မ်ား၏။ ေမာင္ ေက်ာက္ခဲသည္ ထိုဆရာႀကီးမ်ား၏ ပညာကို မေက်ာ္ရဲ၊ ခပ္႐ို႕႐ို႕ေလးသာ ေနရပါ၏။
ဒီေတာ့ အဘယ္မွာလွ်င္ နာယ ကဂုဏ္၊ ဥကၠ႒ဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္ေအာင္ ေနတတ္ပါအ့ံနည္း။ ဂုဏ္ေျမာက္ ေသာ ဥကၠ႒အဂၤါရပ္ႏွင့္ ေမာင္ ေက်ာက္ခဲတစ္ေယာက္ ျပည့္စံုသူမ ဟုတ္၊ ဥကၠ႒အဂၤါရပ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ျဖစ္ေစ၊ မျပည့္စံုသည္ျဖစ္ေစ ေမာင္ ေက်ာက္ခဲတစ္ေယာက္ အမ်ားဆႏၵ ျဖင့္ ႐ုပ္ရွင္ထူးခြၽန္ဆုအဖြဲ႕၏ ဥကၠ႒ အျဖစ္သို႔ ေယာင္တိေယာင္ကန္းျဖင့္ ေရာက္လာရွာခဲ့ရေလၿပီ။ ထို ဥကၠ႒ ႀကီး၏ဘဝကို တေစ့တေစာင္း ၾကည့္ ၾကကုန္အံ့။ ေမာင္ေက်ာက္ခဲ၏ အနီး ကပ္ ဧကရီ မဂြမ္းပံုကေတာ့ ေမာင္ ေက်ာက္ခဲကို ”ရွင္မို႔ မေၾကာက္မရြ႕ံ လုပ္ရဲပါေပ့ေတာ္”ဟု ခ်ီးမြမ္းရွာ၏။ ”ဟ ဥကၠ႒ လုပ္တာပဲ။ ဘာေၾကာက္ ရမွာလဲကြ”။ ”အမယ္ေလး ႏွစ္တိုင္း ႏွစ္တိုင္း အဆဲခံရတဲ့ ေနရာေလ”တဲ့။ အားေပးလိုက္ပံုမ်ား။
”အို မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ရင္ ဆဲ ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ”ဟု တုန္ရီ ေသာအသံျဖင့္ ေမာင္ေက်ာက္ခဲခမ်ာ တုန္႔ျပန္ခဲ့ရပါေလသည္။ တကယ္ ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ထူးခြၽန္ဆု အကဲျဖတ္ အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းရသည္မွာ လြယ္လွ သည္ေတာ့မဟုတ္။ မဂြမ္းပံု ေျပာသ လို ႏွစ္တိုင္း အဆဲခံရေသာ ေနရာ မ်ိဳးကို ဘယ္သူေကာင့္သားမွ မလုပ္ ခ်င္၊ ေခါင္းေရွာင္ခ်င္ၾကသူမ်ား၏။ ”ထိုင္ေနအေကာင္းသား၊ ထသြားမွ အက်ိဳးမွန္းသိ”ဆိုေသာ စကားပံုရွိ သည္မဟုတ္ပါလား။
သို႔ေသာ္ လြန္ခဲ့ေသာ သံုးႏွစ္မွ စ၍ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနက ဦးစီးက်င္းပေလ့ရွိေသာ ျမန္မာ့႐ုပ္ ရွင္ ထူးခြၽန္ဆုေပးပြဲႀကီးကို ျမန္မာႏိုင္ ငံ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုးက လႊဲေျပာင္း ရယူခဲ့ၿပီး ႐ုပ္ရွင္ေလာကသားမ်ား ကိုယ္တိုင္က ကိုယ့္ေလာကသားမ်ား ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ထိုက္ထိုက္တန္ တန္ ဆုေပးရန္ ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့ၾက သည္။ အကဲျဖတ္ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို ျပင္ပပုဂၢိဳလ္မ်ား မပါဝင္ေစဘဲ ႐ုပ္ ရွင္ပညာရပ္ႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္အႏုပညာကို နားလည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို အကဲ ျဖတ္အဖြဲ႕ဝင္မ်ားအျဖစ္ ေနရာေပး လာျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
ဆဲမွသာ ဆဲၾကေစေတာ့။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး မွန္မွန္ကန္ကန္ အဂတိတရားေလးပါး ကင္းကင္းရွင္း ရွင္းျဖင့္ ကိုယ့္ေလာကသားကို ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္အမွတ္ေပး ဆု ေရြးၾကမည္ဟု သႏၷိဌာန္ခ်ကာ ပါဝင္ လႈပ္ရွားလာၾကရသည္။ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္ တိုင္း ေပ်ာ့ကြက္၊ ဟာကြက္မ်ား ရွိတတ္ေသာေၾကာင့္ ထိုေပ်ာ့ကြက္၊ ဟာကြက္မ်ားကို ရွာေဖြကာ ဆုခ်ီးျမႇင့္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ျမန္ မာႏိုင္ငံ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ံုးႏွင့္ ဒါ႐ိုက္တာ၊ ဇာတ္ၫႊန္း၊ သ႐ုပ္ ေဆာင္၊ ဓာတ္ပံု၊ အသံ၊ တည္းျဖတ္ အစရွိေသာ သက္ဆိုင္ရာ ပညာရွင္ အသီးသီး ျငင္းၾကခုန္ၾက ေအာ္ဟစ္ ၾကႏွင့္စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို ဆြဲ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။
အကဲျဖတ္အဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို ေရြး ၾကေသာအခါ ပထမအဆင့္အျဖစ္ သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႕မွ ဝါရင့္၊ သမၻာရင့္၊ ပညာရွင္မ်ားကို အနည္းဆံုး တစ္ ဖြဲ႕လွ်င္ ၅ ေယာက္ ေရြးခ်ယ္ေပးၾကရ ၏။ ထုိသူမ်ားသည္ လက္ရွိ ၂ဝ၁၈ ခုႏွစ္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတြင္ ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္သူ ပညာရွင္မ်ား မျဖစ္ ၾကရပါ။ (ခြၽင္းခ်က္အေနျဖင့္ ေရြး ခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕ဝင္ ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ပထမအဆင့္တြင္ ပါဝင္ႏိုင္ေသာ္ လည္း ဒုတိယအဆင့္တြင္ ¤င္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ႐ုပ္ရွင္ကား ဆန္ခါ တင္ ပါဝင္လွ်င္ ႏႈတ္ထြက္ေပးၾကရ မည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအဆင့္တြင္ ေနာက္ထပ္ ဝါရင့္အသက္ႀကီး ပညာ ရွင္ ၁ဝ ဦးခန္႔ ထပ္မံအင္အားျဖည့္ အကဲျဖတ္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။)
အမွတ္ေပးပံုေပးနည္းစနစ္ကို လည္း အမွတ္ေပးေစသည့္ စည္းမ်ဥ္း ကို ေရးဆြဲထားၾကသည္။ ေမာင္ ေက်ာက္ခဲသည္ ထိုစည္းမ်ဥ္းစည္း ကမ္းမ်ား အားကိုးျဖင့္ အဖြဲ႕သားမ်ား က ထိုးတင္လိုက္ေသာ ဥကၠ႒ေနရာ ကို ရခဲ့ေလသည္။
ဥကၠ႒ဘဝ ေရာက္ၿပီဆိုကတည္း က နံနက္အိပ္ယာအေစာႀကီး ထရ ေလၿပီ။ နံနက္တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ ေသာ အက်င့္ကို ဖ်က္၍မျဖစ္။ အခါတိုင္းလို နံနက္ ၆ နာရီခြဲ ၇ နာရီမွထ၍ လမ္းေလွ်ာက္၍မရ။ နံ နက္ ငါးနာရီေလာက္ထ၍ လမ္း ေလွ်ာက္ရသည္။ သို႔မွသာ နံနက္ ၈ နာရီမထိုးမီ ၇ နာရီခြဲေလာက္ အိမ္ မွ ထြက္ရသည္။ ၈ နာရီမွ ထြက္လွ်င္ ကားေတြ အလြန္ၾကပ္သည္။ သနား သည္းခံဆိုေသာ အႀကီးအကဲ က်င့္ ဝတ္ကို မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် လိုက္ နာႏိုင္မည္မဟုတ္။ ေဒါသေတြ ေဖာင္းပြမည္အမွန္။ ကဲ ေစာေစာထ၊ ေစာေစာသြား၊ အဖြဲ႕ဝင္ ၄ဝ ႏွင့္အတူ တစ္ေနကုန္ နံနက္႐ုပ္ရွင္တစ္ကား၊ ေန႔ခင္း ႐ုပ္ရွင္တစ္ကား ၾကည့္ေပး ရသည္။ ေကာင္းေသာ ႐ုပ္ရွင္ကား ကို ၾကည့္ရလွ်င္ ေက်နပ္စရာျဖစ္ ေသာ္လည္း မေကာင္းေသာ ႐ုပ္ရွင္ ကားမ်ား ၾကည့္ရသည့္အခါ ေဒါသ ေတြ အလိပ္အလိပ္ တက္လာသည္။ ထြက္ေျပးလုိ႔လည္းမရ၊ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ၾကည့္ရင္း ”မင္းတုိ႔ပိုက္ဆံ ဒီ ေလာက္မက္ရလားကြာ”။ ”ပရိသတ္ အတြက္ ဘာေကာင္းက်ိဳးမ်ား ေပး ၾကလို႔လဲကြာ”ဟုေတြးကာ ၾကက္ေျခ ခတ္ရသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ (ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ား)အဖြဲ႕ဝင္မ်ား တိုင္ပင္ မထားၾကဘဲ တညီတၫႊတ္တည္း ၾကက္ေျခခတ္ပစ္လိုက္ေသာ ႐ုပ္ရွင္ ကားမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ေကာင္း ေလစြ၊ ဒါက သမၻာနဲ႔ ပညာပါပဲ။
သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕႐ုပ္ရွင္ကားမ်ား တြင္ အဖြဲ႕ဝင္ ၄ဝ တြင္ ၃ဝ က မႀကိဳက္။ ၁ဝ ဦးက ႀကိဳက္ေသာ ႐ုပ္ ရွင္ဇာတ္ကားမ်ိဳးေတြ၊ ၂၅ က ႀကိဳက္၊ ၁၅ ကမႀကိဳက္ေသာ ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ိဳး လည္း ရွိ၏။ ထို႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမာင္ေက်ာက္ခဲတုိ႔ အကဲျဖတ္အဖြဲ႕ဝင္မ်ား လက္သီး လက္ေမာင္းတန္း၍ ျငင္းၾက၊ ခုန္ၾက ျဖစ္ၾကဦးမည္။ ေတြးရင္း ေတြးရင္း ဥကၠ႒ ရင္ေလးေနမိသည္။ အားလံုး ကလည္း သူ႔ပညာႏွင့္သူ၊ သူ႔သမၻာႏွင့္ သူ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အမွန္ဆံုးႏွင့္ အေကာင္းဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္၊ အကဲ ျဖတ္ခ်က္ကိုေတာ့ ရႏိုင္မည္ဟု ေမာင္ေက်ာက္ခဲေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။ ေန႔စဥ္ ေန႔တိုင္းလိုလို အမွတ္စာရင္း မ်ားကို ေၾကညာေပးရင္း ခ်စ္သူမရွိ၊ မုန္းသူမရွိ၊ ေၾကာက္ရမည့္ သူမရွိ၊ ဝါသမၻာရင့္ႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသာ ပညာျဖင့္ အေကာင္းဆံုး ေရြးခ်ယ္ ေပးၾကပါဟု ေမာင္ေက်ာက္ခဲ အၿမဲ ေမတၱာရပ္ခံတတ္ေလသည္။ အဂတိ တရားေလးပါး လြတ္ဖို႔ပါပဲ။
အားလံုးကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ ပိုင္ အလုပ္ေတြ ကိုယ္မွန္မွန္မလုပ္ႏိုင္ ၾကဘဲ ႐ုပ္ရွင္ႏွစ္ကား ၾကည့္ေနရ ေသာ ေမာင္ေက်ာက္ခဲတုိ႔ဘဝက လူမႈေရးကိစၥမ်ားလည္း တာဝန္မေက် ႏိုင္ၾက (ကိုေဌးဝင္းႀကီး စ်ာပနာ၊ မင္း စိန္စ်ာပနာ လိုက္မပို႔ႏိုင္ခဲ့ေတာ့) ႐ုပ္ရွင္ ၈၃ ကားကို အႀကိတ္အနယ္ ၾကည့္ေနၾကရသည္။ ဒုတိယအဆင့္ ကို ဘယ္ႏွစ္ကား တက္ဦးမည္မသိ။ အနည္းဆံုး ၁ဝ ကား ေအာက္ထစ္ တက္ႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္ဟု ခန္႔မွန္းရ သည္။ ေကာင္းမြန္ေသာ ႐ုပ္ရွင္ကား ေတြ မ်ားလာေသာႏွစ္မုိ႔ ကား ၂ဝ နီးပါး ဒုတိယအဆင့္ တက္သြားႏိုင္ သည္။
ဒုတိယအဆင့္ ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ား ကို ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္အလုပ္မ်ားကို ပစ္ ကာ လူမႈေရးမ်ားကို ေက်ာခိုင္းကာ ထပ္တလဲလဲ ႐ုပ္ရွင္ကား ၾကည့္ရဦး မည္။ နံနက္အေစာႀကီး အိမ္မွထြက္၊ ညေနမိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာ တတ္ေသာ ဥကၠ႒ႀကီး ေမာင္ေက်ာက္ ခဲကို မဂြမ္းပံုကၾကည့္ရင္း စုတ္တ သတ္သတ္ ညည္းရွာ၏။
”ေၾသာ္ ဥကၠ႒ရဲ႕ ဒုကၡ . . . ဥကၠ႒ရဲ႕ ဒုကၡ”တဲ့။
(ေနရာအသီးသီးမွ ဥကၠ႒ အေပါင္း ဒုကၡမ်ားမွ လြတ္ကင္းၾကပါ ေစေသာ္) ၾကည္စုိးထြန္း
